«Για
να μας αισθάνονται κοντά τους οι Έλληνες και οι Αρμένιοι αφήσαμε
γενειάδα. Φορέσαμε ράσο χωρίς κολάρο και με μακριά μανίκια, σαν αυτό που
φέρουν οι παπάδες»,έγραφε ο αρχηγός της αποστολής τους στη Κωνσταντινούπολη,ο Ιησουΐτης πατέρας Φραγκίσκος ντε Κανιγιάκ 1609...
Όταν
οι Ιησουίτες δρούσαν κρυφά μεταξύ 1773 και 1814 άρχισαν να
συγχωνεύονται και να συνεργάζονται με την πολύ υποτιμημένη
σαββατιανή-φρανκιστική αίρεση. Πολλοί ιστορικοί πιστεύουν ότι οι Ιησουίτες δημιούργησαν τον Τεκτονισμό....Πράγματι, πολλά από τα μυστικιστικά καμπαλιστικά πιστεύω των Φρανκιστών-Ιησουιτών είναι τα ίδια.
Ο Alumbrados (ισπανική προφορά: alum ˈbɾaðos, φωτισμένος ) ήταν ένας όρος
που χρησιμοποιείται για να περιγράψει ήπια τους ασκούμενους μιας
μυστικιστικής μορφής χριστιανισμού στην Ισπανία κατά τον 15ο και 16ο
αιώνα. Αυτό μπορεί να είχε ρίζες μέσω των Ναϊτών. Αυτό συνέβαινε επίσης στις Sabbeatian-εβραϊκές κοινότητες της Ανατολικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης τον 16ο και 17ο αιώνα. Οι
λατρείες και η νοοτροπία του Los Alumbrados ξεπήδησαν σε όλη την Ευρώπη
και τη Μέση Ανατολή, και σε μη εβραϊκές κοινότητες, καθώς και στη
Ρηνανία της Γερμανίας.
Η Εταιρεία του Ιησού (Λατ. Societas Iesu), οι κοινώς γνωστοί Ιησουίτες, είναι θρησκευτικό καθολικό τάγμα, που συγκροτήθηκε τον 16ο αιώνα στο πλαίσιο της Αντιμεταρρύθμισης. Ιδρύθηκε το 1534 από τον Ισπανό Ιγνάτιο Λογιόλα...
Εμπνεόμενος
από τον άγιο Δομίνικο και τον άγιο Φραγκίσκο —τους ιδρυτές των δύο
κύριων μέχρι τότε θρησκευτικών ταγμάτων— αποφάσισε, όπως γράφει στα
Απομνημονεύματά του, να ακολουθήσει το δρόμο τους και να πετύχει ό,τι
πέτυχαν και αυτοί...
ο Πάπας Παύλος ο Γ΄ με τη βούλα Regimini militantis ecclesiae, που εκδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 1540, τους αναγνώρισε σαν επίσημο θρησκευτικό τάγμα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας...Πρώτη και κύρια, η ίδρυση σχολείων σε όλη την Ευρώπη.
Το πρώτο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Εταιρείας άρχισε το έργο του το 1547 στη Μεσσήνη της Σικελίας. Στις 15 Σεπτεμβρίου 1551 ιδρύθηκε το Ρωμαϊκό Κολέγιο....Οι
καθηγητές της ήταν ιδιαίτερα προσεκτικοί ως προς ποιους από τους
κλασικούς θα διδάσκονταν οι νέοι, γιατί ο Ιγνάτιος θεωρούσε ότι αρκετοί
κλασικοί δεν έπρεπε να διδάσκονται γιατί θα οδηγούν στην ειδωλολατρία ( σημ. Πελ.ὅπου εἰδωλολατρεία διάβαζε Γνώσιν)...
...Το 1556 ο Πάπας Παύλος ο Δ΄ αναβάθμισε το Κολέγιο σε Πανεπιστήμιο, δίνοντάς του το δικαίωμα να απονέμει διπλώματα στη θεολογία και τη φιλοσοφία... ο Πάπας Γρηγόριος ο ΙΓ΄ το ανέλαβε υπό την αιγίδα του και μετονομάστηκε σε Γρηγοριανό Πανεπιστήμιο. Το
Γρηγοριανό ημερολόγιο, που υιοθετήθηκε αργότερα από όλο τον κόσμο,
αναπτύχθηκε από έναν καθηγητή του Πανεπιστημίου, τον Ιησουίτη Γερμανό
Κρίστοφερ Κλάβιους.
...Ανάμεσα στους απόφοιτους του θεολογικού αυτού πανεπιστημίου υπάρχουν 17 πάπες και 72 άγιοι ή μπεάτοι (ευλογημένοι) της Καθολικής Εκκλησίας.Φυσικά το πανεπιστήμιο τροφοδοτεί από τότε όλη την ανώτερη και ανώτατη εκκλησιαστική ιεραρχία...
...Σύντομα έγιναν εξομολόγοι των Καθολικών βασιλέων και ευγενών της Ευρώπης, αποκομίζοντας και πολιτική εξουσία. Οι Ιησουίτες ήταν το μεγάλο όπλο της Καθολικής Εκκλησίας...
...Το Γερμανικό Κολέγιο είναι το δεύτερο ίδρυμα που ακολούθησε στη Ρώμη. Συστήθηκε το 1552 και πήρε την παπική έγκριση το 1555... Το 1544 ο πάπας Παύλος ο Δ΄ έδωσε την έγκρισή του για δημιουργία πανεπιστημίων στην Ανατολή. Οι Ιησουΐτες ξεκίνησαν να οργανώνουν την ίδρυση τριών πανεπιστημίων στην Ανατολή: στην Ιερουσαλήμ, στην Κύπρο και στην Κωνσταντινούπολη...
...ιδρύθηκε το 1577 στη Ρώμη το Ελληνικό Κολέγιο του Αγίου Αθανασίου. Το κολέγιο, που υπάρχει μέχρι σήμερα, εποπτεύεται από πέντε καρδιναλίους και έχει σκοπό να προσφέρει ανώτερη παιδεία στα Ελληνόπουλα. Φιλοξενεί μαθητές από προσηλυτισμένες
στον ρωμαιοκαθολικισμό οικογένειες των νησιών του Αιγαίου και την Κρήτη
αλλά και ορθόδοξα ελληνόπουλα της Κωνσταντινούπολης...
Όταν πέθανε ο Λογιόλα, το 1556, το τάγμα αριθμούσε κιόλας
1000 μέλη και είχε ιδρύσει 74 κολέγια στην Ιταλία, τη Σικελία, την
Πορτογαλία, την Ισπανία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ινδία, τη Βραζιλία
και την Αιθιοπία, ενώ ιεραπόστολοι βρίσκονταν στο Κογκό και την Κίνα... το τάγμα συνέχισε να υπάρχει και το 1814 ο πάπας Πίος ο Ζ΄ με τη βούλα Solicitudo Omnium Ecclesiarum το αποκατέστησε.
Στη συνέχεια οι
Ιησουίτες διώχνονταν συχνά από διάφορα κράτη όπως από τη Βενετία το
1866, τη Γερμανία το 1872, τη Γαλλία το 1880, την Ισπανία το 1854 και
αλλού, αλλά τελικά πάντα επανέκαμπταν. Το 1960 στην Ινδία βρίσκονταν 10 κλιμάκια ιεραποστολών με γύρω στους 2.000 Ιησουίτες, ενώ ο συνολικός αριθμός τους ανερχόταν σε 35.000 μέλη, και οι δραστηριότητές τους κάλυψαν τους καινούργιους τομείς της κοινωνικής μέριμνας, της επικοινωνίας, της πολιτικής κλπ.
Σήμερα (2013) τα μέλη ανέρχονται σε περίπου 18.000, και δραστηριοποιούνται σε 112 κράτη, με τα περισσότερα μέλη να βρίσκονται στην Ινδία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
...ξεκινώντας με την Κωνσταντινούπολη κατά την εγκατάστασή τους, ίδρυσαν σχολεία στη Χίο (1627), στη Σμύρνη και τη Νάξο (1628), στη Σαντορίνη το 1642, στη Σύρο και την Άνδρο (1657), στο Ναύπλιο (1656), στην Αθήνα (1657), στη Μήλο (1661) και σε άλλα μέρη
«Για
να μας αισθάνονται κοντά τους οι Έλληνες και οι Αρμένιοι αφήσαμε
γενειάδα. Φορέσαμε ράσο χωρίς κολάρο και με μακριά μανίκια, σαν αυτό που
φέρουν οι παπάδες»,έγραφε ο αρχηγός της αποστολής τους στη Κωνσταντινούποληο Ιησουΐτης πατέρας Φραγκίσκος ντε Κανιγιάκ 1609
... στη Νάξο ο πατήρ Ρενέ De Saint-Cosmeμελοποίησε το «Πάτερ ημών»για να το ψάλλουν οι πιστοί στα ελληνικά κατά τη διάρκεια της λειτουργίας στη Χίο. Οι
νεοαφιχθέντες Ιησουίτες επιδίδονταν στην περιφορά θαυματουργών εικόνων
σαν αυτή της Παναγίας του ευαγγελιστή Λουκά, που κατά τον πατέρα
Δομήνικο Μαυρίκιο απάλλαξε το νησί από την ανομβρία το 1595.
Στην
Αθήνα το 1642 ο πατέρας Bleseau ζήτησε από τους προϊστάμενους του στη
Κωνσταντινούπολη να του στείλουν ελληνικά βιβλία, σταυρούς και εικόνες
αγίων της ορθόδοξης εκκλησίας, και μαζί με αυτά και βιβλία αστρονομίας,
φυσικής, γεωγραφίας και μαθηματικών σαν τα προσφορότερα μέσα για να
πλησιάσουν τους Τούρκους.
Ορθόδοξοι
μητροπολίτες έδιναν την άδεια σε Ιησουίτες να κηρύττουν μέσα στις
ελληνικές εκκλησίες, να κοινωνούν και να εξομολογούν τους πιστούς τους. Οι μεταστροφές κληρικών στον ρωμαιοκαθολικισμό ήταν συχνές, όπως του μητροπολίτη Λακεδαίμονος Ιωσαφάτ, του μητροπολίτη της Αίγινας Καλλίνικου με αρκετούς μοναχούς του το 1727, του ηγούμενου μονής στην Ύδρα πάλι το 1727, έξι Ελλήνων επισκόπων στις Κυκλάδες το 1662, του μητροπολίτη Ρόδου Μελέτιου (1645-1651), της μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Πάτμο το 1681, κ.ά
Με
τη δραστηριοποίηση των μονών Σύρου και Τήνου το 1814 και την ίδρυση της
Μονής Αθηνών το 1915 συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας το έργο τους. Το περιοδικό που εκδίδουν οι Έλληνες Ιησουίτες ονομάζεται Ανοιχτοί Ορίζοντες. (ἀπό ἐδῶ)
...Αν κάποιος έπρεπε να ορίσει τη συμπεριφορά του Ιησουΐτη, είναι αυτή του χαμαιλέοντα: παραπλανητικός και διπρόσωπος.Προβάλλουν την αγνότητα και δέχονται όρκους πενίας αλλά ενεργούν σαν μαφία. Το σύνθημά τους είναι « ο σκοπός αγιάζει τα μέσα ».Ήσαν αρπακτικά πλούτου και, συγκεκριμένα, στόχευαν πλούσιες άτεκνες χήρες, τις οποίες κυριολεκτικά κυρίευαν και ήλεγχαν. ..
Ήσαν οι Ιησουίτες λίγο παραπάνω από έναν Κρυπτο-Εβραίο / Marrano συνδικάτου εγκλήματος;
Τα γεγονότα και τα στοιχεία δείχνουν ναι, ειδικά στην αρχή. Αλλά το
τάγμα απέκτησε την δική του υπόσταση. Εξελίχθηκε σε μια διαφορετική
οντότητα, αλλά με συνοδοιπόρους τους Φρανκιστές και τους μασσώνους. Υποπτεύομαι πως
όταν οι Ιησουίτες δρούσαν κρυφά μεταξύ 1773 και 1814 άρχισαν να
συγχωνεύονται και να συνεργάζονται με την πολύ υποτιμημένη
σαββατιανή-φρανκιστική αίρεση. Πολλοί ιστορικοί πιστεύουν ότι οι Ιησουίτες δημιούργησαν τον Τεκτονισμό....Πράγματι, πολλά από τα μυστικιστικά καμπαλιστικά πιστεύω των Φρανκιστών-Ιησουιτών είναι τα ίδια.
Ο Alumbrados (ισπανική προφορά: alum ˈbɾaðos , φωτισμένος ) ήταν ένας όρος
που χρησιμοποιείται για να περιγράψει ήπια τους ασκούμενους μιας
μυστικιστικής μορφής χριστιανισμού στην Ισπανία κατά τον 15ο και 16ο
αιώνα. Αυτό μπορεί να είχε ρίζες μέσω των Ναϊτών. Αυτό συνέβαινε επίσης στις Sabbeatian-εβραϊκές κοινότητες της Ανατολικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης τον 16ο και 17ο αιώνα.
Οι λατρείες και η νοοτροπία του Los Alumbrados ξεπήδησαν σε όλη την
Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, και σε μη εβραϊκές κοινότητες, καθώς και στη
Ρηνανία της Γερμανίας.
...η
ανθρώπινη ψυχή μπορεί να φτάσει σε τέτοιο βαθμό τελειότητας που μπορεί
ακόμη και στην παρούσα ζωή να μελετήσει την ουσία του Θεού και να
κατανοήσει το μυστήριο της Τριάδος. Κάθε λατρεία, δήλωναν, είναι
περιττή, η λήψη των μυστηρίων άχρηστη και η αμαρτία αδύνατη σε αυτήν
την κατάσταση πλήρους ένωσης με τον Θεό. Άτομα σε αυτήν την κατάσταση
τελειότητος θα μπορούσαν να επιδοθούν στις σεξουαλικές επιθυμίες τους
και να διαπράξουν άλλες αμαρτωλές πράξεις ελεύθερα χωρίς να λερώσουν την
ψυχή τους.
Αυτό το Δόγμα της Εξέλιξης και η επίτευξη υψηλότερου επιπέδου συνείδησης είναι πολύ παρόμοιο - αν όχι πανομοιότυπο - με τις Θεοσοφιστικές πεποιθήσεις του Κινήματος της Νέας Εποχήςγια την ικανότητα ενός ανθρώπου να επιτύχει τη "Συναίσθηση του Χριστού" και να γίνει "Υπεράνθρωπος".
Ο Γνωστικισμός και ο Ανατολικός Μυστικισμός (συμπεριλαμβανομένου του μυστηρίου της Βαβυλωνιακής θρησκείας) διδάσκει ότι τα μέλη του είναι «εν τη γενέσει θεοί »
και ότι ο Λούσιφερ είναι αυτός που μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε τον «
θεό μέσα μας » και να το εξελίσσουμε στο μέγιστο των δυνατοτήτων μας (χωρίς την ανάγκη να μετανοήσουμε για τις αμαρτίες μας), καθώς το όνομά του σημαίνει «Πρωινό αστέρι» και «ο ένας Φωτεινός».
Αυτό το δόγμα είναι σχεδόν πανομοιότυπο σε όλες τις Μυστικές Εταιρείες που ονομάζονται Illuminati. Ο Albert Pike στο Ηθικά και το Δόγμα έκανε την σύνδεση με την Καμπάλα, η οποία είναι ο βασικός μοχλός όλων αυτών των κινημάτων και κοινωνιών.( ἀπό τό θέμα : Ἦσαν οἱ Ἰησουΐτες κρυπτο-ἑβραῖοι; )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου