Μετά
λύπης μου συνειδητοποιώ, πως οι άνθρωποι έχουν τόσο μεγάλη ανάγκη να
κλείνουν τα μάτια τους στην αλήθεια, που είναι έτοιμοι να παραδώσουν την
λογική, την γνώση τους... την ψυχή τους την ίδια....
Για να μην αλλάξει τίποτα που μπορεί να τους ξεβολέψει από την-μίζερη πολλές φορές-ζωή τους...
Τί κι αν κατέρρευσαν οι "προσδιορισμοί" :
Δεξιός, αριστερός,...
ένα πράγμα πια...
Πάντα ήταν δηλαδή, αλλά κρυβόταν έντεχνα.
Πόσο
εύκολα πιστεύουν τις" ειδήσεις " στην TV, κι ας γνωρίζουν μέσα τους πως
οι "ειδήσεις" είναι ξεκάθαρα, κατευθυνόμενη διαμόρφωση γνώμης κατά το
δοκούν..
Πόσο εύκολα παραδίδουν την ελευθερία τους θεωρώντας πως αν κάτσουν ήσυχα στην γωνία τους, δεν θα τους επηρεάσουν οι εξελίξεις...
Πόσο εύκολα γυρίζουν το κεφάλι στον γείτονα, εφόσον αυτοί δεν έχουν τώρα κάποιο πρόβλημα...
Τί κι αν μυρίζουν Μεσαίωνα οι αποφάσεις που παίρνονται...
Τί κι αν ιστορικά είμαστε υπόλογοι απέναντι στους προγόνους μας...
Τί
κι αν οι μηχανές υποκαθιστούν τους ανθρώπους και δεν μπορούν να
κλείσουν ούτε ραντεβού σε γιατρό πια τηλεφωνικά, αν δεν καταλαβαίνουν
την" λογική "των ρομπότ...
Όσο και να χώσουμε το κεφάλι μας στην άμμο, αγαπητοί μου στρουθοκάμηλοι, το τσουνάμι θα έρθει... Και θα μας βρει σε λάθος θέση.
Και θα φταίμε όλοι.
Οι δικαιολογίες στερέψανε,
Και οι εξελίξεις τρέχουν ταχύτατα...
Μάσκες φοράμε στα μάτια μας είμαστε στο απόλυτο σκοτάδι θα πάρουμε ότι μας αξίζει το νερό μπήκε στο αυλάκι και δεν γυρνάει πίσω!
ΑπάντησηΔιαγραφή