Ο Ν. Πλαστήρας κάθε πρωί περνούσε από την καφετζού του που, την πίστευε απόλυτα. Η καφετζού δωροδοκήθηκε, τον παρέσυρε στη λάθος απόφαση με αποτέλεσμα ο Πλαστήρας να χάσει πανηγυρικά τις εκλογές.
Του ΛΕΑΝΔΡΟΥ ΡΑΚΙΝΤΖΗ
Σύμφωνα με την επικρατούσα διαχρονικά και παγκόσμια κοινή πεποίθηση, που κανένας, ούτε και ο πιο φανατικός σκεπτικιστής αμφισβητεί, ότι είναι δυνατόν να υπάρχουν προφητείες, προρρήσεις ή μαντείες για μελλοντικά γεγονότα, οι οποίες αφορούν άτομα, λαούς ή έθνη ή είναι γενικότερης φύσεως, οι οποίες σε κάποιο χρονικό σημείο σε απροσδιόριστο μέλλον κατά κάποιο τρόπο φέρεται, ότι επαληθεύονται μερικά ή καθ’ ολοκληρία με την επέλευση κάποιων γεγονότων που περιγράφονται αδρά ή περιφραστικά στην προφητεία, ίσως γιατί ο προφήτης δεν είχε τις κατάλληλες προσλαμβάνουσες παραστάσεις να τα περιγράψει με λεπτομέρεια ή μιλούσε, όπως ο πολύ γνωστός Νοστράδαμος στους «Αιώνες» και ο Άγιος Ιωάννης στην «Αποκάλυψη», αλληγορικά σε σημείο, που χρειάζεται μετάφραση ή απόδοση με σύγχρονους όρους.
Εκείνο όμως που προκαλεί εντύπωση είναι ότι ο Άγιος Ιωάννης μιλάει για την τελική μάχη μεταξύ των δυνάμεων καλού και κακού, που προσδιορίζει με τη λέξη «Αρμαγεδδών», που είναι ένα βουνό στην Παλαιστίνη στα υψώματα Κολλάν, που με την επέκταση των συρράξεων στη Μ. Ανατολή δεν είναι απίθανο να συμβεί.
Είναι γεγονός ότι προφητείες και προφήτες ακόμη και προφήτες- βασιλείς, όπως στο Ισραήλ, υπήρξαν σε όλη τη γνωστή ανθρώπινη ιστορία και πολλές φορές διαδραμάτισαν σπουδαίο ρόλο στη λήψη κρίσιμων αποφάσεων, κυρίως μαχών, σύμφωνα άλλωστε με τις περιγραφές του Ομήρου (μάντης Τειρεσίας) ή τις αμφιλεγόμενες προφητείες της Πυθίας ή τη γνωστή προειδοποίηση του μάντη στον Ιούλιο Καίσαρα για τους «Ειδούς του Μαρτίου», αλλά στην εποχή του Ορθολογισμού πολλοί αποφεύγουν να παραδεχτούν δημόσια, ότι προσφεύγουν σε αυτές. Για το σκλαβωμένο όμως έθνος μας οι προφητείες συνέβαλαν στη διατήρηση της ελπίδας για την αναγέννησή του και τη δημιουργία της Μεγάλης Ιδέας, ιδίως οι διασωζόμενες προφητείες του Αγαθάγγελου, του Κοσμά του Αιτωλού και άλλων ιερωμένων, που κατά κάποιο βαθμό επαληθεύθηκαν. Φυσικά, κατά καιρούς κυκλοφόρησαν μη γνήσιες προφητείες κατασκευασμένες για συγκεκριμένο σκοπό ή χαλκευμένες ή που αποδίδονται σε κάποιον, που λέγεται ότι έχει το χάρισμα της προφητείας. Συνήθως αποδίδονται προφητείες σε κάποιους αποβιώσαντες καλόγερους του Αγίου Όρους ακόμα και σε μητροπολίτες, που έχουν μαγνητοσκοπηθεί και μεταδίδονται μαζί με τις παλιές από συγκεκριμένα sites ή έντυπα ή κυκλοφορούν σε βιβλία με απήχηση σε συγκεκριμένο κοινωνικό και πολιτικό χώρο.
Δεν γνωρίζω αν το χάρισμα της προφητείας που έχουν κάποιοι προφήτες είναι έμφυτο ή τους δόθηκε από κάποια πηγή ή αν είναι πραγματικοί προφήτες ή ψεύτικοι, που εκμεταλλεύονται κάποιες πληροφορίες, σαν τη Γεωργία Βασιλειάδου στην "Καφετζού", γεγονός όμως είναι, ότι στους χαλεπούς καιρούς που περνάμε, πολλοί συνάνθρωποι, για τους δικούς τους λόγους, καταφεύγουν συχνότερα στις κάθε είδους προφητείες, αγοράζοντας έτσι ελπίδα και αμφιβάλλω, αν υπάρχουν πολλοί που δεν έχουν τουλάχιστον ακούσει για τις προφητείες του Αγίου Παϊσιου, μολονότι δεν το παραδέχονται -τουλάχιστον δημόσια- για τον κίνδυνο να φανούν μη σοβαροί.
Φυσικά, υπάρχουν και οι fake μαντείες που χρησιμοποιούνται και για πολιτικούς σκοπούς με χαρακτηριστικό παράδειγμα, που αναφέρει ο Σ. Μαρκεζίνης στην Πολιτική Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας: «Το 1951 πρωθυπουργός της Ελλάδας ήταν ο Ν. Πλαστήρας, που επέμενε στο εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής. Η CIA όμως προτιμούσε το πλειοψηφικό σύστημα για να κερδίσει ο Α.Παπάγος τις εκλογές με μεγάλη αυτοδυναμία. Ο Ν. Πλαστήρας κάθε πρωί περνούσε από την καφετζού του που, την πίστευε απόλυτα. Έτσι δωροδοκήθηκε αδρά η καφετζού και τον έπεισε, ότι με πλειοψηφικό σύστημα θα κέρδιζε τις εκλογές, που αμέσως το εισήγαγε, αλλά έχασε πανηγυρικά τις εκλογές».
Σαφώς κάποιες προφητείες στηρίζονται στο νόμο των πιθανοτήτων ή είναι φυσική εξέλιξη με την επεξεργασία κάποιων περιστατικών, όπως έλεγε ο Λασκαράτος: είμαι προφήτης, γιατί φύτεψα κολοκυθόσπορο και θα βγάλω κολοκυθιά ή το πιθανότερο είναι ευσεβείς πόθοι μέσα γενικότερο ατομικό, πολιτικό ή εθνικό πλαίσιο.
Δεν υποστηρίζω, ότι πρέπει να επανέλθομε στην εποχή, που οι ισχυροί πριν από οποιαδήποτε κίνηση συμβουλεύονταν τον "μάγο ή σαμάνο" της φυλής ή να θεωρούμε βέβαιο ότι θα συμβούν τα γεωπολιτικά γεγονότα που προφήτευσαν, όπως π.χ. θα πάρουμε την Πόλη, γιατί είναι too good to be true, αλλά κάποιες ευλογοφανείς προειδοποιήσεις των προφητών θα πρέπει ή έπρεπε να τις πάρουμε έγκαιρα υπόψη και να προετοιμαστούμε ανάλογα.
Σαφώς προφητείες έχουν σχεδόν όλοι οι λαοί. Ορισμένοι τις λαμβάνουν υπόψη πιο σοβαρά από εμάς και έχουν συστήσει ειδικές ομάδες μελέτης που τις μελετούν συγκριτικά με προφητείες για άλλους λαούς. Δεν γνωρίζω, αν υπάρχουν προφητείες θεόπνευστες ή δημιουργήματα των απείρων δυνατοτήτων του ατόμου, αλλά είναι βέβαιο, ότι κάποτε θα εξηγηθούν επιστημονικά.
Στο πλέγμα της ανάγκης του ανθρώπου για να πληροφορηθεί το μέλλον του, που πολλές φορές οφείλεται και στην ανασφάλεια που νιώθει, περιλαμβάνονται άπειροι τρόποι μαντείας από το καθημερινό διάβασμα των ωροσκοπίων ή του καφέ ή των χαρτιών ή ακόμα και το προαίσθημα, που σε γενικές γραμμές επηρεάζει την καθημερινή ζωή πολλών, ίσως όμως λιγότερων, από ό,τι σε παλιότερες εποχές, που επικρατούσε δεισιδαιμονία.
Συγκεκριμένα όλοι οι μεταπολεμικοί ημεδαποί και ξένοι προφήτες κυρίως ιερωμένοι προφήτευσαν, ότι θα γίνουν μεγάλοι πόλεμοι με τη Ρωσία και ότι στη χώρα μας και παγκόσμια θα πέσει μεγάλη πείνα, που θα διαρκέσει τρία χρόνια και ότι πρέπει να ξαναγυρίσουμε στην καλλιέργεια της γης. Η προφητεία αυτή κατά κάποιο τρόπο επαληθεύεται τουλάχιστον για τις φτωχές τριτοκοσμικές χώρες, γιατί με τον πόλεμο στην Ουκρανία, που είχε σαν αποτέλεσμα το ουκρανικό σιτάρι να εξάγεται με περιορισμένες ποσότητες ελεγχόμενα και με αυξημένες τιμές και τη λόγω της αύξησης της τιμής των υγρών καυσίμων ή κατόπιν των επιθέσεων των Χούθι σε εμπορικά πλοία κατακόρυφη αύξηση των μεταφορικών εξόδων και των τιμών των λιπασμάτων, που επέφερε τον περιορισμό της πρωτογενούς παραγωγής τροφίμων και την αύξηση της τιμής τους, επικρέμαται σε αυτές το φάσμα της πείνας, που αντιμετωπίζεται μερικά με την εξωτερική ανθρωπιστική βοήθεια.
Φαίνεται, ότι στη χώρα μας υπάρχει επάρκεια καταναλωτικών αγαθών και τροφίμων, με αύξηση όμως των τιμών τους και των υπηρεσιών, που σε μερικές περιπτώσεις φθάνει στο 40%, ο δε πληθωρισμός να κινείται σε διψήφιο νούμερο και η κυβέρνηση να προσπαθεί να περιορίσει την ακρίβεια των τροφίμων με το καλάθι της νοικοκυράς και με ελέγχους μετά προστίμων και της ενέργειας με επιδοτήσεις, αλλά παρουσιάζονται και περιπτώσεις αισχροκέρδειας που η κυβέρνηση αδυνατεί να ελέγξει μόνο με διοικητικά μέτρα και επιβολή προστίμων, που μόνο το 11% πληρώνεται. Προς τούτο επιβάλλεται η επαναφορά του άρθρου 405 του παλιού ΠΚ, που προβλέπει και τιμωρεί την αισχροκέρδεια.
Είναι γεγονός, ότι μεγάλο ποσοστό συνανθρώπων μας, κυρίως μικροσυνταξιούχοι, διαβιώνουν υπό συνθήκες ανέχειας, που για όσους δεν έχουν ιδιόκτητο σπίτι οι τιμές των ενοικίων έχουν αυξηθεί σε βαθμό, που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί. Επίσης, έχουν αυξηθεί υπερβολικά οι τιμές των τροφίμων και της ενέργειας, που αντιμετωπίζεται όμως μερικά με ευκαιριακές κρατικές επεμβάσεις. Πιστεύω όμως, ότι λόγω των κρατικών δομών και της ευρωστίας της οικονομίας μας αποκλείεται να ξανασυμβούν στη χώρα μας σκηνές της κατοχικής πείνας και έτσι θα διαψευστούν οι σχετικές προφητείες.
Επίσης, είναι γεγονός, ότι η διατροφή του πληθυσμού της χώρας εξαρτάται σε μεγάλο ποσοστό από εισαγωγές από το εξωτερικό τροφίμων, κυρίως σιτηρών και κτηνοτροφικών προϊόντων, ενώ πριν το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η χώρα ήταν σχεδόν αυτάρκης στην παραγωγή τροφίμων με σιτοβολώνα τον Θεσσαλικό κάμπο, που από λάθη μας καταστρέψαμε και ότι σύμφωνα με τις μετρήσεις καθένας μας πετάει 126 κιλά τροφίμων στα σκουπίδια το χρόνο. Δεν χρειάζεται λοιπόν να μας το πουν οι προφήτες, πως αν καλλιεργήσουμε τις ακαλλιέργητες εκτάσεις, που μπορεί να γίνει μόνο με την παροχή κινήτρων, εξεύρεση αγροτικών χεριών και εδραίωσης της δημόσιας ασφάλειας στην ύπαιθρο και αν περιορίσομε τη σπατάλη των τροφίμων, θα αντιμετωπισθεί καλύτερα το τυχόν επισιτιστικό πρόβλημα της χώρας.
* Ο Λέανδρος Τ. Ρακιντζής είναι Αρεοπαγίτης ε.τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου