ΗΛΙΑΣ Δ. ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ
Γράφει, προσέτι, ο Διόδωρος Ράμμος («Η Σιών κατά του Σιωνισμού», 2017, σελ. 53): «Το δυστύχημα για τους Ευρωπαίους goyim (έτσι αποκαλούν οι Σιωνιστές τα έθνη) είναι ότι δεν αντιλήφθηκαν ποιος και τί κρυβόταν πίσω από τον Μαρξ. Ο Μιχαήλ Μπακούνιν το κατάλαβε έγκαιρα και δεν δίστασε να μιλήσει έξω από τα δόντια (για τον Μάρξ – αρχή της επιστολής Μπακούνιν): “Ο Μαρξ είναι Εβραίος και είναι περικυκλωμένος από ένα πλήθος μικροπρεπών, περισσότερο ή λιγότερο νοημόνων, ραδιούργων, ευκίνητων, κερδοσκόπων Εβραίων, την ώρα που οι Εβραίοι βρίσκονται παντού, σαν εμπορικοί και τραπεζικοί παράγοντες, συγγραφείς, πολιτικοί, ανταποκριτές εφημερίδων όλων των αποχρώσεων.
Εν συντομία οι Εβραίοι είναι λογοτεχνικοί μεσάζοντες, την ίδια ώρα που είναι οικονομικοί μεσάζοντες, με το ένα πόδι στην τράπεζα και το άλλο στο σοσιαλιστικό κίνημα και με τα οπίσθια τους καθισμένα στον Γερμανικό Τύπο. Αυτοί έχουν γραπώσει τον έλεγχο όλων των εφημερίδων, και μπορείτε να φανταστείτε τι εμετικά έντυπα είναι το αποτέλεσμά τους.
Τώρα, αυτός όλος ο Εβραϊκός κόσμος, ο οποίος συγκροτεί μια σέκτα εκμετάλλευσης, ένα λαό από βδέλλες, ένα αδηφάγο παράσιτο, στην οποία είναι στενά και βαθιά συνδεδεμένοι ο ένας με τον άλλον, χωρίς να λογαριάζουν όχι μόνο συνοριακές, αλλά επίσης ούτε και πολιτικές διαφορές- αυτός ο Εβραϊκός κόσμος είναι στις ημέρες μας, κατά μεγάλο μέρος, στη διάθεση του Μαρξ ή του Ρότσιλντ.
Είμαι βέβαιος ότι, από την μία πλευρά, η οικογένεια Ρότσιλντ εκτιμά την αξία του Μαρξ, και από την άλλη πλευρά, ο Μαρξ αισθάνεται μια ενστικτώδη συμπάθεια και τρέφει έναν μεγάλο σεβασμό για την οικογένεια Ρότσιλντ. Αυτό ίσως φαίνεται περίεργο.
Τί κοινό θα μπορούσε να υπάρχει μεταξύ του κομμουνισμού και της υψηλής διαχείρισης χρημάτων; Ω! Ο κομμουνισμός του Μαρξ ζητά ένα ισχυρό συγκεντρωτικό κράτος και όπου αυτό υφίσταται, πρέπει αναπόφευκτα να υπάρχει μια κεντρική κρατική τράπεζα, και όταν αυτό υφίσταται, εκεί το παρασιτικό Εβραϊκό Έθνος, το οποίο κερδοσκοπεί πάνω στο μόχθο του λαού, θα βρίσκει πάντοτε τα μέσα για την ύπαρξη του (τέλος επιστολής Μπακούνιν)».
Σε άλλο σημείο ο ιστορικός κ. Ράμμος τονίζει (σελ. 54): «Ο Προυντόν από την πλευρά του έλεγε: “Oι Rothschild, Crémieux, Marx, Fould, κακοί, χολερικοί, πικροί άνθρωποι, που μας μισούν” και θεωρούσε πως για τα οικονομικά προβλήματα υπεύθυνος ήταν ο καπιταλισμός και ειδικά οι Εβραίοι δανειστές! Το λάθος που έκαναν ήταν ότι ταύτιζαν τους καμπαλιστές-σιωνιστές Εβραίους με τους υπόλοιπους απλούς ταλμουδιστές Εβραίους. Δεν έφταιγε ο απλός εβραϊκός λαός για τα σατανικά έργα των Ρότσιλντ και των συν αυτοίς, αλλά μαζί με το ξερό καίγεται και το χλωρό.
Οι μεγάλοι στρατηλάτες της ιστορίας, πριν ξεκινήσουν τις μεγάλες εκστρατείες τους ανά την οικουμένη, φρόντιζαν πρώτα να απαλλαγούν από τους …εσωκομματικούς αντιπάλους τους. Όσοι Μογγόλοι αντιτάχθηκαν στον Τζένκις Χαν ή όσοι Άραβες αμφισβήτησαν τον Μωάμεθ, σφαγιάστηκαν. Το ίδιο έγινε και με τους εχθρούς του στρατηλάτη Μαρξ. Τόσο ο Προυντόν, όσο και ο Μπακούνιν “εξοντώθηκαν” πολιτικά και τελικά ο κομμουνισμός και ο χώρος της Αριστεράς υποδουλώθηκαν στον Μαρξ και, κατ’ επέκταση, στους Ρότσιλντ, οι οποίοι φρόντισαν να αποβληθούν από την Α’ Διεθνή οι θεωρίες του Μπακούνιν.
Κάπως έτσι, ο καμπαλιστικός μαρξισμός κηρύχθηκε ως η βάση της “ορθόδοξης” Αριστεράς, ενώ οι υπόλοιποι κομμουνιστές θεωρήθηκαν “αιρετικοί” και υπέστησαν το ανάλογο ιδεολογικό πογκρόμ! Ο μη μαρξιστής, μέχρι σήμερα, δεν δικαιούται να είναι Αριστερός, Σοσιαλιστής, Κομμουνιστής. Αναμφίβολα, αν οι ιδέες του Μπακούνιν εξυπηρετούσαν τα σχέδια των Σιωνιστών, θα συνέβαινε το αντίστροφο. Θα μιλούσαμε μέχρι σήμερα για μπακουνισμό, ενώ τον μαρξισμό δεν θα τον γνώριζαν ούτε οι λεξικογράφοι».
Πέραν όλων αυτών και έτι περεταίρω, οι διεθνείς Σιωνιστές της Καμπάλα και της Θεοσοφίας πάντοτε είχαν, με μίσος, στο στόχαστρό τους την Ορθόδοξη και Χριστολάτρη Ελλάδα. Ο π. Βασιλόπουλος γράφει («Ξεσκέπασμα της Θεοσοφίας», σελ. 52): «Η κάθοδος της Μπλαβάτσκυ στην Ελλάδα, φαίνεται, ότι εστηρίζετο εις το γεγονός, ότι με την κάθοδον του πρώτου βασιλέως των Ελλήνων Όθωνος κατείλθαν μαζί του και πάμπολλοι Βαυαροί, οι οποίοι και απετέλεσαν την πρώτην «αφρόκρεμα» της εποχής εκείνης.
Δεδομένου δε ότι η Βαυαρία είναι η κοιτίς του εωσφορισμού των πεφωτισμένων, θα μπορεί κανείς να αμφιβάλει ότι, αν και ίδιος ο Όθων, τότε τουλάχιστον αρκετοί από το περιβάλλον του θα ανήκαν στους πεφωτισμένους. Την εποχή εκείνη η Μπλαβάτσκυ ήρθε συστημένη στην Ελλάδα και ίδρυσε την Θεοσοφική Στοά της Κέρκυρας. Και όταν είχε ήδη φύγει ο Όθων, πολλοί Βαυαροί παρέμειναν τότε στην Ελλάδα και έπραξαν το κάθε τι δυνατό, ώστε οι ίδιοι να ριζώσουν και στην χώρα μας, μαζί με τις ιδέες και τα σατανικά τους έργα.
Ήταν η ίδια εποχή που οι αθέατοι Βαυαροί έκλεισαν τα 420 Μοναστήρια. Υπήρξαν δε και Έλληνες πολιτικοί, την εποχή εκείνη, που διέπρεψαν στην Θεοσοφία, όπως λόγου χάρη, ο τότε υπουργός των Οικονομικών Χρήστος Γ. Θηβαίος, ο οποίος μάλιστα συνέγραψε το βιβλίο Πανθεϊσμός».
Έτι περεταίρω, την εποχή εκείνη, Κομμουνιστικά κόμματα ιδρύθηκαν σχεδόν παντού στην Ευρώπη. Αλλά οι ίδιοι οι Σιωνιστές, σκοπίμως εμπόδισαν την άνοδο ή/και την απόλυτη ή σχετική κυριαρχία τους. Προφανώς, οι απόγονοι του Ιούδα, όπως έκαναν πάντα, χώρισαν εντέχνως και κρατούσαν σε δύο διακριτά και αντίπαλα ιδεολογικά στρατόπεδα ολόκληρη την Ευρώπη υπό την αθέατη εποπτεία και τον αυστηρό έλεγχό τους: το καπιταλιστικό και το κομμουνιστικό. Αυτό το γεγονός ή του αόρατου ελέγχου τους φάνηκε και στην ιστορία της Ελλάδας, όπου το ΚΚΕ δεν μπόρεσε ποτέ να επικρατήσει στα πολιτικά πράγματα της χώρας μας.
Προσέτι, και το δικό μας ΚΚΕ ιδρύθηκε από τον Ισπανοεβραίο Αβραάμ Μπεναρόγια (1887-1979). Το 1917 ιδρύεται το ΣΕΚΕ ή Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδος. Που τελικά, το έτος 1924, θα μετ-ονομασθεί σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος. Η αλήθεια είναι ότι στο ΚΚΕ παραμάγαζο των αθέατων αρχηγών Ρόθστσιλντ, προσήλθαν και πολλοί, αγνοί, ηθικοί, τίμιοι, απονήρευτοι και Έλληνες πατριώτες: με την λογική ή με την βάσιμη ελπίδα τους για να έρθει, έστω σε κάποια στιγμή, η ειρήνη, η ισότητα, η δικαιοσύνη και η ανάπτυξη στον τόπο μας.
Ένας από αυτούς τους αγνούς και απονήρευτους, ο Νικόλαος Γιαννιός, αναφέρει κατά λέξη: «Ιδρυταί του ΚΚΕ, τόσον εις τας Αθήνας όσον και εις την Θεσσαλονίκην, ήσαν Ισραηλίται ή κρυπτοεβραίοι Έλληνες, το δε κίνημά των, παρ’ όλα τα σοσιαλιστικά φαινόμενα ή προσχήματα, ήτο εβραϊκόν εθνικιστικόν. Το υπό την ηγεσίαν μου τότε Σοσιαλιστικόν Κέντρον Αθηνών (έτος Ιδρύσεως 1911) ουδέν μέρος έλαβεν εις την ίδρυσιν του ΚΚΕ.
Τουναντίον, προσεπαθήσαμεν, μεταβάντες εις τα γραφεία του, οδός Ευριπίδου, ν’ αποτρέψωμεν τους νεοφώτιστους κομμουνιστές από του να προσχωρήσουν εις την Μόσχαν, προβλέψαντες ποία κρίσις και ποία δεινά επερίμεναν τον σοσιαλισμόν της Ελλάδος και την Ελλάδα από την σοβιετικήν παρερμηνείαν του Μαρξισμού. Δυστυχώς, τα σοσιαλιστικά μας επιχειρήματα δεν εισηκούσθησαν, εφόσον η εβραϊκή ηγεσία είχε τους ιδικούς της ανθελληνικούς σκοπούς, οι δε γύρω αυτής Έλληνες προλετάριοι ήσαν αγράμματοι και αφελείς.
Προσήλθαμεν εν τούτοις, ως μειοψηφία, εις το πρώτον Σοσιαλιστικόν Συνέδριον (1918), ηγωνίσθημεν και πάλιν, αλλ’ απεχωρήσαμεν εν τέλει δια να μη γίνωμεν όργανα της κομμουνιζούσης εβραϊκής πλειοψηφίας. Έκτοτε, οι παλαιοί σοσιαλισταί, επολεμήσαμεν και πολεμούμεν φανερά και τίμια τον Μπολσεβικισμόν, καθώς και τους κατοπινούς διφορούμενους “συναγωνιστάς” του». Και ερωτώ: Τι δεν κατάλαβες αναγνώστη μου;
Πέραν όλων αυτών, το πέπλο της πολιτικής δυσωδίας, του ρύπου και της μυστικότητας, ανέκαθεν κάλυπτε την δράση και τα έργα των απανταχού Σιωνιστών. Γεγονός που επέβαλλε σχεδόν όλοι οι Εβραίοι να αλλάζουν τα ονόματά τους. Έτσι όπως έκαναν, λ.χ., οι Εβραίοι-Μπολσεβίκοι στην Ρωσία για να φαίνονται ή να εκλαμβάνονται οι ίδιοι ως Ρώσοι γηγενείς.
Αυτό έπραξε και ο δικός μας Εβραίος, ο Μπεναρόγια, την στιγμή που η αποστολή του εξετελέσθη. Τότε ο ίδιος φεύγει από την ηγεσία του ΚΚΕ. Έτσι όπως πράττουν εσκεμμένως και οι υπόλοιποι Εβραίοι, για να φαίνεται το κόμμα ως δήθεν Ελληνικό και έχοντας δήθεν ως κεντρικό του στόχο να υπηρετήσει την πατρίδα και όχι τους ιδρυτές και αθέατους Εβραίους.
Η αλήθεια είναι ότι το απύθμενο μίσος του Εβραϊκού Ταλμούδ και της Καμπάλα για τον Ιησού Χριστό και την Ορθόδοξη Ελλάδα παρέμεινε, για δεκαετίες, μέσα στην πολιτική καρδιά και του δικού μας ΚΚΕ: Που, έστω και αν είχε Έλληνες, πλέον, ως τακτικά του στελέχη και μέλη, το ίδιο έπαιρνε εντολές και «γραμμή» από έξω. Ή, δηλαδή, έκανε όλα αυτά που τους έλεγαν ή πρόσταζαν οι εκτός Ελλάδας «πατέρες» τους: καθοδηγητές, ελεγκτές, χορηγοί, προστάτες, διαφημιστές και διεθνείς Σιωνιστές.
Και, ωσαύτως, σε καιρούς κρίσιμους για τα εθνικά μας θέματα, όπως, είναι, λ.χ., η Μικρασιατική Εκστρατεία, το Μακεδονικό, κλπ, το ΚΚΕ έπαιρνε την μητρική και Εβραϊκή «γραμμή»: και ωσαύτως το ίδιο ήταν ανοιχτά είτε με το μέρος των εχθρών μας όσο και με όλους αυτούς που μισούσαν απύθμενα την Ορθόδοξη Ελλάδα. Με άλλα λόγια, το ΚΚΕ ήταν, είναι και παρέμεινε ως μια κρυφή Εβραϊκή δηλητηριασμένη ακίδα και ένα αθέατο σιωνιστικό σύνεργο στα χέρια των εχθρών της Ορθόδοξης πατρίδας μας και του λαού της.
Και ερωτώ: Τι δεν καταλάβατε, μήπως ή ίσως, για την υπερ-αιώνια, την άρρηκτη, την καμπαλική, την αμφίπλευρα ωφέλιμη και την ακλόνητη σχέση των απανταχού Σιωνο-Εβραίων, με τα θετά τους παιδιά, όργανα, υποζύγια και εντολοδόχους; Ή, δηλαδή, τους απανταχού Κομμουνιστές; Λέτε ότι τυχαία, ίσως, οι Εβραίοι και πολύ σκληρά αφεντικά των ανά την γη Κομμουνιστών, μας αποκαλούν ή μας φωνάζουν, όλους εμάς τους Έλληνες όσο και τους υπόλοιπους λαούς, ως «γκόϊμ, ζώα ή κτήνη»;
Μήπως ή ίσως είναι, επίσης, τυχαίο ότι οι Εβραίοι τόσο με τους δικούς της αριστερούς συνεργάτες και συνεταίρους όσο, επίσης, και με τα δικά της κομμουνιστικά πολυ-εργαλεία, από κοινού ή ανά ομάδες, μισούν, κατατρέχουν και πολεμούν όλους γενικώς τους λαούς και ειδικώς την Χριστολάτρη και Ορθόδοξη Ελλάδα; Που ίσως να μπερδεύεστε πιθανώς ή ενδεχομένως επί τούτου;
Ή μήπως έχετε, τυχόν, και την παραμικρή έστω αμφιβολία: τόσο για τις αθέατες ρίζες και αιτίες όσο και για τους αθώρητους πρωταίτιους όλων αυτών των τραγικών πολέμων και καταστάσεων που βίωσε και συνεχίζει να βιώνει μέχρι και σήμερα ολόκληρος ο κόσμος; Ή, ακόμη ίσως αμφιβάλετε ότι για όλα τα μεγάλα δεινά, τους θανάτους, την φρίκη και τις καταστροφές του πλανήτη, έως σήμερα, φταίει ή ευθύνεται, κυρίαρχα ή μοναδικά, ο διεθνής Σιωνισμός μαζί με τα χρυσοπληρωμένα υποζύγιά του;
ΗΛΙΑΣ Δ. ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ
Συγγραφέας, Καθηγητής-Διεθνολόγος,
Πρώην Βουλευτής Φθιώτιδας.
triklopodia.gr
Γράφει, προσέτι, ο Διόδωρος Ράμμος («Η Σιών κατά του Σιωνισμού», 2017, σελ. 53): «Το δυστύχημα για τους Ευρωπαίους goyim (έτσι αποκαλούν οι Σιωνιστές τα έθνη) είναι ότι δεν αντιλήφθηκαν ποιος και τί κρυβόταν πίσω από τον Μαρξ. Ο Μιχαήλ Μπακούνιν το κατάλαβε έγκαιρα και δεν δίστασε να μιλήσει έξω από τα δόντια (για τον Μάρξ – αρχή της επιστολής Μπακούνιν): “Ο Μαρξ είναι Εβραίος και είναι περικυκλωμένος από ένα πλήθος μικροπρεπών, περισσότερο ή λιγότερο νοημόνων, ραδιούργων, ευκίνητων, κερδοσκόπων Εβραίων, την ώρα που οι Εβραίοι βρίσκονται παντού, σαν εμπορικοί και τραπεζικοί παράγοντες, συγγραφείς, πολιτικοί, ανταποκριτές εφημερίδων όλων των αποχρώσεων.
Εν συντομία οι Εβραίοι είναι λογοτεχνικοί μεσάζοντες, την ίδια ώρα που είναι οικονομικοί μεσάζοντες, με το ένα πόδι στην τράπεζα και το άλλο στο σοσιαλιστικό κίνημα και με τα οπίσθια τους καθισμένα στον Γερμανικό Τύπο. Αυτοί έχουν γραπώσει τον έλεγχο όλων των εφημερίδων, και μπορείτε να φανταστείτε τι εμετικά έντυπα είναι το αποτέλεσμά τους.
Τώρα, αυτός όλος ο Εβραϊκός κόσμος, ο οποίος συγκροτεί μια σέκτα εκμετάλλευσης, ένα λαό από βδέλλες, ένα αδηφάγο παράσιτο, στην οποία είναι στενά και βαθιά συνδεδεμένοι ο ένας με τον άλλον, χωρίς να λογαριάζουν όχι μόνο συνοριακές, αλλά επίσης ούτε και πολιτικές διαφορές- αυτός ο Εβραϊκός κόσμος είναι στις ημέρες μας, κατά μεγάλο μέρος, στη διάθεση του Μαρξ ή του Ρότσιλντ.
Είμαι βέβαιος ότι, από την μία πλευρά, η οικογένεια Ρότσιλντ εκτιμά την αξία του Μαρξ, και από την άλλη πλευρά, ο Μαρξ αισθάνεται μια ενστικτώδη συμπάθεια και τρέφει έναν μεγάλο σεβασμό για την οικογένεια Ρότσιλντ. Αυτό ίσως φαίνεται περίεργο.
Τί κοινό θα μπορούσε να υπάρχει μεταξύ του κομμουνισμού και της υψηλής διαχείρισης χρημάτων; Ω! Ο κομμουνισμός του Μαρξ ζητά ένα ισχυρό συγκεντρωτικό κράτος και όπου αυτό υφίσταται, πρέπει αναπόφευκτα να υπάρχει μια κεντρική κρατική τράπεζα, και όταν αυτό υφίσταται, εκεί το παρασιτικό Εβραϊκό Έθνος, το οποίο κερδοσκοπεί πάνω στο μόχθο του λαού, θα βρίσκει πάντοτε τα μέσα για την ύπαρξη του (τέλος επιστολής Μπακούνιν)».
Σε άλλο σημείο ο ιστορικός κ. Ράμμος τονίζει (σελ. 54): «Ο Προυντόν από την πλευρά του έλεγε: “Oι Rothschild, Crémieux, Marx, Fould, κακοί, χολερικοί, πικροί άνθρωποι, που μας μισούν” και θεωρούσε πως για τα οικονομικά προβλήματα υπεύθυνος ήταν ο καπιταλισμός και ειδικά οι Εβραίοι δανειστές! Το λάθος που έκαναν ήταν ότι ταύτιζαν τους καμπαλιστές-σιωνιστές Εβραίους με τους υπόλοιπους απλούς ταλμουδιστές Εβραίους. Δεν έφταιγε ο απλός εβραϊκός λαός για τα σατανικά έργα των Ρότσιλντ και των συν αυτοίς, αλλά μαζί με το ξερό καίγεται και το χλωρό.
Οι μεγάλοι στρατηλάτες της ιστορίας, πριν ξεκινήσουν τις μεγάλες εκστρατείες τους ανά την οικουμένη, φρόντιζαν πρώτα να απαλλαγούν από τους …εσωκομματικούς αντιπάλους τους. Όσοι Μογγόλοι αντιτάχθηκαν στον Τζένκις Χαν ή όσοι Άραβες αμφισβήτησαν τον Μωάμεθ, σφαγιάστηκαν. Το ίδιο έγινε και με τους εχθρούς του στρατηλάτη Μαρξ. Τόσο ο Προυντόν, όσο και ο Μπακούνιν “εξοντώθηκαν” πολιτικά και τελικά ο κομμουνισμός και ο χώρος της Αριστεράς υποδουλώθηκαν στον Μαρξ και, κατ’ επέκταση, στους Ρότσιλντ, οι οποίοι φρόντισαν να αποβληθούν από την Α’ Διεθνή οι θεωρίες του Μπακούνιν.
Κάπως έτσι, ο καμπαλιστικός μαρξισμός κηρύχθηκε ως η βάση της “ορθόδοξης” Αριστεράς, ενώ οι υπόλοιποι κομμουνιστές θεωρήθηκαν “αιρετικοί” και υπέστησαν το ανάλογο ιδεολογικό πογκρόμ! Ο μη μαρξιστής, μέχρι σήμερα, δεν δικαιούται να είναι Αριστερός, Σοσιαλιστής, Κομμουνιστής. Αναμφίβολα, αν οι ιδέες του Μπακούνιν εξυπηρετούσαν τα σχέδια των Σιωνιστών, θα συνέβαινε το αντίστροφο. Θα μιλούσαμε μέχρι σήμερα για μπακουνισμό, ενώ τον μαρξισμό δεν θα τον γνώριζαν ούτε οι λεξικογράφοι».
Πέραν όλων αυτών και έτι περεταίρω, οι διεθνείς Σιωνιστές της Καμπάλα και της Θεοσοφίας πάντοτε είχαν, με μίσος, στο στόχαστρό τους την Ορθόδοξη και Χριστολάτρη Ελλάδα. Ο π. Βασιλόπουλος γράφει («Ξεσκέπασμα της Θεοσοφίας», σελ. 52): «Η κάθοδος της Μπλαβάτσκυ στην Ελλάδα, φαίνεται, ότι εστηρίζετο εις το γεγονός, ότι με την κάθοδον του πρώτου βασιλέως των Ελλήνων Όθωνος κατείλθαν μαζί του και πάμπολλοι Βαυαροί, οι οποίοι και απετέλεσαν την πρώτην «αφρόκρεμα» της εποχής εκείνης.
Δεδομένου δε ότι η Βαυαρία είναι η κοιτίς του εωσφορισμού των πεφωτισμένων, θα μπορεί κανείς να αμφιβάλει ότι, αν και ίδιος ο Όθων, τότε τουλάχιστον αρκετοί από το περιβάλλον του θα ανήκαν στους πεφωτισμένους. Την εποχή εκείνη η Μπλαβάτσκυ ήρθε συστημένη στην Ελλάδα και ίδρυσε την Θεοσοφική Στοά της Κέρκυρας. Και όταν είχε ήδη φύγει ο Όθων, πολλοί Βαυαροί παρέμειναν τότε στην Ελλάδα και έπραξαν το κάθε τι δυνατό, ώστε οι ίδιοι να ριζώσουν και στην χώρα μας, μαζί με τις ιδέες και τα σατανικά τους έργα.
Ήταν η ίδια εποχή που οι αθέατοι Βαυαροί έκλεισαν τα 420 Μοναστήρια. Υπήρξαν δε και Έλληνες πολιτικοί, την εποχή εκείνη, που διέπρεψαν στην Θεοσοφία, όπως λόγου χάρη, ο τότε υπουργός των Οικονομικών Χρήστος Γ. Θηβαίος, ο οποίος μάλιστα συνέγραψε το βιβλίο Πανθεϊσμός».
Έτι περεταίρω, την εποχή εκείνη, Κομμουνιστικά κόμματα ιδρύθηκαν σχεδόν παντού στην Ευρώπη. Αλλά οι ίδιοι οι Σιωνιστές, σκοπίμως εμπόδισαν την άνοδο ή/και την απόλυτη ή σχετική κυριαρχία τους. Προφανώς, οι απόγονοι του Ιούδα, όπως έκαναν πάντα, χώρισαν εντέχνως και κρατούσαν σε δύο διακριτά και αντίπαλα ιδεολογικά στρατόπεδα ολόκληρη την Ευρώπη υπό την αθέατη εποπτεία και τον αυστηρό έλεγχό τους: το καπιταλιστικό και το κομμουνιστικό. Αυτό το γεγονός ή του αόρατου ελέγχου τους φάνηκε και στην ιστορία της Ελλάδας, όπου το ΚΚΕ δεν μπόρεσε ποτέ να επικρατήσει στα πολιτικά πράγματα της χώρας μας.
Προσέτι, και το δικό μας ΚΚΕ ιδρύθηκε από τον Ισπανοεβραίο Αβραάμ Μπεναρόγια (1887-1979). Το 1917 ιδρύεται το ΣΕΚΕ ή Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδος. Που τελικά, το έτος 1924, θα μετ-ονομασθεί σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος. Η αλήθεια είναι ότι στο ΚΚΕ παραμάγαζο των αθέατων αρχηγών Ρόθστσιλντ, προσήλθαν και πολλοί, αγνοί, ηθικοί, τίμιοι, απονήρευτοι και Έλληνες πατριώτες: με την λογική ή με την βάσιμη ελπίδα τους για να έρθει, έστω σε κάποια στιγμή, η ειρήνη, η ισότητα, η δικαιοσύνη και η ανάπτυξη στον τόπο μας.
Ένας από αυτούς τους αγνούς και απονήρευτους, ο Νικόλαος Γιαννιός, αναφέρει κατά λέξη: «Ιδρυταί του ΚΚΕ, τόσον εις τας Αθήνας όσον και εις την Θεσσαλονίκην, ήσαν Ισραηλίται ή κρυπτοεβραίοι Έλληνες, το δε κίνημά των, παρ’ όλα τα σοσιαλιστικά φαινόμενα ή προσχήματα, ήτο εβραϊκόν εθνικιστικόν. Το υπό την ηγεσίαν μου τότε Σοσιαλιστικόν Κέντρον Αθηνών (έτος Ιδρύσεως 1911) ουδέν μέρος έλαβεν εις την ίδρυσιν του ΚΚΕ.
Τουναντίον, προσεπαθήσαμεν, μεταβάντες εις τα γραφεία του, οδός Ευριπίδου, ν’ αποτρέψωμεν τους νεοφώτιστους κομμουνιστές από του να προσχωρήσουν εις την Μόσχαν, προβλέψαντες ποία κρίσις και ποία δεινά επερίμεναν τον σοσιαλισμόν της Ελλάδος και την Ελλάδα από την σοβιετικήν παρερμηνείαν του Μαρξισμού. Δυστυχώς, τα σοσιαλιστικά μας επιχειρήματα δεν εισηκούσθησαν, εφόσον η εβραϊκή ηγεσία είχε τους ιδικούς της ανθελληνικούς σκοπούς, οι δε γύρω αυτής Έλληνες προλετάριοι ήσαν αγράμματοι και αφελείς.
Προσήλθαμεν εν τούτοις, ως μειοψηφία, εις το πρώτον Σοσιαλιστικόν Συνέδριον (1918), ηγωνίσθημεν και πάλιν, αλλ’ απεχωρήσαμεν εν τέλει δια να μη γίνωμεν όργανα της κομμουνιζούσης εβραϊκής πλειοψηφίας. Έκτοτε, οι παλαιοί σοσιαλισταί, επολεμήσαμεν και πολεμούμεν φανερά και τίμια τον Μπολσεβικισμόν, καθώς και τους κατοπινούς διφορούμενους “συναγωνιστάς” του». Και ερωτώ: Τι δεν κατάλαβες αναγνώστη μου;
Πέραν όλων αυτών, το πέπλο της πολιτικής δυσωδίας, του ρύπου και της μυστικότητας, ανέκαθεν κάλυπτε την δράση και τα έργα των απανταχού Σιωνιστών. Γεγονός που επέβαλλε σχεδόν όλοι οι Εβραίοι να αλλάζουν τα ονόματά τους. Έτσι όπως έκαναν, λ.χ., οι Εβραίοι-Μπολσεβίκοι στην Ρωσία για να φαίνονται ή να εκλαμβάνονται οι ίδιοι ως Ρώσοι γηγενείς.
Αυτό έπραξε και ο δικός μας Εβραίος, ο Μπεναρόγια, την στιγμή που η αποστολή του εξετελέσθη. Τότε ο ίδιος φεύγει από την ηγεσία του ΚΚΕ. Έτσι όπως πράττουν εσκεμμένως και οι υπόλοιποι Εβραίοι, για να φαίνεται το κόμμα ως δήθεν Ελληνικό και έχοντας δήθεν ως κεντρικό του στόχο να υπηρετήσει την πατρίδα και όχι τους ιδρυτές και αθέατους Εβραίους.
Η αλήθεια είναι ότι το απύθμενο μίσος του Εβραϊκού Ταλμούδ και της Καμπάλα για τον Ιησού Χριστό και την Ορθόδοξη Ελλάδα παρέμεινε, για δεκαετίες, μέσα στην πολιτική καρδιά και του δικού μας ΚΚΕ: Που, έστω και αν είχε Έλληνες, πλέον, ως τακτικά του στελέχη και μέλη, το ίδιο έπαιρνε εντολές και «γραμμή» από έξω. Ή, δηλαδή, έκανε όλα αυτά που τους έλεγαν ή πρόσταζαν οι εκτός Ελλάδας «πατέρες» τους: καθοδηγητές, ελεγκτές, χορηγοί, προστάτες, διαφημιστές και διεθνείς Σιωνιστές.
Και, ωσαύτως, σε καιρούς κρίσιμους για τα εθνικά μας θέματα, όπως, είναι, λ.χ., η Μικρασιατική Εκστρατεία, το Μακεδονικό, κλπ, το ΚΚΕ έπαιρνε την μητρική και Εβραϊκή «γραμμή»: και ωσαύτως το ίδιο ήταν ανοιχτά είτε με το μέρος των εχθρών μας όσο και με όλους αυτούς που μισούσαν απύθμενα την Ορθόδοξη Ελλάδα. Με άλλα λόγια, το ΚΚΕ ήταν, είναι και παρέμεινε ως μια κρυφή Εβραϊκή δηλητηριασμένη ακίδα και ένα αθέατο σιωνιστικό σύνεργο στα χέρια των εχθρών της Ορθόδοξης πατρίδας μας και του λαού της.
Και ερωτώ: Τι δεν καταλάβατε, μήπως ή ίσως, για την υπερ-αιώνια, την άρρηκτη, την καμπαλική, την αμφίπλευρα ωφέλιμη και την ακλόνητη σχέση των απανταχού Σιωνο-Εβραίων, με τα θετά τους παιδιά, όργανα, υποζύγια και εντολοδόχους; Ή, δηλαδή, τους απανταχού Κομμουνιστές; Λέτε ότι τυχαία, ίσως, οι Εβραίοι και πολύ σκληρά αφεντικά των ανά την γη Κομμουνιστών, μας αποκαλούν ή μας φωνάζουν, όλους εμάς τους Έλληνες όσο και τους υπόλοιπους λαούς, ως «γκόϊμ, ζώα ή κτήνη»;
Μήπως ή ίσως είναι, επίσης, τυχαίο ότι οι Εβραίοι τόσο με τους δικούς της αριστερούς συνεργάτες και συνεταίρους όσο, επίσης, και με τα δικά της κομμουνιστικά πολυ-εργαλεία, από κοινού ή ανά ομάδες, μισούν, κατατρέχουν και πολεμούν όλους γενικώς τους λαούς και ειδικώς την Χριστολάτρη και Ορθόδοξη Ελλάδα; Που ίσως να μπερδεύεστε πιθανώς ή ενδεχομένως επί τούτου;
Ή μήπως έχετε, τυχόν, και την παραμικρή έστω αμφιβολία: τόσο για τις αθέατες ρίζες και αιτίες όσο και για τους αθώρητους πρωταίτιους όλων αυτών των τραγικών πολέμων και καταστάσεων που βίωσε και συνεχίζει να βιώνει μέχρι και σήμερα ολόκληρος ο κόσμος; Ή, ακόμη ίσως αμφιβάλετε ότι για όλα τα μεγάλα δεινά, τους θανάτους, την φρίκη και τις καταστροφές του πλανήτη, έως σήμερα, φταίει ή ευθύνεται, κυρίαρχα ή μοναδικά, ο διεθνής Σιωνισμός μαζί με τα χρυσοπληρωμένα υποζύγιά του;
Προδημοσίευση: Ανωτέρω παρατέθηκε, διαβάσατε ένα μέρος από το Κεφ. 16
(Από τον Μωαμεθανισμό και τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό,
στον Κομμουνισμό και τον Χιτλερισμό)
του υπό έκδοση βιβλίου του Ηλία Δ. Καλλιώρα με τον τίτλο:
«Πανθρησκεία: Η Λερναία ’Ύδρα της Νέας Τάξης»
Συγγραφέας, Καθηγητής-Διεθνολόγος,
Πρώην Βουλευτής Φθιώτιδας.
triklopodia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου