Όλα καλά…

 Ελλάδα.

Η χώρα της π@@ας και της π@@τσας.

Ήλιος, θάλασσα, και κώλος…

Η Ελλάδα είναι μια ευτυχισμένη χώρα.

Ποια χρεωκοπία,ποιοι αυτόχειρες,ποίοι άστεγοι,και ποιοι άνεργοι;

Εξ ον και αν εννοούμε τη χρεοκοπία του στοχασμού, τους αυτόχειρες της ποίησης,τους άστεγους των ιδεών,και τους άνεργους των οραμάτων.

Γιατί εκεί βρίσκεται ο πυρήνας της κρίσης.

Τα υπόλοιπα είναι είναι ήλιος, θάλασσα και κώλος…

Σαν την Ελλάδα της χρεοκοπίας, δεν έχει!

Κι όχι δηλαδή ότι είναι πραγματικά η χώρα του ελεύθερου έρωτα.

Όχι!

Ούτε γι’αυτό δεν είμαστε ικανοί.

Η ”απελευθέρωση” και το ”γκρέμισμα του ταμπού” είναι αποκλειστικά υπόθεση του σαββατοκύριακου.

Δευτέρα πρωί, ξανακλείνουν τα πόδια και οι πάντες επιστρέφουν στα πρέπει τους.

Πλην των επαγγελματιών της πρόκλησης, όλα τα άλλα ξεφρωνημένα που πετάνε τα βρακάκια τους στους πάγκους των μπαρ, θα τα βρείτε μετά από λίγα χρόνια εγκλωβισμένα σε αδιέξοδους γάμους,ασφυκτικές οικογένειες, κακοπληρωμένες δουλείες,παραφρονημένες πεθερές και αδηφάγα σόγια.

Συμπεριφέρονται σαν σκύλες, για να καλύψουν τον εσώτερο τρόμο τους πως είναι απλώς κατοικίδια…

 Και οι ξαπλώστρες δωρεάν!

Η Ελλάδα έχει κολλήσει στη μούρη της,τη μάσκα αυτωνών ακριβώς που έρχονται δω για να βγάλουν τα χειρότερα ένστικτά τους.

Στον Κάβο, στα Μάλια,στην Χερσόνησο, στην Μύκονο, στην Ρόδο, καταφτάνουν κάθε χρόνο (μέχρι πριν τον υπερθανατηφόρο ιό -Χααχαχαχ) Εκατομμύρια φτωχών και καταπιεσμένων ανθρώπων, που τους έχουν πείσει ότι σ’αυτό εδώ το μπουρδέλο, όλα επιτρέπονται.

Μεθάνε, ξερνούν,σέρνονται, γαμιούνται, ξεβρακώνονται, αλυχτάνε (ΓΑΒ ΓΑΒ), προσπαθώντας στις πέντε-δέκα μέρες που έχουν αγοράσει κοψοχρονιά από τους Τουριστικούς Πράκτορες, να λησμονήσουν το ποιοι πραγματικά είναι  και πόσο μίζερα κυλά η ζωή τους.

Χύνουν την απελπισία τους  και τον τρόμο του μηδενός τους , κάπου μακριά από το δικό τους το σπίτι, εκεί οπού κανείς δεν θα τους γνωρίζει κι όπου θα μπορούν άνετα να νιώθουν σαν ασκιά γεμάτα πάθη, χωρίς όνομα, χωρίς αξίες, χωρίς ιστορία.

Κι όταν γυρνάνε στις χώρες τους, το παίζουν Παναγιές, μιας και κατάφεραν επιτέλους να ξεχαρμανιάσουν.

Όπως ο κάθε πελάτης των μπουρδέλων, που μπορεί να νιώθει άνετα επειδή δεν χρειάζεται να λογαριάζει την πουτάνα, παρά μόνον ως τρύπα πλασμένη για την ικανοποίηση του.

Και φεύγοντας, φτύνει στο κρεβάτι της.

Αυτή τη φτυσιά, εμείς την έχουμε πάρει και την έχουμε κάμει προσωπείο.Ενσωματώσαμε την αηδία αυτωνών που μας γαμάνε επί πληρωμή.

Μετατρέψαμε σε ”στιλ” το ξεχαρμάνιασμα των απανταχού καταπιεσμένων και εγκαθιδρύσαμε ως αισθητική, την ασχήμια εκείνων που δεν αντέχουν τον εαυτό τους…

Δεν είμαστε απλώς χώρα διακοπών, ένα απέραντο resort center.

Είμαστε χώρα πτυελοδοχείο.

Μια απέραντη ξαπλώστρα, που δίδετε δωρεάν…

(ΣΧΟΛΙΟ Α.Α.: Θα συμπληρώναμε λέγοντας ότι αν αυτό ”επετεύχθη” σε αρχικό στάδιο ως μια πρώτη επιτυχία της βλαχομπαρόκ διαπλεκόμενης Life-Stylιστικής πλέμπας τύπου Κωστοπούλου  κατά την περίοδο 1995-2015, δύστυχος πλέον συνιστά κεντρική στόχευση της μνημονιακής υποδούλωσης που θέλει το Ελλαδιστάν  μια πτωχευμένη χώρα παραδουλευτρών εποίκων και φτηνού-σεξο-τουριστικού προορισμού, κάτι που, με τον ευτελισμό της προαναφέρθεισας περιόδου να έχει δυστυχώς αφομοιωθεί και τη συνεχή παντοκρατορία των σαπισμένων MEDIA να επεκτείνεται, επιτυγχάνεται με περισσή ευκολία.)

Ότι μας αρέσει, ότι ονειρευόμαστε, ότι προσδοκούμε, ότι  νοσταλγούμε μπορούν να χωρέσουν σε ένα συνοικιακό γυμναστήριο.

 Ότι πιστεύουμε ότι αξίζει να προβάρουμε ως το εγώ μας, είναι μια εικόνα παρμένη από τηλεοπτικές διαφημίσεις.

  ΕΊΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΓΑΜΏ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ! HOT GREECE

Καραγουστάρω! HOT GREECE! Η χώρα της ανεμελιάς και του κουραδοκόφτη.

Το μόνο λάβαρο που μας ταιριάζει πια, είναι το στρίνγκ…

Άλλα πόσο κρατάει ένας, κώλος ρε παιδιά;

Ίσαμε τα τριάντα; Ίσαμε τα τριάντα πέντε; Βία ίσαμε τα σαράντα…

Και μετά;

Μετά, η κυτταρίτιδα…

Κι όσο πιο πολύ βαθαίνει η κρίση, τόσο πιο πολύ σφίγγουμε τους κοιλιακούς μας.

Τη γύμνια των ιδεών μας, την έχουμε μπερδέψει με την γύμνια των κορμιών μας. Ακούμε πως η Ελλάδα κινδυνεύει να βγει από την σκηνή της ιστορίας και νομίζουμε ότι αυτό που χρειάζεται είναι σύσφιξη και δίαιτα για να της χωρέσει το μαγιό…

Έτσι γίνεται και με τους λαούς. Ή κλείνουν το συμβόλαιο με την αιωνιότητα ή πεθαίνουν.

 Όπως και στους μεγάλους έρωτες, δεν χωράει εδώ ήξεις και αφίξεις και ναι μεν άλλα και καλά είμαστε τώρα άλλα άσε να δούμε…

Ή είναι ή δεν είναι.

Ή το πάν ή το τίποτα.

Δέν μπορείς να ξεγελάς τον εαυτό σου με το:”Εντάξει, τώρα την κουτσοβγάζουμε, για αύριο έχει ο Θεός”

Γιατί όλη η Ελλάδα είναι σήμερα στις παραλίες και ξεσαλώνει. Σαν να μην βυθίζεται το καράβι. Σαν να μην την έχουν ζώσει οι βάρβαροι από παντού. 

 (ΣΧΌΛΙΟ Α.Α.: ΠΡΟΣΟΧΉ ΕΔΏ – Δεν αμφισβητείται το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία του 73% αδυνατεί να πάει διακοπές. Το πρόβλημα είναι ότι η πλειοψηφία αυτών που πάνε και αυτόν που μένουν περιορισμένοι ακολουθούν τον ίδιο δικτατορικού τύπου – ως ακρονεοφιλελεύθερου και νεοταξικού επιβαλλόμενου προτύπου – Μοδάτου ξιπασμού,υπακούοντας στην ίδια ακριβώς αδιέξοδη νοοτροπία που περιγράφτηκε)

Δεν υπάρχει όμως :”Εντάξει μωρέ, άσε να το γλεντήσουμε τώρα που μπορούμε και μετά κάτι θα βρούμε να κάνουμε…” 

(ΠΡΟΣΘΉΚΗ Α.Α.: Εξάλλου στην πραγματικότητα δεν μπορείς. Απλά τρως από τα έτοιμα ή δανείζεσαι από το εγγύς μέλλον που θα σου έχουν πάρει τα πάντα.)

Ένας ωραίος και σφιχτός κώλος έχει ημερομηνία λήξεως. Κι άμα στηρίξεις τη ζωή σου απάνω του, θα’ρθει η ώρα που η ζωή σου θα κρέμεται σαν σταφιδιασμένο κωλομάγουλο.

Και θα την κοιτάς εσύ ο ίδιος και θα την φτύνεις…

Αυτά μέχρι πριν δύο χρόνια που πιάσαμε πάτο. Τώρα τρύπησε και πέφτουμε σαν τα σκατά στον βόθρο.

ΌΛΑ ΚΑΛΆ

Luminous Denier Lapis

capnews.me