Πολ Αντωνόπουλος, ανεξάρτητος γεωπολιτικός αναλυτής.
Στις 27 Μαΐου, το πολιτικό κίνημα Italia Libera υπέβαλε συνταγματικό νομοσχέδιο στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο ζητώντας δημοψήφισμα για την Ιταλία να αποχωρήσει από την ΕΕ. Μετά από χρόνια συζητήσεων, ο θεμέλιος λίθος τέθηκε για τους Ιταλούς να συζητήσουν εάν θέλουν να παραμείνουν στην ΕΕ ή να ακολουθήσουν το Ηνωμένο Βασίλειο έξω από το μπλοκ. Το νομοσχέδιο που παρουσίασε η Italia Libera στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο φέρει τον τίτλο «Πρόσκληση για δημοψήφισμα για την απόσυρση του κράτους από την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Αποτελεσματικά, η Italia Libera απέδειξε ότι είναι δυνατόν να ακολουθήσουμε ένα θεσμικό μονοπάτι για να επιτρέψουμε στους πολίτες να αποφασίσουν εάν θέλουν να παραμείνουν στην ΕΕ ή όχι - και για όσους θέλουν να φύγουν, τώρα είναι η καλύτερη στιγμή λαμβάνοντας υπόψη τη μαζική μείωση της δημοτικότητας για το μπλοκ μετά την εγκατάλειψή τους από την Ιταλία, όταν βρισκόταν στο αποκορύφωμα της πανδημίας του κοροναϊού.
Ο Gian Luca Proietti Toppi, δικηγόρος που εμπλέκεται στο νομοσχέδιο, δήλωσε ότι είναι απαραίτητο να προσεγγίσετε τους απλούς Ιταλούς και να «ανοίξετε τα μάτια τους για τις επιβλαβείς συνέπειες της συμμετοχής σε μια Ένωση χωρίς ψυχή και βασισμένη μόνο στη χρηματοδότηση. Είναι σαφές ότι με την κατάθεση των 50.000 υπογραφών που απαιτούνται για την έναρξη της κοινοβουλευτικής διαδικασίας της πρότασης, θα ανοίξει μια ευρεία συζήτηση σχετικά με την ευκαιρία εξόδου από το κλουβί της ΕΕ και του ευρώ. "
Συνέχισε να εξηγεί ότι «οι επιπτώσεις της απελευθέρωσης της παλιάς ηπείρου από αυτήν τη γραφειοκρατική και καταπιεστική υπερδομή θα είναι σίγουρα πολύπλοκες για τη διαχείριση. Ωστόσο, η Italia Libera, που είναι ο πρώτος υποστηρικτής της Επιτροπής που συγκέντρωσε τις απαραίτητες υπογραφές, έχει ήδη βάλει εμπειρογνώμονες και ακαδημαϊκούς να εργαστούν για να καταρτίσουν ένα σχέδιο που θα εξασφαλίσει την εξοικονόμηση Ιταλών και από το χρέος. "
Αν και δεν ανέφερε την εγκατάλειψη της Ιταλίας από την ΕΕ κατά τη διάρκεια της κορυφής της πανδημίας του κοροναϊού, τόνισε πώς το μπλοκ εκμεταλλεύεται οικονομικά την Ιταλία, όπως και σε όλη τη Μεσόγειο Ευρώπη, με εξαίρεση τη Γαλλία.
Υπάρχουν πολλές θετικές πτυχές στην ΕΕ, ιδίως η ελεύθερη κυκλοφορία των ανθρώπων και μια συντονισμένη προσπάθεια καταπολέμησης του εγκλήματος μέσω της Ευρωπόλ, αλλά αυτές οι πολυμερείς συμφωνίες μπορούν να υπάρξουν χωρίς Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και κυρίαρχα θεσμικά όργανα με έδρα τις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο. Όπως εξήγησε ο Τόπι, η Ιταλία φαντάστηκε την ΕΕ να είναι «μια κοινότητα λαών και όχι τραπεζίτων». Αυτός είναι ο λόγος που ανακοίνωσαν το νομοσχέδιο την ίδια ημέρα ένα πρωτοφανές Ταμείο Ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης έγινε επίσημο. Αυτό το ταμείο δημιουργήθηκε μόνο λόγω της αντίδρασης που έλαβε λόγω του αρχικού αδιαφορίας του μπλοκ για να βοηθήσει τις ήδη προβληματικές οικονομίες της ΕΕ που καταστράφηκαν περαιτέρω από την πανδημία.
Με την εκτεταμένη δυσαρέσκεια της Νότιας Ευρώπης για το πώς η ΕΕ εγκατέλειψε τα υποτιθέμενα φιλελεύθερα ιδεώδη της, ιδίως τη Γερμανία, υπέρ της εξυπηρέτησης εσωτερικών συμφερόντων, οι ηγέτες του μπλοκ παίζουν τώρα. Η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ο δεξιός άνθρωπος της Άνγκελα Μέρκελ σε προηγούμενες γερμανικές κυβερνήσεις, η Ουρσούλα Βον Ντερ Λέιν και ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Κριστίν Λαγκάρντ, που ήταν επίσης πρώην μέλος της Τρόικας των τραπεζιτών, ανακοίνωσαν τα πρωτοφανή μέτρα να βοηθήσει την Ευρώπη μέσω των οικονομικών της δεινών. Αυτή τη φορά υποσχέθηκαν πραγματική βοήθεια που δεν θα υποκαθιστούσε εντελώς τις κρατικές δομές και ολόκληρες οικονομίες όπως αυτό που συνέβη στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία και, σε μικρότερο βαθμό, την Ιταλία, για το σύνολο της δεκαετίας του 2010. Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας αναμένει πτώση του ΑΕΠ κατά 13% το 2020,
Ωστόσο, οι Ιταλοί θυμούνται ότι ο Λαγκάρντ ανακοίνωσε στις 13 Μαρτίου, όπως ακριβώς ο κοροναϊός άρχισε να κατακλύζει τα νοσοκομεία, ότι η πανδημία ήταν μόνο ιταλικό πρόβλημα. Αυτός ήταν ο καταλύτης που είδε τους απλούς Ιταλούς να αρχίζουν να αφαιρούν τις σημαίες της ΕΕ από το κοινό και να τις αντικαθιστούν με ρωσικές και κινεζικές σημαίες σε ευγνωμοσύνη για τη σημαντική βοήθεια που έδωσαν αυτές οι δύο χώρες στην Ιταλία όταν εγκαταλείφθηκε από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.
Ένα «Italexit» θα αποτελούσε μεγαλύτερο πλήγμα στο κύρος της ΕΕ και στη συνέχεια του Brexit. Η Ιταλία, ως χώρα της G20, χρησιμοποιεί το Eurodollar σε αντίθεση με τη Βρετανία που διατήρησε την κυριαρχία του νομίσματος και συνέχισε να χρησιμοποιεί τη λίρα. Επομένως, για να αποφευχθεί η ισχυρή πιθανότητα ότι η Ιταλία τα επόμενα χρόνια θα μπορούσε να αποχωρήσει από την ΕΕ, οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο πρέπει να λάβουν υπόψη τις πολιτικές της αποτυχίες και να εργαστούν για να σχεδιάσουν μια νέα κοινότητα που θα σέβεται την εθνική κυριαρχία και ταυτότητα και βάσει της αμοιβαιότητας . Δεν είναι αποδεκτό το γεγονός ότι η Γερμανία παραμένει η κυρίαρχη χώρα της ΕΕ και ουσιαστικά κυβερνά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τις Ευρωπαϊκές Κεντρικές Τράπεζες, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Μια Ευρώπη απαλλαγμένη από αδίστακτους τραπεζίτες, γραφειοκράτες αυτοπαραπομπής και ανεπαρκείς πολιτικούς βρίσκεται στην πρώτη γραμμή εκείνων που πιέζουν τις αντίστοιχες χώρες τους να εγκαταλείψουν την ΕΕ ή να ζητήσουν τη μεταρρύθμισή της. Ωστόσο, για να επιτευχθεί αυτό, ένα μεγάλο κράτος πρέπει να ηγηθεί της ευθύνης και φαίνεται ότι η Ιταλία θα αναλάβει αυτόν τον μανδύα και θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το πρώτο κράτος Eurodollar που εγκατέλειψε την ΕΕ εάν δεν γίνουν δραστικές μεταρρυθμίσεις. Και η ιταλική έξοδος θα έχει σίγουρα ένα φαινόμενο ντόμινο σε όλη την Ευρώπη.
ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΟ
Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου