Παρασκευή 16 Μαΐου 2025

Αναλυτής με μοντέλο «Σωκράτη» προβλέπει: Γεωπολιτικό σοκ τέλη Μαΐου – Φωτιά σε Ουκρανία, παγκόσμια οικονομική θύελλα.

 Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Financial Sense, ο Armstrong παρέθεσε την άποψή του για τους δασμούς, τις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας, την επανεκβιομηχάνιση των «κόκκινων πολιτειών» και πολλά ακόμη.


Ο οικονομικός πόλεμος ΗΠΑ - Κίνας κυριαρχεί στην παγκόσμια ειδησεογραφία, αλλά ο οικονομικός αναλυτής Martin Armstrong πιστεύει ότι μια αιφνίδια εξέλιξη στον πόλεμο Ρωσίας - Ουκρανίας ενδέχεται να αποτελέσει το επόμενο απρόβλεπτο γεγονός που θα αιφνιδιάσει τους επενδυτές.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Financial Sense, ο Armstrong παρέθεσε την άποψή του για τους δασμούς, τις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας, την επανεκβιομηχάνιση των «κόκκινων πολιτειών» και πολλά ακόμη.

Πολιτισμικά λάθη στις εμπορικές διαπραγματεύσεις

Ο Armstrong υποστηρίζει ότι η προσέγγιση των ΗΠΑ στις εμπορικές διαπραγματεύσεις με την Κίνα είναι θεμελιωδώς λανθασμένη, λόγω πολιτισμικών παρερμηνειών.
«Οι διαπραγματεύσεις στην Ασία είναι εντελώς διαφορετικές. Δεν τις κάνεις δημόσια.
Πρέπει να σηκώσεις το τηλέφωνο και να διαπραγματευτείς ιδιωτικά.
Όταν το κάνεις δημόσια, η Κίνα θα φανεί αδύναμη στα μάτια του ίδιου της του λαού αν υποχωρήσει».
Οι δημόσιες αντιπαραθέσεις, όπως η επίσκεψη της πρώην Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων Nancy Pelosi στην Ταϊβάν, εντείνουν τις εντάσεις, αναγκάζοντας την Κίνα να υιοθετήσει αμυντική στάση.
Ο Armstrong πιστεύει ότι αυτή η πολιτισμική ασυμβατότητα έχει επιδεινώσει τις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας και έχει κλιμακώσει τον εμπορικό πόλεμο, υπονομεύοντας πιθανές λύσεις.

Πιθανή έκπληξη στα τέλη Μαΐου

Ο Armstrong προειδοποιεί ότι γύρω στα τέλη Μαΐου, είναι πιθανό οι Ευρωπαίοι ηγέτες – υπό την πίεση των αυξανόμενων ανησυχιών για το δημόσιο χρέος – να επιχειρήσουν να δημιουργήσουν μια κατάσταση που θα αποδοθεί στη Ρωσία, μια λεγόμενη «επιχείρηση παραπλάνησης» (false flag).
Κατά την άποψή του, στόχος μιας τέτοιας ενέργειας θα ήταν να δοθεί στην Ευρώπη το πρόσχημα να εντείνει τη στάση της έναντι της Ρωσίας, να ενοποιηθεί η κοινή γνώμη και να ανοίξει ο δρόμος για πιο δυναμική στρατιωτική απάντηση – ενδεχομένως με τη συμμετοχή του ΝΑΤΟ ή άλλων διεθνών φορέων.
Ο Armstrong αναφέρει προσωπικότητες όπως ο Γάλλος Πρόεδρος Macron, υποστηρίζοντας ότι ορισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες βλέπουν τους τεράστιους φυσικούς πόρους της Ρωσίας ως στρατηγικής σημασίας και ότι μια μετατόπιση στην ισορροπία δυνάμεων ίσως ενισχύσει τη χρηματοοικονομική θέση της Ευρώπης, παρά τους σοβαρούς κινδύνους που θα ενείχε κάτι τέτοιο.

Ποιος έχει το πλεονέκτημα;

Όταν ρωτήθηκε αν υπερέχουν οι ΗΠΑ ή η Κίνα, ο Armstrong τόνισε τη στενή αλληλεξάρτηση των δύο οικονομιών.
Οι ΗΠΑ διαθέτουν τη μεγαλύτερη καταναλωτική αγορά στον κόσμο, καλύπτοντας περίπου το 25% της παγκόσμιας καταναλωτικής δαπάνης – γεγονός που ιστορικά έχει τροφοδοτήσει την ανάπτυξη στην Κίνα, την Ευρώπη και την Ιαπωνία.
«Τι έκανε τις ΗΠΑ χρηματοοικονομικό κέντρο του κόσμου;
Το γεγονός ότι έχουμε τη μεγαλύτερη καταναλωτική οικονομία» σημειώνει.
Αυτή η καταναλωτική δύναμη προσφέρει μοχλό πίεσης στις ΗΠΑ, καθώς η Κίνα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην αμερικανική αγορά.
Ωστόσο, ο ρόλος της Κίνας ως βασικός προμηθευτής, ιδιαίτερα σε κρίσιμα αγαθά όπως τα φάρμακα, της προσδίδει σημαντική αντιστάθμιση ισχύος.
«Πολλά φάρμακα έρχονται από την Κίνα.
Αν χρησιμοποιήσουν αυτό το χαρτί και πουν “δεν στέλνουμε τίποτα”, θα δεις ανθρώπους να ουρλιάζουν επειδή δεν βρίσκουν χάπια για την πίεση», προειδοποιεί ο Armstrong.
Καταλήγει ότι οι δύο χώρες βρίσκονται σε μια εύθραυστη ισορροπία, χωρίς καμία να έχει ξεκάθαρο πλεονέκτημα.
Η αμοιβαία εξάρτηση καθιστά τον εμπορικό πόλεμο μάταιο και επιζήμιο και για τις δύο πλευρές, ιδιαίτερα καθώς η Κίνα βρίσκεται ήδη υπό πιέσεις ύφεσης.

Εμπόδια στην επανεκβιομηχάνιση των ΗΠΑ

Ο Armstrong εμφανίζεται επιφυλακτικός ως προς τη δυνατότητα επίτευξης του στόχου επανεκβιομηχάνισης του Trump, ειδικά αν στηρίζεται μόνο σε δασμούς.
Εντοπίζει τη φορολογία και τη ρύθμιση ως τους κύριους ανασταλτικούς παράγοντες.
Οι ΗΠΑ είναι η μόνη χώρα που φορολογεί τα παγκόσμια εισοδήματα των εταιρειών της, κάτι που τις καθιστά μειονεκτικές σε διεθνείς διαγωνισμούς.
«Μια γερμανική εταιρεία κάνει προσφορά, αλλά η αμερικανική είναι 35% πιο ακριβή μόνο λόγω φόρων», εξηγεί, επικαλούμενος την κατάθεσή του ενώπιον της Επιτροπής Φορολογικής Πολιτικής της Βουλής.
Οι κανονιστικές απαιτήσεις επιτείνουν το πρόβλημα.
Το να ανοίξει ένα μεταλλείο στις ΗΠΑ μπορεί να χρειαστεί σχεδόν 30 χρόνια, καθιστώντας την επένδυση μη βιώσιμη.
Αναφέρει την εμπειρία του ως σύμβουλος πολυεθνικών εταιρειών, τις οποίες ενθάρρυνε να μετεγκατασταθούν στην Ιρλανδία ή το Μαυροβούνιο, όπου το φορολογικό και ρυθμιστικό περιβάλλον είναι πιο φιλικό.
«Οι Δημοκρατικοί λένε ότι οι εταιρείες μετακομίζουν για φθηνά εργατικά – όχι, φεύγουν λόγω φορολογίας και κανονισμών», υποστηρίζει.
Οι πολιτικές αγκυλώσεις αποτελούν επίσης εμπόδιο στις μεταρρυθμίσεις.
Ο Armstrong θυμάται τις προσπάθειές του τη δεκαετία του 1990 να μεσολαβήσει μεταξύ Ρεπουμπλικάνων υπέρ της φορολογικής μεταρρύθμισης, αλλά προσέκρουσε στο πολιτικό αδιέξοδο.
«Θα έπρεπε να καταργηθεί η 16η Τροπολογία. Αν δεν μπορείς, μένεις στάσιμος», αναφέρει με απογοήτευση, προτείνοντας την καθιέρωση ανώτατου φόρου 15% και την κατάργηση της φορολόγησης παγκόσμιου εισοδήματος ως ρεαλιστικά βήματα.
Χωρίς τέτοιες αλλαγές, πιστεύει ότι η επανεκβιομηχάνιση θα παραμείνει περιορισμένη και θα ευνοήσει κυρίως τις «κόκκινες πολιτείες» με χαμηλότερους φόρους και κανονισμούς, όπως η Φλόριντα και το Τέξας, όπου έχουν ήδη μετακομίσει εταιρείες όπως η Tesla.

Με μοντέλο Σωκράτη…

Οι προβληματισμοί του Martin Armstrong βασίζονται στο ερμηνευτικό μοντέλο των οικονομικών κύκλων, το μοντέλο του Σωκράτη.
Η ανάλυση των οικονομικών κύκλων – σύμφωνα με το μοντέλο που ανέπτυξε ο Martin Armstrong – υποδεικνύει κατάρρευση των δυτικών πολιτικών συστημάτων (το τέλος των δημοκρατιών) τα επόμενα χρόνια.
Ο στόχος που έθεσε ο οικονομολόγος είναι το 2032, αλλά μέρα με τη μέρα, οι πολίτες των δυτικών κοινωνιών θα έρχονται αντιμέτωποι με μια αυξανόμενη πίεση στην υποκειμενική και οικονομική ελευθερία.
Κάθε παράγοντας αξιολόγησης συνδέεται άμεσα με το μοντέλο.
Η κρίση των δυτικών δημοκρατιών είναι μια ιστορική πρόβλεψη που προκύπτει από την εκθετική αύξηση του κρατικού δημόσιου χρέους (που δεν πρόκειται να αποπληρωθεί ποτέ).

bankingnews.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου