Άλμπερτ Άμπραμς
Στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα, ο Άλμπερτ Άμπραμς (1863–1924) λειτουργούσε μια κλινική στο Σαν Φρανσίσκο και έθετε τα θεμέλια για αυτό που αργότερα θα γινόταν γνωστό ως « ραδιονική ». Ο Άμπραμς ισχυρίστηκε ότι μπορούσε να ανιχνεύσει ενέργειες ή δονήσεις που εκπέμπονται από υγιείς και νοσούντες ιστούς. Εφηύρε συσκευές που, όπως είπε,
μπορούσαν να μετρήσουν αυτές τις ενέργειες και να τις ερμηνεύσουν συστηματικά ως σημάδια υγείας ή ασθένειας ( Σχήμα 4.8 ). Αυτή δεν είναι μια ριζοσπαστική ιδέα, δεδομένης της σημαντικής ανακάλυψης του Άινθοβεν ότι οι ασθένειες της καρδιάς αποκαλύπτονται από παραμορφώσεις στο ηλεκτρικό πεδίο της καρδιάς, όπως αναφέρθηκε στο Κεφάλαιο 5. Ωστόσο, ο Άμπραμς εξακολουθεί να θεωρείται από ορισμένους «ο Κοσμήτορας των τσαρλατάνων του 20ού αιώνα» λόγω της ευρείας δυσπιστίας στις μεθόδους του. Οι ραδιονικές συσκευές συνεχίζουν να παρέχουν στους σκεπτικιστές πολύ καλό υλικό, αν και υπάρχουν πολλοί ασθενείς που αναφέρουν επιτυχίες.Λέγεται ότι η λειτουργία της συσκευής Abrams έρχεται σε αντίθεση με γνωστές αρχές της βιολογίας και της φυσικής και ότι δεν υπάρχει επιστημονικά εύλογος μηχανισμός λειτουργίας. Συχνά αναφέρεται ότι καμία ραδιονική συσκευή δεν έχει βρεθεί αποτελεσματική στη διάγνωση ή τη θεραπεία οποιασδήποτε ασθένειας και ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ δεν αναγνωρίζει καμία νόμιμη ιατρική εφαρμογή. Οι περισσότεροι γιατροί απορρίπτουν τη ραδιονική ως πλήρη τσαρλατανία. Πρέπει να θυμόμαστε, ωστόσο, ότι τέτοιες κρίσεις έχουν διατυπωθεί εναντίον μερικών από τους μεγαλύτερους επιστήμονες και κλινικούς γιατρούς στην ιστορία. Πράγματι, η ιστορία έχει δείξει ότι η απόρριψη από το «κατεστημένο» ήταν συχνά ένα σημάδι ότι έχει γίνει μια σημαντική ανακάλυψη.
Μια ανακάλυψη πρέπει, εξ ορισμού, να έρχεται σε αντίθεση με την υπάρχουσα γνώση.
Σζεντ-Γκιόργκι (1972)
Ο Φραντς Άντον Μέσμερ ανακάλυψε τον «ζωικό μαγνητισμό» και εξακολουθεί να θεωρείται τσαρλατάνος από πολλούς. Ωστόσο, τώρα γνωρίζουμε ότι είχε δίκιο – τα ζώα έχουν βιομαγνητικά πεδία γύρω τους ( Κεφάλαιο 9 ) και ο μεσμερισμός ή η ύπνωση εξακολουθεί να εφαρμόζεται ευρέως. Ήταν οι Άμπραμς και Μέσμερ τσαρλατάνοι, απατεώνες και τσαρλατάνοι ή μήπως ήταν μπροστά από την εποχή τους;
Ο διάσημος συγγραφέας Άπτον Σίνκλερ (1878–1968) άκουσε ενθουσιώδεις αναφορές για το έργο που έκανε ο Άμπραμς σε επιστολές από τον στενό του φίλο, τον διάσημο ποιητή από την Καλιφόρνια Τζορτζ Στέρλινγκ (1869–1926). «Δεν θα φοβηθώ ποτέ ξανά μήπως κολλήσω κάποια ασθένεια. Ο Άμπραμς θα τη θεράπευε σε μία ή δύο εβδομάδες. Έχει φέρει επανάσταση στην ιατρική και, στο εξής, εννέα στις δέκα επεμβάσεις θα είναι περιττές... οι διαγνώσεις του είναι 100% σωστές». Ο Σίνκλερ θεώρησε αυτές τις δηλώσεις ακραίες και δεν τις πήρε στα σοβαρά. Ωστόσο, αφού άκουγε αυτούς τους επαίνους για τον Άμπραμς για περίπου 10-12 χρόνια, ο Σίνκλερ αποφάσισε να πάει στο Σαν Φρανσίσκο για να ερευνήσει. Υπολόγιζε να περάσει μία ή δύο μέρες, αλλά αυτό που βρήκε τον γοήτευσε για αρκετές εβδομάδες. Θα είχε μείνει περισσότερο αν επείγοντα ζητήματα δεν τον είχαν καλέσει σπίτι. Ο Σίνκλερ εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από το έργο του Άμπραμς που έγραψε ένα συναρπαστικό δοκίμιο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Pearson's τον Ιούνιο του 1922. Κατέληξε στο συμπέρασμα:
... ένα πράγμα σας γίνεται γρήγορα σαφές. Η υπόθεση της απάτης πρέπει να αποκλειστεί ... Μιλάτε με τους γιατρούς που παρακολουθούν [την εργασία του Άμπραμς]. «Γιατί ήρθατε εδώ;» ρωτάτε, και η απάντηση είναι, «Έστειλα στον Άμπραμς μερικά δείγματα αίματος και διαπίστωσα ότι οι διαγνώσεις του ήταν σωστές κάθε φορά». Ρωτάτε έναν άλλον και λαμβάνετε την ίδια απάντηση. Ρωτάτε έναν τρίτο και λέει, «Διάγνωσε τον καρκίνο μου ενώ ήμουν στο Ιλινόις και τον θεράπευσε, οπότε ήρθα να μάθω γι' αυτόν». Οι μισοί γιατροί εδώ έχουν θεραπευτεί από κάτι, διαπιστώνετε, και αρκετοί βρίσκονται στη διαδικασία θεραπείας.
Ο Σίνκλερ προφανώς συγκινήθηκε βαθιά από το έργο του Άμπραμς, από την ευγενική του φύση και την επιστημονική του αυστηρότητα. Κατέληξε να αποκαλεί την κλινική του Άμπραμς «Το Σπίτι των Θαυμάτων» λόγω των θαυμάτων που έβλεπε να λαμβάνουν χώρα εκεί. Τελικά, οι γιατροί στο Σαν Φρανσίσκο άρχισαν να αποκαλούν τον Άμπραμς τρελό. Ο Σίνκλερ σημείωσε ότι το ίδιο είχε συμβεί στον Χάρβεϊ, στον οποίο αποδίδεται η ανακάλυψη της κυκλοφορίας του αίματος, και στον Λίστερ, ο οποίος ανακάλυψε την αντισηψία.
Παρά τις επικρίσεις, τον σκεπτικισμό και την δυσπιστία, οι μέθοδοι που δημιούργησε ο Abrams έχουν βελτιωθεί από διάφορους ερευνητές και φαίνεται να αποδίδουν αναπαραγώγιμα αποτελέσματα. Ο εξοπλισμός χρησιμοποιεί ανεπαίσθητες ενέργειες που δεν έχουν ακόμη κατανοηθεί πλήρως, και οι ενέργειες που εμπλέκονται είναι πολύ μικρές, όπως στην ομοιοπαθητική. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι έννοιες πρέπει να απορριφθούν, καθώς η ιστορία της ιατρικής μας διδάσκει ότι αυτό που αποτελεί αίρεση για μια γενιά μπορεί να γίνει κυρίαρχο παράδειγμα στην επόμενη. Έγκυρες εξηγήσεις για τα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται με αυτές τις τεχνολογίες μπορούν να προκύψουν από την κβαντική φυσική (βλ. Κεφάλαια 9 , 11 και 13 ).
Η πιο τραγική περίπτωση σκεπτικισμού, που στην πραγματικότητα προκάλεσε πολλούς θανάτους, είναι η ιστορία του Ζέμελβαϊς στη Βιέννη στα μέσα του 1800. Ο Ζέμελβαϊς προσπάθησε να εισαγάγει μια εντελώς ριζοσπαστική ιατρική έννοια, το πλύσιμο των χεριών, για να προστατεύσει τους ασθενείς από μια αόρατη δύναμη, τα βακτήρια (βλ. πλαίσιο παρακάτω).
Αν δεν υπήρχαν οι πρωτοπόροι και οι αγώνες τους στα όρια της ανθρώπινης διάνοιας και των επιτευγμάτων, τα περισσότερα από αυτά που εκτιμούμε τώρα στην επιστήμη, την ιατρική και σε πολλούς άλλους τομείς δεν θα μας είχαν γίνει ποτέ διαθέσιμα. Η επιστήμη και η βιοϊατρική θα προόδευαν με πολύ ταχύτερο ρυθμό αν οι εμπλεκόμενοι άνθρωποι ήταν πρόθυμοι να εξετάσουν αντί να αντιδράσουν σε νέες ιδέες.
Στερεοτακτική Ακτινοχειρουργική
Για τη θεραπεία ενδοκρανιακών βλαβών με ακρίβεια υποχιλιοστού μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακτινοχειρουργική με γραμμικό νήμα ή με Gamma Knife. Παραδείγματα δημοφιλών εμπορικών ακτινοχειρουργικών συστημάτων με γραμμικό νήμα περιλαμβάνουν τα Novalis BrainLAB (BrainLAB AG, Feldkirchen, Γερμανία), Radionics XKnife (Integra, Plainsboro, NJ), TomoTherapy (TomoTherapy, Inc., Madison, WI), TrueBeam STX ή Edge (Varian Medical Systems, Palo Alto, CA) και CyberKnife (Accuray, Inc., Sunnyvale, CA). Η τεχνολογία ακτινοχειρουργικής συζητείται αλλού με περισσότερες λεπτομέρειες.
Οι εικόνες μαγνητικής τομογραφίας υψηλής ανάλυσης θα πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά τον σχεδιασμό της θεραπείας, είτε ως το κύριο σύνολο δεδομένων είτε μέσω συγχώνευσης με μια αξονική τομογραφία σχεδιασμού θεραπείας. Ωστόσο, πρέπει να δίνεται προσοχή όταν βασίζεστε αποκλειστικά στην μαγνητική τομογραφία, επειδή η χωρική παραμόρφωση μπορεί να οδηγήσει σε σφάλματα στόχευσης με αποτέλεσμα τον περιορισμό του τοπικού ελέγχου. 246 Ο όγκος απεικονίζεται καλύτερα με εικόνες Τ1 με ενίσχυση αντίθεσης, ενώ ο κοχλίας και οι ημικυκλικοί πόροι φαίνονται καλύτερα με ακολουθίες Τ2 ταχείας ηχούς περιστροφής.
Η ιδανική δόση συνταγογράφησης SRS (οριακή) είναι συνήθως 12 Gy έως 13 Gy. Ο τοπικός έλεγχος φαίνεται να επηρεάζεται αρνητικά με δόσεις κάτω από αυτό το εύρος 219,247 και η τοξικότητα των κρανιακών νεύρων αυξάνεται με υψηλότερες δόσεις. 221,229,248,249 Η συχνότητα εμφάνισης κρανιακής νευροπάθειας μπορεί να είναι μεγαλύτερη με συνταγογραφούμενες δόσεις μεγαλύτερες από 12,5 Gy. Για παράδειγμα, μια πρόσφατη αναδρομική ανάλυση των Foote et al 220 διαπίστωσε ότι η διετής συχνότητα εμφάνισης οποιασδήποτε κρανιακής νευροπάθειας είναι 2% με συνταγογραφούμενες δόσεις 12,5 Gy ή λιγότερο έναντι 24% με δόσεις μεγαλύτερες από 12,5 Gy ( p < 0,0003).
Έχει επίσης αποδειχθεί ότι οι τοξικότητες στο πρόσωπο, το τρίδυμο και το ακουστικό νευρικό σύστημα συσχετίζονται με το μήκος του ακτινοβολημένου νεύρου (που αντιπροσωπεύεται από την εγκάρσια διάμετρο του όγκου). 249 Για παράδειγμα, στην πρώιμη εμπειρία με SRS υψηλότερης δόσης, τα ποσοστά νευροπάθειας τριδύμου και προσώπου ήταν, αντίστοιχα, υψηλότερα σε ασθενείς με εξωκαναλική διάσταση όγκου μεγαλύτερη από 1 cm και άθροισμα εξωκαναλικής και ενδοκαναλικής διαμέτρου μεγαλύτερης από 2 cm. 250
Άλλοι παράγοντες που συσχετίζονται με αυξημένα ποσοστά διατήρησης του προσωπικού νεύρου περιλαμβάνουν την ηλικία των 60 ετών ή λιγότερο, τον όγκο του όγκου 1,5 cm3 ή λιγότερο και την οριακή δόση των 13 Gy ή λιγότερο. 251 Οι περισσότερες κρανιακές νευροπάθειες αναπτύσσονται εντός 2 ετών από το SRS, αλλά η απώλεια ακοής μπορεί να συμβεί πολύ αργότερα.
Οι τεχνικές σχεδιασμού θεραπείας με μαγνητική τομογραφία έχουν βρεθεί ότι συσχετίζονται με μειωμένη νευροπάθεια του προσώπου και του τριδύμου νεύρου 249 και αυξημένη διατήρηση της ακοής, 247,249 αν και οι συγκρίσεις μεταξύ των διαφόρων περιοχών μπορεί να συγχέονται από την τάση συνταγογράφησης χαμηλότερων οριακών δόσεων τα τελευταία χρόνια. Άλλες παράμετροι SRS που συσχετίζονται με βελτιωμένα ποσοστά διατήρησης της ακοής περιλαμβάνουν τη συνταγογράφηση οριακής δόσης 13 Gy ή λιγότερο, 250 τον περιορισμό της μέσης κοχλιακής δόσης σε λιγότερο από 3 Gy, 252 και της μέγιστης δόσης σε λιγότερο από 4 Gy, 253 και τον περιορισμό της δόσης στον κοχλιακό πυρήνα σε λιγότερο από 10 Gy. 254
Η δόση ακτινοβολίας στο εγκεφαλικό στέλεχος πρέπει επίσης να παρακολουθείται προσεκτικά. Το 1994, οι Kihlstrom et al συνέστησαν τον περιορισμό της δόσης του εγκεφαλικού στελέχους στα 14 Gy ή λιγότερο με SRS, με βάση την ανάπτυξη δυσμενών επιδράσεων απεικόνισης ακτινοβολίας (ARIE) σε 6 από τους 7 ασθενείς που έλαβαν 14 Gy έως 35 Gy για γλοιώματα χαμηλού βαθμού του τραχηλικού μεσεγκεφάλου.255 Το 2008, οι Sharma et al 256 απέδειξαν ότι η ARIE και νέα νευρολογικά ελλείμματα θα μπορούσαν να αναπτυχθούν μετά την έκθεση 0,1 cm ή περισσότερου του εγκεφαλικού στελέχους σε δόσεις άνω των 12 Gy. Ένα παράδειγμα ενός σχεδίου θεραπείας SRS φαίνεται στο Σχήμα 28-9 .
Τώρα εμφανίζονται δεδομένα που αξιολογούν τη χρήση της κλασματοποιημένης πρωτονιακής θεραπείας. Οι Weber et al. ανέφεραν 88 ασθενείς που έλαβαν κλασματοποιημένη πρωτονιακή θεραπεία με μέση δόση 12 CGE.257 Το ποσοστό τοπικού ελέγχου σε διάστημα 5 ετών ήταν 94%. Ωστόσο, μόνο το 33% των ασθενών ήταν σε θέση να διατηρήσουν λειτουργική ακοή. Καθώς η χρήση της πρωτονιακής θεραπείας αυξάνεται, αναμένεται ότι θα προκύψει περισσότερη βιβλιογραφία για την καλύτερη περιγραφή των οφελών της πρωτονιακής θεραπείας σε αυτόν τον πληθυσμό.
Εντοπισμός Στόχου από Άκρο σε Άκρο
Παρόλο που η δοκιμή Winston-Lutz είναι απαραίτητη για τον χαρακτηρισμό της ισοκεντρικής ακρίβειας, υπάρχουν διάφορες πτυχές της θεραπευτικής διαδικασίας, που περιλαμβάνουν την απεικόνιση, τον σχεδιασμό και τον εντοπισμό, οι οποίες πρέπει να αξιολογούνται με ολοκληρωμένο τρόπο. Η αξιολόγηση της ικανότητας του συστήματος σχεδιασμού θεραπείας (TPS) να μεταφράζει σωστά τις μηχανικές παραμέτρους (δηλαδή, στερεοτακτικές συντεταγμένες, γωνίες gantry, couch και collimator, κ.λπ.) στη συσκευή θεραπείας είναι μια κρίσιμη δοκιμή οποιουδήποτε συστήματος ακτινοχειρουργικής. Αυτό απεικονίζεται στο Σχήμα 7-11 χρησιμοποιώντας το Radionics QMP Phantom (Integra Radionics, Inc., Burlington, MA). Μέσα στο TPS, ένα ισοκέντρο τοποθετείται στην άκρη του κώνου. Χρησιμοποιώντας τα εκτυπωμένα πρότυπα τοποθέτησης, το φάντασμα εντοπίζεται στο δωμάτιο θεραπείας. Εάν η συνολική διαδικασία στόχευσης λειτουργεί σωστά, τα λέιζερ του δωματίου θα πρέπει να τέμνονται με την άκρη του κώνου.
Μια δοκιμή κρυφού στόχου είναι επίσης απαραίτητη για την αξιολόγηση των δυνατοτήτων από άκρο σε άκρο που ενσωματώνουν πτυχές απεικόνισης, σχεδιασμού και εντοπισμού. Η διαδικασία μιας δοκιμής κρυφού στόχου απεικονίζεται στο Σχήμα 7-12 . Σε αυτό το παράδειγμα, μια μικρή, ακτινοσκιερή μπάλα τοποθετήθηκε σε ένα ανθρωπόμορφο ομοίωμα κεφαλής, το οποίο με τη σειρά του στερεώθηκε σε ένα στερεοτακτικό πλαίσιο κεφαλής. Λήφθηκε αξονική τομογραφία και το κέντρο της σφαίρας αναγνωρίστηκε και ορίστηκε ως ισόκεντρο. Στην αίθουσα θεραπείας, το ομοίωμα ευθυγραμμίστηκε με τα λέιζερ χρησιμοποιώντας πρότυπα που παρείχε ο υπολογιστής σχεδιασμού θεραπείας. Ελήφθησαν φιλμ AP και πλευρικών δεσμών-οπτικής όψης χρησιμοποιώντας έναν κυκλικό κατευθυντήρα 10 mm. Η ακρίβεια στη συνέχεια αξιολογήθηκε μετρώντας την μετατόπιση της μπάλας εντός της προβολής του πεδίου. Οι δοκιμές κρυφού στόχου μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν σε συνδυασμό με συστήματα καθοδήγησης εικόνας για την αξιολόγηση της ακρίβειας της ακτινοθεραπείας με καθοδήγηση εικόνας (IGRT). Τα σύγχρονα συστήματα είναι ικανά για ακρίβεια από άκρο σε άκρο της τάξης του ~1,0 ± 0,5 mm.
42.6.1 Ραδιοσυχνότητα
Στη συνέχεια, δημιουργούνται μία ή δύο αλλοιώσεις στον στόχο που ορίζεται με τις παραπάνω τεχνικές. Οι αλλοιώσεις δημιουργούνται με την τεχνική της πήξης με ραδιοσυχνότητες χρησιμοποιώντας ένα ηλεκτρόδιο με εξωτερική διάμετρο 1,1 mm και εκτεθειμένη άκρη 3 mm και ένα θερμίστορ στην άκρη του ηλεκτροδίου (ηλεκτρόδιο TM: Radionics , Burlington, MA). Η θερμοκρασία διατηρείται σταθερή στους 60°C σε διάστημα 1 λεπτού. Η θερμοκρασία αυξάνεται σε βήματα των 5-10°C κατά τη διάρκεια των επόμενων διαστημάτων του 1 λεπτού σε επίπεδο περίπου 80°C. Δεδομένου ότι η θερμοκρασία αυξάνεται σε βήματα περίπου 10°C, ο μέσος χρόνος για τη δημιουργία της αλλοίωσης είναι 4 λεπτά. Η νευρολογική εξέταση τονίζει τη λειτουργία των δομών που γειτνιάζουν με τον στόχο, έτσι ώστε κατά τη διάρκεια της πήξης GPi να καταπονείται η κινητική δύναμη και τα οπτικά πεδία. Στην περίπτωση του Vim, η εξέταση τονίζει την αισθητηριακή, πυραμιδική και παρεγκεφαλιδική λειτουργία του δέρματος, καθώς και την ομιλία. Αυτές οι συντομευμένες εξετάσεις θα πρέπει να διεξάγονται πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από κάθε στάδιο δημιουργίας της αλλοίωσης. Το πήγμα κάθε τέτοιας ξεχωριστής βλάβης που δημιουργείται με αυτήν την τεχνική προσεγγίζεται σε έναν κύλινδρο με διάμετρο 3 mm και μήκος 5 mm ( Cosman και Cosman, 1985; Lenz et al., 1995 ).
sciencedirect.com
ΑΠΟΔΟΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου