Του Αργύρη Ντινόπουλου, δημοσιογράφου, πρώην υπουργού Εσωτερικών.
Θεώρησαν ότι η διαχείριση της πανδημίας και οι εμβολιασμοί ξεκίνησαν με την εξαγγελία του.
Όταν, όμως, έχεις ήδη δώσει για το σποτάκι «Μένουμε Σπίτι» εκατομμύρια σε ΜΜΕ (που υποχρεούνται να το προβάλλουν δωρεάν!) πως περιμένεις να αντιδράσει ο νέος στα 150 ευρώ που του δίνεις για να εμβολιαστεί;
Υπάρχει και χειρότερη εκδοχή: οικονομικά εξαθλιωμένοι νέοι (και είναι πολλοί) ενδέχεται να εμβολιαστούν μόνον και μόνον για να πάρουν τα 150 ευρώ.
Επειδή, όμως, οι περισσότεροι από αυτούς θα εκλαμβάνουν (λανθασμένα) το εμβόλιο «ως αναγκαίο κακό» είναι αμφίβολο αν θα κάνουν και την δεύτερη δόση.
Αλλά εκτός από την «λίστα Πέτσα» η διαχείριση της πανδημίας είχε και μια άλλη λίστα αμφιλεγόμενων χειρισμών.
Οι νέοι χαρακτηρίστηκαν «ψεκασμένοι» και «ανεύθυνοι» επειδή δεν πειθάρχησαν σε ένα lockdown που τα υγειονομικά και επιδημιολογικά αποτελέσματά του δεν το δικαίωσαν (για τις οικονομικές συνέπειες ας μην το συζητήσουμε).
Αμέτρητα τα «ρεπορτάζ» στα κανάλια και στα portals (της «λίστας Πέτσα») που επί μήνες προσέβαλαν βάναυσα τους νέους.
Όλα αυτά δεν εξαγοράζονται και μάλιστα με 150 ευρώ.
Όσοι δε από τους νέους είναι πιο «υποψιασμένοι» και έχουν ψάξει τους «κερδισμένους της πανδημίας» αυτοί δεν πρόκειται να «τσιμπήσουν» με το άυλο freedom pass.
Γιατί από τις «απευθείας αναθέσεις μέχρι τις επιλεκτικές ενισχύσεις επιχειρηματικών κλάδων (και επιχειρήσεων!) η πανδημία έφτιαξε μια νέα κάστα ευνοημένων (επιεικής όρος) που τρίβουν τα χέρια τους.
Όσοι νέοι τα γνωρίζουν όλα αυτά (και είναι πολλοί) πώς να προφέρουν το δικό τους χέρι για εμβολιασμό έναντι 150 ευρώ και μάλιστα σε άυλη μορφή;
Όταν μάλιστα πιστεύουν (επίσης λανθασμένα) ότι οι ίδιοι είναι άτρωτοι στην πανδημία και υποψιάζονται ότι το «τείχος ανοσίας» κτίζεται για να σωθεί την τελευταία στιγμή ο τουρισμός από τον οποίο οι ίδιοι δεν έχουν κανένα όφελος.
Η κυβέρνηση από την έναρξη της πανδημίας επένδυσε υπέρμετρα στην επικοινωνιακή διαχείρισή της σε βάρος της υγειονομικής.
Αυτός ο υπέρμετρος «επικοινωνισμός» και το εκτός ελέγχου λιβανιστήρι ειδικά των καναλιών «έκαψε» ακόμα και σωστές πολιτικές αποφάσεις οι οποίες ελήφθησαν (και ήταν πολλές).
Τελικά αποδείχθηκε ότι είναι εξίσου δύσκολο να ελέγξεις τους μηντιακούς «επαίνους» με το να διαχειριστείς την πλέον σκληρή και άδικη δημοσιογραφική κριτική.
Αυτόν που σε βρίζει τον αντιμετωπίζεις, αυτόν που σε «γλύφει» (και τελικά σε εκθέτει) τι να του πεις;
Οι παλινωδίες με το Astra Zeneca και το ακαταδίωκτο των λοιμοξιολόγων συμπλήρωσαν το αρνητικό επικοινωνιακό μοντέλο.
Το freedom pass κινδυνεύει να τριτώσει το κακό σε μια κρίσιμη υγειονομική και οικονομική συγκυρία.
Έτσι και αλλιώς η σχέση της Νέας Δημοκρατίας με τους νέους είναι διαχρονικά αντιφατική.
Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πρωτεύει στις φοιτητικές εκλογές αλλά στις εθνικές εκλογές η Νέα Δημοκρατία στις ηλικίες 18-25 έχει σχεδόν πάντοτε τις χειρότερες επιδόσεις.
Το κεφάλαιο «κορωνοϊός-νεολαία» δεν πρόκειται να κλείσει για την Νέα Δημοκρατία με το freedom pass.
Αλλά ενδέχεται να ανοίξει μια νέα σελίδα της οποίας η απόχρωση (λευκή, ουδέτερη ή μελανή) μένει να φανεί.
Υ.Γ Το 1989 και ύστερα από οκτώ χρόνια διακυβέρνησης η Μελίνα Μερκούρη είχε πει στον Ανδρέα Παπανδρέου «Ανδρέα, δεν αρέσουμε πια, πάρτο απόφαση». Από τότε μπορεί να έχουν περάσει 32 χρόνια, αλλά σήμερα, δια της τηλεοράσεως, η πολιτική απαρέσκεια προκαλείται με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα (το 1989 μόλις που ξεκινούσε η ιδιωτική τηλεόραση). Παρακολουθώντας την (29/06) ενημέρωση Γεραπετρίτη δεν αντιλαμβάνονται στο επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης ότι (ανεξαρτήτως τι λέγεται) κάποιοι άνθρωποι πολύ απλά δεν πρέπει να βγαίνουν στην τηλεόραση; Ο «τηλεοπτικός νεοπλουτισμός» εκπέμπει ισχυρότερο (αρνητικό) μήνυμα από το ίδιο το μήνυμα που ο κύριος Γεραπετρίτης αγωνίζεται (χωρίς αποτέλεσμα) να περάσει. Αφού όλοι το βλέπουν γιατί κανείς δεν το λέει στον πρωθυπουργό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου