"...Θά ἔλθη ὅμως κάποτε ἡ ὥρα πού ἡ ὑπόθεση "Πολυτεχνεῖο" θά μελετᾶται ἀπό τούς ἱστορικούς, τούς κοινωνιολόγους καί τούς ψυχιάτρους ὡς μία ἀπό τάς χαρακτηριστικωτέρας ἀποδείξεις τῆς ἠθικῆς καί πνευματικῆς καταπτώσεως τῆς ἐποχῆς μας..." Θεοφύλακτος Παπακωνσταντίνου
από Λακεδαίμων Αππελαίος
Ξερετε,στην Ελλαδα ολα σηματοδοντουνταν με τον ορο “γενια”. Ετσι, μετα τη γενια του μεσοπολεμου,της κατοχης,του συμμοριτοπολεμου,καποια αλλη γενια επρεπε να παρει τη σκυταλη.
Η επονομαζομενη “γενια του Πολυτεχνειου” λοιπον,εμφανιστηκε για να διεκδικησει το μεριδιο της.
Και τι μεριδιο ηταν αυτο…….
Αλλα τι αλλο να περιμενε κανεις απο μια γενια που στηριχθηκε στο ψεμμα για να επιβιωσει και να ανεβει τα σκαλοπατια της εξουσιας,αποκομιζοντας οφελη απο τη μεγαλυτερη απατη που εχει υπαρξει ποτε στη χωρα…………Καταστροφη και εξευτελισμος………..Και ηρθαν και τα δυο………
Με συγκινητική φιλοτιμία τα Μέσα Ενημερωσεως των Δημοσιογραφικων Αποψεων, αλλά και οι πολιτικοί μας ολων των αποχρώσεων, συντηρούν…….. τον μύθο, με εργώδη προσπάθεια που ξεκινά απο τις αίθουσες των βρεφονηπιακών σταθμών και νηπιαγωγείων, ότι τα γεγονότα του πολυτεχνείου, έλεος, έφεραν την Δημοκρατία εν Αθήναις και όχι την δικτατορία του Ιωαννίδη. Συστηματικώς αποκρύπτοντες και φοβούμενοι να ομολογήσουν την αλήθεια, που καταρρίπτει τον πυρήνα του μύθου περι εκατόμβης νεκρών, όπως απεκαλύφθη από συγκεκριμένες δικαστικές αποφάσεις περί ανυπάρκτων φοιτητών- νεκρών στο χώρο του πολυτεχνείου.
Αλλά και της δήθεν καταρρεύσεως του καθεστώτος των συνταγματαρχών, αν τούτο ήτο ποτέ δυνατόν, συνεπεία της λειτουργίας του ραδιοφωνικού σταθμού στο πολυπαθές ιδρυμα, με εκφωνήτρια την πάλαι ποτέ κομουνίστρια και προσφάτως μεταλλαχθείσα σε σοσιαλίστρια, Δαμανάκη και σύνθημα «..Εδώ Πολυτεχνείο, Εδώ Πολυτεχνείο.Σας μιλά ο σταθμός των ελεύθερων αγωνιζομενων Ελλήνων..»... ( ἀπό ΕΔΩ )
Το πρωί, 10 π.μ., του Σαββάτου 17ης Νοεμβρίου 1973, η στρατιωτική ηγεσία τής χούντας Γεωργίου Παπαδόπουλου, όπως και οι υπουργοί τής νεοσύστατης τότε (μόλις 40 ημερών) «μεταβατικής κυβέρνησης» Σπυρίδωνος Μαρκεζίνη, είχαν λόγους (ή έτσι νόμιζαν) να αισθάνονται ανακουφισμένοι ή και δικαιωμένοι:
Πριν από 7 ώρες, στις 2:53 τα ξημερώματα, είχε αρχίσει η στρατιωτική επέμβαση κατά των εξεγερμένων φοιτητών στο Πολυτεχνείο, και μέσα σε ελάχιστο χρόνο, περίπου σε 30 λεπτά, το Πολυτεχνείο είχε περιέλθει υπό τον πλήρη έλεγχο των στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων του καθεστώτος.
Το σημαντικότερο όλων ήταν ότι η στρατιωτική επιχείρηση «εκκαθάρισης» του Πολυτεχνείου είχε διεξαχθεί και ολοκληρωθεί αναίμακτα, όπως ακριβώς είχε σχεδιασθεί σε επιτελικό επίπεδο: Οι ανθρώπινες απώλειες κατά την διάρκεια της ημίωρης στρατιωτικής εισβολής στο Πολυτεχνείο ήσαν μηδενικές. Ούτε ένας νεκρός εντός τού Πολυτεχνείου. Ακόμη δε καλύτερα ήσαν τα νέα, σύμφωνα με τους τότε κρατούντες, σχετικά με τις ανθρώπινες απώλειες στην ευρύτερη περιοχή τού κέντρου τής Αθήνας: Ούτε ένας νεκρός φοιτητής τού Πολυτεχνείου. Υπήρχαν βέβαια πληροφορίες, μέχρι τότε, που ανέφεραν τέσσερις (4) επιβεβαιωμένους νεκρούς από αδέσποτα ή άλλα πυρά, φονευθέντες εκτός τού χώρου ή και μακράν τού Πολυτεχνείου, 3-5 ώρες πριν την στρατιωτική εισβολή στο Πολυτεχνείο, αλλά αυτός ο αριθμός θεωρείτο τότε από τους κρατούντες, αν όχι μικρός, εν τούτοις επικοινωνιακά μάλλον «διαχειρίσιμος».
2. «Μεταπολυτεχνειακή» αποκατάσταση της τάξεως
 |
| ἐδῶ |
Σε εκείνο το πλαίσιο, ο Μαρκεζίνης όχι μόνον δεν παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία, αλλά αιτήθηκε από το στρατιωτικό καθεστώς την επαναφορά τού Στρατιωτικού Νόμου, ήτοι την άμεση κήρυξη της χώρας σε κατάσταση πολιορκίας, προκειμένου να ενισχυθούν έτι περαιτέρω οι εξουσίες τής ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, ήτοι των αντιστρατήγων τού ΓΕΣ, που υποτίθεται ότι είχαν αποδείξει εν τοις πράγμασι (στην επέμβαση στο Πολυτεχνείο) τόσον τις στρατιωτικές ικανότητές τους όσον και την πολιτική τους πειθαρχία στις εντολές του «Προέδρου τής Δημοκρατίας» Γ. Παπαδόπουλου περί αναιμάκτου εκκενώσεως του Πολυτεχνείου.
Σύμφωνα με το σκεπτικό των κρατούντων, η προσωρινή επαναφορά τού στρατιωτικού νόμου θα διεσφάλιζε ότι οι ιεραρχικώς ενισχυμένοι «Παπαδοπουλικοί» αντιστράτηγοι θα ήσαν σε θέση να αποτρέψουν ή εξουδετερώσουν τυχόν απόπειρα για περαιτέρω εκτροπή υποδαυλιζομένη από οποιαδήποτε ακραία στοιχεία τού κράτους ή του παρακράτους (Ιωαννιδικούς κατώτερους ή μέσους αξιωματικούς, κλιμάκια της ΚΥΠ κ.τ.λ.), που βυσσοδομούσαν σχεδόν εμφανώς επί εβδομάδες κατά της κυβέρνησης Μαρκεζίνη και ήδη επί τρείς μήνες κατά τού καθεστώτος Παπαδόπουλου. Πράγματι η χώρα, τέσσερις ώρες μετά την εισβολή τού τανκ στο Πολυτεχνείο, είχε κηρυχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης («κατάσταση πολιορκίας»), με τανκς και στρατιώτες στους δρόμους, με αποτέλεσμα η «τάξις και ασφάλεια» να έχει φαινομενικώς αποκατασταθεί στην Αθήνα και σε όλη την επικράτεια, ή τουλάχιστον αυτό ενόμιζαν οι κρατούντες, κατ' εκείνο το πρωί (10 π.μ.) της 17ης Νοεμβρίου 1973, μέχρι και επτά ώρες μετά την αναίμακτη εκκένωση τού Πολυτεχνείου.
Σύντομα όμως, κατά τις αμέσως επόμενες ώρες, η Κυβέρνηση Μαρκεζίνη και εν γένει το καθεστώς Παπαδόπουλου θα περιέπιπταν σε μια δίνη χαοτικών εξελίξεων, γιατί στις παραπάνω αυτοεπιβεβαιωτικές εκτιμήσεις τους είχαν λογαριάσει χωρίς τον ξενοδόχο, ήτοι χωρίς να έχουν αντιληφθεί εγκαίρως μέχρι τότε την εγκληματική αποφασιστικότητα των «Ιωαννιδικών» επιδόξων πραξικοπηματιών.
( ἀπό ΕΔΩ )
Απολογία του Γ.Παπαδοπούλου (Απόσπασμα σχετικό προς τα συνθήματα Ψωμί παιδεία ελευθερία)
Παραλάβαμεν τον προϋπολογισμόν της χώρας εις το ύψος των 29 δισεκατομμυρίων και παραδώσαμεν την αρχήν, με τον προϋπολογισμόν της χώρας εις 109 δισεκατομμύρια.
Παραλάβαμεν το συναλλαγματικόν απόθεμα της χώρας εις τα 200 εκατομμύρια δολλάρια και το παραδώσαμεν εις τον ένα δισεκατομμύριον πεντήκοντα εκατομμύρια δολλάρια. ..
Παιδεία! Δύο δισεκατομμύρια τετρακόσια εκατομμύρια ήσαν αι δαπάναι του προϋπολογισμού υπέρ της παιδείας όταν αναλάβομεν την αρχήν. Και παραδώσαμεν κονδύλιον εγγεγραμμένον εις τον προϋπολογισμόν ύψους 15 δισεκατομμυρίων.
Εξακόσιες είκοσι επτά ήσαν αι θέσεις των λειτουργών της ανωτάτης παιδείας, διότι δεν θα αναφερθώ εις την γενικήν, και ανεπτύξαμεν τας καθηγητικάς έδρας εις τον αριθμόν των εννεακοσίων εβδομήκοντα περίπου.
Δύο χιλιάδες εξακόσιοι ήσαν οι προβλεπόμενοι βοηθοί Καθηγητών, ως βοηθητικόν εκπαιδευτικόν προσωπικόν εις τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, και όταν παραδώσαμεν την αρχήν αι νομοθετημέναι θέσεις ανήρχοντο εις έξι χιλιάδας επτακοσίας, εάν δεν με απατά η μνήμη, εξ αυτών δε είχε κατορθωθεί να συμπληρωθούν περί τας τέσσερεις χιλιάδας οκτακοσίας.
Εδιπλασιάσαμε τας δυναμένας να προσφερθώσι υπηρεσίας εκ μέρους των φοιτητικών λεσχών, εβελτιώσαμε το φοιτητικόν συσσίτιον. Εχορηγήσαμεν τα φοιτητικά δάνεια.
Εχορηγήσαμε δωρεάν τα συγγράματα προς τους φοιτητάς. Εν πάση δε περιπτώσει ολοκληρώσαμε την έννοιαν εις την πραγματικήν μορφήν της δωρεάν παιδείας εις τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα...»
Α Η Δ Ι Α !
«Καταδικάζουμε την αυταρχική απόφαση της κυβέρνησης για την απαγόρευση του αγωνιστικού γιορτασμού της 17ης Νοέμβρη. Η απόφαση του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, με την οποία απαγορεύονται οι δημόσιες συναθροίσεις άνω των τριών ατόμων σε όλη την χώρα και για τέσσερις ημέρες, υπό την απειλή υψηλών χρηματικών προστίμων, μας οδηγεί σε άλλες εποχές. Πρόκειται για μιαν απόφαση βαθιά αντιδημοκρατική αλλά και αντισυνταγματική, όπως επισημαίνει και η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων...Δεν καλύπτεται ούτε καν από τον αντιδραστικό νόμο για τις διαδηλώσεις, ο οποίος ρητά εξαιρεί τις συγκεντρώσεις για τις επετείους της Πρωτομαγιάς και της 17ης Νοέμβρη από τη γνωστοποίηση, την απαγόρευση ή τον περιορισμό τους. Τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι λαϊκές ελευθερίες αποτελούν κατάκτηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Η κυβέρνηση έχει τεράστια ευθύνη γι’ αυτήν την εξέλιξη. Ακόμα και τώρα, πρέπει να αποσύρει την απαράδεκτη απόφαση»(ἐδῶ)
Συνασπισμένοι ὅλοι γιά τήν προάσπισι τῆς «μεγάλης ἐπετείου» ! Ὄχι,ὄχι τῆς 28ης Ὀκτωβρίου,οὔτε τῆς 25ης Μαρτίου,μά ἐκείνης τῆς «μεγίστου καί ἡρωϊκῆς ἡμέρας τῆς 17ης Νοεμβρίου» ! ! !
Πῶς ἀλλιῶς θά τιμήσουν τήν 17Νοέμβρη...;
Ὅλοι τους,ἀκόμη καί οἱ «ἐθνικόφρονες» βελοπουλαῖοι. Διότι,αὐτές τίς «ἄλλες ἐποχές» πού ἀναφέρει τό ἀνωτέρῳ κείμενο τῶν συριζοκομμουνιστῶν,τίς ἴδιες ἀκριβῶς θυμίζουν καί στούς βελοπουλαίους,κατά τήν ἀνακοίνωσίν τους :
«..η πλήρης απαγόρευση συναθροίσεων σε όλη την επικράτεια, έχει συμβεί μόνο δύο φορές στο παρελθόν και συγκεκριμένα την ημέρα του πραξικοπήματος το 1967 και εκείνη της καταστολής της εξέγερσης του Πολυτεχνείου»
Πῶς χαρακτήριζαν τό Πολυτεχνεῖο οἱ βελοπουλαῖοι,ἀπό βήματος βουλῆς,ἕνα χρόνο πρίν;
Ελληνική Λύση, Βελόπουλου : «Φάρος και Πυξίδα το Πολυτεχνείο για την Ελλάδα»…!!
Ἄν τε λοιπόν βελόπουλε καί ἐσύ,νά τιμήσῃς τήν κεφάλα τοῦ Σβορώνου.
...Ὁ Μέμος Μακρῆς,ὁ ...γλύπτης.Αὐτός πού ἔχει φτιάξη τήν κεφάλα τοῦ Σβορώνου στό Πολυτεχνεῖο. Φιλαράκια,μέ τόν Σβορῶνο,ἀφοῦ καί αὐτός στό ἴδιο καράβι ἦταν,μέρος τοῦ μπουκέτου μέ τά ...ἄνθη τῆς ἑλληνικῆς «διανοήσεως» ! Τόσο περίφημος καί αὐτός πού ἔλαβε μέρος στά Δεκεμβριανά τό '44,ὡς στρατιωτικός διοικητής τοῦ ΕΛΑΣ,μέ ἐπίκεντρο δρᾶσις του τό Μέτς ! Ἀντιλαμβάνεσθε τό μαχαίρι πού ἔπεφτε,κατά παραγγελίαν...Μέ τόσες δολοφονίες στήν πλάτη,πῶς νά μήν ψάξη τρόπους νά γλυτώση τό τομάρι του; Τόν βρῆκε μέ τήν ὑποτροφία τοῦ Μερλιέ,35 χρονῶν γαϊδούρι ! Ἐννοεῖται με τήν ἔλευσιν τῆς μεταπολιτεύσεως ξαναγύρισε στήν Ἑλλάδα ὅπου βρῆκε τιμές καί δόξες,μέ ἀποκορύφωμα τήν κεφάλα του ἔξω ἀπό τό Πολυτεχνεῖο,πού κάθε χρόνο τό ῥαίνουν μέ γαρύφαλλα γιά τούς ἑκατοντάδες Ἕλληνες νεκρούς τοῦ Δεκεμβρίου τοῦ '44 !
Στο Παρίσι γράφτηκε στην École Pratique des Hautes Études και στην Écoles des Langues Orientales...Το 1962 απέκτησε το doctorat και το 1975 ανακυρήχθηκε Docteur des Lettres της Σορβόννης.
Ὁ 35χρονος γάϊδαρος,κομμουνιστής καί δολοφόνος (ὅπως ὅλοι ὅσοι φυγαδεύτηκαν μέ τό Ματαρόα τῇ συμβολῇ τοῦ γαλλικοῦ ἰνστιτούτου ἐν ἑλλάδι) ἔκανε 20 χρόνια γιά νά ἀποκτήσῃ τόν τῖτλον τοῦ καθηγητή ! Καί 30 χρόνια γιά νά ἀνακηρυχθῇ καθηγητής στήν Σορβόννη.Τῆς Γαλλίας,ἐννοεῖται,ποῦ ἀλλοῦ ; !
Καί τό παραμύθι συνεχίζεται...Σάν νά μήν ἄλλαξε ΤΙΠΟΤΑ !
Τί κακομοιριά,τί μιζέρια πνεύματος ! ! !
Τη συνέντευξη την πήρε το 1984 από τον Υπίλαρχο (του '73) Μιχάλη Γουνελά η ΕΡΤ, η οποία όμως δεν μετέδωσε... Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΛΑΛΙΩΤΗ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΤΗΝ 17η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1973
Μητσοτάκης : « ...Ο Νοέμβρης του ’73, μέσα από τη διαρκή ανανέωση του αιτήματος για «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία», συνεχίζει να μας εμπνέει και να μας ωθεί να αγωνιζόμαστε για μια Ελλάδα ακόμα πιο σύγχρονη και ισχυρή... η Δημοκρατία μας ρίζωσε και προόδευσε όσο ποτέ τα τελευταία πενήντα χρόνια...» ( ἐδῶ)
( Πελασγ. Ἐγώ αὐτό πού βλέπω ὅτι ῥίζωσε καί δέν ξεριζώνεται μέ τίποτε, εἶναι ἡ φάρα σας, πολιτικάντηδες. Ὅλα τά ἄλλα, τά ΠΑΝΤΑ, τά ξεριζώσατε γιά τά καλά ! )
ἀπό ΕΔΩ
Δέ νομίζω πώς χρειάζονται πολλά λόγια, ἁπλῶς θά θέσω ἕνα ἐρώτημα : Τί καλό ἔχει ᾿δεῖ ἡ χώρα ἀπό τήν μεταπολίτευσιν καί τό στρογγυλοκάθισμα τῶν δημοκραταραίων στούς ἐξουσιαστικούς θώκους ; Τούς εἴδαμε ἅπαντες. Ἀπό τούς Καραμανλῆδες, τούς Παπανδρέηδες, τούς Σιμήτηδες μέχρι καί τά κομμούνια πού πραγματοποίησαν τήν μεγαλύτερη ἐθνική προδοσία μετά τό "Ἡ Κύπρος κεῖται μακράν" καί τά Ἴμια μέ τίς "γκρῖζες ζῶνες".
Τί καλό ἔχει κερδίσει αὐτή ἡ χώρα ; Ἄ, ναί. Τούς δημοσίους ὑπαλλήλους. Τό ὄνειρο ζωῆς τοῦ Ἕλληνος πού κατέστη τό ἰδανικόν του ἀπό τίς ἀνδρεϊκές ἡμέρες τῆς Ἀλλαγῆς μέχρι σήμερα.
Καί ἡ κληρονομιά τοῦ προοδευτισμοῦ, τῆς ἀνεκτικότητας, τῆς Πολιτιστικῆς καί Πνευματικῆς κατάντιας τῶν Ἑλλήνων. Τῶν Ἑλλήνων πού τούς καθόταν ἄσχημα ἡ βασιλική δυναστεία,ἀλλά μέ τήν δημοκρατία ἀπέκτησαν πολλές, πάρα πολλές δυναστεῖες. Κάθε βο(υ)λευτής και ἡ δυναστεία του ( μία ματιά στό ἱστορικό τοῦ καθενός τό ἀποδεικνύει. Κληρονομικό δικαίωμα τό βουλευτιλίκι ... )
Ἀλλά ξέχασα, ἔχουν πλέον τό δημοκρατικό προνόμιο νά διαμαρτύρονται. Νά κατεβαίνουν σέ πορεῖες, νά προκαλοῦν τίς δυνάμεις καταστολῆς ὥστε νά στήνεται τό θεατράκι τοῦ "ἀστικοῦ πολέμου" καί γενικῶς κάθε τι πού μπορεῖ νά ἔχει μία χώρα στάσιμη, ἀπό κάθε ἄποψιν καί ἔρμαιο στά χέρια κάθε πολιτικάντη καί ἐξουσιαστή ὥστε νά μήν ἔχει μείνει τίποτε πού νά τῆς ἀνήκει. Καί νά παρελαύνουν ὑπερήφανοι...
ἀπό ΕΔΩ
«Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί η εξέγερση του Πολυτεχνείου ονομάστηκε έπος !
Η σημαντικότερη συνέπεια του «έπους» του Πολυτεχνείου, είναι το γεγονός πως η ημέρα της πτώσης του, η 17η του Νοέμβρη, χάρισε το όνομά της στην οργάνωση «17 Νοέμβρη».
~ Βασίλης Ῥαφαηλίδης
Επίσης, το «έπος» δημιούργησε εντελώς κατά λάθος μια «ηρωίδα», τη Μαρία Δαμανάκη ... Πάντως, πολλοί είχαν την ευκαιρία να βάλουν υποψηφιότητα για πολιτικοί εκεί μέσα στο Πολυτεχνείο. Για τον Μίμη Ανδρουλάκη, τον Κώστα Λαλιώτη και τον Στέφανο Τζουμάκα, ηγετικά στελέχη της εξέγερσης, ο δρόμος προς τη βουλή, το πολιτικό παρασκήνιο και την εν γένει πολιτική αθλιότητα, ξεκινάει από κει. ~ Βασίλης Ῥαφαηλίδης
Ἀπό ΕΔΩ
Ἄντε, προοδευτικοί, δημοκραταραῖοι Ἑλλαδίτες, πᾶρτε τά παιδάκια σας αὔριο καί πηγαίνετε μέ τό γαρύφαλλο στό χέρι νά προσκυνήσετε τό μεγαλύτερο ψέμμα τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας . Ἀλλά τί σᾶς λέω ; Ἀργά, πολύ ἀργά πλέον. 52 χρόνια ἔχουν περάσει. Μία γενιά τότε, μία μετά πού τήν μεγάλωσαν ἐκεῖνοι πού τό κατάπιαν ἀμάσητο καί μία ἀκόμη ὅπου τό ψέμμα ἔχει ῥιζώσει πολύ καλά. Πάρα πολύ καλά. Ἡ κατάντια τῆς ἑλλαδικῆς κοινωνίας ἡ ὁποία ἀποδεικνύεται περίτρανα ἀπό τήν ἔκφρασιν τῶν δημοκραταραίων Ἑλλαδιτῶν στήν κάλπη, τά λέει ὅλα. Καί τό χειρώτερο : δέν ἔχει νά πᾶμε παρακάτω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου