Του Ηλία Ψυχογιού
Η αστάθεια που χαρακτηρίζει το διεθνές περιβάλλον αυτή την περίοδο έχει προκαλέσει κύματα ανησυχίας σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Στο επίκεντρο αυτής της νέας πραγματικότητας βρίσκεται η πρόσφατη εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες, η άνοδος της ακροδεξιάς στη Γερμανία και τα συνεχιζόμενα προβλήματα σε χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία.
Η μεν εκλογή Τραμπ έχει δημιουργήσει ανησυχία για τον πιθανό απομονωτισμό της Αμερικής και τη στάση του στον πόλεμο στην Ουκρανία ενώ, η ενίσχυση ακροδεξιών κομμάτων όπως η AfD στη Γερμανία, φέρνει στο προσκήνιο την αστάθεια και τις αλλαγές στους συσχετισμούς δυνάμεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η ιστορία έχει δείξει ότι σε περιόδους διεθνούς αναταραχής, οι πολίτες των χωρών συσπειρώνονται γύρω από κυβερνήσεις που εκπέμπουν σταθερότητα, εφόσον αυτές υπάρχουν, ή από αντιπολιτεύσεις που την υπόσχονται. Για την Ελλάδα αυτό είναι ακόμα λογικότερο, καθώς η εμπειρία της βαθιάς οικονομικής κρίσης και της πολιτικής αβεβαιότητας είναι εξαιρετικά πρόσφατη.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα καταγράφουν αυτό ακριβώς: ένα σταθερό προβάδισμα για τη Νέα Δημοκρατία, με αύξηση μάλιστα των ποσοστών της, ενώ το ΠΑΣΟΚ μετά την αρχική ευφορία από την εκλογή Ανδρουλάκη, σημειώνει μία μικρή αλλά αισθητή κάμψη.
Ταυτόχρονα, κόμματα όπως η Ελληνική Λύση και η Πλεύση Ελευθερίας διατηρούν τα ποσοστά τους, τα οποία όμως δεν τα καθιστούν ανταγωνιστικούς πόλους, Σπαρτιάτες και Νέα Αριστερά δείχνουν να μένουν εκτός Βουλής σε περίπτωση εκλογών ενώ η Νίκη μπαίνει οριακά. Τέλος, Φωνή Λογικής και ΜΕρα25 δείχνουν να μπαίνουν στην Βουλή, συντηρώντας ένα πολυκερματισμένο πολιτικό σκηνικό.
Συνεπώς, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει μπροστά του, δύο επιλογές: να επιμείνει στην πραγματοποίηση των εκλογών το 2027 ή να προκηρύξει πρόωρες εκλογές μέσα στους επόμενους μήνες.
Για την πρώτη επιλογή, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Θα είναι εκλογές στο τέλος της τετραετίας.
Για τη δεύτερη όμως επιλογή, υπάρχουν ισχυρά πρακτικά επιχειρήματα υπέρ της:
Πρώτον, με την παγκόσμια κοινότητα σε αναβρασμό, η κυβέρνηση θα κληθεί να αντιμετωπίσει σοβαρές προκλήσεις που προκύπτουν από τις διεθνείς εξελίξεις:
Οικονομία, ενέργεια, εθνικά συμφέροντα. Υπάρχει δηλαδή αιτιολόγηση για την προσφυγή σε πρόωρες κάλπες. Με την πρόσφατη μάλιστα επιτυχία της ακύρωσης του Turkaegean, το επιχείρημα ότι η σταθερότητα επιφέρει θετικά αποτελέσματα στα εθνικά συμφέροντα, αποκτά έρεισμα.
Επιπλέον, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν ακόμα καταφέρει να αναδείξουν μια ξεκάθαρη εναλλακτική στρατηγική που να πείθει το εκλογικό σώμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ παλεύει να μην διαλυθεί εντελώς ενώ το ΠΑΣΟΚ πέφτει συχνά στην παγίδα του "όχι σε όλα" η οποία, μπορεί μεν να συσπειρώνει τους ακραιφνείς υποστηρικτές του αλλά απωθεί όσους έχουν αποκτήσει αντιλαϊκιστικά αντανακλαστικά μετά την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Τέλος, εάν ο Τραμπ επιλέξει μια ισορροπημένη πολιτική και οι γεωπολιτικές εντάσεις αποκλιμακωθούν, η ανάγκη για σταθερότητα στο εσωτερικό μπορεί να μειωθεί. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανάκαμψη των αντισυστημικών κομμάτων και να περιπλέξει τον εκλογικό σχεδιασμό της ΝΔ.
Άρα η αξιοποίηση του παρόντος πολιτικού κλίματος, πριν υπάρξουν αλλαγές στις διεθνείς ισορροπίες ή ανασύνταξη των αντιπάλων, μπορεί να ενισχύσει τη θέση της Νέας Δημοκρατίας ώστε αυτή να διασφαλίσει μια τρίτη κυβερνητική θητεία ακόμα και με αυτοδυναμία.
Δεν γνωρίζω αν ο Πρωθυπουργός έχει εντρυφήσει στην στρατηγική σκέψη του Κλαούσεβιτς ή στην πολιτική σκέψη του Μάο.
Ο μεν πρώτος αναφερόταν στην "Τριβή" και στην "Αβεβαιότητα", στις δυσκολίες δηλαδή που προκύπτουν κατά την εκτέλεση των στρατηγικών σχεδίων και στην ασάφεια που χαρακτηρίζει κάθε στρατιωτική επιχείρηση.
Ο δεύτερος, με τη φράση "Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση", συγκέντρωσε μέσα σε μία φράση όλο το νόημα της έξυπνης εκμετάλλευσης της περιρρέουσας ατμόσφαιρας.
Ίδωμεν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου