Bρισκόταν κρυμμένο κάτω από μέτρα ηφαιστειακού βράχου και τέφρας για 2.000 χρόνια, ένα εύρημα «που γίνεται μία φορά τον αιώνα» αποκαλύφθηκε στην αρχαία ρωμαϊκή πόλη της Πομπηίας.
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στην Πομπηία, ένα πολυτελές ιδιωτικό λουτρό – ενδεχομένως το μεγαλύτερο που έχει βρεθεί ποτέ εκεί – με ζεστούς και κρύους χώρους, εξαίσια έργα τέχνης και μια τεράστια πισίνα.
Το συγκρότημα που μοιάζει με σπα βρίσκεται στην καρδιά μιας μεγάλης κατοικίας που αποκαλύφθηκε τα τελευταία δύο χρόνια κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης ανασκαφής.
Τα πτώματα ανήκαν σε μια γυναίκα, ηλικίας 35 έως 50 ετών, η οποία κρατούσε κοσμήματα και νομίσματα, και σε έναν νεότερο άνδρα στην εφηβεία ή στις αρχές της δεκαετίας του 20.
Είχαν οχυρωθεί σε ένα μικρό δωμάτιο, αλλά σκοτώθηκαν καθώς ένα τσουνάμι από υπέρθερμο ηφαιστειακό αέριο και τέφρα – γνωστό ως πυροκλαστική ροή – διέσχισε την πόλη.
«Πρόκειται για ένα δραματικό μέρος και ό,τι βρίσκετε εδώ σας λέει για το δράμα», λέει η συντηρήτρια της Πομπηίας, δρ Ludovica Alesse.
Το ένα τρίτο της αρχαίας πόλης εξακολουθεί να βρίσκεται κρυμμένο κάτω από τα ηφαιστειακά συντρίμμια της καταστροφής, αλλά η νέα ανασκαφή -η πιο εκτεταμένη εδώ και μια γενιά- παρέχει νέες πληροφορίες για την αρχαία ρωμαϊκή ζωή.
Τους αρχαιολόγους ακολούθησε μια ομάδα ντοκιμαντέρ από το BBC και το Lion TV, για μια σειρά με τίτλο Πομπηία: Η νέα ανασκαφή.
Ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο της Πομπηίας έχει πλέον αποκαλυφθεί, αποκαλύπτοντας ένα πλυντήριο και ένα αρτοποιείο, καθώς και τη μεγάλη ιδιωτική κατοικία. Πιστεύεται ότι όλα αυτά ανήκαν σε ένα πλούσιο άτομο, πιθανότατα στον Aulus Rustius Verus, έναν πολιτικό με επιρροή στην Πομπηία.
Η ανακάλυψη του λουτρού αποτελεί περαιτέρω επιβεβαίωση της ελίτ του, λέει ο Δρ Ζουχτρίγκελ.
«Υπάρχουν μόνο λίγα σπίτια που διαθέτουν ιδιωτικό συγκρότημα λουτρών, οπότε ήταν κάτι πραγματικά για τους πλουσιότερους των πλουσίων», λέει. «Και αυτό είναι τόσο τεράστιο – είναι ίσως το μεγαλύτερο συγκρότημα λουτρών σε ιδιωτικό σπίτι της Πομπηίας».
Όσοι είχαν την τύχη να χρησιμοποιήσουν τη σουίτα των λουτρών θα γδύνονταν σε ένα αποδυτήριο με ζωηρούς κόκκινους τοίχους και ψηφιδωτό δάπεδο διάσπαρτο με γεωμετρικά μοτίβα που ήταν επενδεδυμένα με μάρμαρο από όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Στη συνέχεια θα πήγαιναν στο ζεστό δωμάτιο, θα έκαναν μια βουτιά στο λουτρό και θα απολάμβαναν τη ζεστασιά που έμοιαζε με σάουνα, η οποία παρέχεται από ένα ψευδοδάπεδο που επέτρεπε τη ροή ζεστού αέρα από κάτω και από τοίχους με κοιλότητα όπου η θερμότητα μπορούσε να κυκλοφορήσει.
Στη συνέχεια μετακινούνταν στο θερμό δωμάτιο με τα έντονα χρώματα, όπου το λάδι έτριβε το δέρμα, πριν το ξύσουν με ένα καμπυλωτό όργανο που ονομαζόταν strigil.
Τέλος, θα έμπαιναν στο μεγαλύτερο και πιο εντυπωσιακό δωμάτιο από όλα – το frigidarium, ή ψυχρό δωμάτιο. Περιτριγυρισμένος από κόκκινες κολώνες και τοιχογραφίες αθλητών, ο επισκέπτης μπορούσε να δροσιστεί στην πισίνα, η οποία είναι τόσο μεγάλη που χωρούσαν σε αυτήν 20-30 άτομα.
«Τα ζεστά καλοκαίρια, μπορούσατε να καθίσετε με τα πόδια σας στο νερό, συζητώντας με τους φίλους σας, ίσως απολαμβάνοντας ένα φλιτζάνι κρασί», λέει ο Δρ Zuchtriegel.
Το λουτρό είναι το τελευταίο εύρημα που αναδύθηκε από αυτό το εξαιρετικό σπίτι.
Πέρυσι βρέθηκε μια τεράστια αίθουσα δεξιώσεων με κατάμαυρους τοίχους και εκπληκτικά έργα τέχνης με κλασικές σκηνές που κόβουν την ανάσα. Ένα μικρότερο, πιο οικείο δωμάτιο -ζωγραφισμένο με απαλό μπλε χρώμα- όπου οι κάτοικοι του σπιτιού πήγαιναν και προσεύχονταν στους θεούς, αποκαλύφθηκε επίσης.
Η κατοικία βρισκόταν στα μέσα της ανακαίνισης – εργαλεία και οικοδομικά υλικά έχουν βρεθεί παντού. Στο μπλε δωμάτιο ένας σωρός από όστρακα στρειδιών βρίσκονται στο πάτωμα, έτοιμα να αλεστούν και να εφαρμοστούν στους τοίχους για να τους δώσουν μια ιριδίζουσα λάμψη.
Δίπλα σε αυτόν τον όμορφο χώρο, σε ένα στενόχωρο δωμάτιο με ελάχιστη διακόσμηση, έγινε μια σκληρή ανακάλυψη – τα λείψανα δύο Πομπηιανών που δεν κατάφεραν να γλιτώσουν από την έκρηξη.
Ο σκελετός μιας γυναίκας βρέθηκε ξαπλωμένος πάνω σε ένα κρεβάτι, κουλουριασμένος σε εμβρυακή στάση. Το σώμα ενός άνδρα βρισκόταν στη γωνία του μικρού αυτού δωματίου.
«Η πυροκλαστική ροή από τον Βεζούβιο ήρθε κατά μήκος του δρόμου ακριβώς έξω από αυτό το δωμάτιο και προκάλεσε την κατάρρευση ενός τοίχου, και αυτό τον είχε ουσιαστικά συνθλίψει μέχρι θανάτου», εξηγεί η Δρ Sophie Hay, αρχαιολόγος στην Πομπηία.
«Η γυναίκα ήταν ακόμα ζωντανή ενώ εκείνος πέθαινε – φανταστείτε το τραύμα – και στη συνέχεια αυτό το δωμάτιο γέμισε με το υπόλοιπο της πυροκλαστικής ροής, και έτσι πέθανε».
Η ανάλυση του ανδρικού σκελετού έδειξε ότι, παρά τη νεαρή ηλικία του, τα οστά του είχαν σημάδια φθοράς, γεγονός που υποδηλώνει ότι ήταν κατώτερης θέσης, πιθανώς ακόμη και σκλάβος.
Η γυναίκα ήταν μεγαλύτερης ηλικίας, αλλά τα οστά και τα δόντια της ήταν σε καλή κατάσταση.
«Πιθανώς ήταν κάποια ανώτερη στην κοινωνία», λέει ο Δρ Hay. «Θα μπορούσε να ήταν η σύζυγος του ιδιοκτήτη του σπιτιού – ή ίσως μια βοηθός που φρόντιζε τη σύζυγο, απλά δεν ξέρουμε».
Σε ένα μαρμάρινο τραπέζι του δωματίου βρέθηκε μια ποικιλία αντικειμένων – γυάλινα σκεύη, μπρούτζινες κανάτες και κεραμικά – που ίσως είχαν μεταφερθεί στο δωμάτιο όπου το ζευγάρι είχε κρυφτεί ελπίζοντας να περιμένει την έκρηξη.
Αλλά είναι τα αντικείμενα που κρατούσαν τα θύματα που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ο νεότερος άνδρας κρατούσε κάποια κλειδιά, ενώ η μεγαλύτερη γυναίκα βρέθηκε με χρυσά και ασημένια νομίσματα και κοσμήματα.
Αυτά φυλάσσονται στο θησαυροφυλάκιο της Πομπηίας, μαζί με άλλα ανεκτίμητα ευρήματα της πόλης, και μας δόθηκε η ευκαιρία να τα δούμε με τον αρχαιολόγο, Δρ Alessandro Russo.
Τα χρυσά νομίσματα εξακολουθούν να λάμπουν σαν να ήταν καινούργια, και μας δείχνει λεπτεπίλεπτα σκουλαρίκια από χρυσό και φυσικά μαργαριτάρια, μενταγιόν σε κολιέ και περίτεχνα χαραγμένες ημιπολύτιμες πέτρες.
«Όταν βρίσκουμε αυτού του είδους τα αντικείμενα, η απόσταση από την αρχαιότητα και τη σύγχρονη εποχή εξαφανίζεται», λέει ο δρ Ρούσο, “και μπορούμε να αγγίξουμε ένα μικρό κομμάτι της ζωής αυτών των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους κατά την έκρηξη”.
Η Δρ Sophie Hay περιγράφει το συγκρότημα των ιδιωτικών λουτρών ως μια ανακάλυψη που έγινε μία φορά τον αιώνα και ρίχνει περισσότερο φως σε μια σκοτεινή πλευρά της ρωμαϊκής ζωής.
Ακριβώς πίσω από το ζεστό δωμάτιο βρίσκεται ένα λεβητοστάσιο. Ένας σωλήνας έφερνε νερό από το δρόμο – με λίγο να διοχετεύεται στην κρύα πισίνα – και το υπόλοιπο θερμαίνονταν σε έναν μολύβδινο λέβητα που προοριζόταν για το ζεστό δωμάτιο.
Οι βαλβίδες που ρύθμιζαν τη ροή φαίνονται τόσο μοντέρνες που είναι σαν να μπορείτε να τις ανοίγετε και να τις κλείνετε ακόμα και σήμερα.
Με έναν κλίβανο να βρίσκεται από κάτω, οι συνθήκες σε αυτό το δωμάτιο θα ήταν αφόρητα ζεστές για τους σκλάβους που έπρεπε να διατηρούν όλο το σύστημα σε λειτουργία.
«Το πιο ισχυρό πράγμα από αυτές τις ανασκαφές είναι η έντονη αντίθεση μεταξύ της ζωής των σκλάβων και των πολύ, πολύ πλούσιων. Και εδώ τη βλέπουμε», λέει η δρ Sophie Hay.
«Η διαφορά μεταξύ της πολυτελούς ζωής του λουτρού, σε σύγκριση με το δωμάτιο του κλιβάνου, όπου οι σκλάβοι τάιζαν τη φωτιά δουλεύοντας όλη μέρα.
«Ένας τοίχος ήταν το μόνο που μπορούσε να σε χωρίσει ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς κόσμους».
Η ανασκαφή βρίσκεται στις τελευταίες εβδομάδες της – αλλά νέες ανακαλύψεις συνεχίζουν να αναδύονται από τη στάχτη. Περιορισμένος αριθμός επισκεπτών επιτρέπεται να επισκεφθεί την ανασκαφή όσο αυτή βρίσκεται σε εξέλιξη, αλλά τελικά θα ανοίξει πλήρως για το κοινό.
«Κάθε μέρα εδώ είναι μια έκπληξη», λέει η δρ Άννα Ονέστι, διευθύντρια της ανασκαφής.
«Μερικές φορές το πρωί έρχομαι στη δουλειά νομίζοντας ότι είναι μια κανονική εργάσιμη μέρα – και μετά ανακαλύπτω ότι βρήκαμε κάτι εξαιρετικό.
«Είναι μια μαγική στιγμή για τη ζωή της Πομπηίας, και αυτή η ανασκαφική εργασία μας δίνει τη δυνατότητα να τη μοιραστούμε με το κοινό».
ΠΗΓΗ: BBC
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου