Μέχρι πρότινος ήμουν από αυτούς που πίστευαν πως οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα
κάτσουν μέχρι τέλους, μέχρι τον Σεπτέμβριο του ’19 δηλαδή, προκειμένου
να φάνε ό,τι είναι να φάνε και μετά να ξεκουμπιστούν για τα καλά.
Μέχρι που άρχισαν να περιέρχονται σε γνώση μου κάποια φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους στοιχεία, που όμως αν ενώσει κανείς τις κουκίδες, τότε εύκολα αντιλαμβάνεται πως όπου να ‘ναι πάμε για εκλογές!
Και δεν αναφέρομαι τόσο στο «σκοπιανό», ή στο «ασφαλιστικό», ή στους δυο στρατιωτικούς μας που παραμένουν όμηροι του Σουλτάνου, με τον Κουβέλη και τον Καμένο να πετάνε αετό, ούτε καν στο νέο μέτωπο με τη Ρωσία που άνοιξε ο Κοτζιάς, και που απειλεί να τινάξει τον τουρισμό μας στον αέρα.
Όχι. Όλα αυτά είναι πταίσματα για τους ξεδιάντροπους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, που δεν τους κουνάει τίποτα από την καρέκλα τους.
Εκτός και αν κάποιοι νουνεχείς και ρεαλιστές εκεί μέσα, είδαν τι παίζει στη κοινωνία, έκατσαν κάτω και μέτρησαν τα συν και τα πλην, άρχισαν τους μακιαβελισμούς, και αποφάσισαν να τα παίξουν όλα για όλα στις κάλπες φέτος το φθινόπωρο, λίγο μετά τη ΔΕΘ (όπου θα υποσχεθούν τα πάντα όλα) διαβιβάζοντας τις καυτές πατάτες στα χέρια του Κυριάκου, με τους ίδιους να το παίζουν ξανά επαναστάτες εκ του ασφαλούς, στα πάνελ και στα πεζοδρόμια.
Πως το αντιλήφθηκα; Με κάτι σκόρπιες πληροφορίες μέσα από το αλωμένο από τον ΣΥΡΙΖΑ δημόσιο.
Ένα δημόσιο που μπορεί να μην προσέλαβε κανέναν μόνιμο υπάλληλο τα τελευταία χρόνια, αλλά παρ’ όλα αυτά έχει διογκωθεί με δεκάδες χιλιάδες μετακλητούς, συμβούλους, έκτακτους, συμβασιούχους, μερικής απασχόλησης και λοιπούς βολεμένους κομματόσκυλους.
Ένα δημόσιο το οποίο όχι μόνο δεν υφίσταται αξιολόγηση, αλλά και στο οποίο έχουν να γίνουν κρίσεις (προαγωγές δηλαδή) από την εποχή του Γιωργάκη.
Στο οποίο δημόσιο εδώ και πολλά χρόνια οι περισσότερες θέσεις ευθύνης είναι αντ’ αυτού, αφού οι τελευταίοι επίσημα κριθέντες τμηματάρχες και διευθυντές έχουν πάρει σύνταξη προ πολλού.
Και τι έρχεται τώρα και κάνει η αριστερή μας κυβέρνηση εν κρυπτώ; Αυτή που θα ήταν κάθε λέξη του Συντάγματος; Και μάλιστα εν μέσω θερινής ραστώνης, και πιο συγκεκριμένα Παρασκευές απόγευμα (μπας και περάσουν όλα στη ζούλα);
Να ήταν μια δυο περιπτώσεις, θα το έλεγες σύμπτωση. Έλα όμως που είναι πολλές, άρα κάτι σημαίνουν.
Τι συμβαίνει λοιπόν; Σε διάφορες σημαντικές υπηρεσίες τοποθετούνται ξαφνικά με αυθαίρετες αποφάσεις υπουργών και διοικήσεων, παρά τις αντιρρήσεις των αρμόδιων υπηρεσιακών οργάνων, διάφοροι υπάλληλοι, πολλές φορές νέοι στην ιεραρχία, χωρίς τα απαραίτητα προσόντα, σε καίριες θέσεις κλειδιά προϊσταμένων τμημάτων, διευθύνσεων και μονάδων, κόντρα σε κάθε θεσμικό κριτήριο περί προαγωγών, όλοι τους όμως με μοναδική κοινή συνισταμένη το ότι είναι «φίλα προσκείμενοι» στο καθεστώς, και συνήθως πρώην πασόκοι. Σύμπτωση;
Η καραμπινάτη αυτή παρατυπία που γίνεται, και που σε κάθε περίπτωση θα καταπέσει νομικά αν και εφόσον γίνουν ενστάσεις, όταν με το καλό εκδικαστούν και τελεσιδικήσουν οι εν λόγω υποθέσεις, κάτι το οποίο ουδόλως απασχολεί τις διοικήσεις και τους υπουργούς που λέγαμε, απλά δείχνει ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε απόγνωση, γνωρίζει πολύ καλά ότι σύντομα πέφτει, άρα προσπαθεί να αλώσει το δημόσιο από κάθε πλευρά, τοποθετώντας νάρκες, δηλαδή κομματικούς εγκάθετους στις διάφορες θέσεις ευθύνης, μπας και περισώσει ότι μπορεί εν όψει εκλογών, μαζεύοντας ψηφαλάκια, και μπας και υπονομεύσει θεσμικά και από μέσα το δημόσιο όταν με το καλό αναλάβει η Νέα Δημοκρατία, την οποία προσπαθεί να φέρει προ τετελεσμένων γεγονότων.
Είναι κάτι σαν την τακτική της καμένης γης δηλαδή, ή κάτι σαν αντάρτικο που θα μείνει κρυφά πίσω, να ανατινάζει γέφυρες και στρατηγεία, όταν αναλάβει ο Κυριάκος.
Έχουν γνώση οι φύλακες άραγε; Ποιος ξέρει; Θα το δούμε… προς το παρόν όμως, μαζί με τα βατραχοπέδιλα πάρτε μαζί σας και τα εκλογικά σας βιβλιάρια.
antinews.gr
Μέχρι που άρχισαν να περιέρχονται σε γνώση μου κάποια φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους στοιχεία, που όμως αν ενώσει κανείς τις κουκίδες, τότε εύκολα αντιλαμβάνεται πως όπου να ‘ναι πάμε για εκλογές!
Και δεν αναφέρομαι τόσο στο «σκοπιανό», ή στο «ασφαλιστικό», ή στους δυο στρατιωτικούς μας που παραμένουν όμηροι του Σουλτάνου, με τον Κουβέλη και τον Καμένο να πετάνε αετό, ούτε καν στο νέο μέτωπο με τη Ρωσία που άνοιξε ο Κοτζιάς, και που απειλεί να τινάξει τον τουρισμό μας στον αέρα.
Όχι. Όλα αυτά είναι πταίσματα για τους ξεδιάντροπους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, που δεν τους κουνάει τίποτα από την καρέκλα τους.
Εκτός και αν κάποιοι νουνεχείς και ρεαλιστές εκεί μέσα, είδαν τι παίζει στη κοινωνία, έκατσαν κάτω και μέτρησαν τα συν και τα πλην, άρχισαν τους μακιαβελισμούς, και αποφάσισαν να τα παίξουν όλα για όλα στις κάλπες φέτος το φθινόπωρο, λίγο μετά τη ΔΕΘ (όπου θα υποσχεθούν τα πάντα όλα) διαβιβάζοντας τις καυτές πατάτες στα χέρια του Κυριάκου, με τους ίδιους να το παίζουν ξανά επαναστάτες εκ του ασφαλούς, στα πάνελ και στα πεζοδρόμια.
Πως το αντιλήφθηκα; Με κάτι σκόρπιες πληροφορίες μέσα από το αλωμένο από τον ΣΥΡΙΖΑ δημόσιο.
Ένα δημόσιο που μπορεί να μην προσέλαβε κανέναν μόνιμο υπάλληλο τα τελευταία χρόνια, αλλά παρ’ όλα αυτά έχει διογκωθεί με δεκάδες χιλιάδες μετακλητούς, συμβούλους, έκτακτους, συμβασιούχους, μερικής απασχόλησης και λοιπούς βολεμένους κομματόσκυλους.
Ένα δημόσιο το οποίο όχι μόνο δεν υφίσταται αξιολόγηση, αλλά και στο οποίο έχουν να γίνουν κρίσεις (προαγωγές δηλαδή) από την εποχή του Γιωργάκη.
Στο οποίο δημόσιο εδώ και πολλά χρόνια οι περισσότερες θέσεις ευθύνης είναι αντ’ αυτού, αφού οι τελευταίοι επίσημα κριθέντες τμηματάρχες και διευθυντές έχουν πάρει σύνταξη προ πολλού.
Και τι έρχεται τώρα και κάνει η αριστερή μας κυβέρνηση εν κρυπτώ; Αυτή που θα ήταν κάθε λέξη του Συντάγματος; Και μάλιστα εν μέσω θερινής ραστώνης, και πιο συγκεκριμένα Παρασκευές απόγευμα (μπας και περάσουν όλα στη ζούλα);
Να ήταν μια δυο περιπτώσεις, θα το έλεγες σύμπτωση. Έλα όμως που είναι πολλές, άρα κάτι σημαίνουν.
Τι συμβαίνει λοιπόν; Σε διάφορες σημαντικές υπηρεσίες τοποθετούνται ξαφνικά με αυθαίρετες αποφάσεις υπουργών και διοικήσεων, παρά τις αντιρρήσεις των αρμόδιων υπηρεσιακών οργάνων, διάφοροι υπάλληλοι, πολλές φορές νέοι στην ιεραρχία, χωρίς τα απαραίτητα προσόντα, σε καίριες θέσεις κλειδιά προϊσταμένων τμημάτων, διευθύνσεων και μονάδων, κόντρα σε κάθε θεσμικό κριτήριο περί προαγωγών, όλοι τους όμως με μοναδική κοινή συνισταμένη το ότι είναι «φίλα προσκείμενοι» στο καθεστώς, και συνήθως πρώην πασόκοι. Σύμπτωση;
Η καραμπινάτη αυτή παρατυπία που γίνεται, και που σε κάθε περίπτωση θα καταπέσει νομικά αν και εφόσον γίνουν ενστάσεις, όταν με το καλό εκδικαστούν και τελεσιδικήσουν οι εν λόγω υποθέσεις, κάτι το οποίο ουδόλως απασχολεί τις διοικήσεις και τους υπουργούς που λέγαμε, απλά δείχνει ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε απόγνωση, γνωρίζει πολύ καλά ότι σύντομα πέφτει, άρα προσπαθεί να αλώσει το δημόσιο από κάθε πλευρά, τοποθετώντας νάρκες, δηλαδή κομματικούς εγκάθετους στις διάφορες θέσεις ευθύνης, μπας και περισώσει ότι μπορεί εν όψει εκλογών, μαζεύοντας ψηφαλάκια, και μπας και υπονομεύσει θεσμικά και από μέσα το δημόσιο όταν με το καλό αναλάβει η Νέα Δημοκρατία, την οποία προσπαθεί να φέρει προ τετελεσμένων γεγονότων.
Είναι κάτι σαν την τακτική της καμένης γης δηλαδή, ή κάτι σαν αντάρτικο που θα μείνει κρυφά πίσω, να ανατινάζει γέφυρες και στρατηγεία, όταν αναλάβει ο Κυριάκος.
Έχουν γνώση οι φύλακες άραγε; Ποιος ξέρει; Θα το δούμε… προς το παρόν όμως, μαζί με τα βατραχοπέδιλα πάρτε μαζί σας και τα εκλογικά σας βιβλιάρια.
antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου