Εν όψει της Κολάσεως.

 Του Γιώργου Κ. Στράτου

Θα επιχειρήσουμε μια περιδιάβαση στην κατάσταση και στα μείζονα ζητήματα που αντιμετωπίζει η

ανθρωπότητα στις μέρες μας. Ο φιλόδοξος αυτός στόχος στα όρια μιας στήλης γίνεται και επικίνδυνος αφού, θα προσπαθήσουμε να συνδέσουμε και τα πράγματα μεταξύ τους εις τρόπον ώστε να αποκτούν μία σειρά αιτίου – αποτελέσματος με τον πιο σαφή τρόπο.

Για πρώτη φορά στην Ιστορία, η οικονομική εξουσία έχει αποκλειστικά και ξεκάθαρα το πάνω χέρι στη σχέση της με την πολιτική. Ανεξάρτητα από τη μορφή του πολιτεύματος, οι μεγιστάνες του πλούτου είτε ελέγχουν απολύτως και επιλέγουν τους εκπροσώπους των πολιτών, όπως συμβαίνει στις δυτικές κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, είτε ασκούν αυτοπροσώπως το επιχειρείν προς ίδιον όφελος, ενδεδυμένοι τον μανδύα του πολιτικού ηγέτη, όπως συμβαίνει στις ανατολικές, απωανατολικές και τις λοιπές δικτατορίες της οικουμένης.

Η ανεξέλεγκτη αυτή κυριαρχία έχει οδηγήσει την παγκόσμια οικονομική ελίτ σε μια απροκάλυπτη και χυδαία απληστία, μέσω της οποίας αποζητά διαρκώς περαιτέρω μεγιστοποίηση των ήδη εκτοξευμένων σε δυσθεώρητα ύψη κερδών της! Κάτι τέτοιο όμως είναι αδύνατον να επιτευχθεί εάν δεν ελεγχθούν δραστικά και τα κόστη του παγκόσμιου καταστήματος.

Πρώτο τεράστιο κόστος είναι η επιβίωση δισεκατομμυρίων κατοίκων του πλανήτη που τους έλαχε να γεννηθούν στη λάθος πλευρά. Αυτό αντιμετωπίζεται με τον περιορισμό ή ακόμη και την απαγόρευση αναπαραγωγής του είδους, την εξαφάνιση πληθυσμών με φυσικούς και λιγότερο φυσικούς τρόπους. Για τις ανάγκες του έργου επιστρατεύονται πόλεμοι, επιδημίες, λιμοί, καταποντισμοί και όποια άλλη συμφορά έχει προαναγγελθεί από εξαιρετικές κινηματογραφικές παραγωγές για να προϊδεάσει, προετοιμάσει και εξοικειώσει το φιλοθεάμον κοινό.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι εξ αυτών που, παρά ταύτα, θα γλιτώσουν. Αυτοί πρέπει κάπου να πάνε, είτε θέλουν είτε δεν θέλουν, ως πρόσφυγες, ως μετανάστες, ως οτιδήποτε. Τα εναπομείναντα κατοικήσιμα μέρη για να τους υποδεχθούν είναι κατεξοχήν οι χώρες του αναπτυγμένου κόσμου. Εδώ, όμως, γεννάται το ζήτημα πώς θα χωρέσουν μαζί με τους γηγενείς. Άσε που οι γηγενείς, προερχόμενοι από παλιότερους πολιτισμούς, διατηρούν ζωντανή την ανάμνηση των δημοκρατικών διαδικασιών, των δικαιωμάτων του ανθρώπου, του κράτους δικαίου και άλλων συναφών «αντιπαραγωγικών ιδεών», σφόδρα αντιδραστικών στην «ανάπτυξη».

Το δεύτερο μεγάλο κόστος συνίσταται στην κατάλληλη προετοιμασία των χωρών και των κοινωνιών υποδοχής της παγκόσμιας «πλέμπας». Αυτές θα πρέπει με συνοπτικές και νομιμοποιημένες διά της ψήφου αποφάσεις να ετοιμαστούν για τον σκοπό που προορίζονται. Κοντολογίς, αυτά που ξέρανε να τα ξεχάσουν! Κάτι ανθρωπιστικές αξίες, «ευρωπαϊκά κεκτημένα», παραδόσεις, συστήματα υγείας, συντάξεις, Παιδείες και τα ρέστα περισσεύουν, γιατί πλέον περιττεύουν! Πλέον, «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» και στον ελεύθερο (;) χρόνο σας θα «ζείτε» όλοι την εικονική σας ευτυχία στις οθόνες σας. Ζωή με συνδρομή…

Προκειμένου η προσγείωση στη νέα, κατά ηλεκτρονική παραγγελία, πραγματικότητα να είναι ομαλή, πληθώρα «δικαιωμάτων», «φύλων» και «φυλών» θα εμφανισθούν, μυριάδες «ανιδιοτελών» ακτιβιστών και «θυμάτων του πολιτισμού» θα αναλάβουν την υπεράσπισή τους από την «τρομοκρατία» που άσκησαν επί αιώνες πάνω τους οι επίγονοι των ανθρώπων με τη νοημοσύνη και τα έργα τους. Απόπειρα σημειώματος κατανοήσεως «εν όψει της Κολάσεως»…

antinews.gr