Σήμερα, με έπιασε να κάνω μία αναζήτηση κειμένων που να έχουν κοινωνικό ενδιαφέρον. Να δείχνουν την παράνοια που επικρατεί στις ημέρες μας.
Βρήκα δύο πολύ ενδιαφέροντα κείμενα στο κοινωνικό δίκτυο του facebook, τα οποία θα ήθελα πολύ να τα μοιραστώ μαζί σας. Να σημειωθεί ότι έχουν γίνει απλώς παρεμβάσεις ορθογραφίας και οπτικής αισθητικής κειμένου. Τα κείμενα είναι αυτούσια.
Κείμενο α’
Από Θεόδωρο Μπ.
Ο κ. Στέφανος μένει στο διπλανό από μένα σπίτι. Έζησε την περίοδο της… Χούντας σε όλα τα σχολικά του χρόνια. Είναι σήμερα 65 ετών. Το 1967 πήγαινε στην Στ΄Δημοτικού και τότε όπως μου έλεγε: «Χαρήκαμε γιατί κλείσαμε για Πάσχα μια βδομάδα νωρίτερα». Πραξικόπημα 21ης Απριλίου γαρ.
Πήγε Γυμνάσιο (το παλιό καλό 6τάξιο που δεν είχε Λύκειο) και το ’74 που τελείωσε, έγινε η… «Μεταπολίτευση». Ήταν 18 τότε. Έζησε τα γεγονότα της Κύπρου, την πτώση του καθεστώτος, τον 2ο Αττίλα, την επάνοδο του πολιτικού κόσμου είτε απ’ το εξωτερικό, είτε απ’ την εξορία.
Θα μου πεις τώρα εσύ δικαιολογημένα: «Και τι μας κόφτει εμάς το βιογραφικό του κυρ-Στέφανου;».
Μας κόφτει πιστεύω. Και πάρα πολύ μάλιστα!
Σήμερα τον συνάντησα στο σούπερ μάρκετ, με πήρε παράμερα, κοίταξε γύρω του αν μας ακούει κανείς και ψιθυριστά άρχισε:
«Αυτό που αισθάνομαι εδώ και ένα χρόνο δεν το είχα αισθανθεί τα χρόνια της Χούντας. Δηλαδή το μην ξέρω τι άλλο θα σκεφτούν για να μου κάνουν το βίο αβίωτο. Νιώθω πως όλα απαγορεύονται. Βλέπω αστυνομία και περιπολικό και ψάχνω να δω τι απαγορευμένο έχω κάνει. Δεν μπορώ να μιλήσω ούτε σε κάποιους που νόμιζα φίλους μου. Απ’ το πρωί ως το βράδυ με τρομοκρατούν. Με απειλούν. Με απαξιώνουν.
» Επί Χούντας ξέραμε τουλάχιστον πως έχουμε μόνο το καθεστώς απέναντί μας. Όλοι ήμασταν ένα τότε. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, πνευματικός κόσμος, καλλιτέχνες, ευρωπαϊκή κοινή γνώμη και κυβερνήσεις. Και λέγαμε θυμάμαι, πως δε θα τολμήσει το καθεστώς των συνταγματαρχών να κάνει το ένα ή το άλλο, γιατί θα ξεσηκωθεί η κοινή γνώμη και οι κυβερνήσεις της Ευρώπης.
» Και πράγματι η Ευρώπη αντιδρούσε που σε τούτη τη γωνιά της Γης, οι ελευθερίες είχαν μπει στο γύψο.
» Τώρα; Ποιον θα φοβηθούν οι κυβερνώντες; Ποιος θα αντιδράσει; Ποιος θα τους σταματήσει; Ο ένας έχει στραφεί κατά του άλλου, χωρίς λόγο στην ουσία. Το διαίρει και βασίλευε ποτέ δεν ήταν πιο ισχυρό. Τότε υπήρχαν κάποια σημάδια που έδειχναν πως η Χούντα θα καταρρεύσει και παίρναμε θάρρος. Τώρα αισθάνομαι πως το σκοτάδι γίνεται όλο και πιο βαθύ. Πιο απειλητικό. Πιο απόκοσμο.
» Τότε ο πολιτικός κόσμος ήταν με το μέρος μας. Τώρα όλος ο πολιτικός κόσμος έχει συμφωνήσει να κάνει την Ελλάδα μια απέραντη φυλακή. Και το χειρότερο. Υπάρχει, χτίζεται ήδη, μια φυλακή ακόμα απεχθέστερη και ακόμα μεγαλύτερη. Τη λένε Ευρώπη! Και το ξημέρωμα αργεί τόσο πολύ!!! Θα έρθει άραγε ποτέ;»…
Η φωνή του έσπασε και έφυγε χωρίς να με χαιρετίσει.
«Δεν μπορεί να είναι πάντα σκοτάδι κ. Στέφανε. Ποτέ δεν έχει γίνει αυτό!» του φώναξα καθώς απομακρυνόταν. Ελπίζω να με άκουσε και κυρίως να με πίστεψε… Ποιός ξέρει!!!» …
Θεόδωρος Μπ.
Κείμενο β’
Από Φώτιο Κ.
Κυρία άνω των 70 ετών εχθές μετέβη στο νοσοκομείο Άγιος Σάββας για να
δει και να μείνει κοντά στις τελευταίες στιγμές του ανθρώπου της.
Αυτό όμως δεν συνέβη… κι αυτό γιατί η υπεύθυνη ασφαλείας στην πύλη της έκοψε τον δρόμο με τρόπο αδίστακτο και αυθάδη που δεν σεβάστηκε τον ανθρώπινο πόνο στα μάτια εκείνης της γυναίκας που ζητούσε απεγνωσμένα να δει και να κρατήσει στην ψυχή της το τελευταίο βλέμμα του συζύγου της.
Η κυρία καθ’ όλα νόμιμη, αφού είχε τα απαραίτητα έγγραφα εμβολιασμού και του τεστ. Δεν την άφησε γιατί αυτό το γελοίο υποκείμενο της ζήτησε να κάνει κι άλλο τεστ.
Όπως καταλάβατε, και εμβολιασμενη και θυμωμένη με πικρία.
Τα δάκρυα της κυρίας σε όλη τη διαδρομή ήταν ατελείωτα εξαιτίας της κοροϊδίας που υπέστη ότι οι εμβολιασμένοι δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα μετάβασης σε οιονδήποτε χώρο, την απανθρωπιά που υπέστη από μια ανάγωγη.
Φυσικά, ενημέρωσε τα παιδιά της τα οποία θα αναλάβουν την κατάσταση με τον δικό τους τρόπο.
Όλα αυτά συνέβησαν εχθές 13/8/21 ώρα 19:30 στην είσοδο του νοσοκομείου Άγιος Σάββας!!!
Οι σκέψεις δικές σας για το γεγονός αυτό και να καταλάβετε όχι μόνο
ποιοι είναι οι εχθροί και που μας οδηγούν αλλά και το κατάντι της
ελληνικής κοινωνίας.
Νοιώθω ανάμεικτα συναισθήματα πικρίας… θυμού…αγανάκτησης!!!
Φώτιος Κ.
Να σημειωθεί ότι ο κ. Φώτιος Κ. είναι οδηγός ταξί και το συμβάν συνέβη σε πελάτισσά του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου