Οι Μεγάλες Λίμνες - οι οποίες τροφοδοτούν σχεδόν 20 εκατομμύρια Αμερικανούς με πόσιμο νερό - υποφέρουν από μεγάλη ξηρασία .
30 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν κατά μήκος περίπου 4.500 μιλίων της ακτογραμμής των Μεγάλων Λιμνών και βασίζονται σε αυτούς για πόσιμο νερό
Ένας ασυνήθιστα ξηρός Σεπτέμβριος σε συνδυασμό με την εποχιακή πτώση της στάθμης του νερού προκάλεσε κατακόρυφη πτώση των επιπέδων από δύο έως οκτώ ίντσες κάτω από τον κανόνα.
Για τις Lake Superior, Lake Michigan και Lake Huron, αυτό είναι το χαμηλότερο επίπεδο από το 2014.
Οι Μεγάλες Λίμνες, που εκτείνονται σε οκτώ πολιτείες, αντιπροσωπεύουν το 21 τοις εκατό του γλυκού νερού στον κόσμο και το 10 τοις εκατό του πληθυσμού των ΗΠΑ βασίζεται σε αυτές για πόσιμο νερό.
Η λίμνη Superior έχει δει την πιο δραστική πτώση αφού έλαβε μόλις το 38 τοις εκατό της βροχής που δέχεται συνήθως τον Σεπτέμβριο.
Από τις 11 Οκτωβρίου, η στάθμη του νερού για τη λίμνη Superior ήταν 601,57 πόδια, δηλαδή έξι ίντσες κάτω από τον μακροπρόθεσμο μηνιαίο μέσο όρο του Οκτωβρίου.
Οι θερμοκρασίες άνω του μέσου όρου του Σεπτεμβρίου έπαιξαν επίσης ρόλο σε αυτήν την ξηρασία, καθώς η ζέστη έχει αυξήσει την ποσότητα της εξάτμισης από τις Μεγάλες Λίμνες.
Οι Μεγάλες Λίμνες είναι η μεγαλύτερη ομάδα λιμνών γλυκού νερού στον κόσμο σε συνολική έκταση και η δεύτερη μεγαλύτερη σε όγκο.
Εκτείνονται στο Ιλινόις , την Ιντιάνα , το Μίσιγκαν , τη Μινεσότα , τη Νέα Υόρκη, το Οχάιο , την Πενσυλβάνια και το Ουισκόνσιν .
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι Μεγάλες Λίμνες υποφέρουν από ξηρασία. Το 2013, η στάθμη του νερού βυθίστηκε σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα μετά από μια χρονιά ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών το 2012.
Αυτό είχε σημαντικό αντίκτυπο στον τουρισμό, την αλιεία, τις τοπικές επιχειρήσεις και άλλες βιομηχανίες που συνδέονται με τις λίμνες, με πολλούς λιμενάρχες να αναγκάζονται να καταφύγουν σε βυθοκόρηση για να κρατήσουν ανοιχτά τα λιμάνια τους.
Τα επίπεδα του νερού θα μπορούσαν να συνεχίσουν να μειώνονται μέχρι τον Μάρτιο, όταν οι ανοιξιάτικες βροχές και το λιώσιμο του χιονιού προσφέρουν κάποια αναπλήρωση.
Αυτό αντιστοιχεί σε μια εποχιακή πτώση που ξεκινά περίπου τον Σεπτέμβριο κάθε έτους και διαρκεί μέχρι τις αρχές της άνοιξης.
Οι Μεγάλες Λίμνες βασίζονται στη βροχόπτωση για αναπλήρωση. Κάθε λίμνη περιβάλλεται από μια λεκάνη απορροής - μια περιοχή γης όπου το νερό από τη βροχή ή το λιώσιμο του χιονιού αποστραγγίζεται κατηφορικά σε ένα υδάτινο σώμα (στην περίπτωση αυτή, στη λίμνη).
Από τις πέντε λίμνες, η λίμνη Superior δέχθηκε τη λιγότερη βροχόπτωση τον Σεπτέμβριο, με μόλις 38 τοις εκατό της κανονικής βροχόπτωσης, ανέφερε το MLive.com .
Οι Μεγάλες Λίμνες είναι η μεγαλύτερη ομάδα λιμνών γλυκού νερού στον κόσμο σε συνολική έκταση και η δεύτερη μεγαλύτερη σε όγκο
Αυτή είναι η μεγαλύτερη διάρκεια που η στάθμη του νερού της λίμνης Superior έχει παραμείνει κάτω από τον μηνιαίο μέσο όρο του Σεπτεμβρίου από το 2014.
Η λίμνη Μίσιγκαν και η λίμνη Χιούρον - που θεωρούνται μια λίμνη όταν συζητάμε τα επίπεδα του νερού - έχουν επίσης πέσει κάτω από τον μηνιαίο μέσο όρο του Σεπτεμβρίου για πρώτη φορά από το 2014.
Αυτόν τον Σεπτέμβριο, η λεκάνη απορροής της λίμνης Michigan-Huron είδε θερμές, ξηρές θερμοκρασίες που οδήγησαν σε αυξημένη εξάτμιση και έλαβε μόνο 1,5 ίντσες βροχής - μόλις το 44 τοις εκατό της βροχόπτωσης που συνήθως πέφτει.
Η στάθμη του νερού της λίμνης Οντάριο κυμαίνεται περισσότερο μεταξύ των πέντε Μεγάλων Λιμνών. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι τα φράγματα ελέγχουν μέρος της εκροής από αυτή τη λίμνη στο St. Lawrence Seaway.
Αυτή τη στιγμή, αυτή η λίμνη βρίσκεται στη μακροπρόθεσμη μηνιαία μέση στάθμη του νερού για τον Σεπτέμβριο και αναμένεται να παραμείνει σχεδόν κανονική τους επόμενους έξι μήνες.
Ενώ η λίμνη Οντάριο έλαβε τις περισσότερες βροχοπτώσεις τον Σεπτέμβριο, εξακολουθεί να έχει μόνο το 80 τοις εκατό της κανονικής βροχόπτωσης.
Η στάθμη του νερού της λίμνης Έρι είναι επί του παρόντος περίπου οκτώ ίντσες υψηλότερη από τον μακροπρόθεσμο μηνιαίο μέσο όρο του Σεπτεμβρίου, αλλά εξακολουθεί να λαμβάνει μόνο το 55 τοις εκατό της κανονικής βροχόπτωσης εκείνο τον μήνα. Η στάθμη του νερού αυτής της λίμνης έχει παραμείνει κανονική από τον Μάρτιο του 2015.
Οι επιστήμονες του κλίματος χρησιμοποιούν τη στάθμη των υδάτων των Μεγάλων Λιμνών ως δείκτη της κλιματικής αλλαγής επειδή οι διακυμάνσεις τους επηρεάζονται άμεσα από τις μεταβαλλόμενες καιρικές συνθήκες.
Τις τελευταίες δεκαετίες, τα επίπεδα των υδάτων στις Μεγάλες Λίμνες έχουν υποστεί δραματικές διακυμάνσεις, παρουσιάζοντας εύρος άνω των έξι ποδιών, σύμφωνα με το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.
Τα επίπεδα του νερού καθορίζονται από αλλαγές που προκαλούνται από το κλίμα σε τρεις κύριους παράγοντες: βροχόπτωση υπερλίμνης, εξάτμιση της λίμνης και απορροή λεκάνης απορροής.
Η κλιματική αλλαγή έχει άμεση επίδραση και στους τρεις αυτούς παράγοντες. Βραχυπρόθεσμα, οι αυξανόμενες θερμοκρασίες που συνδέονται με την υπερθέρμανση του πλανήτη καθιστούν πιο πιθανές ξηρασίες όπως αυτή.
Όμως, μακροπρόθεσμα, οι επιστήμονες έχουν προβλέψει ότι η κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να προκαλέσει αύξηση της στάθμης του νερού των Μεγάλων Λιμνών τις επόμενες τρεις δεκαετίες.
Σύμφωνα με μια μελέτη, η βασική στάθμη της λίμνης για τις Lake Superior, Michigan-Huron και Erie αναμένεται να αυξηθεί κατά περίπου 8 έως 20 ίντσες έως το 2050 ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης βροχόπτωσης που οφείλεται στην κλιματική αλλαγή.
Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα για τα περισσότερα από 30 εκατομμύρια άτομα που ζουν κατά μήκος των περίπου 4.500 μιλίων της ακτογραμμής των λιμνών - συμπεριλαμβανομένων των πυκνοκατοικημένων πόλεων όπως το Σικάγο, το Ντιτρόιτ και το Μπάφαλο.
Προηγούμενες περιπτώσεις υψηλών επιπέδων νερού στις Μεγάλες Λίμνες έχουν ήδη δείξει πώς οι πλημμύρες που προκύπτουν μπορούν να προκαλέσουν όλεθρο στις υποδομές, τις κοινότητες και τα οικοσυστήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου