Εύγε, Πελαγία, που αν και γεννήθηκες σε μια μη ορθόδοξη χώρα, όχι μόνο βαφτίστηκες Χριστιανή αλλά και μελετάς την Αγία Γραφή! Όσο για εμάς τους Έλληνες, χλωμό το κόβω και να την έχουμε σπίτι μας.
Όσο για να τη διαβάζουμε κιόλας, το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;
Σ’ αυτό έχεις απόλυτο δίκιο, Πελαγία! Εμείς οι Έλληνες είμαστε λίγο φωνακλάδες, λίγο έξω καρδιά, πολύ ψυχάρες και πολύ φιλότιμοι! Άλλωστε, as you know, η λέξη “φιλότιμο” δε μεταφράζεται σε καμιά άλλη γλώσσα!
Οπωσδήποτε η Ορθόδοξη πίστη είναι παντού η ίδια και όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί είμαστε αδέρφια. Αλλά ξέρεις κάτι; Εμείς εδώ στο Ελλάντα δεν πολυπάμε στη Θεία Λειτουργία, γιατί πού να ξυπνάμε χαράματα Κυριακάτικα, όταν έχουμε ρίξει φωτιά στα Σαββατόβραδα με τα τσιγάρα, τα ποτά, τα ξενύχτια και τα τσιφτετέλια;
Όσο για τη Θεία Κοινωνία μάλλον απροετοίμαστοι και ανάξιοι συμμετέχουμε -όταν και αν- στο μέγα μυστήριο. Ρε συ, λες γι’ αυτό να επέτρεψε ο Θεός, να μας κλείσουν τις εκκλησίες, μπας και βάλουμε μυαλό και συνέλθουμε;
Άσ’ το, δικιά μου, γιατί, αν ήσουν μία από εμάς, θα ήσουν πιθανότατα μια Χριστιανή της κακιάς ώρας! Και ούτε θα εκτιμούσες, όπως δεν εκτιμούμε κι εμείς, όσα μας δόθηκαν παιδιόθεν…
Κοίτα, για ύμνους δεν ξέρω! Εμάς πάντως τ’ αυτιά μας ήταν τίγκα στο σκυλάδικο και στο “Ανάβεις φωτιές, ανάβεις κι όλα τα καις”!
Όσο για λιβάνι δεν παίζει! Αλλά από καπνό να φάνε κι οι κότες!
Και τσιγαράκι και φύσα, ρούφα τράβα τόνε, άμα λάχει, να ουμ…
Μα αν ήσουν Ελληνίδα ούτε εικόνες θα προσκυνούσες ούτε λαμπάδες θα άναβες!
Άντε τίποτα Χριστούγεννα και κάνα Πάσχα να ντυνόσουν σένια και να κατηφόριζες σε καμιά εκκλησία και μετά ολονυκτία στα μπουζούκια και “Ανέβα στο τραπέζι μου, κούκλα μου γλυκιά!”
Κι εμείς που έχουμε την αυθεντική Αγία Γραφή, ανάθεμά μας κι αν την ανοίγουμε ποτέ! Άσε! Νυχτερίδες κι αράχνες έχει πιάσει στη βιβλιοθήκη!
Μη νομίζεις, Πελαγία! Κι εμείς τυφλοί είμαστε! Γιατί με τη ζωή μας κατορθώσαμε, να χάσουμε τη Θεία Χάρη που λάβαμε δια του βαπτίσματός μας! Οπότε μη ζηλεύεις καθόλου! Μάλλον να μας λυπάσαι για τα χάλια μας τα μαύρα!
Κι εμείς που έχουμε δει θαύματα, τι νομίζεις; Ότι ξεστραβωθήκαμε; Τυφλοί τα τ’ ώτα, τον τε νουν τα τ’ όμματα εσμέν!
Τώρα έπεσες διάνα! Τίγκα στα μοναστήρια τα βουνά μας! Αλλά τι τα θες; Μήπως τα επισκεπτόμασταν και ποτέ; Άντε για καμιά εκδρομούλα, για καθαρό αέρα και για να φάμε το λουκουμάκι μας! Αλλά ξέρεις κάτι; Τώρα ούτε εκεί δεν μπορούμε, να πάμε! Γιατί πλέον μας το απαγορεύουν! Και ίσως τώρα αρχίσουμε, να αντιλαμβανόμαστε, τι είχαμε και τι χάσαμε…
Πόσο δίκιο έχεις, φιλενάδα! Όντως δεν τα εκτιμάμε! Εσύ ήρθες από την άλλη άκρη του κόσμου, για να τα επισκεφτείς κι εμείς που τα έχουμε δίπλα μας, αγρόν αγοράζουμε…
Μην κλαις, Πελαγία! Δεν κάνουν οι όμορφες εικόνες τον καλό Χριστιανό αλλά αυτά που έχει μέσα στην ψυχούλα του! Και η δικιά σου είναι πλήρης Χριστού! Όσο για εμάς ίσως έρθει η ώρα, να καταλάβουμε και να εκτιμήσουμε τον πνευματικό πλούτο της πίστης μας μέσα από τις δυσκολίες που ήδη βιώνουμε. Γιατί, δεν ξέρω, αν το έμαθες Πελαγία αλλά πλέον είμαστε υπό διωγμόν! Με τις εκκλησίες κλειστές και τους ιερείς εξαφανισμένους!
Τώρα τι να πω, φιλενάδα; Ότι έχεις άδικο; Αφού έχεις όλα τα δίκια του κόσμου! Αλλά δυστυχώς έτσι είναι! Ό,τι σου προσφέρεται απλόχερα, δεν το εκτιμάς, ώσπου να το χάσεις! Όσο για εσάς εκεί στην Ταιβάν είστε αξιέπαινοι, που σπεύδετε κάθε Κυριακή στη Θεία Λειτουργία κι ας είναι σε ένα δωμάτιο και όχι σε ένα ναό! Γιατί, τι να τους κάνεις τους ναούς, όταν είναι άδειοι, όπως οι δικοί μας;
Μήπως βρε Πελαγία μου να μας θρέψετε εσείς με τον πνευματικό σας πλούτο; Γιατί, όπως σου είπα, εμείς εδώ τα έχουμε κάνει μαντάρα και πού να περισσέψουν ψίχουλα;Οπότε τώρα είμαστε σε κανόνα και θα δώσουμε εξετάσεις! Έχουμε Γολγοθά να ανέβουμε, Σταύρωση να υπομείνουμε και ίσως κάπου στο βάθος του τούνελ να αχνοφανεί και η Ανάσταση…
Να λες δόξα τω Θεώ, Πελαγία, που έχετε ιερέα, γιατί εδώ τείνουν, να εκλείψουν και αυτοί! Υπάκουσαν στις εντολές της Πολιτείας και μας έδιωξαν από τους ναούς επαληθεύοντας τον Πατροκοσμά, που είχε πει, ότι “οι κληρικοί θα γίνουν οι χειρότεροι και ασεβέστεροι όλων”. Και τώρα θα τους ψάχνουμε με τα κυάλια, αφού έρχεται η εποχή που δε θα βρίσκουμε ιερέα ούτε για τα μυστήρια! Άσε που κυκλοφορούν πλέον μασκαρεμένοι και δεν ξέρεις, αν είναι λειτουργοί του Υψίστου ή του εξαποδίτη…
Δε γνωρίζω αγαπημένη μου φίλη, αν ήρθε ποτέ η βοήθεια που ζητούσες από τους Έλληνες. Ένα πράγμα μόνο γνωρίζω: ότι πλέον εμείς είμαστε που έχουμε ανάγκη τη δική σας βοήθεια, τη δική σας προσευχή! Γιατί είστε πιο αγνοί, πιο θερμοί Χριστιανοί και θα εισακουστείτε από το Θεό περισσότερο από εμάς! Εμάς μας βαρέθηκε -και με το δίκιο του- για την αμαρτία μας, την αμετανοησία μας, την ακηδία μας, την απομάκρυνση από τον Οίκο Του και τις εντολές Του! Αλλά θα μου πεις, φίλη Πελαγία, όπως στρώσαμε, ας κοιμηθούμε!Και ένα τελευταίο! Τόσο εσείς, όσο κι εμείς, ας ακούσουμε τα λόγια του π. Αθανάσιου Μυτιληναίου, για να πάρουμε δύναμη και κουράγιο:«Κι αν δεν είναι ο ναός αυτός, μια παράγκα, κι αν δεν είναι μία παράγκα, μια κατακόμβη, ένα δωμάτιο. Και αν δεν υπάρχει αυτό, το δάσος. Η νύχτα, που θα σκεπάζει με τα πέπλα της για να μη φαίνονται εκείνοι που λατρεύουν τον Θεό. Δεν μας εμποδίζει τίποτα να λατρεύομε τον Θεό. Επιμένω πάρα πολύ στο σημείο αυτό. Δεν ξέρω τι μέρες έρχονται. Επιμένω πάρα πολύ. Μη νομίσετε ότι θα διακοπεί η λατρεία του Θεού. Μη νομίσετε ότι θα διακοπεί ο λόγος του Θεού ή θα διακοπεί – ο εμφανής θα διακοπεί, αναμφισβήτητα – αλλά ο κρυφός δεν θα διακοπεί ποτέ. Μη νομίσετε πως θα διακοπεί η θρησκευτικότητα του λαού μας, μην το νομίσετε ποτέ αυτό. Ποτέ, ποτέ. Γιατί ο λόγος του Θεού είναι ριζωμένος μέσα στις ανθρώπινες καρδιές, κι ότι κι αν επικρατεί, ο λόγος του Θεού πάντοτε καρποφορεί»Αυτά Πελαγία! Καλό αγώνα σε όλους μας! Φιλιά!
ΑΝΝΑ ΠΑΓΚΡΑΤΗ
annapan1966@hotmail.com
ΜΙΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου