Μυστικά και δίχως αίσθηση ευθύνης, η Ευρώπη επιστρέφει στο χάος της Λιβύης.

Το χάος της ανεξέλεγκτης “προσφυγικής” κρίσης φαίνεται πως δεν θα εμποδίσει τους ισχυρούς της Ευρώπης από το να δοκιμάσουν να αποτελειώσουν ένα άλλο χάος, που άφησαν στη μέση. Αλλά μια νέα αποσταθεροποίηση στη Λιβύη θα αυξήσει το παράνομο μεταναστευτικό ρεύμα προς την Ευρώπη, προκαλώντας έναν νέο φαύλο κύκλο...

Του Kieran Underwood για το περιοδικό "The Trumpet"
Απόδοση: "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"   Δορυφορικές εικόνες που κυκλοφόρησαν πρόσφατα επιβεβαιώνουν την άφιξη ευρωπαϊκών ειδικών δυνάμεων σε μια αεροπορική βάση κοντά στην Βεγγάζη της Λιβύης. Το ινστιτούτο γεωπολιτικών ερευνών Stratfor δημοσίευσε τις δορυφορικές αυτές εικόνες για πρώτη φορά στις 9 Μαρτίου. Οι εικόνες (όπως φαίνεται παρακάτω) δείχνουν καθαρά κάποιες κινήσεις, οι οποίες αποδεικνύουν ότι, γύρω από την αεροπορική αυτή βάση, γίνονται παρεμβάσεις από Δυτικές χώρες, οι οποίες αποσκοπούν στην λήψη προληπτικών μέτρων ασφαλείας.

Ένα δημοσίευμα της γαλλικής εφημερίδας "Le Monde" προκάλεσε σάλο στις 24 Φεβρουαρίου, όταν αναφέρθηκε σε κάποιες αναρτήσεις ιστολογίων, τα οποία ειδικεύονται σε θέματα γεωπολιτικής, και είχαν εντοπίσει την παρουσία γαλλικών ειδικών δυνάμεων στη Λιβύη από τα μέσα Φεβρουαρίου και μετά.

Τόσο οι αρχές της Λιβύης όσο και Γάλλοι αξιωματούχοι διέψευσαν τους ισχυρισμούς, πλην όμως πολλές άλλες φήμες άρχισαν εν τω μεταξύ να κυκλοφορούν, γύρω από αυτές τις μυστικές στρατιωτικές δραστηριότητες. Η "Le Monde" παρέθεσε δηλώσεις ενός ανώτερου αξιωματούχου, ο οποίος τόνισε: “Το τελευταίο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να προβούμε σε μια νέα στρατιωτική παρέμβαση στη Λιβύη. Θα πρέπει να απέχουμε από κάθε εμφανή στρατιωτική εμπλοκή. Είναι προτιμότερο να δράσουμε διακριτικά”.

Ενώ το Stratfor θεωρεί ότι αυτές οι πρόσφατες αφίξεις στρατευμάτων είναι όντως γαλλικής προέλευσης, καθησυχάζει τον αναγνώστη προσθέτοντας ότι “δεν πρόκειται να λάβουν μέρος σε σημαντικές πολεμικές επιχειρήσεις”. Ωστόσο, στο ίδιο κείμενο δημιουργείται μια αντίφαση, όταν ο αρθρογράφος εκτιμά ότι “οι προκαταρκτικές ετοιμασίες θα μπορούσαν να διευκολύνουν την ταχεία συσσώρευση δυνάμεων στην βάση μελλοντικά”.

Η Ιταλία, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν, όλες ανεξαιρέτως, δηλώσει ότι δεν αποκλείουν την αποστολή στρατευμάτων στη Λιβύη, καθώς οι συνθήκες στην χώρα αυτή επιδεινώνονται. Ο αριθμός των τρομοκρατών μισθοφόπων του Ισλαμικού Κράτους στη Λιβύη έχει διογκωθεί, φθάνοντας τους 6.000, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΗΕ, στα τέλη του 2015 δεν ξεπερνούσαν τους 3.000. Παράλληλα, οι πολλαπλές και ανταγωνιστικές κυβερνήσεις της Λιβύης είναι σε αδύναμη θέση, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατον να αντιμετωπίσουν μια περαιτέρω επέκταση του Ισλαμικού κράτους εντός της χώρας.

Ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ιταλία δήλωσε στις 4 Μαρτίου ότι η Ιταλία πρόκειται να στείλει 5.000 στρατιώτες στη Λιβύη. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι εκ των υστέρων αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι έγιναν αυτές τις δηλώσεις.

Όσον αφορά τις ΗΠΑ, θα πρέπει να θεωρείται απίθανη μια σύμπραξή τους σε νέα στρατιωτική επέμβαση, μέσω μιας αποστολής επιπλέον στρατευμάτων στη Λιβύη, τουλάχιστον υπό την παρούσα αμερικανική ηγεσία. Ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ανέφερε σε συνέντευξή του στο περιοδικό "The Atlantic", ότι “η Λιβύη περιήλθε σε μια κατάσταση αποσύνθεσης και χάους, διότι οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι τον είχαν πείσει να παρέμβει, δεν στήριξαν την αποστολή μέχρι το τέλος”. Ο Αμερικανός πρόεδρος αποκάλεσε τους Ευρωπαίους “βολεψάκηδες” και απρόθυμους “να ρισκάρουν στα δύσκολα”. Στη συνέχεια, πρόσθεσε: “Νόμιζα ότι μπορούσα να βασιστώ στους Ευρωπαίους, λόγω της γεωγραφικής εγγύτητάς τους με την Λιβύη”. 

Η Ευρώπη δίστασε να παρέμβει στη Λιβύη από την πτώση του Μουαμάρ Καντάφι το 2011 μέχρι σήμερα, ακόμη και μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις του Νοεμβρίου στο Παρίσι, όπου σκοτώθηκαν 130 άτομα, και οι οποίες ώθησαν την Γαλλία να κηρύξει πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους.

Είναι βέβαιο ότι πολλοί Λίβυοι θα ήταν έντονα αντίθετοι με μια μεγάλη διεθνή στρατιωτική  παρουσία στη χώρα τους, γεγονός που σημαίνει ότι οι Δυτικές χώρες θα πρέπει να κινηθούν διακριτικά, ώστε να αποφευχθούν οι οποιεσδήποτε πολιτικές επιπτώσεις. Επίσης, ο αριθμός των εριστικών κυβερνητικών σχημάτων μέσα στην χώρα καθιστά δύσκολη την οργάνωση μιας επέμβασης, χωρίς να συρθεί η χώρα σε κλιμακούμενες αντιπαλότητες.

Καθώς η παρουσία του ισλαμικού κράτους στη Λιβύη αυξάνεται, θα αναγκαστεί η Ευρώπη να δράσει πιο φανερά. Αλλά αν γίνει κάτι τέτοιο, δεν θα μετατραπεί ο μεταναστευτικός “διάδρομος” της Μεσογείου σε έναν “αυτοκινητόδρομο” για τρομοκράτες, που θα αποσκοπούν στην δημιουργία τρομοκρατικών πυρήνων και την διεξαγωγή τρομοκρατικών δράσεων σε ολόκληρη την Ευρώπη;

http://kostasxan.blogspot.com/2016/03/blog-post_814.html