Του Ιστορικού.
Στην αρχή δεν το είπε κανείς.
Μόνον ελάχιστοι αποτόλμησαν ως φευγαλέα σκέψη τον ιστορικό συνειρμό.
Τον Ιούλιο του 2019 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πρωταγωνιστής των «Ιουλιανών» του 1965, θα καμάρωνε, αν ζούσε, τον γιο του πρωθυπουργό.
Η μοίρα δεν το επέτρεψε.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε φύγει από την ζωή, μόλις δύο χρόνια νωρίτερα, τον Μάιο του 2017.
Η Ιστορία (αν και γράφεται από τους νικητές) δεν θέλησε να φανεί τόσο γενναιόδωρη με τον πολιτικό μέντορα και οργανωτή της αποστασίας του 1965.
Σε αυτές τις 19 ημέρες της αποστασίας (από 4 έως 23 Ιουλίου 1965) που συγκλόνισαν την Ελλάδα αναφέρεται το μυθιστόρημα του Στρατή Τσίρκα «Η Χαμένη Άνοιξη».
Γράφτηκε το 1976, είναι το τελευταίο βιβλίο που έγραψε ο Τσίρκας (πέθανε το 1980), είναι ερωτικό μυθιστόρημα, αλλά αποτελεί την επιτομή του πολιτικού βιβλίου.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξόρκισε από τους πρώτους μήνες της πρωθυπουργικής θητείας του όλα όσα (από το 1976) ο Τσίρκας σφράγισε με την «Χαμένη Άνοιξη» ως ιστορική μνήμη και ως συλλογική παρακαταθήκη εθνικής οργής.
Έτσι με μεθόδευση του Κυριάκου Μητσοτάκη η ζωή του Κωσταντίνου Μητσοτάκη προβλήθηκε (τον Νοέμβριο του 2019) ως ντοκιμαντέρ στις αθηναϊκές κινηματογραφικές αίθουσες («Ορεινές Συμφωνίες») ταυτόχρονα με την έκδοση όσων είχε διηγηθεί ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (για την ιστορική περίοδο από την μεταπολίτευση και μετά) στον δημοσιογράφο Αλέξη Παπαχελά («Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με τα δικά του λόγια»-δεύτερος τόμος).
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης , νικητής του 2019, επεδίωξε την ιστορική ρεβάνς απέναντι στην «Χαμένη Άνοιξη» του 1965.
Το σελιλόιντ και η δημοσιογραφική πένα φιλοτέχνησαν τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ως πολιτικό γίγαντα της μεταπολεμικής Ελλάδας.
Αλλά ύστερα ήρθε η πανδημία.
Το ύφος των πρωθυπουργικών διαγγελμάτων αποκάλυψε σε όλο και περισσότερους (τώρα πια) υποψιασμένους Έλληνες την ιστορική συνέπεια των Μητσοτάκηδων στην «πολιτική ανωμαλία».
Οι (μοναδικής έκτασης σε όλη την Ευρώπη!) περιορισμοί στις ατομικές ελευθερίες εξαγγέλλονται από τον Κυριάκο Μητσοτάκη με άνεση, αυταρέσκεια, ανεμελιά και την σιγουριά που του εξασφαλίζει ο κρατικός μηχανισμός καταστολής.
Το άγριο (και αναίτιο) ξύλο στην «οικογενειακή» πλατεία της Νέας Σμύρνης αποκαλύπτει την κορυφαία «γονιδιακή» πολιτική αδυναμία του πρωθυπουργού.
Είναι εκτός «πραγματικής ζωής».
Το 1965 οι φοιτητές συγκρούονταν στις διαδηλώσεις με την τότε αστυνομία φορώντας γραβάτα για να αποκρούσουν την κατηγορία ότι είναι αλήτες.
Το 2020 οι φοιτητές συγκρούονται στις διαδηλώσεις με την αστυνομία φορώντας μάσκα για να αποκρούσουν την κατηγορία ότι είναι ψεκασμένοι.
Το 1965 στην αστυνομία υπήρχε το «φοιτητικό» τμήμα για να παρακολουθεί τις κινήσεις του τότε ισχυρού φοιτητικού κινήματος.
Το 2021 στην αστυνομία ιδρύθηκε η «Ομάδα Προστασίας Πανεπιστημιακού Ιδρύματος» (έμπειρα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ εκτιμούν ότι δεν θα λειτουργήσει ποτέ).
Το 1965 εξαγοράζονταν βουλευτές.
Το 2020 εξαγοράζονται δημοσιογράφοι.
Το 1965 υπήρχε ένας πολιτικά άπειρος βασιλιάς.
Το 2020 επελέγη (από τον Κυριάκο Μητσοτάκη) μια πολιτικά άπειρη πρόεδρος.
Η Σακελλαροπούλου δεν έχει από το Σύνταγμα τις εξουσίες που είχε ο τότε βασιλιάς Κωνσταντίνος το 1965.
Γι’ αυτό η επιλογή της Σακελλαροπούλου από τον Κυριάκο Μητσοτάκη καταδεικνύει την ιστορική συνέπειά του στην «πολιτική ανωμαλία».
Το 1965 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν θα μπορούσε ποτέ να μεθοδεύσει την «πολιτική ανωμαλία» της αποστασίας αν ζούσε ο πολύπειρος βασιλιάς Παύλος που είχε πεθάνει ένα χρόνο νωρίτερα.
Το 2020 ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα μπορούσε ποτέ να εξαγγέλλει τέτοιας έκτασης (και τελικά άχρηστο!) περιορισμό στις ατομικές ελευθερίες (για να μην πιάσουμε τα εθνικά θέματα) με ένα πολύπειρο πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Το 1965 ο άπειρος τότε βασιλιάς Κωνσταντίνος προκαλούσε την λαϊκή οργή όταν εμφανιζόταν ανέμελος με καλοκαιρινό μπλουζάκι στο Mon Repo της Κέρκυρας ενώ ταυτόχρονα έστελνε προσβλητικές επιστολές στον εκλεγμένο πρωθυπουργό.
Το 2021 η άπειρη (ακόμη;) πρόεδρος της Δημοκρατίας προκαλεί την λαϊκή οργή (αλλά και θυμηδία) όταν εμφανίζεται ανέμελη με αθλητικά παπούτσια στο κόκκινο χαλί υποδοχής επισήμων στην επέτειο ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου.
Το 1965 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης επιχειρούσε την ματαίωση της σύγκλησης του «Συμβουλίου του Στέμματος» στο οποίο, τότε, συμμετείχαν οι πρώην πρωθυπουργοί.
Το 2020 ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατάργησε οριστικά την «Σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών» υπό την πρόεδρο της Δημοκρατίας (σε σημείο, μάλιστα, που κανένας πολιτικός αρχηγός δεν διανοείται πλέον ούτε καν να ζητήσει τέτοια σύσκεψη με την Σακελλαροπούλου στο προεδρικό μέγαρο).
Το 1965 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αναζητούσε αποστάτες για να αλλάξει τον συσχετισμό δυνάμεων στο ίδιο το κόμμα του, την τότε Ένωση Κέντρου.
Το 2020 ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναζητάει αποστάτες για να αλλάξει τους συσχετισμούς δυνάμεων στο ίδιο το κόμμα του, την Νέα Δημοκρατία.
Το 1965 είχαν οργανωθεί εκατοντάδες διαδηλώσεις μετά τον θανάσιμο τραυματισμό του διαδηλωτή Σωτήρη Πέτρουλα σε συλλαλητήριο εναντίον της αποστασίας.
Το 2020 οργανώνονται εκατοντάδες διαδηλώσεις για τον δολοφόνο -απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα.
Ο Πέτρουλας δεν έχει ασφαλώς καμία σχέση με τον δολοφόνο Κουφοντίνα, αλλά αν οι χειρισμοί από τον πρωθυπουργό (γιατί αυτός στην ουσία διαχειρίζεται την υπόθεση) «ηρωοποιήσουν» τον Κουφοντίνα θα πρόκειται για ένα ακόμη «ιστορικό λάθος».
Αλλά η σημερινή επικαιρότητα της «Χαμένης Άνοιξης» του 1965 βρίσκεται σε αυτό που έγραψε ο κριτικός της νεοελληνικής λογοτεχνίας Mario Vitti για το μυθιστόρημα του Στρατή Τσίρκα.
«Από ένα σημείο και πέρα τα πρόσωπα (του μυθιστορήματος) μετατίθενται στο παρασκήνιο και πρωταγωνίστρια της πλοκής γίνεται η Ιστορία».
Το ότι αυτή η Ιστορία επαναλαμβάνεται 55 χρόνια μετά από το ίδιο γενεαλογικό πολιτικό δένδρο είναι τραγικό και τελικά αντιφατικό.
Γιατί ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με 48ετή κοινοβουλευτική πολιτική διαδρομή παρέμεινε στην πρωθυπουργία για μόλις δυόμιση χρόνια.
Mετά από την πρωθυπουργία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη οι Έλληνες έδωσαν τρεις συνεχόμενες εκλογικές νίκες στους πολιτικούς αντιπάλους του και την 11ετη διακυβέρνηση της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου