Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα... Ο μοναχός που κάποτε κυβέρνησε μια ξακουστή πόλη, τη Φλωρεντία με...ακραίους χριστιανικούς νόμους!

Ο γνωστός σε πολλούς, ιδίως σε αυτούς που είναι ειδικευμένοι στην Μεσαιωνική Ιστορία της Ευρώπης, Τζερόλαμο Σαβοναρόλα, ένας δομινικανός μοναχός, επέβαλε στα τέλη του 15ου αιώνα μια ιδιότυπη δικτατορία: Την "δικτατορία του Χριστού"!
Σχόλιο από τον Πύρινο Λόγιο
Αφορμή γι' αυτό το μικρό αρθράκι, ήταν μια ακόμη ανάρτηση στο facebook του γνωστού μας Ηλία Καλλιώρα, η οποία φιλοξενεί ένα απόσπασμα από μια ομιλία του μακαριστού Μητροπολίτη και μαχητή του Χριστού Αυγουστίνου Καντιώτη, όπου ο μακαριστός γέροντας αναφέρεται στον Τζερόλαμο Σαβοναρόλα (Girolamo Savonarola, 1452-1498), έναν επαναστάτη μοναχό του Δομινικανού Τάγματος, ο οποίος εκείνον τον καιρό τα είχε βάλει με τον πλέον απεχθή και διεφθαρμένο Πάπα Αλέξανδρο τον ΣΤ', γνωστό περισσότερο ως Ροδρίγος Βοργία, ο οποίος βρέθηκε να είναι...Πάπας της Ρώμης(!) μέσα από διάφορες ραδιουργίες και συνομωσίες.
Η έκφυλη ζωή του Βοργία ήταν...θρυλική. Με δεκάδες ερωμένες-πόρνες και καμμιά...70αριά παράνομα παιδιά, πιο σημαντικά η πασίγνωστη έκφυλη ηθικά και φόνισσα Λουκριτία Βοργία και ο γιός του Καίσαρ Βοργία, επίσης το ίδιο και χειρότερο.
Πραγματικά, όπως είχε διαμορφωθεί ο δυτικός Χριστιανισμός μετά και το επίσημο Σχίσμα του 1054 από την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία της Κων/πολης, ήταν κάτι το ασύλληπτο. Η ακραία διαφθορά από τη μία μεριά και η άκρως λανθασμένη έννοια της διδασκαλίας του Σωτήρα Χριστού η οποία είχε επικρατήσει στην φραγκική Δύση, είχε γεννήσει πάρα πολλές ακραίες καταστάσεις, που έφταναν σε σημείο όπου οι πιστοί ...έφτυναν...στον κόρφο τους όταν απαντούσαν στο δρόμο παπικούς ιερείς και μοναχούς.
Η ανάρτηση του Καλλιώρα λοιπόν, που αναφέρεται στον Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνο Καντιώτη, δείχνει σε ποιό βαθμό είχε φτάσει η ακρότητα στην χριστιανική Δύση ελέω της διαφθοράς και της πλάνης που επικρατούσαν (και οι δύο) ως στάτους κβό πλέον.
Να υπογραμμίσω επίσης, πως ο Σαβοναρόλα, εναντιονόταν ακόμη και στην ίδια την τέχνη (ζωγραφική, γλυπτική) η οποία ανθούσε στον πόλη της Φλωρεντίας.
Ας δούμε λοιπόν την αναρτηση, αξίζει τον κόπο!
Μόνο μία φορὰ κυβερνήθηκε μία πόλι μὲ τὸ Χριστό. Καὶ αὐτὴ ἡ πόλι εἶνε ἡ Φλωρεντία. Καὶ κυβερνήθηκε ἔτσι μόνο γιὰ τέσσερα χρόνια. Μετὰ κάψανε τὸν κυβερνήτη. Ἦταν σπουδαῖος ἄνθρωπος.
Ἐκεῖ ἐπικρατοῦσε διαφθορά, κακία, ἀναρχία. Παρουσιάστηκε ὅμως αὐτός, ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλυτέρους τῆς παγκοσμίου ἱστορίας, ὁ Ἱερώνυμος Σαβoναρόλας. Αὐτός, δὲν ξέρω πῶς, μὲ τὴν ἀξία του ἢ μὲ τὸ παράδειγμά του, κατώρθωσε νὰ πάρῃ τὴν ἐξουσία στὰ χέρια του. Καὶ εἶπε· Τί προτιμᾶτε, Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Ναζωραῖον τὸν ἐσταυρωμένον ἢ τοὺς μεδίκους; (ἔτσι κι ἐλέγοντο οἱ ἀντίπαλοί του, "μέδικοι"· ἦταν κάτι κτηνώδεις ὑπάρξεις). 'Ἔγινε δημοψήφισμα καὶ ἀπήντησε ὁ λαός· "Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον". Ὑπάρχει μάλιστα ἀκόμη μία πλάκα στὴ Φλωρεντία, που λέει· "Σήμερον ἡ Φλωρεντία ἐξέλεξε ὡς βασιλέα της Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον". Ὁ Σαβοναρόλας ἦταν ἄνθρωπος ποὺ πίστευε, ὅτι μὲ τὸ Εὐαγγέλιο πρέπει νὰ κυβερνηθῇ ὁ κόσμος... Κάλεσε λοιπόν ὅλους στὴν πλατεῖα τῆς Φλωρεντίας καὶ τοὺς εἶπε· -Σᾶς συγχαίρω ποὺ ἐκλέξατε ὡς ἀρχηγὸ καὶ βασιλέα τὸν Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον. -Ναί, ζήτω ὁ Βασιλεὺς Χριστός!... Πανηγύρι, φωνές, ἐνθουσιασμοί.
-Λοιπόν, τοὺς λέει τώρα, ἐλᾶτε αὔριο, γιὰ νὰ σᾶς διαβάσω τὰ βασιλικὰ διατάγματα τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Ναζωραίου. Ἔχει βασιλικὰ διατάγματα ὁ Χριστός, καὶ εἶνε γεμάτο τὸ Εὐαγγέλιο ἀπ' αὐτά.
Τὴν ἑπομένη ἡμέρα ξαναμαζεύτηκαν ὅλοι καὶ διαβάστηκε τὸ πρῶτο διάταγμα·
-Ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀπὸ αὔριο κλείνουν ὅλες οἱ ταβέρνες τῆς Φλωρεντίας. Αὐτὸ εἶνε τὸ θέλημα τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Ναζωραίου. -Ὤχ! ἄρχισαν νὰ φωνάζουν ἀπὸ κάτω. Δίνει ἐντολὴ στὴν ἀστυνομία, νὰ κλείσουν ὅλες τὶς ταβέρνες· εἶχε ἐξουσία. Ἄρχισαν οἱ ταβερνιάρηδες νὰ διαμαρτύρωνται. -Τί θὰ κάνουμε ἐμεῖς τώρα; ἔλεγαν.
-Κάντε, τοὺς ἀπαντᾷ, ὅ,τι δουλειὰ θέλετε. Φυτεύετε πατάτες, ντομάτες. Δὲν θ' ἀφήσουμε τὶς ταβέρνες σας ἀνοιχτές, γιὰ νὰ μεθοῦν καὶ νὰ γίνωνται ἐγκλήματα.
Τοὺς καλεῖ μὲ σάλπιγγες ἐκ νέου καὶ διαβάζει δεύτερο διάταγμα·
-Ἀπὸ αὔριο θὰ κλείσουν ὅλα τὰ πορνεῖα καὶ κάθε πόρνη θὰ ἐκδιωχθῇ 50 χλμ. ἔξω ἀπὸ τὴ Φλωρεντία.
-Ὤχ! φωνάξανε πάλι ὅλοι οἱ μασκαράδες ἀπὸ κάτω. Τὴν ἑπομένη ἡμέρα τὶς σταμάτησαν καὶ αὐτές, καὶ δὲν ὑπῆρχε πόρνη στὴ Φλωρεντία. Καὶ τὶς ἑπόμενες μέρες ἔβγαλε καμμιὰ δεκαριὰ ἄλλα διατάγματα. -Γιὰ νὰ γίνεται οἰκονομία, τοὺς εἶπε, κρέας δὲν θὰ τρῶτε κάθε μέρα. Μόνο τὸ Πάσχα καὶ τὰ Χριστούγεννα. Νὰ τρώτε χόρτα καὶ ὄσπρια καὶ κρίθινο ψωμί. Ἐφαρμόστηκαν αὐτά. Καὶ τὸ κρέας ξέρετε ποῦ κατέπεσε; Ἦταν φθηνότερο ἀπὸ τὰ λάχανα. Γιατί ἡ ζήτησι φέρνει τὴν αὔξησι τῶν τιμῶν. Ἄρχισαν νὰ στενοχωροῦνται. Αὐτὸς ποὺ ἤθελε τὸ γκλού-γκλού, ἔλεγε· "Καλὴ ἡ βασιλεία τοῦ Χριστοῦ, αλλὰ μὲ τὸ κρασί". Αὐτὸς ποὺ ἀγαποῦσε τὰ χρήματα, ἔλεγε· "Καλὸς εἶνε ὁ Χριστός, ἀλλὰ θέλω καὶ τὸ πουγγί". Αὐτὸς ποὺ ἀγαποῦσε τὶς πόρνες, ἔλεγε· "Καλὰ τὰ λέει ὁ Χριστός, ἀλλὰ καὶ τούτη νὰ εἶνε δίπλα μου"... Ἀπὸ δῶ-ἀπὸ κεῖ, μαζετήκανε ὅλοι οἱ δυσαρεστημένοι καὶ ξεσηκώθηκαν ἐναντίον του... Στὸ τέλος ἔκαναν ἕνα κίνημα, τὸν ἔπιασαν καὶ τὸν φυλάκισαν.
Τὸ τί μαρτύρια ὑπέφερε αὐτὸς ὁ ἄξιος ἄνθρωπος, δὲν περιγράφεται. Μετὰ τὸν ἔβγαλαν ἀπὸ τὴ φυλακὴ καὶ τὸν ἔκαψαν.
Ἔπειτα ὅμως ἀπὸ μερικὰ χρόνια τὸν εὐγνωμονοῦσε ἡ πόλι καὶ ἔστησε τὸ ἄγαλμά του. Αὐτὸ γίνεται πάντοτε. Δὲν θέλεις, λαέ, Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον; Ἔ, ἄφησε τότε νὰ ἐκλέγωνται οἱ Βαραββᾶδες σου καὶ νὰ σὲ κυβερνοῦν οἱ ἀντίχριστοι... Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης + |
Με αυτό το κείμενο, το οποίο και αποτελεί μέρος μια από τις μαχητικές ομιλίες του, ο σεβαστός αυτός μαχητής του Χριστού, ο οποίος τα είχε βάλει σε μεγάλο βαθμό τόσο με τον τότε Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα, όσο - και κύρια - με το ΠΑΣΟΚ του Α.Παπανδρέου για την νομοθέτηση περί του πολιτικού γάμου, ήθελε να στηλιτεύσει, έστω και με λαθεμένο τρόπο, πως η εξουσία στην Ελλάδα αντιστρέφεται πλέον τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, νομοθετώντας με τρόπο αντιχριστιανικό.
Και μη ξεχνάμε επίσης, πως η νέα τότε εξουσία του ΠΑΣΟΚ, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα μέσω της αφείδωλης διανομής χρημάτων στη κοινωνία, μετέτρεψε τον μέσο Έλληνα από...εγκρατή και νοικοκύρη σε ένα αδηφάγο καταναλωτικό όν και με κερασάκι στη τούρτα τους αντιτιθέμενους στον Ορθοδοξία νόμους ("πολιτικός γάμος", "συναινετικό και γρήγορο διαζύγιο", "κατάργηση της ποινικοποίησης της μοιχείας", "χειραφέτηση της γυναίκας" κλπ), οι οποίοι αυτοί νόμοι ουσιαστικά συγκλόνισαν την ελληνική κοινωνία και ασφαλώς, προκάλεσαν την μήνιν του μαχητή Αυγουστίνου, μετέτρεψαν την ελληνική κοινωνία σε ...κάτι άλλο, ξένο προς την έννοια του παραδοσιακού Ρωμιού.
Τα λόγια αυτά που είπε προς το χριστεπώνυμο πλήθος, εργσλειοποιώντας τον Σαβοναρόλα και το έργο του κατά κάποιο τρόπο, δεν ήταν παρά ένα ξέσπασμα θυμού εναντίον όλων όσων προσπαθούν να κλυδωνήσουν την κοινωνία συθέμελα και να την απομακρύνουν από τον παραδοσιακά ελληνικό, ορθόδοξο βίο.
Όχι ότι πίστευε κι εκείνος σε αυτές τις ακρότητες. Πίστευε όμως ακράδαντα, ότι η τότε εξουσία στην Ελλάδα, πολτική και ιερατική, θα οδηγούσαν τον λαό σε σταδιακή παρακμή και σήψη, πράγμα που σήμερα είναι δυστυχώς η απτή πραγματικότητα.
Ο Σαβοναρόλα από την άλλη μεριά, ασφαλώς και υπήρξε μια μοναδική μορφή του παπικού Χριστιανισμού. Τα κηρύγματα του, τόσο εναντίον του Πάπα Βοργία-Αλεξάνδρου ΣΤ', όσο και εναντίον των Μεδίκων, μιας μεγάλης πλούσιας και παντοδύναμης οικογένειας η οποία ουσιαστικά κυβερνούσε την πόλη, ήταν ένας πραγματικός καταιγισμός από κατηγορίες. Αυτή ακριβώς η φλογερή του υπόσταση, έκανε τον λαό να τον προσέξει ιδιαίτερα και να τον θεωρήσει ως Άγια μορφή.
Ωστόσο, η διαφθορά στην οποία ήταν βουτηγμένη η δυτική κοινωνία αλλά και η ίδια η ιερωσύνη, τον ώθησαν, όταν πλέον κατάφερε να πείσει τους Φλωρεντιανούς να του δώσουν την εξουσία της πόλης, στο να εφαρμόσει την επόμενη ακριβώς μέρα ένα είδος...στυγνής θρησκευτικής δικτατορίας, παρόμοιας με τα θεοκρατικά καθεστώτα των μουσουλμανικών κρατών (Ιράν, Σαουδ. Αραβία, Κατάρ, Υεμένη κλπ), η οποία βέβαια και δεν άντεξε περισσότερο από 3,5-4 χρόνια.
Η οικονομική ζωή της πόλης σχεδόν ερημώθηκε, οι κάτοικοι είχαν κλειστεί μέσα στα σπίτια τους και ο φόβος για το οτιδήποτε έπρατταν ήταν διάχυτος.
Οι γυναίκες κυκλοφορούσαν καλυμμένες με μαντήλες (στο μεταξύ είχαν απαγορευτεί οι καθρεύτες και τα γυναικεία καλλυντικά) οι άντρες είχαν γίνει περισσότερο εριστικοί, ο φόβος μήπως και οδηγηθούν στη κρεμάλα λόγω αμαρτήματος κλπ αποτελούσαν την καθημερινότητα στην Φλωρεντία.
Κάποια στιγμή βεβαίως, αυτού του είδους η ζωή...κούρασε τον πληθυσμό και αυτό το αντελήφθη γρήγορα ο Πάπας Βοργίας, που άλλο που δεν ήθελε για να τον βγάλει απ τη μέση, βουλώνοντας του έτσι το στόμα δια παντός.
Πράγματι, αφού τον "αναθεμάτισε" (αφορισμός κανονικός δηλαδή αλλά με βαριές κατηγορίες), διέταξε ένα τμήμα της φρουράς του Βατικανού να τον συλλάβει και να τον εκτελέσει. Έτσι, τον Μάϊο του 1498, ο Σαβοναρόλα κρεμάστηκε στην κεντρική πλατεία της Φλωρεντίας (όπου σήμερα κοσμείται από το άγαλμα του) μέσα σε λαϊκές αποδοκιμασίες.
Ο Σαβοναρόλα, δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ενας ...άλλος Μητροπολίτης Καντιώτης της εποχής, που προσπάθησε να καταπολεμήσει την προχωρημένη πλέον διαφθορά τόσο σε επίπεδο εξουσίας (Μέδικοι), όσο και σε επίπεδο ιερωσύνης (Βοργίας-Αλέξανδρος ΣΤ'). Ο τρόπος όμως που επί του πρακτέου εφάρμοσε ως ηγέτης για την πάταξη της διαφθοράς, έφερε τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα.
Δεν είναι αυτός ο τρόπος του Θεού. Ο Χριστός, όπως πολύ σωστά διατύπωσε και ο μέγας Φώτης Κόντογλου, είναι το απαύγασμα της Ελευθερίας. Ο άνθρωπος, ως πλάσμα του Θεού κατ' εικόνα και ομοίωση (το πιστοποιεί με την εικόνα Του ο ίδιος ο Κύριος) πρέπει να είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.
Ελεύθερος στο να αποφασίζει ο ίδιος το πώς θέλει να διαχειριστεί τη ζωή του, ελεύθερος να αποφασίζει αν θα πάει με τον δρόμο τον εύκολο ή τον...δύσκολο που οδηγεί απ' ευθείας στον Θεό, ελεύθερος να επιλέξει τον Θεό ή τον..Μαμωνά.
Οι - όποιοι - νόμοι, θρησκευτικοί ή μη, όταν εφαρμόζονται με τον λάθος τρόπο που είναι η στυγνή επιβολή, δεν δημιουργούν ανθρώπους με καλωσύνη στις καρδιές τους. Δημιουργούν απλά...φοβισμένα "τέρατα".
Το βλέπουμε ήδη σήμερα με τους απάνθρωπους μουσουλμανικούς θεοκρατικούς νόμους, το είδαμε και στην περίπτωση των Ιουδαίων, όπου οι ίδιοι αυτοί νόμοι (του Μωϋσέως) και που αυτοί μεταβαλλόταν ανάλογα με τις ορέξεις των Φαρισαίων, στο τέλος οδήγησαν το εβραϊκό έθνος στην καταστροφή, αφού πρώτα είχαν εργαλειοποιηθεί κατάλληλα από αυτούς στο να οδηγήσουν τον υπέρτατο Ιησού στα μεγαλύτερα και φρικτότερα μαρτύρια και στην Σταύρωση.
Ο Λόγος του Θεού, δεν μπορεί να πιάσει τόπο με κανενός είδους βία. Με κανενός είδους απαγόρευση ή απειλή. Ο Σατανάς ξέρει πολύ καλά τον ρόλο του και επομένως, η κάθε μορφής βία, μετατρέπεται από τον άνθρωπο σε οργή ενάντια στον ίδιο τον Θεό.
Ο Χριστός, δεν ήρθε για να επιβάλει κανένα νόμο. Αντιθέτως μάλιστα! Μίλησε για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Και ο δρόμος προς την Ελευθερία, είτε αυτή έχει να κάνει με την αντιμετώπιση της τυρρανίας είτε για την απαλλαγή από τα δεσμά της αμαρτίας, πάντα περνάει μέσα από το δρόμο της Αληθειας και της προσευχής. Δεν το λέω εγώ, ο ίδιος ο Κύριος το λέει με τις πράξεις Του.
Ο Σαβοναρόλα, ως παπικός βεβαίως, επιχείρησε να εγκαταστήσει μια θρησκευτική δικτατορία, που δεν είχε να ζηλέψει σε τίποτε από αυτή που είχαν οι Μέδικοι προκάτοχοι του. Οι προθέσεις του δεν ήταν κακές. Ήταν όμως λάθος και ενάντια στο θέλημα του Θεού.
Ο Σαβοναρόλα, ήταν ένας μοναχός που γαλουχήθηκε από τον Παπισμό. Επομένως, ούτε άγιος μπορεί να αποκληθεί, ούτε...καλός και συμπονετικός.
Απλά, ο δικός του "Χριστιανισμός", δεν έχει καμμιά απολύτως σχέση με τον Χριστιανισμό της Ορθοδοξίας. Κι επειδή η Ορθοδοξία είναι η πραγματική Εκκλησία του Χριστού, αυτή η ίδια απορρίπτει και τις πρακτικές του Σαβοναρόλα.
Πύρινος Λόγιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου