Παιδιά που χάθηκαν σε παράλληλους κόσμους στη Βρετανία, το μυστήριο με τους καθρέφτες Kozyrev.

Οι παραμορφωτικοί (κοίλοι) καθρέφτες είναι ικανοί να αντανακλούν τόσο την ορατή όσο και την κρυφή ανθρώπινη ενεργειακή ακτινοβολία, ενώ τις ενισχύουν. Η ιδιαιτερότητα τέτοιων κατόπτρων είναι η εστιακή τους απόσταση, το σημείο όπου συγκλίνουν όλες οι ανακλώμενες ακτίνες. Αυτή η επίδραση παρατηρήθηκε από επιστήμονες από τη Φλωρεντία το 1667.
=================

Το μυστήριο των “Crooked Mirrors” καθρεφτών ή πώς να φτάσετε σε έναν παράλληλο κόσμο

Οι ανεξήγητες εξαφανίσεις εφήβων στην πόλη του Κεντ το 1998 προκάλεσαν σοκ και συναγερμό στην κοινωνία.
Οι νέοι εξαφανίστηκαν από την αίθουσα γέλιου [funhouse ] του εκθεσιακού χώρου, όπου υπήρχαν παραμορφωτικοί καθρέφτες.
Η αστυνομία εξέτασε διάφορες εκδοχές - απαγωγή, δολοφονία, απόδραση - αλλά καμία από αυτές δεν μπορούσε να εξηγήσει την περίεργη εξαφάνιση των εφήβων. Κυριολεκτικά εξαφανίστηκαν στον αέρα. Η μόνη λύση ήταν να κλείσει το funhouse, και μετά σταμάτησαν οι εξαφανίσεις.Ωστόσο, το βρετανικό μέσο [διάμεσο] Dana Forsythe έδωσε τη δική της εκδοχή για το τι συνέβαινε. Σύμφωνα με την ίδια, έφταιγαν οι κοίλοι καθρέφτες στην αίθουσα γέλιου. Ισχυρίστηκε [Υποστήριξε] ότι οι έφηβοι μπήκαν [βρέθηκαν] σε έναν παράλληλο κόσμο μέσω ενός από τους παραμορφωτικούς καθρέφτες. Το μυστήριο αυτών των καθρεφτών έχει συνδεθεί με πολλούς θρύλους και παραδόσεις.

η Forsythe πίστευε ότι η είσοδος σε αυτόν τον κόσμο θα μπορούσε να ανοίξει μόνο από εκείνη την πλευρά.
Κάποιος πρέπει να το άνοιξε όταν οι πρώτοι αγνοούμενοι ήταν κοντά. Και στη συνέχεια αυτοί οι έφηβοι πήραν τους φίλους τους εκεί», δήλωσε το μέντιουμ.
Οι ερευνητές επιβεβαιώνουν ότι οι κοίλοι καθρέφτες μπορούν να χρησιμεύσουν ως οδηγοί σε έναν παράλληλο κόσμο.
Στα funhouses μπορείτε να δείτε διάφορους κοίλους καθρέφτες με μυστηριώδεις ιδιότητες.
Μία από τις ποικιλίες κοίλων κατόπτρων είναι οι καθρέφτες Kozyrev, που πήραν το όνομά τους από τον αστροφυσικό καθηγητή του Λένινγκραντ, N.A. Kozyrev (1908-1983).
Ο καθηγητής Kozyrev και άλλοι επιστήμονες διεξήγαγαν έρευνα και διαπίστωσαν ότι μέσα στο δωμάτιο του καθρέφτη η πυκνότητα του χρόνου αλλάζει, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την υπεραισθητή αντίληψη.
Οι άνθρωποι που βρίσκονταν μέσα στο funhouse για αρκετές ώρες άρχισαν να νιώθουν [ να αισθάνονται σαν] συμμετέχοντες σε ιστορικά γεγονότα που εκτυλίχθηκαν μπροστά τους σαν σε οθόνη ταινίας. [Κινηματογραφική]
Είδαν γνωστές [γνώριμες] και άγνωστες ενέργειες [δράσεις] και χαρακτήρες από το παρελθόν.
Ο μηχανισμός αλληλεπίδρασης μεταξύ των καθρεφτών, του χρόνου και της ανθρώπινης συνείδησης εξακολουθεί να είναι [ παραμένει ακόμα] ένα μυστήριο. Είναι αδύνατο να πούμε αν οι άνθρωποι μεταφέρονται σε πραγματικά γεγονότα του παρελθόντος ή αν η αντανάκλαση αυτών των γεγονότων μεταφέρεται στο παρόν, όπως ένα παλιό ρεπορτάζ.
Οι κοίλοι καθρέφτες έχουν την ικανότητα να αντανακλούν ορατές και αόρατες ενέργειες, "λεπτές" ακτινοβολίες ενός ατόμου, ενισχύοντας τις. Ωστόσο, έχουν ένα θεμελιώδες χαρακτηριστικό - μια εστίαση, ένα μέρος όπου τέμνονται οι ανακλώμενες ακτίνες.
Αυτό το φαινόμενο παρατηρήθηκε από τους ακαδημαϊκούς της Φλωρεντίας ήδη από το 1667. Πραγματοποίησαν ένα πείραμα με ένα κοίλο κάτοπτρο και διαπίστωσαν ότι στο επίκεντρό του, [στην εστίασή του] η θερμοκρασία του αέρα μειώθηκε σημαντικά. Αυτό τους επέτρεψε να συμπεράνουν ότι το κρύο διαδίδεται [εξαπλώνεται] με ακτινοβολία. Η σύγχρονη έρευνα δείχνει ότι η θερμότητα "τραβιέται" από την εστίαση [«αποσύρεται» από το επίκεντρο] του καθρέφτη και βυθίζεται [ορμάει] προς τα έξω. Έτσι, ένας κοίλος καθρέφτης έχει τις ιδιότητες όχι μόνο μιας κεραίας λήψης, αλλά και μιας κεραίας εκπομπής.
Παρόμοιες ιδιότητες είναι γνωστές στη ραδιομηχανική, όπου χρησιμοποιούνται παραβολικά ραντάρ και δορυφορικά τηλεοπτικά πιάτα. [κεραίες δορυφορικής τηλεόρασης]
Πιθανώς, οι καθρέφτες Kozyrev έχουν παρόμοιες ιδιότητες.
--------------------------------
Μία από τις ποικιλίες κοίλων κατόπτρων είναι οι καθρέφτες Kozyrev, που ονομάστηκαν από τον ερευνητή - τον αστροφυσικό του Λένινγκραντ καθηγητή N.A. Kozyrev (1908-1983). Σύμφωνα με την έρευνα του καθηγητή και ορισμένων άλλων επιστημόνων, διαπιστώθηκε ότι μέσα στο δωμάτιο του καθρέφτη η πυκνότητα του χρόνου άλλαξε, ίσως αυτό να επηρέασε την επιδείνωση της υπεραισθητής αντίληψης.

Οι άνθρωποι που κάθονταν αρκετές ώρες μέσα στο κελί [δωμάτιο] άρχισαν να αισθάνονται σαν συμμετέχοντες σε ιστορικά γεγονότα του μακρινού παρελθόντος, σαν να ξετυλίγονταν γνωστοί από σχολικά βιβλία και εντελώς άγνωστοι δράσεις και χαρακτήρες ακριβώς μπροστά τους, σαν σε κινηματογραφική οθόνη. Ο μηχανισμός αλληλεπίδρασης μεταξύ κατόπτρων, χρόνου και ανθρώπινης συνείδησης μόλις μελετάται· είναι ακόμα αδύνατο να πούμε αν τα θέματα μεταφέρονται σε πραγματικά γεγονότα του παρελθόντος ή μια αντανάκλαση αυτών των γεγονότων (chronomirage) μεταφέρεται σε εμάς στο παρόν όπως ένα παλιό ρεπορτάζ.
Φαίνεται, τι είναι το ιδιαίτερο, τι είναι θεμελιωδώς νέο στους κοίλους καθρέφτες; Ακριβώς όπως τα επίπεδα, αντανακλούν ορατές και αόρατες ενέργειες, «λεπτές» ανθρώπινες ακτινοβολίες και τις ενισχύουν. Κι όμως, οι κοίλοι καθρέφτες έχουν ένα θεμελιώδες και σημαντικό χαρακτηριστικό. Αυτό είναι το επίκεντρό τους - το μέρος στο χώρο όπου τέμνονται οι ανακλώμενες ακτίνες. Οι ακαδημαϊκοί της Φλωρεντίας ήταν από τους πρώτους που αντιμετώπισαν αυτό το φαινόμενο σε ένα επιστημονικό πείραμα.
Το 1667, σε ένα ογκώδες συλλογικό έργο, ένα είδος έκθεσης επιστημονικής έρευνας, περιέγραψαν ένα φαινομενικά περίεργο πείραμα: εγκατέστησαν έναν κοίλο καθρέφτη σε μεγάλη απόσταση από ένα μπλοκ πάγου διακοσίων κιλών και ανακάλυψαν ότι στο επίκεντρό του ο αέρας η θερμοκρασία μειώθηκε αισθητά.
Οι ακαδημαϊκοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το κρύο, όπως και η ζέστη, εξαπλώνεται με την ακτινοβολία. Σήμερα, με βάση τους νόμους της θερμοδυναμικής, πιθανότατα θα μιλούσαμε για έναν ελαφρώς διαφορετικό μηχανισμό: δεν είναι κρύο που διεισδύει στην εστίαση του καθρέφτη, αλλά η θερμότητα, όπως λέγαμε, «βγαίνει» από αυτόν και ορμάει προς τα έξω. Με άλλα λόγια, ένας κοίλος καθρέφτης έχει τις ιδιότητες όχι μόνο μιας κεραίας λήψης, αλλά και μιας κεραίας εκπομπής.
Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό στη ραδιοφωνική μηχανική: απλά κοιτάξτε τις κεραίες παραβολικών ραντάρ ή δορυφορικής τηλεόρασης. Προφανώς, οι καθρέφτες του Kozyrev έχουν επίσης παρόμοιες ιδιότητες.
Στις αρχές της δεκαετίας του '90 του εικοστού αιώνα, τέτοιοι καθρέφτες χρησιμοποιήθηκαν σε πειράματα για την υπεραισθητή αντίληψη που διεξήχθησαν στο Ινστιτούτο Πειραματικής Ιατρικής του Παραρτήματος της Σιβηρίας της Ακαδημίας Επιστημών, με επικεφαλής τον ακαδημαϊκό V. Kaznacheev. Οι άνθρωποι που τοποθετήθηκαν σε κυλινδρικές σπείρες βίωσαν μια μεγάλη ποικιλία από μη φυσιολογικές, ψυχοφυσικές αισθήσεις, οι οποίες καταγράφηκαν σε ερευνητικά πρωτόκολλα.

Όσοι δοκιμάστηκαν μέσα στους καθρέφτες του Kozyrev ένιωσαν «έξοδο από το σώμα τους», επιπλέον, οι υπάλληλοι του Kaznacheev κατέγραψαν περιπτώσεις τηλεκίνησης, τηλεπάθειας και μετάδοσης σκέψεων σε απόσταση. Αυτές οι ικανότητες, σύμφωνα με τα δεδομένα που ελήφθησαν, επιδεινώθηκαν απότομα μέσα σε έναν θάλαμο 2-3 μέτρων ελαφρώς καμπυλωτών μεταλλικών καθρεφτών.
Τα πειράματα έδειξαν επίσης την παρουσία ενός συγκεκριμένου κινδύνου που προέρχεται από τη χρήση ενός ακατανόητου αποτελέσματος, γι' αυτό και τα πειράματα διακόπηκαν σε όλες τις περιπτώσεις. Κατά τη διάρκεια των πειραμάτων, αποδείχθηκε πειστικά ότι η ποιότητα της τηλεπαθητικής επαφής εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εκπαίδευση των ανθρώπων σε αυτόν τον μη παραδοσιακό τομέα. Έτσι, στις ΗΠΑ και τον Καναδά, όπου άτομα με ανώτερη επαγγελματική κατάρτιση συμμετείχαν στα πειράματα, το 98% των «δεκτών» αποδέχθηκαν με ακρίβεια τις πληροφορίες.
Και στη Δυτική Ευρώπη και τη Σιβηρία, όπου υπήρχαν λιγότεροι ειδικευμένοι άνθρωποι, ήταν από 54 έως 66%. Με άλλα λόγια, υπάρχει κάθε λόγος να πιστεύει κανείς ότι μπορεί κανείς να μάθει να αντιλαμβάνεται πληροφορίες από το πεδίο πληροφοριών της Γης. Κατά τη διάρκεια των πειραμάτων, αποκαλύφθηκε ότι οι καλύτεροι δέκτες «λεπτών» πληροφοριών είναι οι γυναίκες, ειδικά εκείνες που γεννήθηκαν στη νέα Σελήνη και κατά τη διάρκεια της μέγιστης ηλιακής δραστηριότητας.
Αποδεικνύεται ότι σε όλες αυτές τις περιπτώσεις δεν λειτουργεί απλώς ένα άτομο και όχι μόνο ένας καθρέφτης, αλλά ένα σύμπλεγμα «άνθρωπος-καθρέφτης» και καθένα από τα συστατικά αυτού του συμπλέγματος έχει ανεξάρτητη αξία. Από τη μια πλευρά, η ικανότητα ενός ατόμου να συντονιστεί, να συγκεντρωθεί και να βάλει τη συνείδησή του σε μια ειδική κατάσταση είναι πολύ σημαντική και από την άλλη, ο «τεχνικός εξοπλισμός» του είναι επίσης σημαντικός.
Με άλλα λόγια, το σύστημα καθρεφτών του Kozyrev είναι ικανό να μετατρέψει ένα «συνηθισμένο» άτομο σε πρακτικά μάγο. Ακόμη και κατά τη διάρκεια των πειραμάτων, επιβεβαιώθηκαν μακροχρόνιες ιδέες ότι ένας καθρέφτης μπορεί να ενισχύσει τις σκέψεις που στέλνει ένα άτομο. Σε κάθε περίπτωση, οι μάγοι ήταν σίγουροι για αυτό, οι οποίοι από καιρό χρησιμοποιούσαν καθρέφτες για να ενισχύσουν την επίδραση των μαγικών τελετουργιών τους, ιδίως για να επηρεάσουν τους ανθρώπους από απόσταση.
Ερευνητές που εργάζονται με τους καθρέφτες του Kozyrev ανακάλυψαν άλλα απολύτως εκπληκτικά αποτελέσματα. Για παράδειγμα, φωτεινά αντικείμενα όπως UFO, πλασμοειδή ή σφαιρικοί κεραυνοί εμφανίζονται συχνά στο επίκεντρο αυτών των κατόπτρων. Ταυτόχρονα, οι γεωφυσικές υπηρεσίες στο Dikson κατέγραψαν μια ιδιαίτερα ισχυρή διαταραχή της μαγνητόσφαιρας και της ιονόσφαιρας και τα φωτεινά χρωματιστά βόρεια φώτα παρατηρήθηκαν πάνω από το χωριό.
Σε πέντε από τα επτά πειράματα αυτής της περιόδου, σημειώθηκε μια «αντίδραση» του πεδίου πληροφοριών με τη μορφή ενός φωτεινού αντικειμένου με ένα ίχνος που εμφανίστηκε και εξαφανίστηκε στον πολικό ουρανό με ακρίβεια έως και ενός λεπτού τις στιγμές η αρχή και το τέλος της πειραματικής εργασίας στους καθρέφτες του Kozyrev.
Το 1997, επιστήμονες του Νοβοσιμπίρσκ πραγματοποίησαν κοινά πειράματα με Άγγλους συναδέλφους τους. Στην Αγγλία, στο Στόουνχεντζ, περισσότεροι από διακόσιοι άνθρωποι έλαβαν πληροφορίες που μεταδίδονταν εξ αποστάσεως μέσω των καθρεφτών του Κοζίρεφ από το Νοβοσιμπίρσκ. «Εμείς», θυμάται ο καθηγητής του Νοβοσιμπίρσκ A.V. Trofimov, «χρησιμοποιήσαμε ένα πρόγραμμα αποτελούμενο από σημάδια του σουμεριακού πολιτισμού - σύμβολα που έφτασαν σε εμάς σε πήλινες πλάκες σφηνοειδούς γραφής
Και οι Βρετανοί υιοθέτησαν αυτά τα σύμβολα.
Αυτό δεν μας εξέπληξε. Γνωρίζουμε πώς να διασφαλίσουμε ότι οι μεταδιδόμενες πληροφορίες γίνονται αποδεκτές. Κάτι άλλο με εξέπληξε. Εκτός από αυτά τα σύμβολα έγιναν δεκτά άλλα περίπου εβδομήντα, τα οποία δεν μεταδώσαμε. Και όλα αυτά αποδείχτηκαν σημάδια του Σουμερίου πολιτισμού. Εκείνοι. Κάπως έτσι μπήκαμε σε αυτόν τον ορίζοντα του αποθετηρίου πληροφοριών, σε αυτό το ράφι που ανήκει στο Σουμεριανό στάδιο ανάπτυξης του πολιτισμού μας».
Θα πρέπει να προστεθεί ότι τα πειράματα με τους καθρέφτες του Kozyrev στο Dixon ήταν επίσης αφιερωμένα σε καθαρά εφαρμοσμένα, ιατρικά προβλήματα - διάγνωση και θεραπεία εξ αποστάσεως (από τη Γαλλία). Οι επιστήμονες είναι πεπεισμένοι ότι ένα τέτοιο θεραπευτικό αποτέλεσμα είναι δυνατό. Ο ακαδημαϊκός Kaznacheev πιστεύει ότι τα περιγραφόμενα φαινόμενα είναι μια αντίδραση του πεδίου πληροφοριών της Γης στην «εισαγωγή» των μορφών ανθρώπινης σκέψης σε αυτό με τη βοήθεια των κατόπτρων του Kozyrev.
Είναι πιθανό να είναι έτσι. Τότε όμως τίθεται το ερώτημα: τι δύναμη έχει η πληροφορία αν είναι ικανή να προκαλέσει τέτοια φυσικά φαινόμενα; Τι συμβαίνει στο επίκεντρο των κοίλων κατόπτρων εάν ο πλανήτης (και ίσως ένα άλλο μυαλό) αρχίσει να ανταποκρίνεται στη σκέψη ενός ατόμου που τοποθετείται σε αυτόν; Τα αποτελέσματα που προκύπτουν από τη θωράκιση του χώρου με τη βοήθεια κατόπτρων δεν έχουν ακόμη εξηγηθεί - εκτός από τη δημοσιευμένη «θεωρία του χρόνου» του Kozyrev. Η ουσία του είναι η εξής.
Ο χρόνος δεν είναι μια αφηρημένη ποσότητα, αλλά αυτή που έχει κατεύθυνση και ενέργεια. Ταυτόχρονα, ο χρόνος επηρεάζει τον κόσμο μας και είναι μια πρόσθετη πηγή ενέργειας που εμποδίζει την εμφάνιση του θερμικού θανάτου του Σύμπαντος και εξασφαλίζει την παρατηρούμενη αρμονία. Με βάση αυτή τη θεωρία, ο χρόνος μπορεί να έχει αντίθετη κατεύθυνση, αλλά σε έναν κόσμο με τέτοιο πέρασμα χρόνου, όλα θα έχουν αντίθετες ιδιότητες (για παράδειγμα, η καρδιά θα είναι στα δεξιά).
Πρέπει να πούμε ότι αυτή η θεωρία δεν προέκυψε από το πουθενά - βασίζεται στο έργο του Albert Einstein και του Hermann Minkowski [Χέρμαν Μινκόφσκι]. Από τα έργα τους προκύπτει ότι η βαρύτητα είναι μια παραμόρφωση του χώρου και ο χρόνος είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της διαστημικής παραμόρφωσης. Αλλά ο Kozyrev προχώρησε παραπέρα, από τις ιδέες του αποδείχθηκε ότι ήταν δυνατό να κατασκευαστούν συγκεντρωτές χρόνου, που είναι οι καθρέφτες του.
Η ιδέα πίσω από το σχεδιασμό των καθρεφτών έχει πολλά σημεία επαφής με τις ιδέες ενός άλλου λαμπρού επιστήμονα, του Wilhelm Reich, μαθητή του Sigmund Freud, ο οποίος ανέπτυξε πολύ ενδιαφέρουσες ψυχολογικές τεχνικές βασισμένες στην άντληση σεξουαλικής ενέργειας. Ανακάλυψε ότι η ψυχική ενέργεια επηρεάζεται επιπλέον από ορισμένες δυνάμεις στο διάστημα, οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να την ενισχύσουν με τη βοήθεια των κατασκευών που ανέπτυξε.
Ονόμασε τη ζωτική ενέργεια που μελέτησε οργόνη και τις ίδιες τις δομές οργονογεννήτριες [ γεννήτριες οργόνης]. Αυτές οι γεννήτριες όχι μόνο επηρέασαν την ψυχική ενέργεια των ανθρώπων, αλλά βελτίωσαν επίσης την ανάπτυξη των φυτών. Περαιτέρω εργασίες οδήγησαν τον Ράιχ στη δημιουργία συσκευών με τη βοήθεια των οποίων είναι δυνατόν να επηρεαστεί το κλίμα της γης. Αυτές οι εξελίξεις τρόμαξαν την αμερικανική κυβέρνηση, ο επιστήμονας συνελήφθη, πολλά από τα έργα του κάηκαν και ο ίδιος, σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, πέθανε στη φυλακή από καρδιακή προσβολή. Παρόμοια με τις γεννήτριες οργόνης του W. Reich, οι εγκαταστάσεις του Kozyrev έχουν επίσης επίδραση στα βιολογικά αντικείμενα. Οι καθρέφτες Kozyrev είναι κυλινδρικές κατασκευές σπειροειδούς σχήματος κατασκευασμένες από ειδικό κράμα αλουμινίου , οι οποίες έχουν εγκατάσταση λέιζερ στο εσωτερικό τους και μοιάζουν σε εμφάνιση με τομογράφο.
Καμπύλοι πέτρινοι καθρέφτες γιγαντιαίου μεγέθους παρατηρήθηκαν επίσης από τον καθηγητή Ernst Muldashev κατά τη διάρκεια της μελέτης του όρους Kailash και ολόκληρου του συμπλέγματος πυραμίδων του Θιβέτ. Σύμφωνα με το συμπέρασμά του, πολλές από αυτές τις γιγαντιαίες πυραμίδες συνδέονται με κοίλες, ημικυκλικές και επίπεδες πέτρινες κατασκευές διαφόρων μεγεθών, που ονομάζονται "καθρέφτες" από τους επιστήμονες λόγω της εξαιρετικά λείας επιφάνειάς τους. Τα μέλη της αποστολής του Muldashev [Μουλντάσεφ] στη ζώνη [περιοχή ] της υποτιθέμενης δράσης των "καθρεφτών", καθώς και η ερευνητική ομάδα του Kozyrev [Κοζίρεφ] κατά τη διάρκεια των πειραμάτων, δεν αισθάνθηκαν καλά.
Ταυτόχρονα, μερικοί από αυτούς φαινόταν να μεταφέρονται σε άγνωστα μέρη, είδαν τον εαυτό τους στην παιδική ηλικία, αλλά αυτό συνοδεύτηκε από δυσάρεστες αισθήσεις. Σύμφωνα με τον Muldashev, αυτοί οι καθρέφτες που στέκονται κοντά στις πυραμίδες είναι σε θέση να αλλάξουν τη ροή του χρόνου και να ελέγξουν το χώρο, ανοίγοντας την πόρτα σε παράλληλους κόσμους. Οι αρχαίοι θρύλοι μιλούν επίσης για αυτό. Έτσι, ένας κοίλος καθρέφτης, ακόμη και μικρού μεγέθους, μπορεί να γίνει είσοδος σε έναν παράλληλο κόσμο.
https://tainav.mirtesen.ru/blog/43976884159/Tayna-krivyih-zerkal
============
Παιδιά που χάθηκαν σε παράλληλους κόσμους στη Βρετανία
Πριν από περίπου δέκα χρόνια, παιδιά άρχισαν να εξαφανίζονται σε ένα λούνα παρκ στη βρετανική πόλη Κεντ. Μπήκαν στο «δωμάτιο του γέλιου» και... δεν επέστρεψαν

Ζούμε σε έναν τρισδιάστατο χώρο, όπου τα πάντα μετρώνται με μήκος, πλάτος και ύψος, και μπορούμε να σκεφτόμαστε μόνο μέσα στο πλαίσιο του. Γνωρίζουμε ότι μια διάσταση είναι μια άπειρη γραμμή. Μπορούμε εύκολα να φανταστούμε δύο - ένα αεροπλάνο. Και βλέπουμε τρεις γνωστές διαστάσεις γύρω μας. Αλλά το γεγονός ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα από αυτά αναγνωρίζεται και από την ακαδημαϊκή επιστήμη.
Στη σύγχρονη φυσική, η λεγόμενη «θεωρία χορδών» είναι δημοφιλής. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να το καταλάβεις. Το κυριότερο όμως είναι ότι επιτρέπει την ύπαρξη και άλλων διαστάσεων!- Ο αριθμός τους μπορεί να φτάσει έως και τις 26, μόνο αυτές οι πρόσθετες διαστάσεις είναι, λες, κατέρρευσαν, γι' αυτό και δεν τις βλέπουμε. Δεν έχει καταστεί ακόμη δυνατός ο εντοπισμός τους ούτε πειραματικά», εξηγεί ο Alexey Bazilevich, Υποψήφιος Φυσικών Επιστημών. Εάν υπάρχουν η τέταρτη και άλλες διαστάσεις, τότε πού οδηγούν;

Ακριβώς σε εκείνα τα μέρη που λέγαμε παράλληλους κόσμους. Μπορείτε να φανταστείτε πώς είναι αυτό χρησιμοποιώντας μια απλή αναλογική. Φανταστείτε ότι ζείτε σε ένα επίπεδο, δηλαδή σε δύο διαστάσεις, και δεν γνωρίζετε ότι αυτό το επίπεδο τέμνεται με άπειρα άλλα. Αλλά σε ορισμένες γραμμές τομής υπάρχουν περιοχές μέσω των οποίων η δισδιάστατη φιγούρα σας μπορεί να διεισδύσει κατά λάθος σε ένα άλλο επίπεδο που είναι «ξένο» για εσάς. Ομοίως - με τεμνόμενους χώρους, δηλαδή παράλληλους κόσμους.
Το 1931, ο Αμερικανός εξερευνητής Τσαρλς Φορτ επινόησε τον όρο «τόποι τηλεμεταφοράς». Αυτές είναι περιοχές του διαστήματος όπου είναι δυνατές ξαφνικές κινήσεις και όπου ανοίγουν «πόρτες» σε παράλληλους κόσμους. Σύμφωνα με διάφορες εκδοχές, από εκεί μας επισκέπτονται UFO, τύμπανα, φαντάσματα και άλλα κακά πνεύματα. Αλλά, αφού οι «πόρτες» ανοίγουν προς τη μία κατεύθυνση, είναι δυνατόν να πας και προς την άλλη; Οι υποστηρικτές ανώμαλων φαινομένων είναι βέβαιοι ότι οι αγνοούμενοι, που αριθμούν χιλιάδες κάθε χρόνο, θα πρέπει να αναζητούνται σε παράλληλους κόσμους. Πιο συγκεκριμένα, θα άξιζε τον κόπο - κανείς δεν ξέρει ακριβώς πώς να φτάσει εκεί και να επιστρέψει πίσω.

Καταραμένα μέρη
Οι αποδείξεις εκείνων που έχουν υποστεί περίεργες κινήσεις στο διάστημα είναι μια δεκάρα μια ντουζίνα. Το να τους πιστεύεις ή όχι είναι προσωπική υπόθεση του καθενός. Η Ουφολόγος Tatyana Faminskaya είπε ότι σε μια από τις ανώμαλες ζώνες κοντά στη Μόσχα βίωσε δύο φορές μεταφορά σε αποστάσεις περίπου 1,5 έως 3,5 km.

Η ίδια η στιγμή της τηλεμεταφοράς ήταν ανεπαίσθητη· απλά, έχοντας φύγει από ένα μέρος, βρέθηκε αμέσως σε ένα άλλο, κάτι που ήταν αντιληπτό από το αλλαγμένο τοπίο. Μια άλλη ιστορία αφορούσε τη Lydia Nikolaeva, κάτοικο του χωριού Novy Byt. Μάζευε μανιτάρια στο δάσος και ξαφνικά ένιωσε ένα ελαφρύ τσίμπημα στην καρδιά της. Αμέσως βρέθηκα σε μια εγκαταλειμμένη εκκλησία, 5 χλμ. από την προηγούμενη θέση. Σύμφωνα με την Faminskaya, η πιθανότητα τηλεμεταφοράς συνδέεται με ρήγματα στον φλοιό της γης, λόγω των οποίων η πραγματικότητα γίνεται ασταθής, όπως στη Ζώνη που περιγράφουν οι Strugatsky στο «Πικνίκ στην άκρη του δρόμου». Η «πόρτα» σε έναν παράλληλο κόσμο μπορεί να ανοίξει χάρη σε κεραυνό, γιατί έχει κολοσσιαία ενέργεια.
Αυτή είναι η έκδοση της Irina Tsareva από την Επιτροπή Φαινομένων για τη Μελέτη Ανώμαλων Φαινομένων. Αναφέρει μια περίπτωση: τρεις φίλοι πήγαν για ψάρεμα κοντά στην Αγία Πετρούπολη, κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας που χτύπησε κεραυνός, και το αυτοκίνητό τους βγήκε εκτός δρόμου, προσκρούοντας σε ένα πεύκο. Οι φίλοι παρατήρησαν ένα σπίτι του χωριού όχι πολύ μακριά, το οποίο δεν ήταν εδώ πριν. Εκεί προστατεύτηκαν και τροφοδοτήθηκαν [ταΐστηκαν] από μια παλιά οικοδέσποινα. Τα έβαλε στο πάτωμα. Ξυπνώντας το πρωί, οι ταξιδιώτες βρέθηκαν στο γρασίδι, στην ύπαιθρο. Δεν υπήρχε σπίτι κοντά, αλλά το κατεστραμμένο αυτοκίνητο ήταν ακόμα κολλημένο κάτω από το πεύκο.
«Υπήρξαν πολλές περιπτώσεις όπου οι άνθρωποι αντιμετώπισαν αόρατα φράγματα αέρα που μοιάζουν με διαφανείς τοίχους. Παλαιότερα, τέτοιες ζώνες ονομάζονταν τόποι του διαβόλου», [καταραμένα μέρη] λέει ο Vadim Chernobrov, συντονιστής της επιστημονικής και δημόσιας ένωσης Kosmopoisk. «Στη χώρα μας, βρίσκονται κοντά στην Τούλα, στις όχθες του ποταμού Ούπα. Εκεί, οι ταξιδιώτες σκόνταψαν στον «αέρα» που ξαφνικά έγινε ελαστικός. Οι παλιοί λένε ότι οι γενναίες ψυχές που διείσδυσαν μέσα δεν επέστρεψαν ποτέ. Παράξενα φαινόμενα με μετατοπίσεις και προσωρινές εξαφανίσεις ανθρώπων συμβαίνουν τακτικά στην κορυφογραμμή Medveditskaya στην περιοχή του Volgograd και στην περιοχή της λίμνης Shaitan στην περιοχή του Ομσκ.
Ο Konstantin Leshan, συντάκτης του επιστημονικού περιοδικού "Hole Physics, Teleportation and Levitation", δεν έχει καμία αμφιβολία ότι αυτό θα αποφέρει πρακτικά οφέλη: "Η στιγμιαία μεταφορά είναι η υψηλότερη γνωστή ταχύτητα. Η τηλεμεταφορά θα αλλάξει το πρόσωπο του πλανήτη μας. Οι πετρελαϊκοί πόροι εξαντλούνται αλλά η τηλεμεταφορά δεν το χρειάζεται. Ο αριθμός των αεροπλάνων, των τρένων και των αυτοκινήτων θα μειωθεί και η οικολογική κατάσταση του πλανήτη θα βελτιωθεί. Όσο περισσότεροι στοχαστές και επιστήμονες εργάζονται σε αυτό το πρόβλημα, τόσο πιο πιθανό είναι ότι θα δημιουργήσουμε έναν λειτουργικό τηλεμεταφορέα.
Εν τω μεταξύ, οι επιστήμονες τρέφουν την ελπίδα να πραγματοποιήσουν την τηλεμεταφορά στην πραγματικότητα.
Έτσι, ίσως η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα θα πρέπει να το υποστηρίξει, όπως έκανε και για τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων.
https://www.city-n.ru/view/133900.html

hellenicrevenge.blogspot.com