Μετά το τηλεφώνημα που
δέχθηκε από τον Πακιστανό πρωθυπουργό και τον τρόπο που το χειρίστηκε, ο
οποίος εξέπληξε όλη την ανθρωπότητα, στην κυριολεξία, ενώ προκάλεσε
μεγάλη ανησυχία, ο νέος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών «ξαναχτύπησε»,
αποδεχόμενος συγχαρητήριο τηλεφώνημα από τον πρόεδρο της Ταϊβάν,
βάζοντας σε μεγάλες περιπέτειες τις σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών με
την Κίνα, άρα την ίδια τη διεθνή ασφάλεια…
Οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Κίνα αποκαταστάθηκαν το 1979, με τον «δράκο» της Ασίας να έχει ξεκαθαρίσει ότι όποιος αναγνωρίζει την Ταϊβάν δεν θα διατηρεί διπλωματικές σχέσεις με το Πεκίνο, αφού θα είναι σα να μην αναγνωρίζει την Κίνα, που θεωρεί την Ταϊβάν επαρχία της που έχει αποσκιρτήσει το 1949 και κάποια στιγμή με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα επιστρέψει, όπως έγινε ενδεχομένως με το Μακάο και το Χονγκ Κονγκ…
Υπενθυμίζεται, ότι η Ταϊβάν είναι η «εθνικιστική Κίνα», διεκδικώντας για τον εαυτό της τον «τίτλο» της χώρας, ενώ το Πεκίνο, πιστό στην «πολιτική της μίας Κίνας» έχει επιλέξει την πολιτική «ή αυτούς ή εμάς», ασφαλώς στηριζόμενο στο μέγεθος, τη βαρύτητα και την ισχύ του στο διεθνές σύστημα.
Το 1949 οι κομουνιστικές δυνάμεις του Μάο Τσε Τουνγκ παρέμειναν στην Κίνα και αυτές του στρατηγού Τσανκ Κάι Σεκ που ηττήθηκαν στον κινεζικό εμφύλιο πέρασαν στην Ταϊβάν, διεκδικώντας τον τίτλο του… αυθεντικού Κινέζου.
Αμφιβολία δεν υπάρχει για τα πραγματικά περιστατικά, καθώς επιβεβαιώθηκαν επίσημα και από τις δυο πλευρές. Η Κίνα αντέδρασε οργισμένα αλλά με χαρακτηριστική μετριοπάθεια: «Η Κίνα σταθερά αντιτίθεται σε κάθε επίσημη αλληλεπίδραση ή στρατιωτική επαφή μεταξύ των ΗΠΑ και της Ταϊβάν», με τον υπουργό Εξωτερικών Γουανγκ Γι, έναν τύπο με απίστευτα «παγωμένο» βλέμμα να αναφέρει σε τηλεοπτικό δίκτυο του Χονγκ Κονγκ, ότι «το τηλεφώνημα είναι ένα ακόμα κόλπο της Ταϊβάν».
Η παγωμάρα όμως υπάρχει και στην αμερικανική πλευρά, καθώς σύμφωνα με το περιοδικό TIME, αξιωματούχος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας (NSC: National Security Council) δήλωσε ότι «δε υπάρχει αλλαγή στη μακρά πολιτική μας στο θέμα των σχέσεων στα Στενά [Κίνας-Ταϊβάν]».
Αμηχανία όμως επικρατεί και στην Ταϊβάν μετά την αρχική ευφορία, αφού οι πολιτικοί αναλυτές αντιλαμβάνονται, ότι αυτή η εξέλιξη θα μπορούσε να περιπλέξει επικίνδυνα τις σχέσεις με την Κίνα, τουλάχιστον για ένα διάστημα, μέχρι να ξεκαθαριστούν τα πράγματα, κάτι που θα γίνει μετά την επίσημη ανάληψη των καθηκόντων από τον Τραμπ.
Μια πιθανή ερμηνεία είναι ότι ο Τραμπ και το επιτελείο του εκμεταλλεύονται την περίοδο πριν την ανάληψη των καθηκόντων για να «ταράξουν» τα ύδατα, περνώντας κι ένα επικοινωνιακό προφίλ ολίγον «τρελό», κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποδειχθεί χρήσιμο υπό προϋποθέσεις.
Κάποιοι άλλοι όμως επιλέγουν να προβάλουν το ενδιαφέρον της αυτοκρατορίας του Τραμπ στον τομέα των ακινήτων, για συγκεκριμένα έργα στο βόρειο τμήμα της νήσου…
http://www.defence-point.gr/news/?p=166323
Οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Κίνα αποκαταστάθηκαν το 1979, με τον «δράκο» της Ασίας να έχει ξεκαθαρίσει ότι όποιος αναγνωρίζει την Ταϊβάν δεν θα διατηρεί διπλωματικές σχέσεις με το Πεκίνο, αφού θα είναι σα να μην αναγνωρίζει την Κίνα, που θεωρεί την Ταϊβάν επαρχία της που έχει αποσκιρτήσει το 1949 και κάποια στιγμή με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα επιστρέψει, όπως έγινε ενδεχομένως με το Μακάο και το Χονγκ Κονγκ…
Υπενθυμίζεται, ότι η Ταϊβάν είναι η «εθνικιστική Κίνα», διεκδικώντας για τον εαυτό της τον «τίτλο» της χώρας, ενώ το Πεκίνο, πιστό στην «πολιτική της μίας Κίνας» έχει επιλέξει την πολιτική «ή αυτούς ή εμάς», ασφαλώς στηριζόμενο στο μέγεθος, τη βαρύτητα και την ισχύ του στο διεθνές σύστημα.
Το 1949 οι κομουνιστικές δυνάμεις του Μάο Τσε Τουνγκ παρέμειναν στην Κίνα και αυτές του στρατηγού Τσανκ Κάι Σεκ που ηττήθηκαν στον κινεζικό εμφύλιο πέρασαν στην Ταϊβάν, διεκδικώντας τον τίτλο του… αυθεντικού Κινέζου.
Αμφιβολία δεν υπάρχει για τα πραγματικά περιστατικά, καθώς επιβεβαιώθηκαν επίσημα και από τις δυο πλευρές. Η Κίνα αντέδρασε οργισμένα αλλά με χαρακτηριστική μετριοπάθεια: «Η Κίνα σταθερά αντιτίθεται σε κάθε επίσημη αλληλεπίδραση ή στρατιωτική επαφή μεταξύ των ΗΠΑ και της Ταϊβάν», με τον υπουργό Εξωτερικών Γουανγκ Γι, έναν τύπο με απίστευτα «παγωμένο» βλέμμα να αναφέρει σε τηλεοπτικό δίκτυο του Χονγκ Κονγκ, ότι «το τηλεφώνημα είναι ένα ακόμα κόλπο της Ταϊβάν».
Η παγωμάρα όμως υπάρχει και στην αμερικανική πλευρά, καθώς σύμφωνα με το περιοδικό TIME, αξιωματούχος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας (NSC: National Security Council) δήλωσε ότι «δε υπάρχει αλλαγή στη μακρά πολιτική μας στο θέμα των σχέσεων στα Στενά [Κίνας-Ταϊβάν]».
Αμηχανία όμως επικρατεί και στην Ταϊβάν μετά την αρχική ευφορία, αφού οι πολιτικοί αναλυτές αντιλαμβάνονται, ότι αυτή η εξέλιξη θα μπορούσε να περιπλέξει επικίνδυνα τις σχέσεις με την Κίνα, τουλάχιστον για ένα διάστημα, μέχρι να ξεκαθαριστούν τα πράγματα, κάτι που θα γίνει μετά την επίσημη ανάληψη των καθηκόντων από τον Τραμπ.
Μια πιθανή ερμηνεία είναι ότι ο Τραμπ και το επιτελείο του εκμεταλλεύονται την περίοδο πριν την ανάληψη των καθηκόντων για να «ταράξουν» τα ύδατα, περνώντας κι ένα επικοινωνιακό προφίλ ολίγον «τρελό», κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποδειχθεί χρήσιμο υπό προϋποθέσεις.
Κάποιοι άλλοι όμως επιλέγουν να προβάλουν το ενδιαφέρον της αυτοκρατορίας του Τραμπ στον τομέα των ακινήτων, για συγκεκριμένα έργα στο βόρειο τμήμα της νήσου…
http://www.defence-point.gr/news/?p=166323
|
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου