Η μεταπολεμική και φτωχή Ελλάδα ήθελε κάτι διαφορετικό για να ξεχνάει. Οι φίλοι και οι κολλητοί των «Αποστατών» των δωσίλογων της κατοχής είχαν τον τρόπο τους. Όσοι δεν θα έφευγαν νύχτα για Γερμανίες και Αυστραλίες ακούγοντας Καζαντζίδη, θα χάζευαν την παιδική αθωότητα της Αλίκης...
..η «παράσταση» της Μεταπολίτευσης, η οποία μας οδήγησε στην καταστροφή των Μνημονίων. Αυτή η παράσταση των βενιζελικών ήθελε βυζιά, κώλους και άνετη ζωή με έτοιμο χρήμα. Καθόλου δύσκολο όταν ελέγχεις τα πάντα. Μιλάμε για «δούλεμα»
Από την Αλίκη του σινεμά θα πηγαίναμε στην Ελένη της ιδιωτικής τηλεόρασης...
Και σήμερα πάνω κάτω τα ίδια...μπορεί να λείπει η "αθώα" εθνική μας ξανθιά...αλλά αυτό δεν παίζει και μεγάλο ρόλο...Είναι οι απόλυτοι κυρίαρχοι...τώρα που ξεπουλιούνται τα πάντα, οι βενιζελικοί είναι εντός της μόδας...άσχετα αν αυτή η μόδα μυρίζει έντονη Βαλκανίλα...και πρέπει να μυρίζει Βαλκανίλα μιας και η Ελλάδα κάνει την μετάβαση από την σοβιετία στον έξω κόσμο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου