Οι επιστήμονες εξερευνούν τον βυθό της Αυστραλίας για να αποκαλύψουν το μυστήριο της Ζηλανδίας , της «χαμένης» όγδοης ηπείρου που βυθίστηκε στη θάλασσα πριν από 23 εκατομμύρια χρόνια.
Η κυρίως βυθισμένη ήπειρος - από την οποία η Νέα Ζηλανδία και η Νέα Καληδονία παραμένουν πάνω από τα κύματα - εντοπίστηκε για πρώτη φορά από τους γεωλόγους το 2014.
Εμπειρογνώμονες από την Αυστραλία και τις ΗΠΑ έχουν περάσει μόλις 28 ημέρες στη θάλασσα στο ερευνητικό σκάφος Falkor χαρτογραφώντας το βάθος του βυθού στη βορειοδυτική άκρη της Ζηλανδίας.
Συγκέντρωσαν 14.286 τετραγωνικά μίλια (37.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα) αξίας βαθυμετρικών δεδομένων που έχουν προσφέρει στο Seabed 2030 project .
Αυτή η προσπάθεια στοχεύει στην παραγωγή ενός διαθέσιμου στο κοινό βαθυμετρικού χάρτη όλων των ωκεανών του κόσμου μέχρι το 2030.
Εμπειρογνώμονες από την Αυστραλία και τις ΗΠΑ έχουν περάσει μόλις 28 ημέρες στη θάλασσα στο ερευνητικό σκάφος Falkor (που απεικονίζεται, με τον αρχηγό της αποστολής Derya Gürer στο προσκήνιο) χαρτογράφηση του βάθους του ωκεανού στο βορειοδυτικό άκρο της Ζηλανδίας, στο θαλάσσιο πάρκο Coral Sea Marine.
«Μόλις αρχίζουμε να ανακαλύπτουμε τα μυστικά της Ζηλανδίας - παραμένει κρυμμένο στα μάτια μέχρι πρόσφατα και είναι εξαιρετικά δύσκολο να μελετηθεί», δήλωσε ο επικεφαλής της αποστολής και γεωλόγος Derya Gürer του Πανεπιστημίου του Queensland.
«Η Ζηλανδία είναι μια σχεδόν πλήρως βυθισμένη μάζα ηπειρωτικού φλοιού που υποχώρησε μετά την απομάκρυνσή της από το Γκοντουβανάλλαντ πριν από 83 έως 79 εκατομμύρια χρόνια».
Το Gondwanaland είναι το όνομα που δόθηκε στην υπεραπειρία που περιελάμβανε τέτοιες χερσαίες εκτάσεις που θα αναγνωρίζαμε ως Νότια Αμερική, Αφρική και Ανταρκτική.
Δημιουργήθηκε πριν από περίπου 550 εκατομμύρια χρόνια πριν γίνει μέρος της μεγαλύτερης υπερκείμενης Pangea και διαλύθηκε ξεκινώντας περίπου 180 εκατομμύρια χρόνια πριν.
Η Ζηλανδία, ο Δρ Gürer συνέχισε, «εκτείνεται σε 4,9 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα [1,9 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια] και έχει περίπου τρεις φορές το μέγεθος του Κουίνσλαντ».
«Η αποστολή μας συγκέντρωσε τοπογραφικά και μαγνητικά δεδομένα για τον πυθμένα της θάλασσας για να κατανοήσουμε καλύτερα πώς δημιουργήθηκε η στενή σύνδεση μεταξύ της Tasman και της Coral Seas στην περιοχή Cato Trough, του διαδρόμου μεταξύ Αυστραλίας και Ζηλανδίας».
«Ο πυθμένας της θάλασσας είναι γεμάτος ενδείξεις για την κατανόηση της περίπλοκης γεωλογικής ιστορίας τόσο των ηπειρωτικών πλακών της Αυστραλίας όσο και της Ζηλανδίας».«Αυτά τα δεδομένα θα βελτιώσουν επίσης την κατανόησή μας για την περίπλοκη δομή του φλοιού μεταξύ των πλακών της Αυστραλίας και της Ζηλανδίας».
«Θεωρείται ότι περιλαμβάνει πολλά μικρά ηπειρωτικά θραύσματα, ή μικρο-ηπείρους, τα οποία είχαν χωριστεί από την Αυστραλία και τη υπεράνθρωπη Gondwana στο παρελθόν».
Κατά τη διεξαγωγή των βαθυμετρικών ερευνών τους στο θαλάσσιο πάρκο Coral Sea Marine, οι ερευνητές εκμεταλλεύτηκαν επίσης την ευκαιρία να μελετήσουν θαλασσοπούλια και επίσης να παρακολουθήσουν τη μικροπλαστική ρύπανση που προκαλείται από τον ωκεανό.
«Μέσω του υπό εξέλιξη συστήματος ροής θαλασσινού νερού του πλοίου, αναλύσαμε περισσότερα από 100 δείγματα για μικροπλαστικά, επιπλέον 40 δειγμάτων που συλλέχθηκαν σε προηγούμενο ταξίδι», δήλωσε η επιστήμονας της γης, Tara Jonell, επίσης του Πανεπιστημίου του Queensland.
«Μόνο ένα δείγμα δεν περιείχε ορατό μικροπλαστικό», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τον Δρ Gürer - που συμμετέχει επίσης σε ένα επιστημονικό έργο πολιτών για την αντιμετώπιση της θαλάσσιας πλαστικής ρύπανσης - υπήρχε ένα σαφές μήνυμα στο θαλασσινό νερό, το οποίο συλλέχθηκε σε βάθη έως 2,2 μίλια (3,5 χιλιόμετρα).
«Φαίνεται να υπάρχει μεγαλύτερη συγκέντρωση μικροπλαστικών ινών στον βαθύ ωκεανό», εξήγησε.
ΖΕΛΑΝΔΙΑ: ΤΟ ΑΚΤΙΝΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ «ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου