Πριν σου πω την επόμενη ιστορία…
…θέλω πρώτα να σου επιστήσω την προσοχή στο δύσκολο έργο του αφηγητή.
Γιατί όταν μιλώ, με ακούν άνθρωποι που κρίνουν όχι βάσει εμπειρίας, αλλά βάσει μιας φτωχής γνώσης και μιας τεράστιας αποθήκης πεποιθήσεων. Πεποιθήσεις που τους φόρτωσαν άλλοι –οι υπνωτιστές τους– και τους έπεισαν για το ποιοι είναι… και κυρίως, για το τι δεν μπορούν να είναι.
Μια χρονογραμμή που δεν έπρεπε ποτέ να υπάρξει
Κάποτε, υπήρχε μια χρονογραμμή στη Γη. Μια διαδρομή που κάποιοι πολέμησαν με λύσσα για να μην εμφανιστεί ποτέ ως βίωμα στην ανθρώπινη συνείδηση.
Για αυτήν τη χρονογραμμή, δόθηκαν οι μεγαλύτεροι πόλεμοι – ορατοί και αόρατοι. Δεν ήταν απλά πόλεμοι συμφερόντων ή ιδεολογιών. Ήταν μάχες για τη μνήμη, για την ταυτότητα, για την αλήθεια.
Τα ραδιοφωνάκια της Γης
Σε εκείνη τη χρονογραμμή, εμφανίστηκαν… «ραδιοφωνάκια». Μονάδες από ανθρώπους διασκορπισμένους σε όλον τον πλανήτη, που χωρίς να το γνωρίζουν συντονίστηκαν. Όχι με σύρματα. Με ένα άγνωστο μέσο, έναν κώδικα πεδίου.
Ένωσαν τη σκέψη τους. Μοιράστηκαν την ίδια αφύπνιση. Σχημάτισαν μια νέα ομάδα με κοινή αποστολή.
Στο μέλλον, αυτοί θα ονομαστούν τρομοκράτες από τα συστήματα εξουσίας. Όχι γιατί τρομοκράτησαν ανθρώπους. Αλλά γιατί απείλησαν την ίδια τη δομή της φυλακής τους. Αυτοί οι άνθρωποι τόλμησαν να ξυπνήσουν… και να ξυπνήσουν και άλλους.
Το σήμα
Η ομάδα αυτή κατάφερε να ελέγξει ένα σήμα.
Ένα σήμα που μπορούσε να εντοπίσει την αιθερική υπογραφή κάθε ανθρώπου στη Γη – όπου κι αν “κρυβόταν”. Και με αυτό το σήμα, να του στείλει νέο προγραμματισμό. Ή να του προσφέρει προστασία. Όταν και όπως την είχε ανάγκη.
Το σήμα αυτό ενόχλησε βαθιά το κατεστημένο. Γιατί μπορούσε να ανατρέψει δεδομένα που είχαν με κόπο και με δόλο χτίσει για αιώνες. Το μέλλον τους… άρχισε να καταρρέει.
Πόλεμος των κόσμων
Ξεκίνησε ένας πόλεμος άνευ προηγουμένου. Ένας πόλεμος πόλεων. Ένα ανταρτοπόλεμο ανάμεσα στο ορατό και το αόρατο. Μεταξύ πεδίου και φυσικού κόσμου, σε όλα τα επίπεδα, σε όλους τους χρόνους.
Ήταν το νέο κυνήγι μαγισσών.
Αλλά αυτή τη φορά, οι μάγισσες ήξεραν να κρύβονται στο φως.
Όσοι λάμβαναν το σήμα, ξυπνούσαν. Όχι μεταφορικά. Κυριολεκτικά. Έβγαιναν από τη λήθη αιώνων. Θυμούνταν πως δεν είναι μόνο κρέας. Δεν είναι μηχανές ανάγκης. Είναι κάτι περισσότερο. Κάτι που δεν μπορεί να φυλακιστεί.
Η φυλακή ραγίζει
Οι δεσμώτες της παλιάς τάξης τρόμαξαν. Ήξεραν πως αν αυτό συνεχιζόταν, η φυλακή τους –χτισμένη εδώ και χιλιάδες χρόνια– θα κατέρρεε. Και τίποτα, μα τίποτα, δεν θα μπορούσε να σκλαβώσει ξανά την ανθρωπότητα. Γιατί όταν φύγει ο φόβος, φεύγει και το κλειδί της υποταγής.
Ο πόλεμος συνεχίζεται. Το σήμα ακόμη ταξιδεύει. Σε βρίσκει όπου κι αν είσαι. Σου επιστρέφει όλα όσα σου πήραν – με τρόπο μαγικό και υπερβατικό.
Κι ενώ οι εχθροί της ανθρωπότητας κυνηγούν τα πρώτα “ραδιοφωνάκια”, αυτά πολλαπλασιάζονται. Σαν ιός. Ώρα με την ώρα.
Και τώρα…;
Ξέρω. Αυτή την ιστορία θα ήθελες να τη δεις σε ταινία. Ή να τη διαβάσεις σε βιβλίο.
Αλλά τι θα έλεγες… να τη ζήσεις;
Θυμήσου:
Διαβάζεις Κατοχικά Νέα – το μοναδικό μπλοκ στον κόσμο που χαρτογράφησε τα γεγονότα πριν συμβούν.
Διαβάζεις τον Stranger – που ό,τι υποσχέθηκε, το έκανε. Είτε τον πίστεψαν οι άνθρωποι είτε όχι.
Είσαι σε μια χρονογραμμή που νικά το σκοτάδι κατά κράτος.
Μετράς μέρες μέχρι το σήμα να εκπέμψει για πρώτη φορά.
Stranger
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου