Του Μπράντον Σμιθ
Ο σκοπός της εμπλοκής του ΝΑΤΟ στον πόλεμο της Ουκρανίας, για μένα, ήταν πάντα προφανής. Η Ουκρανία δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντα του δυτικού κοινού, καμία σχέση με την ασφάλεια της Ευρώπης και καμία σχέση με την οικονομική πρόοδο των Ηνωμένων Πολιτειών. Ωστόσο, το ΝΑΤΟ και οι παγκοσμιοποιητές παρεμβαίνουν πολιτικά στην περιοχή τουλάχιστον από το 2014 και προετοιμάζουν το έδαφος για έναν ενδεχόμενο πόλεμο με τη Ρωσία.
Για να είμαι σαφής, δεν ευνοώ τη Ρωσία περισσότερο από την Ουκρανία. Το Κρεμλίνο έχει από καιρό τους δικούς του δεσμούς με τους παγκοσμιοποιητές, όπως έχω περιγράψει σε πολλά άρθρα. Το πόσο βαθιές πηγαίνουν αυτοί οι δεσμοί είναι προς συζήτηση – Ίσως ο μήνας του μέλιτος τελείωσε και η Ρωσία έχει πραγματικά τελειώσει προσπαθώντας να πάρει μια θέση στο τραπέζι της παγκοσμιοποίησης. Αυτό που ξέρω είναι ότι οι δυτικές ελίτ θέλουν έναν παγκόσμιο πόλεμο και έχουν κάνει ό,τι περνούν από το χέρι τους για να ξεκινήσουν έναν.
Δείτε το ως εξής: Τι θα γινόταν αν κάνατε μια λίστα με όλες τις κρυφές και φανερές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και στη συνέχεια ανατρέψατε το σενάριο; Τι θα γινόταν αν η Ρωσία επιδίωκε όλες τις ίδιες ατζέντες αποσταθεροποίησης, ελέγχου και διάδοσης των όπλων στο Μεξικό (όπως έκαναν οι Σοβιετικοί στην Κούβα τη δεκαετία του 1960); Αν οι ΗΠΑ εισέβαλαν προληπτικά στο Μεξικό θα ήταν απολύτως κατανοητό.
Το αν ο Πούτιν ενεργεί προς το συμφέρον της Ρωσίας δεν έχει πραγματικά σημασία. Ο πόλεμος ήταν αναπόφευκτος ούτως ή άλλως γιατί το ΝΑΤΟ φρόντισε να αποφευχθεί. Τι σκοπό όμως εξυπηρετεί ένας τέτοιος πόλεμος αντιπροσώπων; Λοιπόν, δεν εξυπηρετεί καθόλου το σκοπό...εκτός αν ο στόχος είναι να υποκινηθεί ένας ευρύτερος παγκόσμιος πόλεμος μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Σε αυτό το σενάριο οι παγκοσμιοποιητές επωφελούνται πολύ.
Παίρνουν αποδιοπομπαίο τράγο για την οικονομική κατάρρευση που έχουν ήδη δρομολογήσει. Πολλαπλασιάζουν τον παγκόσμιο παράγοντα φόβου και κάνουν το κοινό απελπισμένο να παρέμβουν οι πολιτικές ελίτ και να λύσουν όλα τα προβλήματά τους. Και, μπορούν να απαλλαγούν από τους εγχώριους εχθρούς τους (συντηρητικούς και πατριώτες) κατηγορώντας τους ότι «συνεργάζονται με τη Ρωσία» για να υπονομεύσουν την πολεμική προσπάθεια εάν τολμήσουν να επαναστατήσουν ενάντια στις αντισυνταγματικές εντολές.
Πέρα από αυτό, έχουν επίσης την ευκαιρία να στείλουν νεαρούς άντρες (που μπορεί να επαναστατήσουν) στη μηχανή κοπής κρέατος στην Ουκρανία, ώστε να μην υπάρχει νέα γενιά αγωνιστών της ελευθερίας να αντιμετωπίσουν. Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος είναι win-win-win για το πλήθος του Νταβός, αρκεί να μην γίνει πλήρες πυρηνικό ολοκαύτωμα και να εξαφανίσει τα προσεκτικά κατασκευασμένα κράτη επιτήρησής τους.
Πώς όμως μετατρέπουν τον πόλεμο με πληρεξούσια σε παγκόσμιο πόλεμο χωρίς να μοιάζουν με τους κακούς; Αυτό είναι το κόλπο, έτσι δεν είναι;
Ο πληρεξούσιος (στην προκειμένη περίπτωση, η Ουκρανία) θα έπρεπε να λάβει μέτρα που προκαλούν τη Ρωσία σε ένα εκρηκτικό ξέσπασμα. Η Ρωσία θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει τακτικές ή όπλα που θέτουν σε κίνδυνο έναν τεράστιο αριθμό αμάχων, απαιτώντας μεγαλύτερη συμμετοχή του ΝΑΤΟ και ίσως ακόμη και την επέμβαση του ΟΗΕ. Χρειάζονται τη Ρωσία να ισοπεδώσει μια μεγάλη πόλη που περιέχει εκατοντάδες χιλιάδες αμάχους. Χρειάζονται η Ρωσία να ρίξει MOAB ή πυρηνικά. Χρειάζονται ένα δραματικό έγκλημα πολέμου. Διαφορετικά, το δυτικό κοινό δεν πρόκειται να υποστηρίξει τις μπότες στο έδαφος ή να συμφωνήσει σε ένα στρατιωτικό σχέδιο.
Η λαϊκή υποστήριξη για νομισματική και στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία μειώνεται γρήγορα και η Ουκρανία γνωρίζει ότι πρόκειται να χάσει. Η επίθεση του Κουρσκ μοιάζει με μια πράξη απόγνωσης που πυροδοτήθηκε από αυτή την πραγματικότητα.
Η περιοχή του Κουρσκ δεν έχει σχεδόν καμία σύγχρονη στρατηγική αξία. Είναι μια αγροτική αγροτική περιοχή με περιορισμένη βιομηχανική βάση. Έχει πράγματι αγωγούς φυσικού αερίου που στέλνουν ενέργεια στην Ευρώπη, αλλά αυτό δεν βοηθά την Ουκρανία. Έχουν ήδη προβλήματα με τη Γερμανία για την ανατίναξη του αγωγού Nordstream. Υπάρχει επίσης ένας πυρηνικός σταθμός στην περιοχή, αλλά είναι πολύ μακριά για να τον καταλάβουν τα στρατεύματα της Ουκρανίας (Θα μπορούσαν να προσπαθήσουν να τον καταστρέψουν με drones και να προκαλέσουν πυρηνικό επεισόδιο, αλλά αυτό θα έπρεπε να γίνει κρυφά χωρίς η Ουκρανία να λάβει απευθείας πίστωση) .
Οι κύριοι στρατηγικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι η επιχείρηση Κουρσκ σχεδιάστηκε για να αναγκάσει τη Ρωσία να απομακρύνει τα στρατεύματά της από το μέτωπο του Ντονμπάς, όπου σημειώνουν εντυπωσιακά κέρδη. Αυτό υποτίθεται ότι θα επιβράδυνε την επίθεση της Ρωσίας με βάση τη φθορά και θα άλλαζε την κατεύθυνση του πολέμου. Αλλά αν αυτό ήταν το σχέδιο, απέτυχε παταγωδώς.
Τα στρατεύματα της Ουκρανίας στο Κουρσκ φέρονται να έχουν περιοριστεί. Η χρήση τακτικών ελιγμών τύπου ΝΑΤΟ για την εισβολή στο Κουρσκ δεν έκανε επίσης τίποτα για να επιβραδύνει την προέλαση της Ρωσίας, καθώς τώρα ετοιμάζονται να καταλάβουν τη βασική πόλη του Τορέσκ. Πλησιάζουν επίσης το Πόκροβσκ (το κύριο σταθμό για τις δυνάμεις της Ουκρανίας στα ανατολικά). Αυτές οι περιοχές προστατεύονται σε μεγάλο βαθμό με μακροπρόθεσμες περιχαρακώσεις, αλλά η Ρωσία κυλάει ακριβώς μέσα από αυτές. Οι γραμμές πέρα από αυτές τις πόλεις είναι λεπτές ή ανύπαρκτες. Η Ουκρανία θα αναγκαζόταν αμέσως να διαπραγματευτεί μια κατάπαυση του πυρός.
Η Ρωσία εξαπέλυσε επίσης τις μεγαλύτερες επιθέσεις με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη του πολέμου σε δεκαπέντε ουκρανικές περιφέρειες, προκαλώντας ακόμη μεγαλύτερες διακοπές στις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας. Αυτό αποδεικνύει δύο πράγματα: Ο ρωσικός στρατός ΔΕΝ έχει μειωθεί ή ακρωτηριαστεί και εξακολουθούν να διαθέτουν άφθονα πυρομαχικά μεγάλης εμβέλειας, παρά τα όσα ισχυρίστηκαν αρχικά οι αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ
Υπάρχει ένας λόγος για τον οποίο το Κουρσκ υπερασπίστηκε τόσο ελαφρά η Ρωσία – Δεν αξίζει τίποτα για την Ουκρανία όσον αφορά τη νίκη στον πόλεμο. Τούτου λεχθέντος, θα ήθελα να προσφέρω μια εναλλακτική θεωρία σχετικά με το γιατί η Ουκρανία έκανε μια τέτοια κίνηση…
Τη στιγμή που η Ουκρανία πέρασε στο ρωσικό έδαφος, τα μέσα ενημέρωσης και η πολιτική αφήγηση άλλαξαν. Η λέξη σήμερα είναι ότι οι «κόκκινες γραμμές» του Κρεμλίνου δεν έχουν νόημα και ότι η Ουκρανία έχει αποδείξει ότι ο Πούτιν είναι «όλα τα λόγια» όταν πρόκειται για πυρηνικά όπλα και μητροπολιτικά χτυπήματα. Η συζήτηση έχει στραφεί στη χρήση αμερικανικών και ευρωπαϊκών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς βαθιά στο ρωσικό έδαφος. Η ουκρανική κυβέρνηση (με το ΝΑΤΟ πίσω της) απαιτεί από Αμερικανούς και Ευρωπαίους αξιωματούχους να τους επιτρέψουν την πρόσβαση στα παιχνίδια για μεγάλα αγόρια.
Και πάλι, η κυβέρνηση Μπάιντεν πρέπει τουλάχιστον να φανεί ανθεκτική σε αυτή την ιδέα. Γνωρίζουν αν δώσουν ανοιχτά το πράσινο φως σε επιθετικά πλήγματα ATACM σε ρωσικό έδαφος πέρα από το μέτωπο, θα θεωρηθούν ότι ξεπερνούν τη γραμμή υλικοτεχνικής «υποστήριξης» στη σφαίρα του άμεσου πολέμου με τους Ρώσους. Ναι, γνωρίζω καλά ότι οι πληροφορίες του ΝΑΤΟ και οι «σύμβουλοι» βρίσκονται στο έδαφος στην Ουκρανία πριν από την έναρξη του πολέμου. Το θέμα είναι ότι δεν είναι επίσημη πολιτική γιατί το κοινό δεν θα το δεχόταν.
Τα πλήγματα μεγάλης εμβέλειας στη Ρωσία, πιστεύω, θα θέσουν σε κίνηση περισσότερα ρωσικά χτυπήματα σε μεγάλες πόλεις στη δυτική Ουκρανία, όπου ζει η πλειοψηφία του πληθυσμού. Αυτές οι περιοχές έχουν μείνει σε μεγάλο βαθμό ανέγγιχτες κατά τη διάρκεια του πολέμου. Ο Πούτιν, παρά τα όσα υποστηρίζουν τα μέσα ενημέρωσης, φρόντισε να περιορίσει τη στόχευση μεγαλύτερων πολιτικών κέντρων. Αυτό θα τελειώσει εάν οι πύραυλοι του ΝΑΤΟ πλήξουν ρωσικές πόλεις.
Το Κουρσκ μπορεί να ήταν μια προσπάθεια να φέρει σε δύσκολη θέση τη Ρωσία σε άγρια χτυπήματα σε μη στρατιωτικούς στόχους, δίνοντας έτσι στο ΝΑΤΟ έναν λόγο να παρέμβει. Αυτή είναι μια θεωρία. Μια άλλη θεωρία είναι ότι η επιχείρηση Κουρσκ έχει σχεδιαστεί για να πείσει τους δυτικούς φορείς χάραξης πολιτικής και το κοινό ότι δεν θα υπάρξουν πυρηνικές επιπτώσεις. ότι ο Πούτιν είναι όλος τρελός και ότι στην Ουκρανία πρέπει να δοθούν πιο προηγμένα εργαλεία για να βομβαρδίσει τη Μόσχα.
Αυτή η αφήγηση προωθείται σε μεγάλο βαθμό από το Ατλαντικό Συμβούλιο, μια παγκοσμιοποιημένη ομάδα σκέψης με δεσμούς με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και την «Πρωτοβουλία Τριών Θαλασσών». Το Ατλαντικό Συμβούλιο συμβουλεύει απευθείας την ουκρανική κυβέρνηση για όλες τις πτυχές του πολέμου, συμπεριλαμβανομένης της στρατηγικής μέσω του Ευρασιατικού Κέντρου της. Συμβουλεύουν επίσης το ΝΑΤΟ μέσω του Κέντρου Scowcroft. Όπως σημειώνει η ιστοσελίδα τους :
« Το Eurasia Center έχει εργαστεί ακούραστα για να ανταποκριθεί στην πλήρη εισβολή του Κρεμλίνου στην Ουκρανία, χρησιμοποιώντας την αξιοσέβαστη και υψηλής προβολής πλατφόρμα μας και αξιοποιώντας τις σχέσεις στην κυβέρνηση, την κοινωνία των πολιτών και τα μέσα ενημέρωσης για να έχουν μεγάλο αντίκτυπο. Το Eurasia Center προσφέρει συστάσεις απευθείας στην αμερικανική κυβέρνηση και στο Κογκρέσο, σε ανώτερους Ουκρανούς αξιωματούχους, στην ευρωπαϊκή ηγεσία, στα διεθνή μέσα ενημέρωσης και στην κοινωνία των πολιτών. Το Κέντρο παρακολουθεί τη στρατιωτική και πολιτική κατάσταση εντός της Ουκρανίας και υποστηρίζει ισχυρότερα, ταχύτερα μέτρα για να σταματήσει και να μετριαστεί η ζημιά του πολέμου του Κρεμλίνου στην Ουκρανία».
Θα υποστήριζα ότι το Ατλαντικό Συμβούλιο είναι ο κύριος παγκοσμιοποιητής «επιρροής» στον πόλεμο της Ουκρανίας – Η πηγή για την πλειονότητα των στρατηγικών αποφάσεων και της προπαγάνδας. Η υποστήριξή τους στην «Πρωτοβουλία Τριών Θαλασσών» από το 2014 ήταν η κινητήρια δύναμη στην προσπάθεια να φέρει την Ουκρανία στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ (ο πρωταρχικός λόγος για τον οποίο ξεκίνησε ο πόλεμος).
Η Λίντσεϊ Γκράχαμ, ένας Νεο-Con και λυσσασμένος υποστηρικτής της χρήσης της Ουκρανίας ως πληρεξούσιου για την ανάφλεξη ενός πολέμου με τη Ρωσία, συμμετέχει σε έργα του Ατλαντικού Συμβουλίου τουλάχιστον από το 2010 .
Είναι το Ατλαντικό Συμβούλιο και οι επαφές τους στα μέσα ενημέρωσης, κατά τη γνώμη μου, που πιέζουν για μεγάλης κλίμακας πυραυλικές επιθέσεις στη Ρωσία. Είναι επίσης η πηγή για τον ισχυρισμό ότι οι κόκκινες γραμμές του Πούτιν είναι ψεύτικα. Αναφέρουν στην ιστοσελίδα τους :
« Η επίθεση της Ουκρανίας θέτει τώρα σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την αξιοπιστία του ρωσικού κροταλισμού και τον ορθολογισμό πίσω από την αφθονία της προσοχής της Δύσης. Εξάλλου, η τρέχουσα εισβολή του ουκρανικού στρατού στη Ρωσία είναι σίγουρα η πιο κόκκινη από όλες τις κόκκινες γραμμές. Εάν η Ρωσία ήταν καθόλου σοβαρή για μια πιθανή πυρηνική κλιμάκωση, αυτή θα ήταν η στιγμή για να καλύψει τις πολλές απειλές της. Στην πραγματικότητα, ο Πούτιν απάντησε επιδιώκοντας να υποβαθμίσει την εισβολή προσποιούμενος ότι όλα εξακολουθούν να πηγαίνουν σύμφωνα με το σχέδιο».
Αυτή είναι η ίδια προπαγάνδα που εξαπλώνεται στις περισσότερες πλατφόρμες μέσων μαζικής ενημέρωσης τις τελευταίες εβδομάδες. (Σε παράπλευρη σημείωση, το Ατλαντικό Συμβούλιο συμμετείχε επίσης σε μεγάλο βαθμό στη χρηματοδότηση της εντολής για τον Covid και της προπαγάνδας εμβολίων κατά τη διάρκεια του φόβου πανδημίας).
Η ιδέα ότι τα βαλλιστικά βολέ στη Ρωσία χρησιμοποιώντας πυραύλους που παρέχονται από το ΝΑΤΟ δεν θα έχουν ως αποτέλεσμα ο Πούτιν να χρησιμοποιήσει MOAB ή πυρηνικά είναι πραγματικά τρελή. Λάβετε υπόψη ότι τα πλήγματα μεγάλης εμβέλειας στη Ρωσία δεν θα αλλάξουν τις συνθήκες στο έδαφος στο Ντονμπάς.
Ακόμα κι αν οι παγκοσμιοποιητές δεν μπορούν να πείσουν τους δυτικούς πληθυσμούς να δώσουν το μπράβο για βαλλιστικές επιθέσεις στη Ρωσία χρησιμοποιώντας όπλα που πληρώνονται με τους φόρους μας, οι δυνάμεις έχουν ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης. Η Ουκρανία ανακοίνωσε πρόσφατα ότι έχει αναπτύξει τον ΔΙΚΟ της βαλλιστικό πύραυλο μεγάλου βεληνεκούς και ότι αυτά τα όπλα υποτίθεται ότι δεν εμπίπτουν στην επίβλεψη των ΗΠΑ και της Ευρώπης.
Τελικά αυτού του είδους τα χτυπήματα θα οδηγήσουν σε μια ρωσική απάντηση που θα φαίνεται βάναυση. και τα western warhawks θα στριμώξουν αυτό το γεγονός για ό,τι αξίζει. Θα τρέξουν μαζί του κατευθείαν στο Πεντάγωνο και θα απαιτήσουν ένα σχέδιο για στρατολόγηση των ΗΠΑ. Εάν αυτή είναι η ατζέντα, τότε θα πρέπει να το πραγματοποιήσουν ΠΡΙΝ τις εκλογές του Νοεμβρίου.
Ο Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται όλο και πιο πιθανό να είναι ο νικητής της προεδρικής κούρσας. Έχω από καιρό υποστηρίξει ότι οι παγκοσμιοποιητές θα ολοκληρώσουν μια οικονομική κατάρρευση ή έναν παγκόσμιο πόλεμο και θα τα ρίξουν στην αγκαλιά του Τραμπ. Ήδη προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο με την πανδημία του Covid και την πληθωριστική κρίση.
Η χρονική στιγμή της επίθεσης στο Κουρσκ και η έκκληση για πυραυλικά πλήγματα στη Ρωσία δεν είναι τυχαία. Ο Τραμπ ισχυρίζεται ότι πρόθεσή του είναι να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία όσο το δυνατόν γρηγορότερα μόλις αναλάβει τα καθήκοντά του. Αυτό πιθανότατα θα σημαίνει μια μοχλευμένη ειρηνευτική διευθέτηση που θα περιλαμβάνει την παράδοση της Ουκρανίας στην περιοχή του Ντονμπάς στη Ρωσία. Εάν ο Τραμπ είναι ειλικρινής, τότε υπάρχουν πολλές ελίτ στο Ατλαντικό Συμβούλιο, το WEF και το ΝΑΤΟ που δεν θα είναι ευτυχείς.
Πρέπει να κλιμακώσουν τον πόλεμο σε κάτι μεγαλύτερο, κάτι που δεν μπορεί να αναιρεθεί. Αυτή τη στιγμή, ο πόλεμος μπορεί να τελειώσει – Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγη διπλωματία και να αναγκαστεί η Ουκρανία να καταλάβει ότι δεν πρόκειται να πάρουν πίσω το Ντονμπάς ή την Κριμαία, όσες ζωές κι αν θυσιάσουν. Αν όμως υπάρξουν τεράστιες απώλειες αμάχων εκατέρωθεν, η κατάσταση γίνεται μη αναστρέψιμη. Υποψιάζομαι ότι αυτό θέλουν οι παγκοσμιοποιητές.
ΑΠΟΔΟΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου