Η εκ νέου διαμορφούμενη κατάσταση ανοικτά του νησιωτικού συμπλέγματος Μεγίστης/Καστελόριζου , επαναφέρει τα πράγματα εκεί που ήταν επί εβδομάδες τον Αύγουστο, αφού η Τουρκική προκλητικότητα πλησιάζει αποστασιακά ακόμα πιο πολύ την περιοχή ,με την Άγκυρα να μην δείχνει κάποιο σημείο αλλαγής συμπεριφοράς.
Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος.
Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής.
Με την αποστολή του ερευνητικού-σεισμογραφικού πλοίου Ορούτς Ρεις υπεράνω της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας(άσχετα αν δεν έχει οριοθετηθεί) και μάλιστα σε περιοχή-κλειδί στην ανατολική Μεσόγειο, η Τουρκία οδηγεί τις εξελίξεις σε σημείο μηδέν , με όλα τα ενδεχόμενά ανοικτά , και σε εντελώς αχαρτογράφητα νερά. Οι κινήσεις του τελευταίου τριημέρου από πλευράς Ερντογάν , βάζουν ταφόπλακα σε οποιαδήποτε μορφής διάλογο ή διερευνητικού χαρακτήρα συνομιλίες της Αθήνας με την Άγκυρα. Επιπλέον ναρκοθετούν την όποια(έστω και αναιμική) πρωτοβουλία του Βερολίνου, δεν λαμβάνουν υπόψη τις αποφάσεις της ΕΕ των Βρυξελλών , ενώ προκαλούν έντονους πονοκεφάλους στην Ατλαντική Συμμαχία που βλέπει ότι βρίσκεται μπροστά στην χειρότερη κρίση της νότιας περιοχής της.
Από την πλευρά των ΗΠΑ υπήρξε αυστηρό μήνυμα προς την Τουρκία , αναφορικά με τις νέες προκλήσεις , με τους Αμερικανούς να αποδοκιμάζουν το νέο κύκλο ερευνών του Τουρκικού υδρογραφικού σκάφους. Οι ΗΠΑ επικρίνουν έντονα την Τουρκική στάση ότι μονομερώς αυξάνει την ένταση στην ανατολική Μεσόγειο και εσκεμμένα υπονομεύει την έναρξη των διερευνητικών επαφών μεταξύ των δύο νατοϊκών συμμάχων. Επιπλέον καλεί την Άγκυρα να σταματήσει την στρατηγική των προκλήσεων και να ξεκινήσει άμεσα τις διερευνητικές συζητήσεις γιατί οι μονομερείς ενέργειες δεν βοηθούν στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης και δεν παράγουν βιώσιμες λύσεις.Και η ανακοίνωση του Αμερικανικού υπουργείου εξωτερικών καταλήγει τονίζοντας ότι “ο εξαναγκασμός, οι απειλές, ο εκφοβισμός και η στρατιωτική δραστηριότητα δεν θα επιλύσουν τις εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο”
Υπάρχουν πολλοί λόγοι που η Τουρκία προκαλεί και επιδιώκει έντονη κρίση με την Ελλάδα, ειδικά την συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
Πρώτο Σε ότι αφορά τις ΗΠΑ ,ανεξάρτητα του αποτελέσματος των προσεχών προεδρικών εκλογών, μέχρι στις 20 Ιανουαρίου 2021 ο Ερντογάν μπορεί να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Αυτό σημαίνει ότι μέσα στους επόμενους τρεις μήνες(συνολικά) μπορεί να προχωρήσει στην ουσιαστικοποίηση των λεκτικών και άλλον προκλήσεων του ,με τους Αμερικανούς να είναι επικεντρωμένοι σε πολιτικά και εσωτερικά ζητήματα.
Δεύτερο .Παρατηρείται μία στάση της Ρωσίας που για τους δικούς της λόγους “κλείνει το μάτι” στην Άγκυρα. Η Μόσχα αντιμετωπίζει αρκετά εσωτερικά και άλλα προβλήματα, και επί του παρόντος ευνοεί την “ιδιότυπη μορφή συνύπαρξης και συγκυριαρχίας” με την Τουρκία (αυτό είναι εμφανές στην κεντρική Λιβύη με την εκεχειρία, καθώς και στην βόρεια Συρία/ανατολικά και δυτικά του Ευφράτη).Κάτι παρόμοιο δείχνει να κινείται και στην περίπτωση του πολέμου Αρμένιων και Αζέρων στο νότιο Καύκασο. Συνεπώς η Ρωσία δεν εμφανίζεται δυναμική, ενώ ελίσσεται με τον Ερντογάν που ελέγχει τα Στενά, ως και τις κινήσεις του Ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας, σε ενίσχυση της κυβέρνησης της Δαμασκού.
Τρίτο Στην φάση που βρίσκεται η Ατλαντική Συμμαχία, το ενδιαφέρον της είναι όψιμο και υποβαθμισμένο για την περιοχή μας. Το ΝΑΤΟ στην εποχή μας εστιάζεται στην Ρωσική απειλή(από την Σκανδιναβική/Αρκτικός μέχρι την Βαλτική και από εκεί μέχρι την Μαύρη Θάλασσα, στην κατάσταση στην Λευκορωσία, στον ύπουλο/υβριδικό πόλεμο Μόσχας και Πεκίνο κατά της Δύσης, στην παγκόσμια ασφάλεια μετά την COVID-19 (αυτές τις ημέρες κυκλοφορεί μία εκτενέστατη απόρρητη ανάλυση), ως και στην εμπόλεμη κατάσταση στην Υπερκαυκασία.
Τέταρτο .Η Άγκυρα εκτιμά ότι είναι σε φάση “έντονης περιφερειακής υπερδυναμοποίησης”, αφού παρεμβαίνει σε πολλά γεωγραφικά σημεία ,προσπαθώντας να ενδυναμώσει τον ρόλο και τα συμφέροντά της (Μεσοποταμία-Κέρας της Αφρικής-υποσαχάριο Αφρική, Αφγανιστάν ,νότιος Καύκασος κα).Συνεπώς βλέποντας κενά σε πολλές στρατηγικής αξίας ζώνες , με στρατιωτικά μέσα επιδεικνύει την ισχύ της ως ρεβιζιονιστική δύναμη. Όσοι θεωρούν ότι η Τουρκία είναι απομονωμένη ή θα διαλυθεί ή θα καταρρεύσει οικονομικά είναι εκτός πραγματικότητας. Εκτιμούν λαθεμένα και απλά αδυνατούν να ξηγήσουν τα συμβαίνοντα .Ειδικότερα αυτή την περίοδο Η Τουρκία εμπλέκεται ακόμα και στο Μάλι της Γαλλόφωνης Αφρικής υποστηρίζοντας την Ισλαμοποίηση του νέου στρατιωτικού καθεστώτος!!
Πέμπτο. Η Τουρκία ως αναθεωρητική δύναμη “απλώνει την θεματολογία της ατζέντας της” προς όλα τα αζιμούθια , και ως εκ τούτου πέραν των χερσαίων επιδιώξεων της , επικεντρώνεται και στο δόγμα της” Γαλάζιας Πατρίδας,” των γνωστών απόστρατων , αλλά με υπολογίσιμη επιρροή ναυάρχων (Γιαιγτζί-Γκουρντενίζ-Ορνέκ), άρα “στρέφει τα βέλη της” προς Ελλάδα και Κύπρο. Αν άφηνε παραπλεύρως τους θαλάσσιους τομείς , θα έδειχνε ότι “παρά τα ισχυριζόμενα, αδυνατεί να υλοποιήσει ένα τόσο φιλόδοξο δόγμα”. Το συγκεκριμενοποιεί σε ανατολική Μεσόγειο και Κυπριακή ΑΟΖ ,ενώ την ίδια στιγμή το Ισραήλ έχει παραμείνει στα λόγια, ενώ το Κάιρο υστερεί -παρά την πανσπερμία οπλικών συστημάτων που διαθέτει -να αντιμετωπίσει την Άγκυρα (συν το ότι έχει και την πανίσχυρη Μουσουλμανική Αδελφότητα που ανά πάσα στιγμή είναι ικανή να προκαλέσει βαθιά ρήγματα στο εσωτερικό της Αιγύπτου)
Έκτο Δεν είναι ικανοποιημένη από την θέση της Αθήνας ,που εμμένει στα περί συζητήσεων ,μόνο για τις θαλάσσιες ζώνες. Με όλα τα μέσα (στρατιωτικά και μη) θα εκβιάσει να συμπεριληφθούν πάγιες μονομερείς επιδιώξεις σε βάρος μας, όπως η αποστρατικοποίηση νήσων και νησίδων , καθώς και η μείωση του εθνικού εναερίου χώρου μας από τα 10 στα 6νμ.Επιπλέον εστιάζει τις προκλητικές ενέργειες της στο σύμπλεγμα της Μεγίστης ,και ανάλογα με τις εξελίξεις στις περιοχές του Τουρκο-Λιβυκού μνημονίου. Το ότι μέχρι στιγμής δεν έχει ενεργήσει στο δεύτερο γεωγραφικό τομέα οφείλεται στο ότι σε αυτή την χρονική στιγμή δεν επιθυμεί να προκαλέσει μία απόλυτη ρήξη με το Κάιρο.
΄Έβδομο Με τις συνεχείς προκλήσεις σε βάρος μας ενισχύει το εσωτερικό του μέτωπο, συγκλισιακά με τις μαξιμαλιστικές απόψεις του .Πέραν του εθνικιστή ηγέτη Ντεβλούττ Μπαχτσελί, ωθεί πιο κοντά του μεγάλη μερίδα βουλευτών του Καλού Κόμματος της λύκαινας Μεράλ Ακσενέρ, που ένθερμα υποστηρίζουν τις ακραίες κινήσεις του προς όλα τα γεωγραφικά μέτωπα.(οι 29 από τους 38 βουλευτές)
Όγδοο Αν και ο προσεχής δεύτερος γύρος των ψευτοεκλογών στα κατεχόμενα θα είναι αρκετά σκληρός μεταξύ Ακιντζί και Τατάρ , το κλιμακωτό άνοιγμα των Βαρωσίων/Αμμοχώστου που υποστηρίζει, η κυβερνώσα ελίτ στην Άγκυρα στοχεύει στην ολική αποστροφή στις συνομιλίες για το μέλλον του Κυπριακού , ως και στην περαιτέρω στρατικοποίηση του ανατολικού τμήματος της νήσου .Εκτρέπει τον όποιο διάλογο και Τουρκοποιεί πιο έντονα τα κατεχόμενα. Η περιοχή μεταξύ Δωδεκανήσου και κατεχόμενης Κύπρου, γεωγραφικά περιλαμβάνει το σύμπλεγμα της Μεγίστης. Άρα σε εφαρμογή της Γαλάζιας Πατρίδας και των ευρύτερων ναυτικών του επιδιώξεων στοχοποιεί το συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο. Άρα η πρόκληση κρίσεων είναι στην υπηρεσία των συμφερόντων της Άγκυρας ,οπότε ρισκάρει με την δυναμική αναθέρμανση της έντασης ως και την πρόκληση τοπικού επεισοδίου με πολλαπλές επιπτώσεις και παρενέργειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου