Η ώρα είναι εδώ. Ζούμε τώρα σε μια διαρκή κατάσταση τυραννίας.
Είναι παράξενο να βλέπεις τον κόσμο να καταρρέει σιγά σιγά στο χάος. Ήμουν εξαιρετικά απασχολημένος με τα παιδιά μου και την προπόνηση των ομάδων μπέιζμπολ τους. Το να συνεχίζω σαν να είναι όλα καλά στον κόσμο, ενώ το μυαλό, το σώμα και η ψυχή μου μου φωνάζουν ότι τα προβλήματα είναι ακριβώς πίσω από τον ορίζοντα, είναι λίγο σουρεαλιστικό. Πόσοι άνθρωποι πραγματικά σκέφτονται όπως εγώ και απλά κρατούν τις σκέψεις τους για τον εαυτό τους; Φαίνεται ότι δεν περνάει μέρα τελευταία που να μη με κοιτάζουν με το βλέμμα "είσαι τρελός" όταν συζητάω για θέματα της επικαιρότητας. Φαίνεται σαν να φωνάζω στον άνεμο ακόμα. Είτε οι άνθρωποι απλά δεν το καταλαβαίνουν είτε απλά δεν τους ενδιαφέρει. Οι άνθρωποι απλά δεν αισθάνονται τον πόνο αρκετά ώστε να ανησυχούν για την κοινωνία μας ακόμα, όπως φαίνεται. Παρόλο που η προπόνηση των παιδιών με απομακρύνει για λίγο από τα προβλήματα της χώρας μας, οι σκέψεις επανέρχονται αμέσως μετά τον ενθουσιασμό.Φαίνεται ότι δεν πρόκειται ποτέ να σταθούμε όρθιοι και να αντισταθούμε σε αυτό το κακό που αντιμετωπίζουμε. Το ερώτημα που τέθηκε κάποτε ήταν "είναι καιρός να πολεμήσουμε;" Τώρα το ερώτημα είναι "θα πολεμήσουμε ποτέ;". Καταλαβαίνω ότι όλοι επιθυμούν την ειρήνη. Καταλαβαίνω ότι όλοι αγαπούν όλες τις ανέσεις της σύγχρονης κοινωνίας μας. Αλλά ο δρόμος προς την ειρήνη δεν είναι στρωμένος με παθητικότητα. Οι κομμουνιστές και οι τύραννοι συνήθως δεν παραιτούνται επειδή τους αγνοούν. Ενώ το laptop του Hunter Biden δεν αγνοείται αυτή τη στιγμή, τι ακριβώς γίνεται γι' αυτό εκτός από λόγια; Έχει συλληφθεί κανείς για τα εγκλήματα που είναι πλέον εμφανή; Όχι. Γιατί όχι; Είμαστε αδύναμοι και θα πληρώσουμε βαρύ τίμημα για την αδυναμία μας. Το να αγνοούμε αυτούς τους κακούς ανθρώπους που μας έχουν κλέψει τη χώρα μας, απλώς τους τροφοδοτεί. Δεν μας φοβούνται. Υπάρχουν τόσες πολλές γραμμές που έχουν περάσει αυτοί οι κακοί άνθρωποι που μας κυβερνούν, αλλά εμείς συνεχίζουμε να κλείνουμε τα μάτια σε όλα αυτά. Και ναι, αυτό δεν είναι λάθος, αυτοί μας κυβερνούν. Νομίζετε ότι είστε ελεύθεροι; Τα τελευταία δύο χρόνια με την υστερία της ψεύτικης "πανδημίας" τους απαντούν σε αυτό. Πόσο τρελαίνεσαι όταν πηγαίνεις στο βενζινάδικο; Κάθε φορά που επισκέπτομαι την αντλία βάζω ένα από αυτά τα Εγώ το έκανα αυτό! Biden στην αντλία. Κοιτάζω τους άλλους που αντλούν βενζίνη, κάνω οπτική επαφή και απλά κουνάω το κεφάλι μου. Όλοι είναι τσαντισμένοι, αλλά τι μπορούμε να κάνουμε; Φοβόμαστε να διαταράξουμε την ειρήνη. Τι λέτε για το μπακάλικο; Ενώ τα ράφια μου εδώ γύρω έχουν παραμείνει κάπως εφοδιασμένα, οι τιμές είναι εξωφρενικές. Πρέπει να έχει χτυπήσει σκληρά πολλούς ανθρώπους. Αλλά τι μπορούμε να κάνουμε; Φοβόμαστε πολύ να διαταράξουμε την ειρήνη. Οι σπουδαίοι άνδρες που ίδρυσαν την κάποτε σπουδαία χώρα μας επιθυμούσαν την ειρήνη. Δεν ήθελαν να πολεμήσουν. Αλλά "Η σύνεση, πράγματι, υπαγορεύει ότι οι κυβερνήσεις που έχουν εδραιωθεί επί μακρόν δεν πρέπει να αλλάζουν για ελαφρές και παροδικές αιτίες- και κατά συνέπεια όλη η εμπειρία έχει δείξει ότι η ανθρωπότητα είναι πιο διατεθειμένη να υποφέρει, όσο τα κακά είναι υποφερτά, παρά να διορθωθεί καταργώντας τις μορφές στις οποίες έχει συνηθίσει. Αλλά όταν μια μακρά σειρά καταχρήσεων και σφετερισμών, που επιδιώκουν σταθερά τον ίδιο στόχο, αποδεικνύει ότι υπάρχει σχέδιο να τους υποτάξουν σε απόλυτο δεσποτισμό, είναι δικαίωμά τους, είναι καθήκον τους, να αποβάλουν μια τέτοια κυβέρνηση και να παράσχουν νέες φρουρές για τη μελλοντική τους ασφάλεια". Όλοι γνωρίζουμε τι ακολούθησε. Αισθάνομαι τόσο μόνος με τις πεποιθήσεις μου. Τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος ενάντια σε όλο αυτό το κακό; Τίποτα προφανώς. Αν ήμουν μόνος, η κατάσταση θα ήταν διαφορετική. Αλλά έχω μια οικογένεια να φροντίζω και να προστατεύω από τα κακά αυτής της κοινωνίας. Οπότε τα πράγματα θα πρέπει να γίνουν πολύ χειρότερα για να παρασυρθούν σε δράση άντρες σαν εμένα. Είναι απογοητευτικό και καταθλιπτικό. Αλλά αυτός ο καθρέφτης συνεχίζει να γίνεται όλο και πιο δύσκολο να τον κοιτάξουμε.
Το πώς οι TPTB διατηρούν τα πράγματα κουτσά-στραβά, ενώ μας αφαιρούν σιγά-σιγά την Ελευθερία μας, δεν παύει ποτέ να με εκπλήσσει. Κρατούν τα πάντα ισορροπημένα στην κόψη του ξυραφιού και για μένα είναι αγχωτικό. Αλλά τι μπορούμε να κάνουμε; Μερικές φορές λαχταρώ την κατάρρευση της κοινωνίας των πολιτών μόνο και μόνο για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε τη διαδικασία αποκατάστασης ή οικοδόμησης ενός νέου Έθνους. Φαίνεται ότι πλησιάζει γρήγορα, αλλά φαίνεται ότι πάντα καθυστερεί με κάποιο τρόπο.
Ζούμε τώρα σε μια διαρκή κατάσταση τυραννίας. Οι εγκληματίες μέσα στην κυβέρνησή μας συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι. Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να λογοδοτήσουν ποτέ αυτοί οι κακοί άνθρωποι, και αυτός είναι στην άκρη της κάννης των όπλων μας. Η βία έδωσε στην Αμερική την ανεξαρτησία της. Η βία έχει σταματήσει το κακό σε όλη την ανθρώπινη ιστορία. Ο πασιφισμός δεν είναι απλά λάθος, είναι ανήθικος. Τα άτομα έχουν το ηθικό δικαίωμα να επιλέξουν να μην υπερασπιστούν τον εαυτό τους όταν δέχονται επίθεση. Δεν έχουν το δικαίωμα να απαιτούν από τους άλλους να αυτοκτονήσουν με πληρεξούσιο. Διαπράττουμε σιγά σιγά αυτοκτονία. Η ίδια μας η κυβέρνηση μας επιτίθεται εδώ και αρκετό καιρό. Ήρθε η ώρα να απαντήσουμε με τον ίδιο τρόπο.
Μας περιμένουν πολύ δύσκολες μέρες και δύσκολες αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν από όλους. Έχω συμφιλιωθεί με τις αποφάσεις μου. Ξέρω τι είμαι πρόθυμος να κάνω. Όλα καταλήγουν σε αυτό: Δεν υπάρχει ψήφος για να βγούμε από αυτό! Το οποίο θα πρέπει να είναι προφανές σε όλους, αλλά θα γίνει προφανές σε όλους πολύ σύντομα. Μόλις το αποδεχτείτε αυτό και καταλάβετε τι σημαίνει αυτό, τότε θα είστε διανοητικά προετοιμασμένοι για το τι σας περιμένει, εκτός από αυτό ζείτε στη χώρα της φαντασίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου