Γράφει ο Κώστας Δενδρινός *
Ύφαινε πάντα ακούραστη και μόνη
Και με φωνή θλιμμένη τραγουδούσε,
Συμπλέκοντας υφάδι και στημόνι
Με τη σαΐτα, που γοργά πετούσε.
Στοιβαχτό σε κασέλες καμαρώνει
Το προικιό που καιρούς το λαχταρούσε,
Μα ατάραχα κυλούν, διαβαίνουν χρόνοι
Και νιώθει, πως του κάκου καρτερούσε.
Θα ξεκινήσουμε το ταξίδι μας στη δική μου Κέρκυρα με ένα απόσπασμα από το ποίημα Γεροντοκόρη της Κερκυραίας πεζογράφου και ποιήτριας Ειρήνης Δενδρινού (1879 – 1974). Ένα ποίημα του οποίου οι στίχοι μας ταξιδεύουν στην εικόνα της σημερινής Κέρκυρας παραπέμποντας στην Αρχόντισσα μιας άλλης εποχής που αναθυμάται και ζει μέσα από το λαμπρό παρελθόν της περιμένοντας το Αρχοντόπουλο που θα της ξαναδώσει πνοή.
Το νησί μου δεν αποτέλεσε ποτέ κομμάτι της Οθωμανικής κυριαρχίας και διατήρησε στενές σχέσεις με τη Δυτική Ευρώπη. Βενετοί, Γάλλοι Αυτοκρατορικοί και Άγγλοι κατακτητές – προστάτες της Κέρκυρας βοήθησαν στην ανάπτυξη του κοινωνικού ιδεώδους και της διάδοσης των κινημάτων και τάσεων της εποχής.
Ας ξεκινήσουμε όμως την περιήγησή μας στη πανέμορφη Κέρκυρα από το σημείο αναφοράς, την παλιά πόλη, η οποία γεμάτη με πολιτιστική, καλλιτεχνική και αρχιτεκτονική κληρονομιά αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Το περίφημο Λιστόν (η ονομασία δεν έχει καμία σχέση με το Libro d’Oro και τη λίστα των ευγενών), σχεδιασμένο από τον Κερκυραίο Λοχαγό Μηχανικό του γαλλικού στρατού την εποχή των Γάλλων Αυτοκρατοριών Ιωάννη Παρμεζάν, με τις υπέροχες τοξοστοιχίες αποτελεί σήμερα το κέντρο της κοινωνικής ζωής για τους Κερκυραίους και ιδανικό μέρος για καφέ και φαγητό.
Λίγα λεπτά από το Λιστόν βρίσκεται η παραλιακή του κόλπου της Γαρίτσας. Από τη μία πλευρά ο παραλιακός πεζόδρομος και από την άλλη το Άλσος αποτελούν ιδανικό σημείο για περίπατο και άσκηση.
Εκεί στο Άλσος της Γαρίτσας ο περαστικός θα ξαφνιαστεί από τις φωνές μιας ομάδας, ηλικιωμένων κυρίως, που επιδίδονται στο αγαπημένο τους παιχνίδι Petangue. Ένα παιχνίδι συγκέντρωσης και υπολογισμών με ατσάλινες μπάλες και στρατηγική.
Η μαγευτική φύση της Κέρκυρας αιχμαλωτίζει. Ο μοναδικός συνδυασμός ατελείωτου πράσινου και εναλλαγών τοπίου με υπέροχες ακρογιαλιές με βότσαλο (Ανατολικές ακτές) και άμμο (Βόρειες και Δυτικές ακτές) καθιστούν τον προορισμό πόλο έλξης εκατομμυρίων τουριστών ανά έτος. Αν μόνο γνωρίζαμε εμείς οι Κορφιάτες τι διαμάντι έχουμε στα χέρια μας και δεν το αξιοποιούμε.
Οι επιλογές μας λοιπόν είναι πολλές. Κοντινές αποδράσεις όπως η παραλία στο Νησί Γκερέκου στην περιοχή Κοντόκαλι με την υπέροχη οικογενειακή ταβέρνα του Μπρούνου.
Εκδρομές με σκάφος (παντού μπορείς να νοικιάσεις) που σε οδηγούν σε γραφικές παραλίες με παραδοσιακά ταβερνάκια πάνω στο κύμα όπως τα Γλυφά
ή γκουρμέ επιλογές όπως η ταβέρνα της Τούλας στην Αγνή.
Και ένα πέρασμα από το τηλεοπτικό σπίτι της εκκεντρικής και λίγο τρελής οικογένειας των Durrels που έζησε στην Κέρκυρα από το 1936 έως το 1939.
Τα παράλια της Κέρκυρας έχουν μήκος 217 χιλιόμετρα και η πρόσβαση σε αυτά είναι δυνατή με αυτοκίνητο, αν και το οδικό δίκτυο της Κέρκυρας δεν ενδείκνυται για…ραλίστες.
Από τη μοναδική παραλία του Χαλικούνα στο Νότο, την οποία θυμόμαστε απο τη κινηματογραφική σκηνή με τα beach buggy στις αμμοθίνες για τις ανάγκες της ταινίας του James Bond «Για τα μάτια σου μόνο» (1982).
Το Μπαρμπάτι που είναι μία από τις πιο δημοφιλείς παραλίες της Κέρκυρας, γεμάτη ζωή, σε ένα πανέμορφο φυσικό τοπίο, μέσα στο πράσινο. Ξεχωρίζουν τα Beach Bar – Restaurants Bahia, Piedra και Verde Blue.
Μέχρι την ατέλειωτη παραλία της Αχαράβης στο Βορρά με το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα για τους ρομαντικούς.
Η Κέρκυρα όμως είναι πολλά περισσότερα από τις παραλίες της. Όπως συμβαίνει σε πολλά νησιά , κατακλύζονται από επισκέπτες τους καλοκαιρινούς μήνες και ξεχνιούνται τους χειμώνες . Της Κέρκυρας όμως της πάει και ο χειμώνας και αξίζει να επισκεφθεί κανείς πανέμορφα παραδοσιακά χωριουδάκια, διάσπαρτα σε όλο το μήκος και πλάτος του νησιού.
‘Ενα μέρος στο οποίο θα ήθελα να σταθώ είναι η Παλαιοκαστρίτσα, της οποίας η ομορφιά δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το Μόντε Κάρλο. Η θέα από το χωριό Λάκωνες κόβει την ανάσα, οι θαλάσσιες σπηλιές της σε προκαλούν για εξερεύνηση και οι μυστικές της παραλίες προσφέρουν απομόνωση και γαλήνη.
Τα βράδια στη πόλη είναι ειδυλλιακά. Ο επισκέπτης μαγεύεται όχι μόνο από τα κτίρια αλλά και από την ατμόσφαιρα που δημιουργείται μετά τη δύση. Η περιπλάνηση στα μικρά και στενά καντούνια και στο κοσμοπολίτικο Λιστόν καταλήγει στον Ναυτικό Αθλητικό Όμιλο για ποτάκι με θέα τα κότερα που ανταγωνίζονται μεταξύ τους σε είδος, μέγεθος και χλιδή.
Φεύγοντας από την Κέρκυρα δεν παραλείπουμε να τιμήσουμε το παραδοσιακό Κουμ Κουατ το οποίο το έφερε στην Κέρκυρα το 1846 ο Άγγλος βοτανολόγος Sidney Merlin, έχει χαρακτηριστεί ως προϊόν ΠΟΠ και αποτελεί το τέλειο δώρο για τους συγγενείς, φίλους και συνεργάτες μας. Μία εξαιρετική δουλειά που έχει κάνει η LAZARIS Distillery & Artisan Sweets και ο δημιουργός της Κωνσταντίνος Λάζαρης εμπνευσμένη από την ιστορία, τις γεύσεις και τα αρώματα της Κέρκυρας.
Κλείνοντας θα ήθελα να πω δυό λόγια για το νησί που γεννήθηκα, μεγάλωσα, λατρεύω και το οποίο πάντα θα είναι το σημείο αναφοράς μου. Τον τόπο γέννησής μας δεν τον επιλέγουμε εμείς, τον επιλέγει η τύχη.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση η τύχη έφερε την Ελβετίδα γιαγιά να κάνει διακοπές στη Κέρκυρα, να γνωρίσει τον παππού, του οποίου οι πρόγονοι κατέβηκαν από τη Μολδοβλαχία στη Βόρειο Ήπειρο και μετά στην Κέρκυρα, να ερωτευθούν, να παντρευτούν να κάνουν 4 κόρες εκ των οποίων οι δύο να ζήσουν αργότερα στην Ελβετία, η άλλη στην Αθήνα και η άλλη στην Κέρκυρα στην οποία γνώρισε τον Κερκυραίο νεαρό προερχόμενο από το Πακιστάν Ινδιών (όπως λεγόταν τότε) στο οποίο ζούσε με τους Κερκυραίους γονείς του. Μακεδονική Σαλάτα που λένε και οι Ιταλοί. Κάπως έτσι γεννήθηκα και εγώ στο νησί των Φαιάκων.
Ο τόπος λοιπόν στον οποίο μεγαλώνουμε έχει πάντα μια ζεστή θέση στην καρδιά μας. Συχνά όμως η ζωή μάς οδηγεί μακρυά απ’ αυτόν, σε άλλους τόπους.
Σε κάποιους ζούμε λόγω εξωτερικών καταναγκασμών, με άλλους όμως επιλέγουμε οι ίδιοι συνειδητά να συνδέσουμε τη ζωή μας. Αυτή η επιλογή μπορεί να είναι εξίσου ή και περισσότερο δυνατή από την τύχη, και συνήθως είναι. Η Σαουδική Αραβία μου πρόσφερε απλόχερα τη δυνατότητα να εξελίξω τη καριέρα μου. Η ζωή όμως μακριά από τον τόπο σου στο κυνήγι στόχων καριέρας και εξέλιξης είναι στοιχεία ικανά από μόνα τους να υπερκεράσουν την ποιότητα ζωής που σου παρέχει απλόχερα ο ευλογημένος τόπος σου;
Η έννοια της ποιότητας ζωής λοιπόν έχει τρεις διαστάσεις. Τη σωματική, τη ψυχική και την κοινωνική ευεξία. Θα σταθώ ιδιαίτερα στην τρίτη διάσταση η οποία σαφώς επηρεάζει τις άλλες ως προς το βαθμό γενικής ικανοποίησης του ατόμου από την ζωή του, το βιοτικό του επίπεδο, την ευημερία που εξασφαλίζει άνετη και αξιοπρεπή διαβίωση, και μέσα σε αυτά καθορίζει τη συμμετοχή του σε κοινωνικές δραστηριότητες, την άσκηση κοινωνικών ρόλων, και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Μιλάμε δηλαδή για συνθήκες διαβίωσης σε περιβάλλον ανάπτυξης και ευημερίας. Αυτό το περιβάλλον είναι που μου έλειψε στην Κέρκυρα και θα έδινα τα πάντα να μπορούσα μία μέρα να το απολαύσω…
* Ο Κώστας Δενδρινός είναι CEO στην εταιρία Nesaj Real Estate Development στη Σαουδική Αραβία. Παρόλο που εδώ και 6 χρόνια ζει, εργάζεται και διαπρέπει στη συγκεκριμένη χώρα της Μέσης Ανατολής, εντούτοις η καρδιά του «χτυπά στα ακούσματα» της Κέρκυρας, μεριμνώντας, από το δικό του μετερίζι, τα δέοντα για τη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη και εν γένει την οικονομική ευμάρεια στο νησί των Φαιάκων, στο νησί της καρδιάς του.
Οι φωτογραφίες που συνόδεψαν το μαγευτικό νοερό ταξίδι του κ. Κώστα Δενδρινού στην Κέρκυρα και στην ενότητα «Η Ελλάδα χωρίς περιορισμούς» αποτελούν ένα μόνο μικρό δείγμα της μοναδικής βιωματικής του εμπειρίας στο νησί των Φαιάκων, αποτυπώνοντάς την ο ίδιος στο φακό (με εξαίρεση τη φωτογραφία του Λιστόν). Η επιλογή της προσωπικής του φωτογραφίας στην πλούσια σε συναισθήματα αφήγησή του για την Κέρκυρα έγινε συνειδητά καθώς πράττοντας τα δέοντα με την πρώτη ευκαιρία να επισκεφτεί το νησί της καρδιάς του, βρέθηκε στην εξαιρετική παραλία Μπαρμπάτι στο Bahia Mare.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου