H Ελλάδα είναι μία μή μεταρρυθμίσιμη χώρα.

Γράφει ο Kostas Dendrinos.

Ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν ότι η Ελλάδα είναι μία μή μεταρρυθμίσιμη χώρα καθώς ένα

πλέγμα κομματικών, συνδικαλιστικών, συντεχνιακών, ατομικών, επιχειρηματικών ακόμα και εγκληματικών συμφερόντων ζουν, αναπνέουν και ευημερούν οικονομικά από όλη αυτή την χαοτική κατάσταση που επικρατεί στο κράτος απο το 1981 μέχρι σήμερα. Και η ιστορία μέχρι τώρα φαίνεται να μας δικαιώνει και να δικαιώνει την άποψη ότι η χώρα, κατα την διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, προλάβαινε το τρένο της εξέλιξης την τελευταία πάντα στιγμή, όχι από κάποια οργανωμένη προσπάθεια, αλλά από ευτυχείς συγκυρίες και συνδυασμό προσώπων και γεγονότων.

Πάμε τωρα στο σήμερα. Αυτη η Κυβέρνηση, μετά τις πειστικές επιλογές σε μεγάλα θέματα (Έβρος, κρίση με Ερντογάν, υγειονομική κρίση), έδειξε να χάνει συχνά τον βηματισμό της. Η ατολμία την τελευταία στιγμή πριν τη λήψη προωθητικών αποφάσεων και οι αλαζονικές επιλογές και συμπεριφορές στελεχών της, αναδεικνύουν τη δυσαρμονία μεταξύ της μεταρρυθμιστικής ομάδας και τη λαϊκή βάση της παράταξης. Τα παλιά ανακλαστικά με τις χρόνια εγκατεστημένες λογικές του λαϊκισμού, η αντιμετώπιση των ισχυρά δομημένων στον κοινωνικό ιστό ομάδων συμφερόντων, η γάγγραινα της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας και βεβαιως οι ατυχείς (ειναι κόσμια η έκφραση) χειρισμοι στο θέμα των Τεμπών ανέδειξαν για ακόμα μία φορα οτι το "πολιτικο κόστος" και ο λαϊκισμός ειναι οι αιτιες της καταστροφης μας και είναι αυτο που πρέπει να συντριψουμε ειτε προέρχεται απο τα δεξια είτε απο τα αριστερά.

Παρολα αυτα, τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρούμε μια έντονη κινητικότητα στα θέματα των μεταρρυθμίσεων. Προτάθηκαν και νομοθετηθηκαν αλλαγες στην λειτουργία των κρατικων δομών και υπηρεσιών οι οποίες, αν και θα έπρεπε να ειχαν γινει πολλα χρονια πριν, φέρνουν την Ελλαδα πιο κοντά στο συγχρονο δυτικο κόσμο και προσδίδουν νέα δυναμική στην θέση της χώρας και το image της στη διεθνη οικονομική πραγματικότητα. Ομως αυτες οι μεταρρυθμίσεις, όσο σημαντικές και να είναι, δεν αρκουν. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από ουσιαστικές αλλαγές στην οικονομία, στην υγεία, στην παιδεία, στη δικαιοσύνη, στο κράτος, στην αγορά εργασίας, στην προστασία του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων, στην ασφάλεια, ακόμη και στο θεσμικό πλαίσιο ενόψει των νέων προκλήσεων, όπως είναι η βιογενετική, η τεχνητή νοημοσύνη ή η ψηφιακή γεωργία.

Αυτη η κυβερνηση, με το ποσοστό-δώρο του 41% εχει την κοινοβουλευτική άνεση να νομοθετησει αυτες τις αλλαγες. Και πρεπει να το κάνει αποφεύγοντας τις παγίδες του λαϊκισμού και αδιαφορώντας για το πολιτικο κόστος. Οσοι αγαπανε την Ελλάδα αλλα ταυτοχρονα πιστευουν στον φιλελευθερισμό (εγω προσωπικα στον κοινωνικο φιλελευθερισμό) αυτο θα πρεπει να επιζητούν απο τον Κυριάκο διότι σε αυτη τη φάση της πολιτικής πραγματικότητας έιναι ο μόνος που μπορεί να το κάνει πράξη.

facebook.com/kostas.dendrinos