Η στάθμη του νερού στο φράγμα Tabqa στον ποταμό Ευφράτη στη Συρία έχει πέσει κατακόρυφα σε ιστορικά χαμηλά τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, προκαλώντας πολλαπλές κρίσεις στην περιοχή. Ο σταθμός νερού Alouk, η κύρια πηγή νερού για τη γεωργική ζώνη της βορειοανατολικής Συρίας, δεν λειτουργεί από τις 23 Ιουνίου, επηρεάζοντας σχεδόν ένα εκατομμύριο κατοίκους. Η μείωση των υδάτινων πόρων απειλεί να επιδεινώσει την επισιτιστική ανασφάλεια στη Συρία, δημιουργώντας πιέσεις που θα μπορούσαν να συμβάλουν σε νέα κύματα προσφύγων που εγκαταλείπουν τη χώρα.
Η Τουρκία φέρεται να απελευθερώνει λύματα στο ποτάμι. Σε συνδυασμό με τα χαμηλότερα επίπεδα νερού που οδηγούν στο σχηματισμό λιμνών πισινών όπου ευδοκιμούν τα φύκια, αυτό έχει προκαλέσει μια έξαρση των υδατογενών ασθενειών στην περιοχή.
Στα 1.700 μίλια, ο Ευφράτης είναι ο μεγαλύτερος και ένας από τους πιο σημαντικούς ιστορικά ποταμούς στη Δυτική Ασία. Το φράγμα Tabqa, που βρίσκεται 25 μίλια ανάντη από τη Ράκα, είναι το μεγαλύτερο φράγμα στη Συρία. Η κατασκευή του οδήγησε στη δημιουργία της λίμνης Άσαντ, της μεγαλύτερης δεξαμενής νερού της Συρίας. Η έρευνα δείχνει ότι η αλατότητα του νερού του Ευφράτη στο Ιράκ έχει αυξηθεί σημαντικά μετά την κατασκευή του φράγματος.
Η Τουρκία παρέχει πάνω από το 98% της απόρριψης του Ευφράτη και περίπου το 50% της απόρριψης του ποταμού Τίγρη. Η υπόλοιπη ροή του Τίγρη προέρχεται από το Ιράκ (περίπου 40%) και το Ιράν (περίπου 10%). Μαζί, ο Τίγρης, ο Ευφράτης και οι παραπόταμοί τους χρησιμεύουν ως πηγές νερού για περίπου 90 εκατομμύρια ανθρώπους.
Το Υπουργείο Υδάτινων Πόρων του Ιράκ έχει προβλέψει ότι εάν δεν ληφθούν επείγοντα μέτρα, οι δύο κύριοι ποταμοί της χώρας θα έχουν στεγνώσει μέχρι το 2040.
Όταν η ροή του Ευφράτη μειώθηκε το 1974 για να γεμίσει τη λίμνη πίσω από το φράγμα, ξέσπασε μια διαμάχη μεταξύ της Συρίας και του Ιράκ (που είναι κατάντη) που διευθετήθηκε με παρέμβαση της Σαουδικής Αραβίας και της Σοβιετικής Ένωσης.
Το 1987, η Τουρκία υπέγραψε συμφωνία με τη Συρία που επιβάλλει την απελευθέρωση 500 κυβικών μέτρων νερού ανά δευτερόλεπτο, το οποίο η Συρία διαιρεί στη συνέχεια με το Ιράκ. Από το 2011, η Συρία έχει εμπλακεί σε έναν εμφύλιο πόλεμο και τα τελευταία χρόνια, η Τουρκία το εκμεταλλεύτηκε για να απαρνηθεί μονομερώς αυτές τις υποχρεώσεις, αντλώντας περισσότερο νερό από τον Ευφράτη από ό,τι είχε συμφωνηθεί.
Το Ιράκ και η Τουρκία συμφώνησαν να δημιουργήσουν μια μόνιμη κοινή επιτροπή για την επίλυση της διαφωνίας που σχετίζεται με το νερό μεταξύ των δύο χωρών, δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν στις 22 Αυγούστου.
Επιπλέον, η περιοχή μαστίζεται από συγκρούσεις με το Ισλαμικό Κράτος (ISIS).
Μαζί, ο Τίγρης και ο Ευφράτης συνθέτουν την αρχαία εύφορη ημισέληνο της Μεσοποταμίας. Αναφέρεται για πρώτη φορά στη Βίβλο ως ένας από τους τέσσερις ποταμούς που βγαίνουν από τον κήπο της Εδέμ. ( Γένεση 2:14 )
Αναφέρθηκε επίσης ως το ανατολικό όριο της γης που δόθηκε στον Αβραάμ στη διαθήκη:
Εκείνη την ημέρα ο Χασέμ έκανε διαθήκη με τον Αβράμ , λέγοντας: «Στους απογόνους σου παραχωρώ αυτή τη γη, από τον ποταμό της Αιγύπτου μέχρι τον μεγάλο ποταμό, τον ποταμό Ευφράτη: Γένεση 15:18
Ο Ιακώβ διέσχισε τον Ευφράτη όταν έφυγε από τον Εσαούκ, διασχίζοντας ξανά τον ποταμό όταν επέστρεψε με την οικογένειά του (Γένεση 31:21).
Στη Βίβλο, ο Ευφράτης μερικές φορές αναφέρεται απλώς ως «ο ποταμός» (π.χ. Τζος 24:3, Έσδρας 4:10).
Ο ποταμός παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στη βιβλική προφητεία. Ο Ησαΐας υποσχέθηκε ότι ο Θεός θα φέρει πίσω τους Εβραίους «από τον Ευφράτη στο Ουάντι της Αιγύπτου» ( Ησαΐας 27:12 ).
Ο προφήτης Ιερεμίας περιέγραψε πώς τα νερά της Βαβυλώνας, της περιοχής που περιλαμβάνει αυτή τη στιγμή τη Συρία και το Ιράκ, θα στερέψουν ως τιμωρία για τις ειδωλολατρικές πρακτικές τους, καθώς η καταστροφή ήταν τόσο πλήρης που θα καταστήσει την περιοχή, κάποτε μέρος της λεγόμενης «εύφορης ημισέληνου». », ακατοίκητο.
«Ξηρασία ενάντια στα νερά της, να ξεραθούν! Γιατί είναι χώρα ειδώλων. Κατακλύζονται από τις φρικτές εικόνες τους. Ασφαλώς, αγριόγατες και ύαινες θα κατοικούν [εκεί], και στρουθοκάμηλοι θα κατοικούν εκεί. Δεν θα κατοικηθεί ποτέ ξανά, ούτε θα κατοικηθεί στους αιώνες». Ιερεμίας 50:38-39
Ο ρόλος του Ευφράτη στα έσχατα των καιρών αναφέρεται στο Ισλάμ και στο Χριστιανισμό. Το Κοράνι δηλώνει ότι ο Μαχντί (Μεσσίας) δεν θα έρθει «πριν ο ποταμός ΕΥΦΡΑΤΗΣ ΣΤΕΓΑΝΕΙ για να αποκαλύψει ένα βουνό από χρυσό, για το οποίο οι άνθρωποι θα πολεμήσουν. Ενενήντα εννέα στους εκατό θα πεθάνουν (στην μάχη), και κάθε άντρας ανάμεσά τους θα πει: «Ίσως να είμαι ο μόνος που θα παραμείνει ζωντανός (και έτσι θα κατέχω το χρυσό).»
Στο Χριστιανικό Βιβλίο της Αποκάλυψης, προφητεύεται ότι στο «εγγύς μέλλον, ο Ποταμός Ευφράτης ή «να ξεσπάσει σαν νερό» της Μέσης Ανατολής θα στερέψει ως προετοιμασία για τη Μάχη του Αρμαγεδδώνα. Στην Αποκάλυψη που περιγράφει ο Ιωάννης, τέσσερις άγγελοι είναι δεμένοι στον Ευφράτη και όταν πλησιάσει το τέλος, θα απελευθερωθούν (Αποκ. 9:14). Στην Αποκάλυψη 16:12 ένας άλλος άγγελος θα στεγνώσει το ποτάμι, ώστε «να προετοιμαστεί ο δρόμος των βασιλιάδων της ανατολής» (Αποκ. 16:12). Η Καινή Διαθήκη περιγράφει επίσης ότι οι χαμένες φυλές του Ισραήλ που είναι κρυμμένες πέρα από τον Ευφράτη θα επιστρέψουν στη γη του Ισραήλ ενώ σε άλλο μέρος αναφέρεται ότι οι χαμένες φυλές ζουν πέρα από τον Ευφράτη μέχρι τους έσχατους καιρούς.
ΑΠΟΔΟΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου