Ένα κείμενο
αφιερωμένο ειδικά σε όλους όσους έχουν δεχτεί την αδικία από αυτό το καθεστώς που δυστυχώς διοικεί και καπηλεύεται την πατρίδα μας.. Μια ιστορία που μπορεί να είναι “παλιά”, αλλά θα πρέπει πάντα να μνημονεύεται από όλους εμάς που προσπαθούμε να αντισταθούμε σε αυτό το καθεστώς του σκότους, του εγκλήματος, της ανηθικότητας και της επικυριαρχίας επάνω μας με κάθε κόστος δικό μας… Πάμε να το διαβάσουμε μαζί…Η Ευφροσύνη Μπουλούτα ήταν η καθηγήτρια του κολλεγιου Αθηνων που στις 8/6/2012, κατά τη διάρκεια των απολυτηρίων εξετάσεων ”αξιολόγησε” και μονογράφησε το έντυπο εξέτασηs του γιου του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά καθώs αντέγραφε.
Η διεύθυνση του Κολέγιου(ιδρυτήs του, ο προπάππουs του ”αντιγραφέα” Μπενάκηs) , ”αξιολογώνταs” την σύννομη ενέργεια τηs καθηγήτριαs ,την απολύει αμέσα 3 χρόνια πριν τη συνταξιοδότησή της, με την αιτιολογία της ανεπάρκειας των διδακτικών της καθηκόντων!
Στις 18 Ιουνίου του 2012, η σύμβαση της εκπαιδευτικού καταγγέλλεται εκ μέρους του Κολεγίου Αθηνών, στο οποίο επικεφαλής βρίσκεται ο θείος του ευειδούs νέου ο Αλέξανδρος Σαμαράς.
Όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, το ΚΥΣΔΕ,(Κεντρικό υπηρεσιακό συμβούλιο δεύτεροβαθμιας εκπαίδευσης) παρά το γεγονός ότι είχε υποχρέωση να ”αξιολογήσει” την καταχρηστικότητα της απόλυσης, αρνήθηκε να το κάνει, αποδεχόμενος αίτημα του Κολεγίου που με υπόμνημά του ζήτησε να μην ”αξιολογηθεί” η υπόθεση(αρνήθηκε την παρουσία νομικών εκπροσώπων τηs εκπαιδευτικού αλλά και τηs ομοσπονδίαs)!
Και ετσι μια εκπαιδευτικός ”αξιολογήθηκε” και κρίθηκε ανεπαρκής μετά από 21 ολόκληρα χρόνια που δίδασκε στο ίδιο σχολείο!
Το 2017 η Ευφροσύνη Μπουλούτα έφυγε από την ζωή… κυριολεκτικά “σκασμένη”, όπως περιγράφουν οι άνθρωποι και συνάδελφοι που ήταν κοντά της σε όλον αυτό τον ανισο αγώνα.
Δύο χρόνια πριν, τιs μέρεs του Οκτώβρη, η Δικαιοσύνη ”αξιολόγησε΄΄ και ακύρωσε την απόφαση της απόλυσης. Ένας άνθρωπος όμως είχε πλέον χαθεί…από το Άδικο. Το ιδιότυπο σύστημα των “Αρίστων” – κάθε “φυράματος” όμως -,εξακολουθεί να δυναστεύει, “καθετί” που δεν συντάσσεται μαζί του.
Για την Φώφη στα ψηλά, την “αξιολόγηση” και την δημόσια Παιδεία που αέναα “λιμνάζει”.
-Και για τη “φίλη” που αναρωτήθηκε “πάλι γι’ αυτη γράφεις?”. Ναι καλή μου… μέχρι να πλατύνουμε τα στενέματα και να μπορέσει ξανά το Φως του Δικαίου και της Αλήθειας να μας ανταμώσει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου