Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν εξελίσσεται και πολύ ενθαρρυντικά για τη «Δύση», εφόσον συνεχίζουμε να μιλάμε με αυτούς τους όρους.
Αγγελος Κωβαίος.
Τα πυραυλικά συστήματα του Πούτιν έχουν προκαλέσει μεγάλη ανησυχία και αναστάτωση στα στρατιωτικά επιτελεία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, αφού κατά μείζονα λόγο ο πρόεδρος της Ρωσίας σε αυτές απευθύνεται, με την επίδειξη ισχύος των τελευταίων εβδομάδων. Αυτό άλλωστε αναφέρουν δημοσίως ο ένας μετά τον άλλον οι επικεφαλής μυστικών υπηρεσιών των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.Βρισκόμαστε ξεκάθαρα στο μέσον μιας κρίσιμης περιόδου, με ορόσημο την ανάληψη καθηκόντων από τον Ντόναλντ Τραμπ, και ακολουθεί πιθανότατα μία επόμενη, η οποία μάλλον δεν έχει «διαβαστεί» σωστά. Προφανώς και ο πόλεμος δεν θα λήξει σε μία ημέρα και προφανέστερα δεν θα λήξει με τους όρους που φαντάζονταν οι περισσότεροι στις δυτικές πρωτεύουσες όταν ξεκινούσε η επίθεση της Ρωσίας τον Φεβρουάριο του 2022, που φαντάζει τόσο μακρινό.
Ομως, πέρα από όσα εξελίσσονται στο πολεμικό μέτωπο και όσα ενδεχομένως ετοιμάζονται για τις προσεχείς εβδομάδες, έχει ήδη διαμορφωθεί μια νέα συνθήκη. Ο Πούτιν εκτοξεύει, εκτός από πυραύλους, απειλές κατά της Δύσης και των συμμάχων, οι οποίες ενδέχεται να μην είναι λόγια του αέρα. Το αναθεωρημένο –ή, ορθότερα, εμπλουτισμένο– πυρηνικό δόγμα του έχει περιλάβει πολλούς και ενδεχομένως να περιλάβει ακόμη περισσότερους. Πολλά θα πρέπει να αξιολογηθούν και να σταθμιστούν από όλους. Και υπό αυτό το πρίσμα, η παραζαλισμένη Ευρώπη θα πρέπει να επανεξετάσει τη ρηχότητα με την οποία στέκεται απέναντι στον πόλεμο.
Ισως πρέπει να ξαναδεί ακόμη και τις αποφάσεις της για αποκλεισμό των ρωσικών ΜΜΕ, οι οποίες μπορεί να έβαλαν φρένο στη ρωσική προπαγάνδα, όμως εν τέλει έχουν εμποδίσει και τη στοιχειώδη πληροφόρηση, έστω και για το περιεχόμενο της προπαγάνδας. Ετσι, οι περισσότεροι στην Ευρώπη έχουν απλώς μια στρεβλή εικόνα για την εξέλιξη του πολέμου. Υπάρχει εδώ μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια. Η πρώτη διατύπωση του νέου στρατηγικού δόγματος της Ρωσίας είχε γίνει από την Αθήνα. Κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψης τον Μάιο του 2016, στις κοινές δηλώσεις με τον Αλέξη Τσίπρα, ο Πούτιν είχε τότε μιλήσει για ρωσικά αντίποινα κατά της εγκατάστασης νατοϊκών πυραυλικών συστημάτων Τόμαχοκ, σε χώρες όπως η Ρουμανία και η Πολωνία.
Για ποιο λόγο παρουσιάζει ενδιαφέρον αυτή η «ελληνική» πτυχή; Επειδή σε ορισμένες ανταποκρίσεις των τελευταίων ημερών από τη Μόσχα σημειώνεται ότι «τώρα που η ελληνική κυβέρνηση έχει δώσει τη συγκατάθεσή της για εγκατάσταση αμερικανικών πυρηνικών όπλων στη βάση της Σούδας στην Κρήτη, η απειλή στρέφεται και εναντίον της Ελλάδας». Αναφέρεται, δε, ειδικότερα ότι «η Ελλάδα, η Γερμανία και η Ισπανία βρίσκονται στο στόχαστρο, επειδή σύμφωνα με την παράγραφο 15e του κειμένου του πυρηνικού δόγματος, επιτρέπουν την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων και των μέσων παράδοσής τους σε εδάφη μη πυρηνικών δυνάμεων», ενώ σύμφωνα με την παράγραφο 15g, επειδή εμπίπτουν στις «ενέργειες ενός δυνητικού εχθρού, με σκοπό την απομόνωση τμήματος των εδαφών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, συμπεριλαμβανομένου του αποκλεισμού της πρόσβασης σε ζωτικής σημασίας μεταφορικούς διαύλους».
Η προκλητική ανάρτηση της ρωσικής πρεσβείας στην Αθήνα, με τις «Φουντουκιές της Κριμαίας» και το ειρωνικό «Καλό Σαββατοκύριακο, Ελλάδα!», την ημέρα της αποκάλυψης του πυραυλικού συστήματος Ορέσνικ (που σημαίνει φουντουκιά), κάπου έρχεται να συμπληρώσει τα όσα μεταδίδονταν από τη Μόσχα. Συνιστούν όλα αυτά λόγο ανησυχίας; Σίγουρα η ενδεδειγμένη τακτική δεν θα ήταν ο εφησυχασμός και η ανεμελιά. Και πάντως γίνεται αντιληπτό ότι η εξέλιξη του πολέμου της Ουκρανίας μάς αφορά περισσότερο από ό,τι νομίζαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου