ΗUrsula και ο Heiko Echter von der Leyen πνίγηκαν στις αγκαλιές της Μαρέβας και του Κυριάκου Μητσοτάκη καθώς περνούσαν το κατώφλι του σπιτιού της οικογένειας Μητσοτάκη στο Ακρωτήρι Χανίων.
By Pendulum
Τα πρώτα λόγια της Ursula ήταν να εκδηλώσει τον θαυμασμό της για την πρόσφατo Resort 24 show για την επέτειο των 10 χρόνων Zeus + Δione στο πλωτό μουσείο Hellas Liberty.
–Συγχαρητήρια Μαρέβα, κατάφερες ένα από τα μεγαλύτερα fashion events της χρονιάς. Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να σου εκφράσω και τις θερμές ευχαριστίες του κοινού μας φίλου Klaus μια και ανέθεσες στον μακρινό συγγενή του και ταλαντούxο Mario Schwab τη σκηνοθεσία του event…
(Σημειώνουμε ότι o creative director του event Marios Schwab γεννήθηκε το 1977 από Ελληνίδα μητέρα, τοπογράφο, και πατέρα Αυστριακό, σχεδιαστή στηθόδεσμου. Έτσι από μικρό παιδί θυμάται να παρατηρεί τα γυναικεία στήθη.
Ο Marios βρίσκεται τουλάχιστον από το 1996 ανάμεσα στους πολύ υποσχόμενους σχεδιαστές αλλά η συνεργασία του με τον Οίκο Zeus + Δione ως creative director πρόεκυψε εν μέσω planδημίας, το 2021.
Το όνομα της Ελληνίδας μητέρας του Mario είναι Νiki και το όνομα του Αυστριακού πατέρα του είναι Klaus.
Ακριβώς Klaus Schwab.
Βέβαια πρόκειται για συνωνυμία με τον ιδρυτή του WEF και ίσως κάποια μακρινή συγγένεια.
Αρκεί πάντως να ονομάζεσαι Schwab για να τη βγάλεις καθαρή καθώς οι συμπτώσεις του WEF με την planδημία ως εργαλείο της μεγάλης επαναφοράς είναι εντυπωσιακές.
Mετά το καλωσόρισμα θα ακολουθούσε η ξενάγηση από το ζεύγος Μητσοτάκη στα μυστικά της βίλας του Ακρωτηρίου. Εδώ όπου για 3 μέρες και 3 νύχτες τα δύο ζεύγη θα συζητούσαν το περαιτέρω ξεδίπλωμα της Ατζέντας του 2030 που αφορά τον έλεγχο και τη μείωση του πληθυσμού στη χρεοκοπημένη ζώνη του ευρώ.
Βλέπετε η τελευταία λύση που απέμεινε στη φωτισμένη ηγεσία της ευρωζώνης είναι η μείωση των αναλώσιμων κουνουπίων με κάθε α-δόκιμο μέσο.
Η υπόθεση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο μετά το συγκλονιστικό ρεπορτάζ του Politico το οποίο καταγράφει την κατάρρευση της Γερμανίας. Τίποτε λιγότερο.
Μία κατάρρευση η οποία σε συνδυασμό με τα 33 τρις χρέος των ΗΠΑ και την αποφασισμένη FED να συνεχίσει τις αυξήσεις των επιτοκίων υπόσχεται διαρκή φρίκη, φτωχοποίηση, όλεθρο και πολέμους εκτός εάν στο μεταξύ υπάρξει η μή προβλεπόμενη αφύπνιση.
Και πως να υπάρξει όταν φίλος που δουλεύει σε ένα από τα κοσμοπολίτικα ξενοδοχεία του Καβουρίου μας μεταφέρει το φαινόμενο των μαλθακών ανδρών οι οποίοι συμβουλεύονται τις γυναίκες τους ακόμη και για το τι θα φάνε, ενώ συνηθίζουν να φοράνε μάρσιπο για να κουβαλάνε το μωρό ή να σπρώχουν τα καροτσάκια με τη γυναίκα να ακολουθεί ανεβάζοντας insta stories η καπνίζοντας ηλεκτρονικό τσιγάρο και αναζητώντας τον επόμενο ανόητο σε μια προσπάθεια να θεραπευθεί από τον τωρινό.
Καθώς οι ανέμελοι αναλώσιμοι συνωστίζονται στο Ξυλόφουρνο της Πάρου, [εδώ που το αεράκι χαιδεύει τις βίλες της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ κάτοχοι των οποίων βρέθηκαν, επί πρωθυπουργίας Καραμανλή, επώνυμοι (τρομάρα τους και τρομάρα μας) Έλληνες πολιτικοί, εκδότες και δημοσιογράφοι], τα ζεύγη Μητσοτάκη και von der Leyen συζητούν τη συνέχεια της τρομοAτζέντας 2030 του Γερμανού μηχανικού Klaus Schwab, ο πατέρας του οποίου υπήρξε στενός συνεργάτης του Xίτλερ- ο οποίος έστειλε στο Ολοκαύτωμα 6 εκατομμύρια Εβραίους ισάριθμους με όσους εύπιστους πολίτες του υπέροχου ισραηλινού λαού έσπευσαν να εμβολιαστούν πρώτοι στο κόσμο με τα ολέθρια εμβόλια του Bourla- για να φθάσουν ένα χρόνο μετά να του φωνάζουν>
–Εγκληματία, Δολοφόνε…,
έξω από το θέατρο των Ιεροσολύμων.
Την ίδια ώρα οι Ευρωπαίοι βιομήχανοι καθώς τα πολλά τελευταία χρόνια αισθανόντουσαν ότι η Ατζέντα 2030 γράφει μόνο τον θάνατό τους (των οικογενειών και των βιομηχανιών τους) επιχειρούσαν μάταια να αναζητήσουν βοήθεια απευθυνόμενοι στην Πρόεδρο της Ε.Ε.
Μετά το πέρας των κατ΄ιδίαν συναντήσεων αυτό που απέμεινε ήταν η πιεστική έκκληση της Ursula προς τους Συνδέσμους των Ευρωπαικών και των Γερμανικών Βιομηχανιών να βοηθήσουν την Ουκρανία!
Έτσι φτάσαμε εδώ>
POLITICO> Η Γερμανία καταρρέει. Στα πρόθυρα του Ολέθρου η Ευρώπη
Οι μεγαλύτερες εταιρείες της Γερμανίας φαίνεται να την εγκαταλείπουν.
Ο γίγαντας των χημικών BASF αποτελεί πυλώνα των γερμανικών επιχειρήσεων για περισσότερα από 150 χρόνια, στηρίζοντας τη βιομηχανική άνοδο της χώρας με μια σταθερή ροή καινοτομίας που βοήθησε στο να δημιουργηθεί το αξιοζήλευτο «Made in Germany». Ωστόσο, πιο πρόσφατα, μια επένδυση 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε ένα υπερσύγχρονο συγκρότημα που η εταιρεία ισχυρίζονταν ότι θα ήταν το χρυσό πρότυπο για τη βιώσιμη παραγωγή δεν θα γίνει στη Γερμανία. Αντίθετα, ανεγέρθηκε 9.000 χιλιόμετρα μακριά, στην Κίνα.
Από τον Matthew Karnitsching/POLITICO*
Ακόμη και αν κυνηγά το μέλλον της στην Ασία, η BASF, που ιδρύθηκε στις όχθες του Ρήνου το 1865 ως Badische Anilin- & Sodafabrik, προσπαθεί να «συμμαζέψει» τις δραστηριότητες της στη Γερμανία. Τον Φεβρουάριο, η εταιρεία ανακοίνωσε τη διακοπή λειτουργίας ενός εργοστασίου λιπασμάτων στη γενέτειρά της στο Λουντβιχσχάφεν όπως και άλλων εγκαταστάσεων, γεγονός που οδήγησε σε περικοπές περίπου 2.600 θέσεων εργασίας.
«Ανησυχούμε ολοένα και περισσότερο για την εγχώρια αγορά μας», είπε ο διευθύνων σύμβουλος της BASF Martin Brudermüller στους μετόχους τον Απρίλιο, σημειώνοντας ότι η εταιρεία έχασε 130 εκατομμύρια ευρώ στη Γερμανία πέρυσι. «Η κερδοφορία δεν είναι πλέον εκεί που θα έπρεπε να είναι».
Αυτή η δυσφορία διαπερνά τώρα το σύνολο της γερμανικής οικονομίας, η οποία διολίσθησε σε ύφεση το πρώτο τρίμηνο του 2023 εν μέσω σωρείας ερευνών που δείχνουν ότι τόσο οι εταιρείες όσο και οι καταναλωτές είναι βαθιά δύσπιστοι για το μέλλον.
Και αυτή η ανησυχία είναι βάσιμη. Πριν από σχεδόν 20 χρόνια, η Γερμανία είχε ξεπεράσει το σκόπελο της «πιο άρρωστης της Ευρώπης» με ένα πακέτο φιλόδοξων μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας που αποδέσμευσαν το βιομηχανικό της δυναμικό και εγκαινίασαν μια διαρκή περίοδο ευημερίας, κυρίως λόγω της έντονης ζήτησης για μηχανήματα και αυτοκίνητά από την Κινα. Και ενώ η χώρα απογοήτευσε πολλούς εταίρους της εξάγοντας πολύ περισσότερα από όσα αγόραζε, η οικονομία της άνθισε.
Οι καιροί της άνθησης, ωστόσο, είχαν ένα κόστος: Η οικονομική ισχύς κοίμισε τους ηγέτες της μέσα σε μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας. Η αποτυχία τους να επιδιώξουν περαιτέρω μεταρρυθμίσεις επιστρέφει τώρα προκειμένου να δαγκώσει.
Ξαφνικά, μια τέλεια καταιγίδα έχει ξεσπάσει πάνω από την πρώην ευρωπαϊκή δύναμη, που σηματοδοτεί ότι η τρέχουσα ύφεση δεν είναι απλώς «τεχνική», όπως προσεύχονται να είναι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, αλλά μάλλον προάγγελος μιας θεμελιώδους αναστροφής της οικονομικής της τύχης που απειλεί να στείλει δονήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη και ακόμη μεγαλύτερη αναταραχή στο ήδη πολωμένο πολιτικό τοπίο της ηπείρου.
Αντιμέτωπες με ένα τοξικό κοκτέιλ υψηλού ενεργειακού κόστους, ελλείψεις εργαζομένων και σωρούς γραφειοκρατίας, πολλές από τις μεγαλύτερες εταιρείες της Γερμανίας –από γίγαντες όπως η Volkswagen και η Siemens έως μια σειρά από λιγότερο γνωστές, μικρότερες- βιώνουν μια σκληρή συνειδητοποίηση και αναζητούν πιο «πράσινα βοσκοτόπια» στη Βόρεια Αμερική και την Ασία.
Ελλείψει μιας απροσδόκητης ανατροπής, είναι δύσκολο να αποφευχθεί το συμπέρασμα ότι η Γερμανία οδεύει προς μια πολύ βαθύτερη οικονομική παρακμή.
Οι αναφορές από το μέτωπο χειροτερεύουν. Η ανεργία αυξήθηκε από έτος σε έτος κατά περίπου 200.000 τον Ιούνιο, έναν μήνα που οι εταιρείες συνήθως προσθέτουν θέσεις εργασίας. Αν και το συνολικό ποσοστό ανεργίας παραμένει χαμηλό, στο 5,7% και ο αριθμός των κενών θέσεων εργασίας υψηλός, σε σχεδόν 800.000, οι Γερμανοί αξιωματούχοι προετοιμάζονται για περισσότερα άσχημα νέα.
«Αρχίζουμε να αισθανόμαστε τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες στην αγορά εργασίας», δήλωσε η επικεφαλής του γερμανικού γραφείου εργασίας Andrea Nahles. «Η ανεργία αυξάνεται και η αύξηση της απασχόλησης χάνει δυναμική».
Οι νέες παραγγελίες στις τεχνικές εταιρίες της χώρας, που αποτελούν επί μακρόν το βασικό δείκτη για την υγεία της «Germany Inc.», μειώνονται ραγδαία, πέφτοντας κατά 10% μόνο τον Μάιο, στην όγδοη διαδοχική πτώση. Παρόμοια αδυναμία είναι εμφανής σε όλη τη γερμανική οικονομία, από τις κατασκευές έως τα χημικά.
Το ξένο ενδιαφέρον για τη χώρα ως τόπο επένδυσης υποχωρεί επίσης. Ο αριθμός των νέων ξένων επενδύσεων στη Γερμανία μειώθηκε το 2022 για πέμπτη συνεχή χρονιά, αγγίζοντας το χαμηλότερο σημείο από το 2013.
«Πολλοί ακούν για “υφέρπουσα αποβιομηχάνιση”. Δεν είναι απλώς υφέρπουσα πια», είπε ο Hans-Jürgen Völz, επικεφαλής οικονομολόγος στην BVMW, μια ένωση που ασκεί πιέσεις για τη γερμανική Mittelstand, τις χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν το ραχοκοκαλιά της οικονομίας της χώρας.
Όταν η Γερμανία φτερνίζεται…
Για να κατανοήσουμε τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της αποβιομηχάνισης, δεν χρειάζεται να κοιτάξουμε περισσότερο από το Ραστ Μπελτ των ΗΠΑ ή τα Μίνταλντς του Ηνωμένου Βασιλείου, κάποτε ακμάζοντα βιομηχανικά κέντρα που έπεσαν θύματα πολιτικών σφαλμάτων και παγκόσμιων ανταγωνιστικών πιέσεων και δεν ανέκαμψαν ποτέ πλήρως.
Ωστόσο, στην περίπτωση της Γερμανίας, οι συνέπειες θα ήταν σε ηπειρωτική κλίμακα.
Η εξάρτηση της χώρας από τη βιομηχανία την καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτη. Με εξαίρεση τον κατασκευαστή λογισμικού SAP, ο τεχνολογικός τομέας της Γερμανίας είναι ουσιαστικά ανύπαρκτος. Στον οικονομικό κόσμο, οι μεγαλύτεροι παίκτες της είναι περισσότερο γνωστοί για τα κακά στοιχήματα (Deutsche Bank) και το σκάνδαλο (Wirecard). Η μεταποίηση αντιπροσωπεύει περίπου το 27% της οικονομίας της, σε σύγκριση με το 18% στις Η.Π.Α..
Ένα επίσης σχετικό πρόβλημα είναι ότι οι πιο σημαντικοί βιομηχανικοί τομείς της Γερμανίας -από τα χημικά μέχρι τα αυτοκίνητα και τα μηχανήματα- έχουν τις ρίζες τους στις τεχνολογίες του 19ου αιώνα. Ενώ η χώρα έχει ευδοκιμήσει για δεκαετίες βελτιστοποιώντας τα συγκεκριμένα προϊόντα, πολλά από αυτά είτε είναι ξεπερασμένα (ο κινητήρας εσωτερικής καύσης) είτε απλώς είναι πολύ ακριβά για να παραχθούν στη Γερμανία.
Δείτε τα μέταλλα. Τον Μάρτιο, η εταιρεία που κατέχει το μεγαλύτερο χυτήριο αλουμινίου της Γερμανίας, η Uedesheimer Rheinwerk, δήλωσε ότι θα κλείσει το εργοστάσιο της μέχρι το τέλος του έτους λόγω του υψηλού κόστους ενέργειας.
Τέτοιες κινήσεις θα ήταν λιγότερο ανησυχητικές εάν η Γερμανία είχε μια ισχυρή ιστορία οικονομικής διαφοροποίησης. Δυστυχώς, το ιστορικό της σε αυτό το μέτωπο είναι αποσπασματικό, στην καλύτερη περίπτωση.
Η Γερμανία πρωτοστάτησε στη σύγχρονη τεχνολογία ηλιακών πάνελ, για παράδειγμα, για να γίνει ο μεγαλύτερος παραγωγός στον κόσμο στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Αφού οι Κινέζοι αντέγραψαν τα γερμανικά σχέδια και πλημμύρισαν την αγορά με φθηνές εναλλακτικές λύσεις, οι κατασκευαστές ηλιακών συλλεκτών της Γερμανίας κατέρρευσαν.
Στον τομέα της βιοτεχνολογίας, η εταιρεία BioNtech με έδρα το Μάιντς ήταν η πρώτη γραμμή της ανάπτυξης του εμβολίου mRNA. Αλλά μετά από αυτή την επιτυχία, η εταιρεία ανακοίνωσε σχέδια τον Ιανουάριο για αυτό που ο ιδρυτής της αποκάλεσε μια «τεράστια» επένδυση στην έρευνα αιχμής για τον καρκίνο -στο Ηνωμένο Βασίλειο.
…Η Ευρώπη κρυώνει
Η καινοτομία γεννά οικονομική ανάπτυξη και καθώς η παραδοσιακή βιομηχανία της Γερμανίας παρακμάζει, το ερώτημα είναι ποιο μεγάλο νέο πράγμα θα την αντικαταστήσει. Μέχρι στιγμής, δεν φαίνεται τίποτα στον ορίζοντα. Η Γερμανία κατατάσσεται μόλις στην όγδοη θέση στον Παγκόσμιο Δείκτη Καινοτομίας, μια ετήσια κατάταξη που καταρτίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Διανοητικής Ιδιοκτησίας του ΟΗΕ. Στην Ευρώπη, δεν είναι καν στην πρώτη τριάδα.
Στην τεχνητή νοημοσύνη, μια τεχνολογία που πολλοί αναλυτές και παρατηρητές πιστεύουν ότι θα δώσει ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη στην επόμενη γενιά, η Γερμανία είναι ήδη χαμένη. Μόνο τέσσερις από τις 100 επιστημονικές εργασίες για την τεχνητή νοημοσύνη με τις περισσότερες αναφορές το 2022 ήταν γερμανικές. Αυτό συγκρίνεται με 68 για τις ΗΠΑ και 27 για την Κίνα.
«Η Γερμανία δεν έχει τίποτα να προσφέρει σε κανέναν από τους πιο σημαντικούς τομείς που είναι προσανατολισμένοι στο μέλλον», δήλωσε ο Marcel Fratzscher, επικεφαλής του γερμανικού οικονομικού ινστιτούτου DIW. «Αυτό που υπάρχει είναι η παλιά βιομηχανία».
Η δύναμη της τεχνολογίας που μπορεί να μεταμορφώσει μια οικονομία —ή να την αφήσει πίσω— είναι εμφανής όταν συγκρίνουμε τις τροχιές της Γερμανίας και των ΗΠΑ τα τελευταία 15 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η οικονομία των ΗΠΑ, λόγω της άνθησης στη Silicon Valley, επεκτάθηκε κατά 76% στα 25,5 τρισεκατομμύρια δολάρια. Η οικονομία της Γερμανίας αναπτύχθηκε κατά 19% στα 4,1 τρισεκατομμύρια δολάρια. Σε όρους δολαρίου, οι ΗΠΑ πρόσθεσαν το ισοδύναμο σχεδόν τριών Γερμανιών στην οικονομία τους κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Η διάβρωση του βιομηχανικού πυρήνα της Γερμανίας θα έχει ουσιαστικό αντίκτυπο στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Γερμανία δεν είναι απλώς ο μεγαλύτερος παίκτης της Ευρώπης, λειτουργεί επίσης σαν το κέντρο ενός τροχού, συνδέοντας τις διαφορετικές οικονομίες της περιοχής ως το μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο και επενδυτή για πολλές από αυτές.
Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, η γερμανική βιομηχανία έχει μετατρέψει την Κεντρική Ευρώπη σε εργοστάσιό της. Η Porsche κατασκευάζει στη Σλοβακία το SUV της, το Cayenne, η Audi κατασκευάζει κινητήρες στην Ουγγαρία από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και η κορυφαία εταιρεία κατασκευής συσκευών Miele κατασκευάζει πλυντήρια ρούχων στην Πολωνία.
Χιλιάδες μικρομεσαίες γερμανικές επιχειρήσεις, η λεγόμενη «Mittelstand», που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας της χώρας, δραστηριοποιούνται στην περιοχή, παράγοντας κυρίως για την ευρωπαϊκή αγορά. Αν και δεν θα εξαφανιστούν από τη μια μέρα στην άλλη, μια παρατεταμένη παρακμή στη Γερμανία αναπόφευκτα θα τραβήξει την υπόλοιπη περιοχή μαζί της.
«Υπάρχει κίνδυνος να καταλήξει η Ευρώπη να είναι η χαμένη σε αυτή τη στροφή», παραδέχτηκε πρόσφατα ο Klaus Rosenfeld, διευθύνων σύμβουλος της Schaeffler, κατασκευαστής ανταλλακτικών αυτοκινήτων, προσθέτοντας ότι η εταιρεία του είναι πιθανό να δημιουργήσει τα επόμενα εργοστάσιά της στις ΗΠΑ.
Ελλείψεις
Ενώ οι αξιωματούχοι της ΕΕ κατηγορούν για την επικείμενη αποβιομηχάνιση της περιοχής αυτές που θεωρούν άδικες πολιτικές των ΗΠΑ και Κίνα, οι οποίες θέτουν τις ευρωπαϊκές εταιρείες σε μειονεκτική θέση, τα προβλήματα στη Γερμανία είναι πολύ βαθύτερα και είναι σε μεγάλο βαθμό εγχώρια. Και δεν έχουν εύκολες λύσεις.
Με απλά λόγια, η φόρμουλα που έκανε τη Γερμανία βιομηχανική δύναμη της Ευρώπης -ένα εργατικό δυναμικό υψηλής εξειδίκευσης και καινοτόμες εταιρείες που τροφοδοτούνταν από φθηνή ενέργεια- έχει ανατραπεί.
Καθώς μια γενιά baby boomers (σήμερα μεταξύ 57-75 ετών) συνταξιοδοτείται τα επόμενα χρόνια, η Γερμανία οδεύει προς ένα δημογραφικό γκρεμό που θα αφήσει τις εταιρείες της χωρίς μηχανικούς, επιστήμονες και άλλους εργάτες υψηλής ειδίκευσης οι οποίοι χρειάζονται προκειμένου να παραμείνουν ανταγωνιστικές στην παγκόσμια αγορά. Μέσα στα επόμενα 15 χρόνια, περίπου το 30% του εργατικού δυναμικού της Γερμανίας θα φτάσει σε ηλικία συνταξιοδότησης.
Όμως, το γκριζάρισμα του πληθυσμού δεν είναι το μόνο πρόβλημα. Οι νέοι Γερμανοί λαχταρούν για ασφαλείς θέσεις εργασίας, και όχι το είδος της επιχειρηματικότητας και των καινοτομιών που έκαναν τη χώρα μία από τις κορυφαίες οικονομίες στον κόσμο.
«Πολλοί νέοι προτιμούν να εργάζονται για το δημόσιο παρά να ξεκινήσουν μια επιχείρηση», είπε ο Fratzscher του DIW.
Οι προσπάθειες για την αντιστάθμιση της αυξανόμενης έλλειψης εργαζομένων μέσω της μετανάστευσης έχουν αποτύχει μέχρι στιγμής (αν και η Γερμανία συνεχίζει να δέχεται εκατοντάδες χιλιάδες αιτούντες άσυλο κάθε χρόνο, οι περισσότεροι στερούνται τις δεξιότητες που χρειάζονται οι εταιρείες).
Πριν ένα μήνα, οι Γερμανοί νομοθέτες ψήφισαν έναν νέο νόμο για τη μετανάστευση που αίρει πολλά από τα γραφειοκρατικά εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι ξένοι ειδικευμένοι εργαζόμενοι για να εγκατασταθούν στη χώρα. Το αν θα λειτουργήσει είναι άλλο ερώτημα. Σε σύγκριση με το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά ή τις ΗΠΑ, η Γερμανία είναι μια δύσκολη χώρα, λόγω των υψηλών φόρων, της δυσκολίας εκμάθησης της γλώσσας και μιας κουλτούρας που συχνά είναι λιγότερο φιλόξενη για τους ξένους.
Μια μελέτη σχεδόν 400 σελίδων που ανατέθηκε από την κυβέρνηση και δημοσιεύτηκε τον περασμένο μήνα, για παράδειγμα, διαπίστωσε ότι οι μισοί Γερμανοί είχαν αντιμουσουλμανικές απόψεις. Δεδομένου ότι πολλοί από τους υψηλά μορφωμένους εργαζομένους που η κυβέρνηση θα ήθελε να προσελκύσει από μουσουλμανικές χώρες όπως η Τουρκία, αυτή η εχθρότητα δεν είναι κάτι που λειτουργεί υπέρ.
Η επιβάρυνση αυτών των δημογραφικών προκλήσεων είναι η αύξηση του ενεργειακού κόστους στον απόηχο του πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας και των προσπαθειών της ίδιας της Γερμανίας για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Σταματώντας τις παραδόσεις φυσικού αερίου στη Γερμανία, το Κρεμλίνο ουσιαστικά χτύπησε τον άξονα του επιχειρηματικού μοντέλου της χώρας, στον οποίο βασιζόταν όσον αφορά την εύκολη πρόσβαση σε φθηνή ενέργεια. Αν και οι τιμές χονδρικής του φυσικού αερίου έχουν σταθεροποιηθεί, εξακολουθούν να είναι περίπου τριπλάσιες από εκείνες που ήταν πριν από την κρίση. Αυτό άφησε εταιρείες όπως η BASF, της οποίας η κύρια γερμανική επιχείρηση από μόνη της κατανάλωνε τόσο φυσικό αέριο το 2021 όσο όλη η Ελβετία, χωρίς άλλη επιλογή από το να αναζητήσουν εναλλακτικές λύσεις.
Επιπλέον, ο Πράσινος μετασχηματισμός της χώρας, το λεγόμενο «Energiewende», έχει κάνει τα πράγματα χειρότερα. Καθώς έχανε την πρόσβαση στο ρωσικό αέριο, η χώρα απενεργοποίησε κάθε πυρηνική ενέργεια. Και ακόμη και μετά από σχεδόν ένα τέταρτο αιώνα επιδότησης της επέκτασης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η Γερμανία εξακολουθεί να μην έχει σχεδόν αρκετές ανεμογεννήτριες και ηλιακούς συλλέκτες για να ικανοποιήσει τη ζήτηση –αφήνοντας τους Γερμανούς να πληρώνουν τρεις φορές τον διεθνή μέσο όρο για ηλεκτρική ενέργεια.
Ο θάνατος του Das Auto
Αν και το ευρύ κοινό φαίνεται να αγνοεί τις οικονομικές προκλήσεις που του επιφυλάσσονται, όσοι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή δεν έχουν αυταπάτες.
«Οι γεωπολιτικές εξελίξεις κατέστησαν απολύτως σαφές ότι το οικονομικό μας μοντέλο δεν είναι πλέον εγγυητής της ευημερίας», δήλωσε ο Andreas Rade, διευθύνων σύμβουλος του Συνδέσμου για τη Γερμανική Αυτοκινητοβιομηχανία, το κύριο λόμπι του κλάδου. Ούτε το περίφημο «das Auto».
Η αυτοκινητοβιομηχανία έχει ωθήσει τις τύχες της Γερμανίας για περισσότερο από έναν αιώνα και το οικονομικό μέλλον της χώρας στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην ικανότητα του κλάδου —που αντιπροσωπεύει σχεδόν το ένα τέταρτο της παραγωγής του— να διατηρήσει την κυριαρχία του στον τομέα της πολυτέλειας σε έναν κόσμο ηλεκτρικών οχημάτων.
Ωστόσο τα πράγματα δεν φαίνονται καλά. Ενώ οι εταιρείες έχουν πρόσφατα σημειώσει κέρδη ρεκόρ με τη βοήθεια της περιορισμένης ζήτησης στον απόηχο της πανδημίας, αυτή η ώθηση μοιάζει περισσότερο με μία τελευταία ανάσα παρά με ανανέωση.
Ούσα για καιρό πηγή εθνικής υπερηφάνειας, η αυτοκινητοβιομηχανία έχει γίνει η αχίλλειος πτέρνα της Γερμανίας. Για χρόνια, εταιρείες όπως η Mercedes, η BMW και η Volkswagen αρνούνταν να εγκαταλείψουν τον κινητήρα εσωτερικής καύσης, απορρίπτοντας την Tesla και άλλους πρώιμους καινοτόμους.
Αυτή η στρατηγική γκάφα άνοιξε την πόρτα όχι μόνο στον Elon Musk, αλλά και στην Κίνα, η οποία άρχισε να επενδύει σημαντικά ποσά στην ανάπτυξη ηλεκτρικών οχημάτων πριν από 15 χρόνια, καθώς οι Γερμανοί απέρριπταν την ιδέα, με αποτέλεσμα να αποκτήσουν ένα πολύ σημαντικό προβάδισμα. Πέρυσι, οι Κινέζοι κατασκευαστές αντιπροσώπευαν περίπου το 60% των άνω των 10 εκατομμυρίων αμιγώς ηλεκτρικών αυτοκινήτων που πωλήθηκαν παγκοσμίως.
Οι Γερμανοί αισθάνονται ήδη τις συνέπειες του λανθασμένου υπολογισμού τους.
Η Volkswagen, η οποία κυριαρχεί στην κινεζική αγορά αυτοκινήτων για δεκαετίες, έχασε το στέμμα της ως η μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία της χώρας το πρώτο τρίμηνο από την BYD, έναν τοπικό ανταγωνιστή, εν μέσω αύξησης των πωλήσεων EV. Η Κίνα είναι η μεγαλύτερη αγορά αυτοκινήτων στον κόσμο, αντιπροσωπεύοντας σχεδόν το 40% των εσόδων της Volkswagen.
Μια πρόσφατη μελέτη της ασφαλιστικής Allianz προέβλεψε ότι εάν διατηρηθούν οι τρέχουσες τάσεις με τους Κινέζους κατασκευαστές να αυξάνουν το μερίδιο αγοράς τους τόσο στην Κίνα όσο και στην Ευρώπη, οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές αυτοκινήτων και προμηθευτές θα μπορούσαν να δουν τα κέρδη τους να μειώνονται κατά δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ έως το 2030, με τις γερμανικές εταιρείες να σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος.
Αν και οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν επιδοθεί σε ένα συλλογικό αγώνα δρόμου προσπαθώντας να καλύψουν τη διαφορά, εξακολουθούν να μην έχουν το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που απολάμβαναν για περισσότερο από έναν αιώνα με τους κινητήρες εσωτερικής καύσης. Πράγματι, η βασική τεχνολογία σε ένα EV δεν είναι ο κινητήρας, ο οποίος είναι τεχνολογία off-the-shelf, αλλά η μπαταρία, η οποία βασίζεται στη χημεία, όχι στην ικανότητα της μηχανικής.
Επιπλέον, τα ηλεκτρικά οχήματα εξελίσσονται ολοένα και περισσότερο σε κυλιόμενες κάψουλες τεχνολογικής ψυχαγωγίας, με τα αυτοκίνητα αυτόνομης οδήγησης προ των πυλών. Και αν υπάρχει ένας τομέας στον οποίο η Γερμανία δεν έχει διαπρέψει, αυτός είναι η ψηφιακή τεχνολογία. Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί η Tesla αξίζει πλέον τριπλάσια από όλες τις γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες μαζί.
«Σίγουρα έχουμε δυσκολίες στην καινοτομία στη γερμανική βιομηχανία και ένα ζήτημα ανταγωνιστικότητας», δήλωσε ο Jens Hildebrandt, επικεφαλής του Γερμανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου στην Κίνα.
Για την οικονομική σχέση μεταξύ Γερμανίας και Κίνας, αυτό αντιπροσωπεύει μια τεράστια αλλαγή. Για δεκαετίες, οι Κινέζοι έβλεπαν τη γερμανική βιομηχανία και μηχανική ως πρότυπο. Ξαφνικά, οι Γερμανοί είναι αυτοί που κοιτάζουν προς την Κίνα.
«Οι μεγάλες κινεζικές αυτοκινητοβιομηχανίες θα πρέπει σύντομα να δημιουργήσουν τα δικά τους εργοστάσια στην Ευρώπη και ίσως ακόμη και στη Γερμανία», είπε o Hildebrandt, προσθέτοντας ότι είναι μια τάση που «δεν μπορεί να αντιστραφεί».
Καθοδική πορεία
Δεδομένων των αντίξοων οικονομικών ανέμων, ίσως δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλές από τις μεγαλύτερες εταιρείες της Γερμανίας βρίσκονται σε μια πορεία προς το να είναι γερμανικές μόνο κατ’ όνομα.
Αν αυτό ακούγεται τραβηγμένο, λάβετε υπόψη το παράδειγμα της Linde, του όμιλου βιομηχανικών αερίων. Μέχρι φέτος, η εταιρεία, η οποία ξεκίνησε τη δεκαετία του 1870 με την ανάπτυξη της ψύξης για ζυθοποιεία, ήταν η πιο πολύτιμη blue-chip στη Γερμανία, με κεφαλαιοποίηση περίπου 150 δισεκατομμυρίων ευρώ. Τον Ιανουάριο, αποφάσισε να αποχωρήσει από το χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης υπέρ της εισαγωγής της στη Wall Street.
Η κίνηση ακολούθησε τη συγχώνευση του ομίλου το 2018 με έναν ανταγωνιστή της από τις ΗΠΑ, με αποτέλεσμα να αποφασίσει να εγκαταλείψει τα κεντρικά γραφεία της στο κέντρο του Μονάχου και να μετεγκατασταθεί στο Δουβλίνο. Κατά τη διάρκεια της αναδιάρθρωσης, η Linde έκοψε εκατοντάδες θέσεις εργασίας στη χώρα καταγωγής της. Αν και η Γερμανία παραμένει μια σημαντική αγορά, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 11% των εσόδων της, είναι μόνο μία από τις πολλές.
Αυτό που δείχνει η περίπτωση της Linde είναι ότι οι μεγάλες γερμανικές εταιρείες μπορούν να επιβιώσουν και να ευδοκιμήσουν με ή χωρίς τη Γερμανία. Καθώς οι συνθήκες χειροτερεύουν, απλώς θα μετακομίσουν αλλού. Για τη Γερμανία, ωστόσο, αυτό θα σήμαινε λιγότερες ακριβοπληρωμένες θέσεις εργασίας και χαμηλότερα φορολογικά έσοδα, για να μην αναφέρουμε την απειλή της παρατεταμένης οικονομικής παρακμής και της πολιτικής αστάθειας.
Μια πρόσφατη αύξηση στις εθνικές δημοσκοπήσεις του ακροδεξιού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) υπογραμμίζει αυτά τα διακυβεύματα. Αν και η άνοδος του AfD οφείλεται κυρίως στην αυξανόμενη απογοήτευση όσον αφορά τις πολιτικές για τη μετανάστευση, μια κακή οικονομική κατάσταση πιθανότατα θα έδινε στο κόμμα μια περαιτέρω ώθηση.
Ένα επίσης μεγάλο σημείο αναταραχής είναι και η κοινωνική πρόνοια. Η Γερμανία λειτουργεί ένα από τα πιο γενναιόδωρα κράτη πρόνοιας, με τις κοινωνικές δαπάνες να αντιστοιχούν στο 27% της οικονομίας πέρυσι (έναντι 23% στις ΗΠΑ). Με το Βερολίνο να πιέζεται να δαπανήσει πολύ περισσότερα για την άμυνα, το σφίξιμο της ζώνης -και η δημόσια αντίδραση- έχει ήδη ξεκινήσει. Σε μια οικονομική παρακμή, η κατάσταση μόνο θα χειροτερέψει.
Μια κορυφαία προτεραιότητα για τη γερμανική βιομηχανία -ο εκσυγχρονισμός της υποδομής- θα είναι πιο δύσκολο να χρηματοδοτηθεί. Οι δρόμοι, οι γέφυρες, οι ναυτιλιακές λωρίδες και άλλες κρίσιμες υποδομές της Γερμανίας έχουν μεγάλη ανάγκη επισκευής. Τέσσερις στις πέντε γερμανικές εταιρείες δηλώνουν ότι η κακή υποδομή εμποδίζει τις δραστηριότητές τους, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο από το Ινστιτούτο για τη Γερμανική Οικονομία (IW). Στην πραγματικότητα, «τα προβλήματα είναι πιθανό να επιδεινωθούν», κατέληξαν οι συγγραφείς της μελέτης.
Εξοδος
Ωστόσο, η γερμανική βιομηχανία δεν εγκαταλείπει τελείως την Deutschland. Είναι στην ευχάριστη θέση να μείνουν -όσο η κυβέρνηση τους πληρώνει.
Η BASF άνοιξε ένα εργοστάσιο κοντά στη Δρέσδη που κατασκευάζει υλικά καθόδου για μπαταρίες ηλεκτρικών αυτοκινήτων μόλις πριν από ένα μήνα και έχει δεσμευτεί να συνεχίσει να επενδύει στην εγχώρια αγορά. Παρ’ όλα αυτά, για να εξασφαλίσουν τέτοιες δεσμεύσεις, οι τοπικές και ομοσπονδιακές κυβερνήσεις αναγκάστηκαν να προσφέρουν γενναιόδωρα κίνητρα. Για παράδειγμα, η BASF θα λάβει 175 εκατομμύρια ευρώ σε κρατική υποστήριξη.
Ομοίως, τον Ιούνιο, η αμερικανική εταιρεία κατασκευής chip Intel εξασφάλισε μια εντυπωσιακή επιδότηση 10 δισεκατομμυρίων ευρώ για ένα τεράστιο νέο εργοστάσιο στην ανατολική πόλη του Μαγδεμβούργου. Αυτό μεταφράζεται σε 3,3 εκατομμύρια ευρώ για καθεμία από τις 3.000 θέσεις εργασίας που έχει δεσμευτεί να δημιουργήσει η εταιρεία.
Παρ’ όλα αυτά, ελλείψει τέτοιας υποστήριξης, αποδεικνύεται δύσκολο να αντισταθεί κανείς στις σειρήνες των πιο προσιτών αγορών. Με τη γερμανική μηχανική να έχει χάσει το προβάδισμά της στην ηλεκτρική εποχή, οι αυτοκινητοβιομηχανίες διπλασιάζουν τις επενδύσεις τους στο εξωτερικό, ειδικά στην Κίνα ή τις ΗΠΑ.
Η χρηματοδότηση που προσφέρει ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού στις ΗΠΑ έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα ελκυστικό δέλεαρ. Η Volkswagen αποκάλυψε τα σχέδιά της τον Μάρτιο για την κατασκευή ενός εργοστασίου 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων στη Νότια Καρολίνα, όπου θέλει να αναβιώσει τη μάρκα Scout, ένα δημοφιλές αμερικανικό 4×4 στις δεκαετίες του ’60 και του ’70.
Τον Απρίλιο, στελέχη της startup μπαταριών της αυτοκινητοβιομηχανίας, PowerCo, στάθηκαν δίπλα στον Καναδό πρωθυπουργό Justin Trudeau, καθώς ανακοίνωσαν μια επένδυση 5 δισεκατομμυρίων ευρώ σε ένα νέο εργοστάσιο μπαταριών στο Οντάριο. Η αυτοκινητοβιομηχανία έχει δεσμευτεί να επενδύσει περισσότερα δισεκατομμύρια στη Βόρεια Αμερική τα επόμενα χρόνια, καθώς θα στραφεί προς τα ηλεκτρικά οχήματα.
Στη Γερμανία, αντίθετα, η Volkswagen έχει εγκαταλείψει τα σχέδια της για την κατασκευή ενός νέου εργοστασίου για το «Trinity», ένα νέο ηλεκτρικό SUV, επιλέγοντας αντ’ αυτού να ανακατασκευάσει τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις. Η αυτοκινητοβιομηχανία, η οποία διαθέτει μια σταθερή μάρκα που περιλαμβάνει επίσης Audi και Porsche, αποφάσισε να μην κατασκευάσει δεύτερο εργοστάσιο μπαταριών στην πολιτεία της Κάτω Σαξονίας λόγω του υψηλού κόστους ηλεκτρικής ενέργειας. Τον Απρίλιο, ωστόσο, η εταιρεία ανακοίνωσε ότι θα επενδύσει περίπου 1 δισεκατομμύριο ευρώ σε ένα κέντρο ηλεκτρικών οχημάτων κοντά στη Σαγκάη.
Μια πρόσφατη έρευνα σε 128 Γερμανούς προμηθευτές αυτοκινήτων από τον VDA, έναν βιομηχανικό όμιλο, διαπίστωσε ότι ούτε ένας δεν σχεδίαζε να αυξήσει την επένδυσή του στην εγχώρια αγορά του. Περισσότερο από το ένα τέταρτο σχεδίαζε να μετατοπίσει τις δραστηριότητές του στο εξωτερικό.
Παρά την έξοδο της βιομηχανίας, οι πολιτικοί της Γερμανίας αρνούνται σε μεγάλο βαθμό να δουν τις διαφαινόμενες πολιτικές και οικονομικές προκλήσεις. Οι λομπίστες του κλάδου υποστηρίζουν ότι η «αλληλεξάρτηση» μεταξύ Κίνας και Γερμανίας θα είναι θετική μακροπρόθεσμα, αλλά παρόμοια λογική ώθησε το Βερολίνο να αγκαλιάσει το ρωσικό φυσικό αέριο -με καταστροφικές συνέπειες. Και δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η γερμανική ώθηση προς την Κίνα υποχωρεί. Πέρυσι, οι γερμανικές εταιρείες επένδυσαν 11,5 δισ. ευρώ στην Κίνα, ένα ποσό ρεκόρ.
«Αυτό που με ανησυχεί είναι η ασυμμετρία της εξάρτησης», είπε ο Fratzscher. «Οι γερμανικές εταιρείες έχουν ανοιχτεί στον εκβιασμό επειδή εξαρτώνται πολύ περισσότερο από την Κίνα παρά το αντίστροφο».
Για πάρουν μια γεύση του πόσο γρήγορα εθνικοί πρωταθλητές στο χώρο των επιχειρήσεων μπορούν να παρασυρθούν από την τεχνολογία, καλό θα ήταν να τηλεφωνήσουν στη Φινλανδία και να ρωτήσουν για τη Nokia ή τον Καναδά για να ρωτήσουν για την τύχη της Research in Motion, της εταιρείας πίσω από την κάποτε πανταχού παρόν BlackBerry. Κάποια στιγμή οι Γερμανοί θα ξυπνήσουν με τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν. Το ερώτημα είναι αν θα το κάνουν πριν να είναι πολύ αργά.
Σε κάθε περίπτωση, η BASF θα είναι έτοιμη. Ερωτηθείς πρόσφατα τι σχεδίαζε να κάνει η εταιρεία με τα χημικά εργοστάσια που έκλεινε στο γερμανικό κέντρο της, ο Brudermüller, ο Διευθύνων Σύμβουλος, προσπάθησε να ρίξει τους τόνους, λέγοντας ότι η εταιρεία δεν θα «κατεδαφίσει τα πάντα αμέσως». Αλλά ήταν πιο άμεσος σε ένα άλλο σημείο: «Δεν χρειαζόμαστε τον χώρο στο Λουντβιγκσχάφεν αυτή τη στιγμή».
* Ο Gabriel Rinaldi και ο Peter Wilke συνέβαλαν στο ρεπορτάζ.
ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ ΧΑΝΙΩΝ
Ursula και Heiko Echter von der Leyen> Στο στόχαστρο των διεθνών ΜΜΕ για εμπλοκή σε σκάνδαλα
Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής φιλοξενείται μαζί με τον σύζυγό της στο σπίτι του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη στα Χανιά.
Πρόκειται για ιδιωτική επίσκεψη, η οποία θα διαρκέσει τρεις ημέρες.
Aυτό αναφέρει η σχετική είδηση.
Τις ομορφιές της Κρήτης απολαμβάνει η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φοντ ντερ Λάιεν. Δεν παραλείπει ωστόσο και να μάθει την ιστορία του τόπου, καθώς, στο πλάισιο της ιδιωτικής επίσκεψής της, βρέθηκε σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσέιο Χανίων και φωτογραφήθηκε στη βεράντα με τον σύζυγό της, Χάικο, και το ζεύγος του Κυριάκου και της Μαρέβας Μητσοτάκη.
Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής φιλοξενείται μαζί με τον σύζυγό της στο σπίτι του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη στα Χανιά.
Πρόκειται για ιδιωτική επίσκεψη, η οποία θα διαρκέσει τρεις ημέρες.
Οι υψηλοί προσκεκλημένοι, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και ο σύζυγός της Γερμανός γιατρός, Χάικο φον ντερ Λάιεν, έχουν ταξιδέψει στην Κρήτη για ένα μικρό διάλειμμα από τις υποχρεώσεις τους και μένουν στη βίλα Μητσοτάκη, στο Ακρωτήρι.
Η Πρόεδρος της E.E. έχει μπει για τα καλά στο στόχαστρο των POLITICO και των Νew York Times για τις μυστικές διαπραγματεύσεις με τον κ. Bourla της Pfizer με το σχετικό συμβόλαιο να ξεπερνά τα 35 δις ευρώ!
Ας ξεκινήσουμε με το σχετικό ρεπορτάζ του Politico που υπογράφει ο Carlo Martuscelli>
Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο κατηγορεί την Επιτροπή ότι αρνείται να δημοσιοποιήσει λεπτομέρειες σχετικά με τον τρόπο διαπραγμάτευσης της μεγαλύτερης σύμβασης εμβολίων του μπλοκ.
Κάθε μέρα που περνάει, οι διαπραγματεύσεις που διεξάγονται μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Pfizer σχετικά με τη μεγαλύτερη σύμβαση εμβολίου στην ΕΕ για τον COVID-19 μοιάζουν λιγότερο με τις συνήθεις εργασίες και περισσότερο με αστυνομική ιστορία μυστηρίου!
Η πλοκή πύκνωσε περισσότερο μετά τη δημοσίευση έκθεσης του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου σήμερα, κατηγορώντας την Επιτροπή ότι αρνείται να αποκαλύψει οποιεσδήποτε λεπτομέρειες σχετικά με τον προσωπικό ρόλο της προέδρου της Επιτροπής Ursula von der Leyen στις συνομιλίες.
Η εποπτική αρχή του προϋπολογισμού διαπίστωσε ότι η επικεφαλής της ΕΕ απέρριψε το υφιστάμενο εγχειρίδιο κανόνων για να καταγράψει μια προκαταρκτική συμφωνία με την πολυεθνική των ΗΠΑ, ανοίγοντας τον δρόμο για την υπογραφή σύμβασης για έως και 1,8 δισεκατομμύρια δόσεις εμβολίου κατά του κορωνοϊού τον Μάιο του 2021. Για όλα τα άλλα εμβόλια συμφωνίες που συνήφθησαν από την ΕΕ μεταξύ 2020 και 2021, μια κοινή ομάδα αποτελούμενη από αξιωματούχους από την Επιτροπή και επτά χώρες μέλη διεξήγαγε διερευνητικές συνομιλίες. Το αποτέλεσμα μεταφέρθηκε στη συνέχεια σε ένα διοικητικό συμβούλιο εμβολίων αποτελούμενο από εκπροσώπους και των 27 κρατών μελών της ΕΕ που το υπέγραψαν.
Ωστόσο, αυτή η καθιερωμένη διαδικασία δεν ακολουθήθηκε στην περίπτωση της μεγαλύτερης σύμβασης της ΕΕ, λέει το Ελεγκτικό Συνέδριο. Αντίθετα, η ίδια η von der Leyen διεξήγαγε προκαταρκτικές διαπραγματεύσεις για τη σύμβαση τον Μάρτιο και παρουσίασε τα αποτελέσματα στο διοικητικό συμβούλιο τον Απρίλιο. Εν τω μεταξύ, μια προγραμματισμένη συνάντηση επιστημονικών συμβούλων, που οργανώθηκε για να συζητηθεί η στρατηγική εμβολίων της ΕΕ για το 2022, δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, γράφει το δικαστήριο.
Σε αντίθεση με τις άλλες διαπραγματεύσεις για τις συμβάσεις, η Επιτροπή αρνήθηκε να παράσχει αρχεία των συζητήσεων με την Pfizer, είτε υπό μορφή πρακτικών, ονομάτων εμπειρογνωμόνων των οποίων ζητήθηκε η γνώμη, συμφωνηθέντων όρων ή άλλων αποδεικτικών στοιχείων. «Ζητήσαμε από την Επιτροπή να μας παράσχει πληροφορίες σχετικά με τις προκαταρκτικές διαπραγματεύσεις για αυτή τη συμφωνία», γράφουν οι συντάκτες της έκθεσης. «Ωστόσο, δεν υπήρχε καμία».
Ένας ανώτερος ελεγκτής που βοήθησε να ηγηθεί της έρευνας είπε στο POLITICO ότι η άρνηση της Επιτροπής να αποκαλύψει πληροφορίες ήταν εξαιρετικά ασυνήθιστη. «Αυτό δεν προκύπτει σχεδόν ποτέ. Δεν είναι μια κατάσταση που αντιμετωπίζουμε συνήθως εμείς στο δικαστήριο», είπε ο ελεγκτής, ο οποίος ζήτησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.
Η έκθεση ελέγχου εγείρει περαιτέρω ανησυχίες για τις ενέργειες της von der Leyen, μόλις δύο ημέρες πριν από την εκφώνηση της ετήσιας ομιλίας της για την κατάσταση της Ένωσης.
Ήδη τον Απρίλιο του 2021, οι New York Times ανέφεραν ότι η ηγέτης της ΕΕ είχε ανταλλάξει γραπτά μηνύματα με τον Albert Bourla, τον διευθύνοντα σύμβουλο της Pfizer, ενόψει της συμφωνίας. Η φαινομενικά άνετη σχέση μεταξύ κορυφαίων πολιτικών και επιχειρηματικών ηγετών έκανε τα φρύδια να σηκωθούν εκείνη την εποχή.
Και, όπως σημειώνει η έκθεση, η έρευνα του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή για το θέμα συνάντησε έναν τοίχο σιωπής. Εκείνη την εποχή, η Επιτροπή ισχυρίστηκε ότι δεν είχε πλέον τα γραπτά μηνύματα. Σε απάντηση, η διαμεσολαβήτρια Emily O’Reilly διαπίστωσε ότι είχε σημειωθεί κακοδιοίκηση.
Η μεγαλύτερη συμφωνία
Η διαμάχη περιστρέφεται γύρω από την τρίτη σύμβαση της Επιτροπής για το εμβόλιο mRNA της BioNTech/Pfizer. Τα δύο προηγούμενα συμβόλαια είχαν εξασφαλίσει συνολικά έως και 600 εκατομμύρια δόσεις. Αλλά αυτή η επόμενη, για έως και 1,8 δισεκατομμύρια δόσεις, θα αποδειχτεί η μεγαλύτερη μακράν όλων των συμφωνιών που υπέγραψαν οι Βρυξέλλες. Προέβλεψε την εκ των προτέρων αγορά 900 εκατομμυρίων δόσεων, με δυνατότητα παραγγελίας 900 εκατομμυρίων επιπλέον, για παράδοση το 2022 και το 2023.
Το συμβόλαιο ήταν σημαντικό τόσο σε όγκο όσο και σε τιμή. Σύμφωνα με στοιχεία που διέρρευσαν, οι βολές κόστισαν αρχικά 15,50 ευρώ το καθένα, με την τιμή στη συνέχεια να αυξηθεί στα 19,50 ευρώ σύμφωνα με τους Financial Times, πράγμα που σημαίνει ότι το συμβόλαιο θα ήταν περίπου 35 δισεκατομμύρια ευρώ εάν ασκηθεί πλήρως. «Είναι η μεγαλύτερη σύμβαση εμβολίων για τον COVID-19 που υπέγραψε η Επιτροπή και θα κυριαρχήσει στο χαρτοφυλάκιο εμβολίων της ΕΕ μέχρι το τέλος του 2023», σημειώνει το δικαστήριο.
Η Pfizer δεν απάντησε σε αίτημα για σχόλιο για αυτήν την ιστορία.
Η συμφωνία ήρθε στο αποκορύφωμα της πανδημίας, λίγο αφότου τα προβλήματα παραγωγής και διανομής στην εταιρεία παραγωγής εμβολίων AstraZeneca είχαν αφήσει την ΕΕ να μαραζώνει πίσω από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο στον αγώνα για την προμήθεια εμβόλων. Ήταν στη μέση αυτής της κρίσης που παρενέβη η von der Leyen.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο πρόεδρος της Κομισιόν αντιμετώπιζε προβλήματα με τα «εξαφανισμένα» μηνύματα κειμένου. Κατά τη διάρκεια της θητείας της ως υπουργός Άμυνας της Γερμανίας, μια κοινοβουλευτική έρευνα για καλοπληρωμένες συμφωνίες με εξωτερικούς συμβούλους άκουσε ότι μια υφιστάμενη είχε κατά λάθος διαγράψει μηνύματα κειμένου από το επίσημο τηλέφωνό της και η von der Leyen είχε διαγράψει η ίδια μηνύματα από τη δική της συσκευή.
Τελικά, η von der Leyen αθωώθηκε το 2020 από την τελική έκθεση της έρευνας, η οποία διαπίστωσε ότι ανώτεροι στρατιωτικοί και κυβερνητικοί αξιωματούχοι είχαν διαπράξει παραβιάσεις. Στη δική της μαρτυρία στην έρευνα, παραδέχτηκε ελλείψεις στον χειρισμό των συμβουλευτικών συμφωνιών από το υπουργείο, αλλά είπε ότι τις είχε αντιμετωπίσει.
Η Επιτροπή δεν απάντησε σε αίτημα για σχολιασμό και η γραπτή απάντησή της στην έκθεση ελέγχου δεν κάνει καμία αναφορά στις αλληλεπιδράσεις της von der Leyen με την Pfizer. Όμως, εμφανιζόμενη πρόσφατα ενώπιον της επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον COVID-19, η Sandra Gallina, η ανώτερη υγειονομική αξιωματούχος της Επιτροπής που βοήθησε να ηγηθούν των διαπραγματεύσεων, αμφισβήτησε την ιδέα ότι υπήρχε κάτι ασυνήθιστο σχετικά με το τρίτο συμβόλαιο της Pfizer.
«Έγινε διαπραγμάτευση όπως όλα τα άλλα συμβόλαια. Δεν βλέπω καμία διαφορά», είπε η Gallina, ενώ πρόσθεσε ότι «υπήρξε, ίσως, μια διαφορετική προδιαπραγμάτευση».
Ο ελεγκτής του δικαστηρίου που μίλησε στο POLITICO είπε ότι οι προκαταρκτικές διαπραγματεύσεις ήταν κρίσιμες για τους τελικούς όρους της συμφωνίας: «Οι βασικές πτυχές των συμβάσεων συμφωνήθηκαν ανεπίσημα. Μόνο μετά τη σύναψη αυτής της άτυπης συμφωνίας θα μπορούσε να συνεχιστεί η επίσημη διαδικασία. Ήταν πραγματικά απαραίτητο για τις διαπραγματεύσεις».
Το δικαστήριο δεν μπορεί να υποχρεώσει την Επιτροπή να δημοσιοποιήσει τις πληροφορίες που λείπουν. Όμως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μέσω της επιτροπής προϋπολογισμού του, μπορεί να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για το θέμα.
Αντικρoύω την μουσική
Τον επόμενο μήνα, το Bourla της Pfizer έχει προγραμματιστεί να εμφανιστεί ενώπιον του πάνελ COVID του Κοινοβουλίου. Η πρόεδρος της επιτροπής, η Βελγίδα σοσιαλίστρια ευρωβουλευτής Kathleen van Brempt, είπε ότι σκοπεύει επίσης να ζητήσει από το δικαστήριο να παρουσιάσει τα ευρήματά του.
Μιλώντας στο POLITICO, η van Brempt είπε ότι κατανοούσε ότι μετά την οπισθοδρόμηση της AstraZeneca στις αρχές του 2021, η Επιτροπή βρισκόταν υπό τεράστια πίεση.
«Επομένως βασιζόμασταν στην Pfizer, η οποία είχε καταφέρει να προωθήσει ορισμένες από τις παραδόσεις της στην ΕΕ. Κατανοώ ότι υπό αυτές τις συνθήκες, ήταν σημαντικό για την κ. von der Leyen tνα συνεργαστεί απευθείας με τον κ. Bourla, είπε η ευρωβουλευτής.
Ωστόσο, σημείωσε ότι η Πρόεδρος της Επιτροπής είχε παραμερίσει τις κοινές διαπραγματευτικές ομάδες για μια συμφωνία που θα παρείχε δόσεις μόνο το επόμενο έτος, αφού οι περισσότεροι Ευρωπαίοι είχαν ήδη εμβολιαστεί. Το μέγεθος της παραγγελίας θα αποδειχθεί αργότερα ζήτημα, με τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης να διαμαρτύρονται νωρίτερα φέτος ότι δεσμεύτηκαν να αγοράσουν πάρα πολλές δόσεις.
Η έλλειψη διαφάνειας, εξάλλου, προσθέτει περαιτέρω λάδι στην αντίληψη ότι η ΕΕ είναι απόμακρη και βρίσκεται στην τσέπη των πολυεθνικών.
«Απλώς δείτε την εικόνα: Έχετε έναν πρόεδρο της Επιτροπής που συνάπτει προσωπικά μια συμφωνία με έναν Διευθύνοντα Σύμβουλο της Big Pharma και ο οποίος στη συνέχεια αρνείται να αποκαλύψει τα κείμενα που οδήγησαν σε αυτή τη διαπραγμάτευση», είπε η van Brempt.
Ένα ερώτημα στο μυαλό των ευρωβουλευτών που ζητούν αυξημένη διαφάνεια γύρω από τις διαπραγματεύσεις για τα εμβόλια είναι εάν οι κατασκευαστές εμβολίων άσκησαν οποιαδήποτε πίεση στους πολιτικούς να εμποδίσουν τις εκκλήσεις για διεύρυνση της πρόσβασης στην πνευματική ιδιοκτησία που απαιτείται για την παραγωγή εμβολίων σε φτωχότερες χώρες.
Ερωτηθείς από την αριστερή Πορτογάλο ευρωβουλευτή Marisa Matias κατά τη διάρκεια της επιτροπής COVID εάν η Sanofi αρνήθηκε ποτέ οποιαδήποτε ρήτρα σχετικά με την ανταλλαγή δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας σχετικά με τα εμβόλια COVID-19 ή άλλα μέτρα που θα έκαναν το εμβόλιο «παγκόσμιο δημόσιο αγαθό», ο Thomas Triomphe, στέλεχος αντιπρόεδρος της γαλλικής φαρμακευτικής εταιρείας, είπε ότι δεν θυμάται ότι συνέβη κάτι τέτοιο. Ωστόσο, ο Triomphe είπε ότι αυτή η συζήτηση θα πρέπει να γίνει όσον αφορά τα μελλοντικά συμβόλαια. Είναι ένα σημαντικό θέμα για το Κοινοβούλιο, το οποίο ψήφισε υπέρ της παραίτησης από τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, ενώ η Επιτροπή παρέμεινε αντίθετη στο μέτρο.
*Η Ashleigh Furlong συνέβαλε στο ρεπορτάζ. Αυτή το ρεπορτάζ έχει ενημερωθεί.
Ας δούμε και το σχετικό ρεπορτάζ ενός ελληνικού ΜΜΕ και συγκεκριμένα του in.gr που υπογράφει η Σόφη Λούκα
Σκάνδαλο μεγατόνων στην ΕΕ με τα εμβόλια; – Τι κρύβουν τα χαμένα μηνύματα της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν
Μυστικές πληρωμές, χαμένα μηνύματα και ύποπτες συμπτώσεις χαρακτηρίζουν το ευρωπαϊκό σκάνδαλο με τα εμβόλια κατά της Covid-19.
Ποσό 31 δισ. ευρώ, πιστεύεται, ότι πλήρωσε παραπάνω η ΕΕ για τα εμβόλια κατά του κοροναϊού.
Αλήθεια ή ψέματα, το Quatargate μπορεί να αποδειχτεί ψίχουλα μπροστά στο σκάνδαλο με τα εμβόλια που δρομολόγησε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν περίπου σε ρόλο λαίδη Μάκμπεθ. Γιατί η σχέση εξ αποστάσεως του συζύγου της Χάικο φον ντερ Λάιεν με τον Άλμπερτ Μπουρλά, μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί.
Η μήνυση των New York Times
Στην τελευταία εξέλιξη της ιστορίας, που μέχρι τώρα είχε πνιγεί μπροστά στην εντυπωσιακή διαδρομή του χρήματος από τη Ρώμη και τις Βρυξέλλες στο Κατάρ, το Μαρόκο και τη Μαυριτανία, οι New York Times σέρνουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αιτία η μη δημοσιοποίηση των μηνυμάτων που αντάλλαξαν η πρόεδρος της Κομισιόν με τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της Pfizer για την αγορά 1.8δισ. δόσεων του εμβολίου κατά της Covid-19 στα τέλη του 2020.
Σύμφωνα με το Politico, η έγκυρη αμερικανική εφημερίδα θα υποστηρίξει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ότι η Κομισιόν έχει νομική υποχρέωση για τη δημοσιοποίηση τους, επειδή θα μπορούσαν να περιέχουν πληροφορίες για τις συμφωνίες που έκανε η ΕΕ με την Pfizer.
Διττό σκάνδαλο
Το σκάνδαλο ακουμπά σε δύο σημεία: 1) στην απουσία διαφάνειας από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσον αφορά τα μηνύματα και 2) στο τσιμπημένο, όπως φαίνεται, ποσό που πλήρωσε η ΕΕ στον φαρμακευτικό κολοσσό.
Η κατάχρηση εξουσίας στα ανώτερα ευρωπαϊκά κλιμάκια δεν έγινε όταν η φον ντερ Λάιεν τα συμφώνησε από το τηλέφωνο και σε μηνύματα με τον Μπουρλά για τα εμβόλια, αλλά όταν αρνήθηκε να αποκαλύψει το περιεχόμενο τους.
Μάλιστα, όταν διατυπώθηκαν οι πρώτες σχετικές κατηγορίες εναντίον της, η πρόεδρος της Κομισιόν δεν φιλοτιμήθηκε καν να εμφανιστεί στη συνέντευξη Τύπου, που οργανώθηκε για να υπερασπιστεί τον εαυτό της, αλλά έστειλε την επίτροπο Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, Στέλλα Κυριακίδου, να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.
Λόγοι ασφαλείας
Στη συνέχεια η φον ντερ Λάιεν ισχυρίστηκε ότι έσβησε τα μηνύματα για λόγους ασφαλείας. Μια τακτική που την είχε εξυπηρετήσει μια χαρά στο παρελθόν, όταν είχε κατηγορηθεί και πάλι για ύποπτα μηνύματα, που αφορούσαν προγράμματα προμήθειας όπλων, την περίοδο που ήταν υπουργός Άμυνας της Γερμανίας.
Η έρευνα τότε σταμάτησε λόγω του διορισμού της στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που έσπρωξε η μέντορα της, Άνγκελα Μέρκελ. Αργότερα, όταν η υπόθεση αυτή έκλεισε, η φον ντερ Λάιεν απαλλάχθηκε από κάθε υποψία, αφού έγινε ευρέως δεκτό ότι ήταν κάποιος κατώτερος αξιωματούχος της γερμανικής κυβέρνησης που έκανε την παρατυπία και όχι η ίδια.
Στην περίπτωση της φον ντερ Λάιεν ισχύει βέβαια το δις εξαμαρτείν ουκ… γυναικός σοφής. Στην σχετική έρευνα που πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 2020 η Ευρωπαία Διαμεσολαβητής, Έμιλι Ο’ Ράιλι συμπέρανε ότι έγινε κακή διαχείριση στις προσπάθειες της Κομισιόν να ανακτήσει τα γραπτά μηνύματα, μετά από το αίτημα για δημόσια πρόσβαση σε αυτά που υπέβαλε ο δημοσιογράφος του netzpolitik.org, Αλεξάντερ Φάντα.
Παράγοντας σύζυγος
Η έρευνα μάλιστα διαπίστωσε ότι η Κομισιόν δεν ζήτησε ρητά από το προσωπικό γραφείο της φον ντε Λάιεν να αναζητήσει τα μηνύματα. Απαντώντας στο συγκεκριμένο πόρισμα, η Επίτροπος για τις Αξίες και τη Διαφάνεια της ΕΕ, Βέρα Γιούροβα, είπε ότι τα μηνύματα μπορεί να έχουν διαγραφεί, λόγω της «εφήμερης φύσης τους».
Οι New York Times δεν δέχονται το παραπάνω, γι’ αυτό και πάνε την Κομισιόν στο δικαστήριο της ΕΕ.
Σε όλα αυτά, το διαφαινόμενο σκάνδαλο ισχυροποιεί το γεγονός ότι ο άνδρας της προέδρου, Χάικο φον ντερ Λάιεν είναι επικεφαλής της εταιρείας βιοτεχνολογίας Orgenesis με έδρα τις ΗΠΑ, που – οποία έκπληξη – συνεργάστηκε με την Pfizer-BioNTech για την ανάπτυξη και τη δοκιμή των εμβολίων mRNA που αγόρασε και η ΕΕ, σύμφωνα με το περιοδικό Hungarian Conservative.
Το μεγάλο κόστος
Όσον αφορά το θέμα των χρημάτων και πόση ήταν η παραπάνω ταρίφα για την τρίτη σύμβαση της Επιτροπής για το εμβόλιο αυτό, τα ανεπιβεβαίωτα στοιχεία λένε ότι οι δόσεις του αρχικά κόστιζαν 15,50 ευρώ η μια, και στη συνέχεια η τιμή τους ανέβηκε στα 19,50 ευρώ έκαστο.
Η γερμανική κυβέρνηση πάντως που αποκαλύφθηκε ότι δαπάνησε συνολικά 13,1 δισεκατομμύρια ευρώ για εμβόλια έγινε γνωστό ότι παρήγγειλε 39 δισεκατομμύρια δόσεις εμβολίων από την Pfizer σε τιμή περίπου 15,50 ευρώ η κάθε μία τον Δεκέμβριο του 2020.
Εννέα μήνες αργότερα, όπως έγραψε το Euractiv, τα πλήρωσε 23,20 ευρώ το τεμάχιο… Με απλά λόγια κάποιοι πλήρωσαν παραπάνω και άλλοι κέρδισαν περισσότερα.
«Προίκα» από το Μαξίμου στον σύζυγο της Ούρσουλα
Το ελληνικό κράτος χρηματοδοτεί κοινοπραξία στην οποία είναι διευθυντής, με 32 εκατ. ευρώ – «Τρελά» λεφτά για έργα έρευνας και ανάπτυξης
Παίζει με τις τύχες των πολιτών της Ευρώπης, που βλέπουν μπροστά τους έναν από τον πιο δύσκολο χειμώνα λόγω της ενεργειακής κρίσης. Έναν χειμώνα που μπορεί να γίνει εξαιρετικά επικίνδυνος, ειδικά για τις μεσαίες και κατώτερες εισοδηματικά τάξεις. Κι αυτό γιατί είναι αδύνατον να πάρει μια σταθερή απόφαση.
Της Εμμανουέλας Τσουδερού/Δημοκρατία
Στις αρχές Σεπτεμβρίου, για παράδειγμα, η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δήλωνε υπέρμαχη της ανώτατης τιμής για το φυσικό αέριο, λέγοντας σε δημοσιογράφους ότι η Κομισιόν θα προτείνει «μια ανώτατη τιμή». Την περασμένη εβδομάδα, όμως, η πρόεδρος της Κομισιόν αποφάσισε να μην προτείνει πλαφόν στη χονδρική τιμή του φυσικού αερίου, αποδεχόμενη, σύμφωνα με δημοσίευμα του Politico, την άποψη του Βερολίνου, που θεωρεί ότι, εάν επιβληθεί το ανώτατο όριο, το φυσικό αέριο θα πρέπει να αναδιανεμηθεί πολιτικά μεταξύ των χωρών της Ε.Ε., αντί να κατανεμηθεί από τις δυνάμεις της αγοράς.
Ο κύριος Λάιεν
Φυσικά, στο «νοικοκυριό» της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δεν θα αντιμετωπίσουν κανένα απολύτως πρόβλημα με το αυξανόμενο κόστος της ενέργειας. Η επαγγελματική δραστηριότητα του συζύγου της φαίνεται πως πηγαίνει εξαιρετικά, αφού, μεταξύ άλλων, πρόσφατα χρηματοδοτήθηκε και με ζεστό, ελληνικό χρήμα, με πολλά μηδενικά, από τα κρατικά ταμεία.
Και μπορεί τις τελευταίες ημέρες να διαφαίνεται μια ψυχρότητα στις σχέσεις της προέδρου με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, αφού και τις δύο φορές που ανακοινώθηκε πως θα δειπνήσουν μαζί (μία στην Αθήνα και μία στη Βουλγαρία) η συνάντηση ναυάγησε, όμως η ελληνική κυβέρνηση πριν από λίγο καιρό ενίσχυσε τον οικογενειακό προϋπολογισμό των Φον ντερ Λάιεν.
Όπως είχε αναφέρει και σε προηγούμενο ρεπορτάζ της η «δημοκρατία», ο σύζυγος της επικεφαλής της Κομισιόν, ο Χάικο φον ντερ Λάιεν, συμμετέχει στην κοινοπραξία εταιριών Theracell Laboratories ΙΚΕ. Η συγκεκριμένη κοινοπραξία πρόκειται να πραγματοποιήσει επενδυτικό σχέδιο στη χώρα μας, ύψους 83.000.000 ευρώ, με τίτλο «Εξατομικευμένες κυτταρικές & γονιδιακές θεραπείες (POCare Model)».
Ωστόσο, και αυτή η επένδυση θα πραγματοποιηθεί με οικονομική ενίσχυση από το ελληνικό κράτος, που μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 32.000.000 ευρώ, η οποία θα προέλθει -όπως φαίνεται- τόσο από κρατικά όσο και από ευρωπαϊκά κονδύλια. Μάλιστα, στο διάστημα που μεσολάβησε από τον περασμένο Μάρτιο, που δημοσιεύτηκε στη «δημοκρατία» το σχετικό ρεπορτάζ, μέχρι σήμερα έχει πλέον δημοσιευτεί και στη σελίδα της Enterprise Greece Α.Ε., που είναι ο αρμόδιος φορέας, το ΦΕΚ που περιγράφει τις ενισχύσεις που θα λάβει η επένδυση, η οποία εντάχθηκε στον νόμο 4608/2019, περί στρατηγικών επενδύσεων. Η Enterprise Greece, μάλιστα, που εποπτεύεται πλέον από το υπουργείο Εξωτερικών, ενέκρινε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα τη συγκεκριμένη στρατηγική επένδυση, με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής, η οποία εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 2021, και στην οποία προεδρεύει ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης.
Στην κοινοπραξία Theracell Laboratories ΙΚΕ, που ιδρύθηκε το 2019, μετέχουν κατά 50% η εταιρία Orgenesis Inc. και κατά 50% η ελληνική Theracell Προηγμένες Τεχνολογίες Α.Ε. Στην Orgenesis Inc. διατηρεί τη θέση του medical director ο σύζυγος της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από τον Δεκέμβριο του 2020, ενώ νωρίτερα ήταν μέλος στο επιστημονικό συμβούλιο της εταιρίας. Και είναι βέβαιο πως η εταιρία στην οποία δραστηριοποιείται ενισχύεται στις… ενδοενωσιακές μπίζνες από το γεγονός πως η σύζυγός του βρίσκεται στο τιμόνι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Εργαστήρια
Το έργο επί ελληνικού εδάφους, το οποίο έχει ανακοινωθεί με κυβερνητικές τυμπανοκρουσίες και το οποίο θα χρηματοδοτηθεί τόσο από τον Ελληνα όσο και από τον Ευρωπαίο φορολογούμενο πολίτη, περιλαμβάνει την κατασκευή μονάδας παραγωγής και ερευνητικών εργαστηρίων στην Κόρινθο. Σύμφωνα, δε, με ανακοίνωση του υπουργείου Ανάπτυξης, «η επένδυση αφορά την ανάπτυξη προηγμένων αυτόλογων θεραπειών και περιλαμβάνει βιομηχανική έρευνα, εγκατάσταση συντονιστικής παραγωγικής μονάδας στην περιοχή Κορίνθου, επτά επιπλέον μονάδων, δηλαδή δύο στην Αθήνα και από μία στη Θεσσαλονίκη, στο Ηράκλειο, στα Ιωάννινα, στη Λάρισα και την Αλεξανδρούπολη, καθώς και πειραματική ανάπτυξη και παραγωγή νέων θεραπειών».
Μάλιστα, η συγκεκριμένη κοινοπραξία είχε βγάλει και δελτίο Τύπου στο πρακτορείο Bloomberg, ήδη από τον Νοέμβριο του 2021, για να ανακοινώσει την ελληνική χρηματοδότηση, η οποία προφανώς προσθέτει στην αξία της εταιρίας. Σε αυτό ευχαριστούσε φυσικά για τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ την ελληνική κυβέρνηση. Ανέφερε, μάλιστα, πως η χρηματοδότηση από την ελληνική κυβέρνηση θα είναι 32.000.000 ευρώ, κάτι που δεν ήταν ευρέως γνωστό μέχρι τον Μάρτιο του 2022, όταν δημοσιεύτηκε το ρεπορτάζ μας, αφού τότε δεν είχε δημοσιευτεί το ΦΕΚ στην επίσημη ιστοσελίδα της Enterprise Greece.
Τα κυβερνητικά στελέχη, από την άλλη, που διαφήμιζαν την επένδυση, είχαν αμελήσει να ενημερώσουν για το ύψος της κρατικής χρηματοδότησης, όπως έκανε η εταιρία μέσω του πρακτορείου Bloomberg.
Ο γιος
Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που η οικογένεια Φον ντερ Λάιεν χρησιμοποιεί τη θέση της επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για να αποκομίσει οφέλη. Στο τέλος του 2017, όταν η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ήταν υπουργός Αμυνας της Γερμανίας, είχε αποκαλυφθεί ότι έδινε άσκοπα δεκάδες εκατομμύρια σε εταιρίες συμβούλων, χωρίς, μάλιστα, οι δαπάνες αυτές να δημοσιοποιούνται ποτέ.
Μεταξύ αυτών των εταιριών ήταν και η αμερικανική McKinsey, στην οποία, ωστόσο, εργαζόταν ο ένας από τους γιους της, ο Ντέιβιντ φον ντερ Λάιεν. Προφανώς το γεγονός πως η μητέρα του χρηματοδότησε την εταιρία βοήθησε τον Ντέιβιντ να μονιμοποιηθεί, αφού αρχικά είχε γίνει δεκτός μόνο ως συνεργάτης για την καλοκαιρινή περίοδο.
Τι αναφέρει το ΦΕΚ – «Τρελά» λεφτά για έργα έρευνας και ανάπτυξης
Από το Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως προκύπτει πως το επενδυτικό σχέδιο της Theracell Laboratories ΙΚΕ εντάχθηκε στις στρατηγικές επενδύσεις της περίπτωσης β’ της παραγράφου 2 του άρθρου 10 του νόμου 4608/2019 και θα απολαύσει τα κίνητρα των άρθρων 12 και 14 του ίδιου νόμου. Αυτό σημαίνει, με απλά λόγια, ότι δικαιούται ενισχύσεις που θα αγγίξουν πράγματι τα 32.000.000 ευρώ.
Συγκεκριμένα:
Σύμφωνα με το άρθρο 14 δικαιούται «ενισχύσεις για έργα έρευνας και ανάπτυξης […] εφόσον το έργο αφορά σε βιομηχανική έρευνα, πειραματική ανάπτυξη ή μελέτες σκοπιμότητας. Η χορηγούμενη ενίσχυση της κατηγορίας αυτής, αθροιζόμενη με άλλες τυχόν κρατικές ενισχύσεις που λαμβάνει ο φορέας της επένδυσης, δεν μπορεί να υπερβαίνει για έργα που αφορούν κυρίως τη βιομηχανική έρευνα τα είκοσι εκατομμύρια (20.000.000) […] ανά επενδυτικό σχέδιο».
Σύμφωνα με το άρθρο 12 δικαιούται «φορολογική απαλλαγή και επιτάχυνση φορολογικών αποσβέσεων, εφόσον έχει λάβει την έγκριση της Διυπουργικής Επιτροπής».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου