Γράφει ο Αμπντουλάχ Μεχμέτι.
Η αλήθεια είναι ιερή, οπότε πρέπει να την προστατεύσουμε σαν τα μάτια μας,έτσι ώστε να μπορούμε να το έχουμε ξεκαθαρίσει σήμερα και στο μέλλον μας!
Το αίτημα των αλβανών διανοουμένων σχετικά με τη διαμάχη για το συνταγματικό όνομα της Μακεδονίας με την Ελλάδα είναι ένα λογικό, δίκαιο και επιστημονικά τεκμηριωμένο αίτημα. Μέσω αυτής της απαίτησης ξεδιπλώνεται η κρυμμένη και παραποιημένη ιστορική αλήθεια εις βάρος των Αλβανών, ιδιαίτερα μετά το 1913 και κατά το πρώην κομμουνιστικό καθεστώς. Η απαίτηση αυτή θα συμβάλει στο καλύτερο μέλλον μας, στον εκδημοκρατισμό των κοινωνιών στις χώρες της περιοχής, στην ελευθερία και στην ισότητα μεταξύ αυτών των γειτονικών λαών, στην ενίσχυση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας.
Τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης, οι ΜΚΟ, εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες,που υποστηρίζονται από την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία και την Ελληνική Ακαδημία Επιστημών, οργανώνουν διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες σε μεγάλες πόλεις της χώρας, κυρίως στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη,για το όνομα της Μακεδονίας.
Επίσης, πολλοί πολίτες της πΓΔΜ που οργανώθηκαν από ορισμένα κόμματα της αντιπολίτευσης και οργανώσεις,έκαναν πατριωτικές διαδηλώσεις χωρίς διακοπή στους δρόμους των Σκοπίων., ενώ οι περισσότεροι Αλβανοί, ειδικά τα πολιτικά κόμματα,πολιτικοί και διανοούμενοι, είναι σιωπηλοί για το θέμα αυτό. το όνομα της πΓΔΜ, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, ήταν στους Αλβανούς, επειδή είναι οι μόνοι ιθαγενείς σε αυτούς τους τομείς.
Προτάσεις για την αλλαγή του συνταγματικού ονόματος της πΓΔΜ, με ένα νέο όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό, όπως «Άνω Μακεδονία» και «Βόρεια Μακεδονία», ανοίγει νέα προβλήματα και εδαφικές διεκδικήσεις έναντι των γειτονικών χωρών της Μακεδονίας, την Αλβανία και τη Βουλγαρία, δεν αντιπροσωπεύουν την ιστορική και εθνοτική πραγματικότητα της χώρας αυτής και, ως εκ τούτου, είναι απαράδεκτες για τους αυτόχθονες Αλβανούς στη Μακεδονία.
Η πρόταση για την αλλαγή του συνταγματικού ονόματος της πΓΔΜ με ένα νέο όνομα με γεωγραφικό καθοριστικό παράγοντα σαν «Μακεδονία του Βαρδάρη», είναι επίσης απαράδεκτο για τους Αλβανούς στην ΠΓΔΜ, για τους λόγους που αυτή η ετικέτα βλάπτει το εθνικό συμφέρον των Αλβανών και Μακεδόνων, παραβιάζει την κυριαρχία του κράτους και με κάποιο τρόπο μετατρέπει τη Μακεδονία σε δεύτερο σερβικό κράτος, δεδομένου ότι:
1.Η Μακεδονία του Βαρδάρη περιλαμβάνει το τμήμα της περιοχής της Μακεδονίας, το οποίο μετά τη Συμφωνία του Βουκουρεστίου του 1913 δόθηκε στο Βασίλειο της Σερβίας. Σήμερα, το 98,09% (25.713 km2) του εδάφους που ονομάζεται «Μακεδονία του Βαρδάρη» ανήκει στη Δημοκρατία της Μακεδονίας, ενώ ένα άλλο μικρό τμήμα του εδάφους, όπου βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου Prohor Pchinski, αυτή τη στιγμή βρίσκεται εντός της Δημοκρατίας της Σερβίας ( με εμβαδόν επιφάνειας 1,91%).
2.
- Vardar Μπανοβίνα - ήταν κάποτε οι εδαφικές διοικητικές μονάδες του Γιουγκοσλαβικού Βασίλειου από το 1929 έως το 1941. Το έδαφος που εκτείνεται νότια της χώρας, στο πλαίσιο το οποίο ήταν μέρος του συνόλου της επικράτειας της σημερινής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, στο νότιο τμήμα της κεντρικής Σερβίας και τμήματα του νοτιοανατολικού Κοσσυφοπεδίου. Η περιοχή πήρε το όνομά της από τον ποταμό Βαρδάρη (αγγλικά: Bardhar), ο μεγαλύτερος ποταμός που διασχίζει τη Μακεδονία, ο οποίος πηγάζει στους πρόποδες του βουνού Σαρ και εκβάλλει στο Αιγαίο Πέλαγος.
- Η Δήλωση της ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας της Μακεδονίας πρέπει να αναγράφεται
«Το Μακεδονικό Κοινοβούλιο, σύμφωνα με το άρθρο 318 του Συντάγματος της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, για περίπτωση έκφρασης της βούλησης των πολιτών ενός κυρίαρχου και ανεξάρτητου Μακεδονικού κράτους σε μια λεκτική που πραγματοποιήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 1991, έφερε:
ΔΗΛΩΣΗ
Άρθρο 1
Συνέλευση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας στο δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου του τρέχοντος έτους, έτσι το δημοψήφισμα έλαβε κρατική υπόσταση και κυριαρχία της Δημοκρατίας της Μακεδονίας,οι πολίτες εξέφρασαν τη θέλησή τους και έδωσαν την ψήφο τους για τη Δημοκρατία της Μακεδονίας ως κυρίαρχο κράτος και ανεξάρτητη χώρα της Μακεδονίας με το δικαίωμα να εισέλθει στη μελλοντική ομοσπονδία κυρίαρχων κρατών της Γιουγκοσλαβίας ».
Το ζήτημα του δημοψηφίσματος ανεξαρτησίας της πΓΔΜ ήταν επίσης σε αυτό το πνεύμα: "Θέλετε η δίκαιη Μακεδονία να ενταχθεί στο μέλλον (ομοσπονδία) στα κυρίαρχα κράτη της Γιουγκοσλαβίας;"
Αλβανικά πολιτικά και μη πολιτικά κόμματα εκείνη την εποχή κάλεσαν τους Αλβανούς πολίτες στη Μακεδονία να μποϋκοτάρουν το δημοψήφισμα, μποϊκοτάροντας ομόφωνα, απαντώντας τέσσερις μήνες αργότερα με την έκφραση της πολιτικής τους θέλησης μέσω του δημοψηφίσματος για την Πολιτική Αυτονομία - στην Αλβανία στην πΓΔΜ, που πραγματοποιήθηκε στις 11-12 Ιανουαρίου 1992.
Η κύρια αιτία που μποϊκοτάρουν το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της πΓΔΜ, από την αλβανική πλευρά, έχει το περιεχόμενο της ερώτησης, που η δημοσκόπηση, σύμφωνα με την οποία απαιτείται να δηλώσουν ότι έχουν σχέση ή μελλοντική ένωση με κυρίαρχες δημοκρατίες της Γιουγκοσλαβίας, δηλαδή τη Σερβία και το Μαυροβούνιο .
Οι Αλβανοί στην ΠΓΔΜ, καθώς και οι αδελφοί τους στο Κοσσυφοπέδιο, σε καμία περίπτωση δεν ήθελαν περαιτέρω να ζουν κάτω από τη Σερβία, γνωρίζουμε ότι η διαδικασία της πρώην Γιουγκοσλαβικής καταστροφής ήταν μια πράξη που διαπράχθηκε από τη Σλοβενία και τη Κροατία που είχαν ήδη δηλώσει την ανεξαρτησία των κρατών τους, στις 25 Ιουνίου 1991.
Οι πρώην ανώτεροι αξιωματούχοι της κυβέρνησης της πΓΔΜ, προέκυψαν από το πρώην κομμουνιστικό καθεστώς, οι περισσότεροι από τους πράκτορες της πρώην Γιουγκοσλαβικής UDB, το 1991 άφησε τη Δημοκρατία της Μακεδονίας χωρίς πλήρη ανεξαρτησία, το οποίο δικαίως η διεθνής κοινότητα αναγνωρίζει σήμερα, αυτή τη κατάσταση με την αναφορά «πρώην γιουγκοσλαβικές δημοκρατίες» (μεταξύ των οποίων και οι πιο ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες, η Γερμανία και η Γαλλία), πιθανώς λόγω της αβεβαιότητας σχετικά με την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας, το ερώτημα του δημοψηφίσματος και τη δήλωση σχετικά με τη Μακεδονική ανεξαρτησία, η οποία εγκρίθηκε από τη συνέλευση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας (17 Σεπτεμβρίου 1991).
Με αυτό απελαύνονται οι Αλβανοί από τη διαδικασία οικοδόμησης του κράτους μετά την ανεξαρτησία της πΓΔΜ, και κατέστειλε το δικαίωμα των συστατικών του λαού, δηλώνοντας την «ένοχη αγωνοδίκη», «εχθροί του κράτους και της δημοκρατίας», «καταστροφή εν καιρώ στο ενιαίο κράτος», οι οποίοι θα πρέπει να ελέγχονται, να τιμωρούνται και να αρνηθούν σε αυτούς τα εθνικά δικαιώματα που απολάμβαναν πριν, σύμφωνα με το σύνταγμα του 1974, η κατάσταση των συστατικών ανθρώπων, το δικαίωμα στην επίσημη χρήση της αλβανικής γλώσσας, η χρήση της αλβανικής σημαίας κ.λπ.
ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΣΟΣΒΑΡΙΚΟ TETOVA SOT : Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου