Τρίτη 19 Μαρτίου 2024

Η αρχαία ηφαιστειακή έκρηξη που συγκλόνισε τον κόσμο με έκρηξη ρεκόρ – Πώς μπορεί να γίνει πρόβλεψη μελλοντικών εκρήξεων.

Η αρχαία ηφαιστειακή έκρηξη που συγκλόνισε τον κόσμο με έκρηξη ρεκόρ – Πώς μπορεί να γίνει πρόβλεψη μελλοντικών εκρήξεων

Ύστερα από μία λεπτομερή ανάλυση του Kikai Caldena, κοντά στο νησί Κιούσου, στην

Ιαπωνία, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι έχουν επιβεβαιώσει την μεγαλύτερη έκρηξη που έχει ανακαλυφθεί ποτέ, κατά την περίοδο του Ολόκαινου, η οποία ξεκίνησε πριν περίπου 11.700 χρόνια και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Αν και, το ηφαίστειο έχει εκραγεί περισσότερες από μία φορές στη διάρκεια της ιστορίας του, η ακριβής εκτίμηση του μεγέθους κάθε έκρηξης ήταν δυσχερής.

Ανάλυση ηφαιστειακής έκρηξης που έγινε πριν από 7.300 χρόνια

Για τον καθορισμό του μεγέθους μίας δραστηριότητας που συνέβη πριν από περίπου 7.300 χρόνια, γνωστής ως έκρηξης Kikai-Akahoya (K-Ah), ομάδα ερευνητών απ’ το πανεπιστήμιο του Κόμπε, στην Ιαπωνία, συνδύασε τα δείγματα ιζημάτων απ’ τον βυθό, χρησιμοποιώντας σεισμική απεικόνιση για να χαρτογραφήσει το σχήμα του κρατήρα και των υλικών του, αναλύοντας τα δείγματα ηφαιστειακής εκτίναξης. Μεγάλες ηφαιστειακές εκρήξεις, που όμοιές τους δεν έχει δει ακόμη ο σύγχρονος πολιτισμός, βασίζονται σε ιζηματογενείς καταγραφές, αλλά είναι δύσκολο να εκτιμηθεί ο όγκος των εκρήξεων με υψηλή ακρίβεια, καθώς πολλά απ’ τα  προϊόντα της ηφαιστειακής εκτίναξης, τα οποία αποτέθηκαν στη γη, έχουν εξαφανιστεί εξ αιτίας της διάβρωσης, αναφέρει ο γεωφυσικός του πανεπιστημίου του Κόμπε, Nobukazu Seama.

Ένα διάγραμμα της καλντέρας. (Satoshi Shimizu)

H ομάδα εστίασε στην επονομαζόμενη πυροκλαστική ροή της έκρηξης Κ-Ah, δηλαδή, τις έντονα θερμές χοάνες από τέφρα, βράχια, και αέρια που κυκλοφορούσαν στο νερό πριν από τόσες χιλιετίες. Η μοντελοποίηση της ροής αυτής, είναι δύσκολη σε υποβρύχιες συνθήκες, ειδικά κατά το παρελθόν. Το νερό ωστόσο, κατάφερε να διατηρήσει τα προϊόντα της ηφαιστειακής εκτίναξης. Τα όργανα που χρησιμοποίησαν οι ερευνητές, ήταν σε θέση να φτάσουν βαθιά κάτω απ’ τον βυθό, και να συγκρίνουν διαφορετικά είδη υλικών, αναγνωρίζοντας τόσο την προέλευση όσο και την κατάληξή τους.

Εντυπωσιακά τα αποτελέσματα για το μέγεθος της έκρηξης

Η ομάδα ανακάλυψε ότι, το υλικό που εκτοξεύθηκε απ’ την έκρηξη, κάλυπτε περίπου 4.500 τ.χλμ., μία περιοχή αρκετές φορές μεγαλύτερη απ’ τις σύγχρονες μητροπόλεις, όπως είναι το Λονδίνο ή το Λος Άντζελες.

Μεγαλύτερη απ’ την έκρηξη του Κρακατόα το 1883

Διασκορπίζοντας πέτρα και σκόνη ανά εκατοντάδες κυβικά χλμ., επρόκειτο με διαφορά για την μεγαλύτερη ηφαιστειακή έκρηξη της εποχής του Ολοκαίνου που έχει υπολογιστεί ποτέ. Ακόμη και η έκρηξη του Κρακατόα, το 1883, που ακούστηκε σ’ ολόκληρο τον κόσμο, εκτόξευσε υλικά μόλις μερικές δωδεκάδες τ.χλμ. στη στρατόσφαιρα.

“Χρησιμοποιώντας σεισμικές μελέτες απεικόνισης, τις οποίες βελτιστοποίησαν για τον σκοπό αυτό και, ταυτοποιώντας τα συγκεντρωμένα ιζήματα, καταφέραμε ν’ αντλήσουμε σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την κατανομή, τον όγκο και τους μηχανισμούς μεταφοράς των εκτοξευμένων ιζημάτων”, παρατηρεί ο Satoshi Shimizu, θαλάσσιος γεωφυσικός στο πανεπιστήμιο του Κόμπε.

Καλύτερη ανάλυση των εκρήξεων του παρελθόντος σημαίνει ακριβέστερη πρόβλεψη των μελλοντικών εκρήξεων.

Η έρευνα προβλέπεται να δώσει στους εμπειρογνώμονες, μία σαφέστερη εικόνα του πώς μπορεί να είναι οι ηφαιστειακές εκρήξεις στο μέλλον. Όλα τα ευρήματα βοηθούν στην μοντελοποίηση των ηφαιστείων και, όσο καλύτερα κατανοούμε τις προηγούμενες εκρήξεις, τόσο ακριβέστερα μπορούμε να προβλέπουμε τις μελλοντικές.

Αν και, η ζωντανή μας μνήμη έχει καταγράψει ηφαιστειακές εκρήξεις, αυτές δεν είναι τίποτα μπροστά στις υπερεκρήξεις του παρελθόντος. Λαμβάνοντας υπόψη τη ζημιά που θα μπορούσαν αυτές να επιφέρουν, είναι ένα ενδεχόμενο για το οποίο πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι.

«Οι γιγάντιες εκρήξεις του κρατήρα των ηφαιστείων, είναι ένα σημαντικό φαινόμενο στη γεωεπιστήμη και, επειδή γνωρίζουμε ότι επηρέασαν το παγκόσμιο κλίμα και συνεπώς την ανθρώπινη ιστορία στο παρελθόν, η κατανόηση του φαινομένου αυτού έχει επιπλέον, κοινωνική σημασία» αναφέρει ο Seama.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Volcanology and Geothermal Research.

enikos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου