Σάββας Καλεντερίδης.
Τις ώρες που διαβάζονται αυτές οι γραμμές, οι ψηφοφόροι των Σκοπίων, περίπου 1,5 εκατομμύριο, προσέρχονται στις κάλπες και καλούνται να πουν ΝΑΙ ή ΌΧΙ στο εξής ερώτημα: «Είστε υπέρ της εισόδου στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ με την αποδοχή της συμφωνίας ανάμεσα στην Δημοκρατίας της "Μακεδονίας" και τη Δημοκρατία της Ελλάδας;».
Το δημοψήφισμα των Σκοπίων έχει δύο ομοιότητες με εκείνο το καταστροφικό δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015, που ήταν το «επιστέγασμα» εκείνης της αλλοπρόσαλλης διαδικασίας που οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της κυβέρνησης ονόμασαν «διαπραγμάτευση», μετά το οποίο οδηγηθήκαμε στο τρίτο –και χειρότερο όλων– μνημόνιο.
Η μία ομοιότητα έχει να κάνει με το ερώτημα στο οποίο καλούνται να απαντήσουν οι πολίτες. Και στη μια περίπτωση και στην άλλη, το ερώτημα είναι σύνθετο και παρελκυστικό, ενώ στα δημοψηφίσματα το ερώτημα θα πρέπει να είναι απλό, σαφές, μονοδιάστατο, για να μπορεί να εκφραστεί ο πολίτης καθαρά με ένα ΝΑΙ ή με ένα ΌΧΙ.
Η δεύτερη ομοιότητα συνίσταται στο ότι ο Ζάεφ δήλωσε ότι ανεξαρτήτως του αποτελέσματος, θα φέρει τη συμφωνία για κύρωση στη Βουλή. Απλά να φέρουμε στη μνήμη μας ότι ενώ ο ελληνικός λαός είπε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015, η κυβέρνηση έγραψε τη βούληση των πολιτών στα παλαιότερα των υποδημάτων της και υπέγραψε το τρίτο και καταστροφικότερο μνημόνιο, προκαλώντας με τη διαδικασία αυτή οικονομική ζημιά δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ και υποθηκεύοντας τη δημόσια περιουσία της πατρίδας μας για 99 χρόνια.
Λαμβανομένου υπόψη ότι ο σλαβικός πληθυσμός των Σκοπίων, που είναι το 64% του συνόλου, είναι πολιτικά διασπασμένος, με τους μισούς να είναι υπέρ του ΝΑΙ και τους άλλους μισούς υπέρ του ΟΧΙ, αλλά και του γεγονότος ότι Αλβανοί, Τούρκοι και αθίγγανοι στις δημοσκοπήσεις φέρονται να είναι υπέρ του ΝΑΙ σε ποσοστό 95%, το αποτέλεσμα θα το κρίνουν κυρίως οι Αλβανοί.
Δηλαδή, το μέλλον της Μακεδονίας δεν θα το κρίνουν εκείνοι που ισχυρίζονται ότι είναι «Μακεδόνες» και μιλούν τη «μακεδονική γλώσσα», αλλά οι Αλβανοί, οι Τούρκοι και οι αθίγγανοι, που όλοι μαζί επηρεάζονται από τα Τίρανα και την Άγκυρα, αλλά, για να είμαστε ακριβείς, και από την αγωνία τους να γίνουν Ευρωπαίοι, πολίτες χώρας μέλους της ΕΕ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για έναν πολίτη μιας υπανάπτυκτης χώρας.
Όσον αφορά το δεύτερο, ακριβώς αυτό έπρεπε να εκμεταλλευτεί η ελληνική διπλωματία – να πάρει με το μέρος της τον αλβανικό παράγοντα και να ασκηθούν πιέσεις στους Σλάβους των Σκοπίων να υποχωρήσουν και να εγκαταλείψουν το ιστορικό ψέμα ότι είναι «Μακεδόνες», για να γίνουν όλοι μαζί πολίτες της ΕΕ.
Το δημοψήφισμα κατά πάσα πιθανότητα θα είναι υπέρ του ΝΑΙ και οι διαδικασίες στη γείτονα θα προχωρήσουν και στο θέμα της προβλεπόμενης αναθεώρησης του συντάγματος και στο θέμα της κύρωσης της συμφωνίας από τη Βουλή. Στη συνέχεια η ελληνική Βουλή θα κυρώσει το νόμο, αφού η κυβέρνηση έχει εξασφαλίσει τον κρίσιμο αριθμό των 151, παίρνοντας με το ΝΑΙ βουλευτές από δω κι από κει. Και αν γίνουν όλα αυτά, τότε θα αρχίσει η μακρά «βελούδινη» διαδικασία αμφισβήτησης της πραγματικής Μακεδονίας από τους ψευδομακεδόνες και από την ψευδομακεδονία.
Το κράτος που θα λέγεται «Βόρεια Μακεδονία», του οποίου οι πολίτες είναι «Μακεδόνες» όσον αφορά την εθνική τους ταυτότητα και θα μιλούν «μακεδονική γλώσσα», έχοντας πάρει τη «σφραγίδα» από την Ελλάδα, με την υποστήριξη τόσων κρατών και παραγόντων που παρέλασαν τις τελευταίες εβδομάδες από τα Σκόπια, θα διαχειρίζεται τη «μακεδονική ταυτότητα» μονοπωλιακά, δημιουργώντας σε βάθος χρόνου συνθήκες αμφισβήτησης της πραγματικής Μακεδονίας και της Θεσσαλονίκης.
Γιατί αν όλοι όσοι πέρασαν από τα Σκόπια αυτές τις εβδομάδες που προηγήθηκαν του δημοψηφίσματος, το μόνο πράγμα που ήθελαν ήταν μόνο η είσοδος των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, θα πίεζαν τους Σκοπιανούς να υποχωρήσουν, κι εκείνοι, ως οι πιο αδύναμοι, θα ήταν αναγκασμένοι να το κάνουν.
Όμως όλοι αυτοί ήθελαν τα Σκόπια ως «Μακεδονία» και αυτό που μένει να αναζητήσουμε εμείς οι Έλληνες είναι να εντοπίσουμε τι κρύβεται πίσω από το ενδιαφέρον τους αυτό, να κατοχυρώσουν δηλαδή τα Σκόπια «μακεδονικό» όνομα, γλώσσα και ταυτότητα.
Τη Θεσσαλονίκη και τα μάτια μας, λοιπόν.
pontos-news.gr
Τις ώρες που διαβάζονται αυτές οι γραμμές, οι ψηφοφόροι των Σκοπίων, περίπου 1,5 εκατομμύριο, προσέρχονται στις κάλπες και καλούνται να πουν ΝΑΙ ή ΌΧΙ στο εξής ερώτημα: «Είστε υπέρ της εισόδου στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ με την αποδοχή της συμφωνίας ανάμεσα στην Δημοκρατίας της "Μακεδονίας" και τη Δημοκρατία της Ελλάδας;».
Το δημοψήφισμα των Σκοπίων έχει δύο ομοιότητες με εκείνο το καταστροφικό δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015, που ήταν το «επιστέγασμα» εκείνης της αλλοπρόσαλλης διαδικασίας που οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της κυβέρνησης ονόμασαν «διαπραγμάτευση», μετά το οποίο οδηγηθήκαμε στο τρίτο –και χειρότερο όλων– μνημόνιο.
Η μία ομοιότητα έχει να κάνει με το ερώτημα στο οποίο καλούνται να απαντήσουν οι πολίτες. Και στη μια περίπτωση και στην άλλη, το ερώτημα είναι σύνθετο και παρελκυστικό, ενώ στα δημοψηφίσματα το ερώτημα θα πρέπει να είναι απλό, σαφές, μονοδιάστατο, για να μπορεί να εκφραστεί ο πολίτης καθαρά με ένα ΝΑΙ ή με ένα ΌΧΙ.
Η δεύτερη ομοιότητα συνίσταται στο ότι ο Ζάεφ δήλωσε ότι ανεξαρτήτως του αποτελέσματος, θα φέρει τη συμφωνία για κύρωση στη Βουλή. Απλά να φέρουμε στη μνήμη μας ότι ενώ ο ελληνικός λαός είπε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015, η κυβέρνηση έγραψε τη βούληση των πολιτών στα παλαιότερα των υποδημάτων της και υπέγραψε το τρίτο και καταστροφικότερο μνημόνιο, προκαλώντας με τη διαδικασία αυτή οικονομική ζημιά δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ και υποθηκεύοντας τη δημόσια περιουσία της πατρίδας μας για 99 χρόνια.
Επανερχόμαστε στο δημοψήφισμα στα Σκόπια. Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι οι Αλβανοί, οι Τούρκοι και οι αθίγγανοι των Σκοπίων θα είναι αυτοί οι οποίοι θα καθορίσουν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.Κι αυτό γιατί οι Αλβανοί αποτελούν το 25% του συνόλου του πληθυσμού της χώρας, οι Τούρκοι το 4% και οι αθίγγανοι το 2%.
Λαμβανομένου υπόψη ότι ο σλαβικός πληθυσμός των Σκοπίων, που είναι το 64% του συνόλου, είναι πολιτικά διασπασμένος, με τους μισούς να είναι υπέρ του ΝΑΙ και τους άλλους μισούς υπέρ του ΟΧΙ, αλλά και του γεγονότος ότι Αλβανοί, Τούρκοι και αθίγγανοι στις δημοσκοπήσεις φέρονται να είναι υπέρ του ΝΑΙ σε ποσοστό 95%, το αποτέλεσμα θα το κρίνουν κυρίως οι Αλβανοί.
Δηλαδή, το μέλλον της Μακεδονίας δεν θα το κρίνουν εκείνοι που ισχυρίζονται ότι είναι «Μακεδόνες» και μιλούν τη «μακεδονική γλώσσα», αλλά οι Αλβανοί, οι Τούρκοι και οι αθίγγανοι, που όλοι μαζί επηρεάζονται από τα Τίρανα και την Άγκυρα, αλλά, για να είμαστε ακριβείς, και από την αγωνία τους να γίνουν Ευρωπαίοι, πολίτες χώρας μέλους της ΕΕ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για έναν πολίτη μιας υπανάπτυκτης χώρας.
Όσον αφορά το δεύτερο, ακριβώς αυτό έπρεπε να εκμεταλλευτεί η ελληνική διπλωματία – να πάρει με το μέρος της τον αλβανικό παράγοντα και να ασκηθούν πιέσεις στους Σλάβους των Σκοπίων να υποχωρήσουν και να εγκαταλείψουν το ιστορικό ψέμα ότι είναι «Μακεδόνες», για να γίνουν όλοι μαζί πολίτες της ΕΕ.
Όμως εμείς, αντί να επιδιώξουμε αυτό, υπογράψαμε την Συμφωνία των Πρεσπών, δωρίσαμε στους Σλάβους τη «μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα», και στην ουσία βάλαμε τους Αλβανούς να υποστηρίζουν αυτό που υπογράψαμε εμείς.Τα πράγματα είναι απλά.
Το δημοψήφισμα κατά πάσα πιθανότητα θα είναι υπέρ του ΝΑΙ και οι διαδικασίες στη γείτονα θα προχωρήσουν και στο θέμα της προβλεπόμενης αναθεώρησης του συντάγματος και στο θέμα της κύρωσης της συμφωνίας από τη Βουλή. Στη συνέχεια η ελληνική Βουλή θα κυρώσει το νόμο, αφού η κυβέρνηση έχει εξασφαλίσει τον κρίσιμο αριθμό των 151, παίρνοντας με το ΝΑΙ βουλευτές από δω κι από κει. Και αν γίνουν όλα αυτά, τότε θα αρχίσει η μακρά «βελούδινη» διαδικασία αμφισβήτησης της πραγματικής Μακεδονίας από τους ψευδομακεδόνες και από την ψευδομακεδονία.
Το κράτος που θα λέγεται «Βόρεια Μακεδονία», του οποίου οι πολίτες είναι «Μακεδόνες» όσον αφορά την εθνική τους ταυτότητα και θα μιλούν «μακεδονική γλώσσα», έχοντας πάρει τη «σφραγίδα» από την Ελλάδα, με την υποστήριξη τόσων κρατών και παραγόντων που παρέλασαν τις τελευταίες εβδομάδες από τα Σκόπια, θα διαχειρίζεται τη «μακεδονική ταυτότητα» μονοπωλιακά, δημιουργώντας σε βάθος χρόνου συνθήκες αμφισβήτησης της πραγματικής Μακεδονίας και της Θεσσαλονίκης.
Γιατί αν όλοι όσοι πέρασαν από τα Σκόπια αυτές τις εβδομάδες που προηγήθηκαν του δημοψηφίσματος, το μόνο πράγμα που ήθελαν ήταν μόνο η είσοδος των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, θα πίεζαν τους Σκοπιανούς να υποχωρήσουν, κι εκείνοι, ως οι πιο αδύναμοι, θα ήταν αναγκασμένοι να το κάνουν.
Όμως όλοι αυτοί ήθελαν τα Σκόπια ως «Μακεδονία» και αυτό που μένει να αναζητήσουμε εμείς οι Έλληνες είναι να εντοπίσουμε τι κρύβεται πίσω από το ενδιαφέρον τους αυτό, να κατοχυρώσουν δηλαδή τα Σκόπια «μακεδονικό» όνομα, γλώσσα και ταυτότητα.
Τη Θεσσαλονίκη και τα μάτια μας, λοιπόν.
pontos-news.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου