Κυριακή 1 Μαρτίου 2020

ΑΠΟΨΗ: Έφτασε η στιγμή να συνεργαστούμε στρατιωτικά από τις χώρες του Κόλπου; τι μπορούν να μας προσφέρουν η Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ;

Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα των ημερών που πέρασαν, αλλά και προφανώς θα αναδειχτούν και στο άμεσο μέλλον, είναι το θέμα της αποστολής ελληνικής πυροβολαρχίας Patriot PAC2 GEM στη Σαουδική Αραβία, για την προστασία είτε κάποιας μονάδας διύλισης, είτε για την προστασία κάποιων πετρελαιοπηγών.

Από τις τελευταίες προέρχεται το περισσότερο πετρέλαιο που καταναλώνουμε στην Ελλάδα και την Δυτική Ευρώπη, συνεπώς, η κίνηση αυτή, ανάμεσα σε όλα τα άλλα, έχει και σα στόχο να προστατεύσει την απρόσκοπτη διακίνηση πετρελαίου προς τη χώρα μας.
Φυσικά, αυτός είναι μάλλον ο τελευταίος λόγος που η Ελλάδα στέλνει εκεί την πυροβολαρχία. Απλά, αυτό που λέμε, και δε θέλουμε να παρεξηγηθούμε, είναι πως υπάρχει και ο λόγος προστασίας της Εθνικής μας Οικονομίας. Χωρίς να μπλέξουμε ιδιαίτερα με τα μακροοικονομικά, σκεφτείτε τι επίδραση θα είχε στην ασθενική ανάπτυξη της χώρας μας, μια αύξηση της τιμής του πετρελαίου κατά 30 ή 40%.
Πάμε τώρα στον πραγματικό σκοπό του άρθρου. Ας δούμε λίγο τι συμβαίνει στον Κόλπο. Το Ιράν, για πρώτη φορά στην ιστορία της περιοχής, φαίνεται πως έχει αποκτήσει ένα σύμμαχο, το Κατάρ. Αντίθετα, οι δυο μεγάλοι “παίκτες” της περιοχής, Σαουδική Αραβία και ΗΑΕ, για πρώτη φορά επίσης, φαίνεται να τα βρίσκουν με το Ισραήλ.
Αν και τα δυο κράτη παραμένουν μουσουλμανικά, εντούτοις φαίνεται πως δεν συντάσσονται μαζί με το Ιράν, Κατάρ, Χαμάς και Χεζμπολάχ, που θέλουν το εκ θεμελίων ξερίζωμα του Ισραήλ από τη Μέση Ανατολή.
Όλα αυτά έχουν να κάνουν με τις ισορροπίες στην περιοχή. Οι περισσότερες αραβικές χώρες, επιλέγουν την εξομάλυνση των σχέσεων με το Ισραήλ, μια διαδικασία που έχει πετύχει με την Αίγυπτο, και θα μπορούσε να πετύχει μια χαρά και με τη Σαουδική Αραβία και τις άλλες χώρες του Κόλπου.
Το Κατάρ, οδηγούμε ίσως από μια “τάση” των εύπορων κατοίκων του, έχει αποφασίσει να χρηματοδοτήσει διάφορες εξτρεμιστικές τάσεις κατά της Δύσης και του Ισραήλ. Ανεπίσημα, γιατί επίσημα το Κατάρ πουλάει σχεδόν την παραγωγή του στη Δύση, και είναι ένας από τους μεγαλύτερους επενδυτές της Δύσης. Που κολλάει όμως η Τουρκία;
Η Τουρκία είναι ένας από τους αγαπημένους επενδυτικούς προορισμούς των Καταριανών. Και πιστεύεται πως η Τουρκία δεν είναι επενδυτικός προορισμός γιατί οι Καταριανοί θεωρούν πχ την Ελλάδα κακό τόπο για επένδυση. Συμβαίνει γιατί η Τουρκία είναι μια μουσουλμανική χώρα, που εδώ και 20 χρόνια μετατρέπεται αργά αλλά σταθερά σε ισλαμική “δημοκρατία”, με κυβερνήτη πραγματικό Σουλτάνο.
Έτσι, το Κατάρ συμμετέχει σε όλα τα μεγάλα, και φαραωνικά σχέδια της Τουρκίας, από τις σήραγγες κάτω από το Βόσπορο, το αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, την μετατροπής της Πόλης σε … νησί (!), αλλά και επίσης σε κάθε μεγάλη βιομηχανία της χώρας, και δη στρατιωτική. Έτσι βρίσκουμε το Κατάρ πίσω από κάθε μεγάλο στρατιωτικό “επίτευγμα”, από το Altay (φανερά), μέχρι την κατασκευή πλακετών για Α/Τ πυραύλους.
Σε απευθείας ανταπόδοση, η Τουρκία όχι απλά έχει δημιουργήσει στρατιωτική βάση στο Κατάρ, αλλά έχει στείλει δυνάμεις. Η αποστολή των δυνάμεων αυτών έγινε την περίοδο που η Σαουδική Αραβία έκλεισε τα σύνορα με το Κατάρ, και δεν ήταν λίγοι αυτοί που φοβούνταν πως τα άρματα της θα καταλάμβαναν το Εμιράτο σε χρόνο ρεκόρ.
Όχι πως θα τους σταματούσε η τουρκική ταξιαρχία, δεν θα είχε τη δύναμη ή τα μέσα, αλλά οι Τούρκοι έδειξαν την αλληλεγγύη τους στους σωτήρες/ χρηματοδότες/ συνοδοιπόρους Καταριανούς.
Ταυτόχρονα, όλα αυτά τα χρόνια, η Τουρκία υιοθέτησε μια ξεκάθαρη ρητορική κατά του Ισραήλ, και πλέον, θεωρείται πλέον όχι μόνο σαν διπλωματικός κίνδυνος, αλλά και στρατιωτικός! Ταυτόχρονα απομακρύνθηκε από τις ΗΠΑ, ικανοποιώντας τους αντισημίτες Άραβες, ενώ φυσικά το Κατάρ, υπό το φόβο της ΣΑ, αγοράζει δυτική υποστήριξη αγοράζοντας κάθε μαχητικό αεροσκάφος που υπάρχει στη διεθνή αγορά.
Η Ελλάδα, για πολλά χρόνια, ισχυροποιεί τις σχέσεις της με το Ισραήλ, την Αίγυπτο (τον σημαντικότερο σύμμαχο της ΣΑ και ΗΑΕ στην περιοχή της Μεσογείου), αλλά παραμένει αρκετά “μακρυά” από τις χώρες του Κόλπου.
Η προηγούμενη κυβέρνηση, ξεκίνησε ένα είδος στρατιωτικής συνεργασίας με τα ΗΑΕ, και η αλήθεια είναι πως έχει γίνει αρκετή δουλειά από τη χώρα μας σε ότι αφορά τις σχέσεις με τα Εμιράτα. Άλλωστε, η διάθεση υπερπολύτιμων ανταλλακτικών για τις φρεγάτες Kortenaer επιβεβαιώνει τις καλές σχέσεις
Σε σχέση με την Σαουδική Αραβία η Ελλάδα αν και είχε πάντα εξαιρετικές εμπορικές σχέσεις, ποτέ δεν είχαμε κάτι σοβαρό σε επίπεδο άμυνας. Πολλοί από τους παλιούς αναγνώστες θα θυμούνται την χρηματοδότηση τουρκικών αμυντικών προγραμμάτων, όπως μια 80άδα μαχητικών F-16C/D μετά τον Πόλεμο του Κόλπου, από τα σαουδαραβικό πετρέλαιο.
Τότε όμως η Τουρκία ήταν στο στενό πυρήνα του ΝΑΤΟ και της Δύσης, σύμμαχος των ΗΠΑ και του Ισραήλ, και φυσικά δεν ήταν ισλαμικό κράτος. Τώρα, κάτι τέτοιες κινήσεις τις έχουν μετανιώσει οι Σαουδάραβες…
Δεν πρέπει να ξεχνάμε την υπόθεση Κασόγκι. Χωρίς να ξέρουμε τι ακριβώς έχει συμβεί, είναι προφανές πως ο δημοσιογράφος δολοφονήθηκε. Οι Τούρκοι, όχι απλά έστειλαν τον δημοσιογράφο σαν πρόβατο στη σφαγή, αλλά η ΜΙΤ είχε στήσει ολόκληρη επιχείρηση κινηματογράφησης της εκτέλεσης.
Μια τέτοια δολοφονία είναι αποτρόπαια, αλλά φυσικά δεν είναι η μόνη που γίνεται, απλά είναι η μόνη που δημοσιοποιήθηκε με τέτοιο τρόπο. Χάρη φυσικά, στο καθεστώς Ερντογάν, που έγραψε το σενάριο, και έκανε τη σκηνοθεσία. Οι Σαουδάραβες απλά έπαιξαν το ρόλο του ηθοποιού, εν αγνοία τους. Και εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα.
Το θέμα είναι πως κάποια στιγμή, ξυπνήσαμε κι εμείς σα χώρα, και διαπιστώσαμε πως οι Άραβες, που ετοιμάζονται από τώρα για την εποχή χωρίς πετρέλαια, θέλουν ασφαλείς και κερδοφόρες επενδύσεις. Έτσι, είναι έτοιμοι να επενδύσουν και στη χώρα μας, αρκεί να υπάρχουν αρκετές μεταρρυθμίσεις, φιλικές προς τους επενδυτές. Επίσης, ελπίζουμε να προσκαλέσουμε αρκετούς πλούσιους που θέλουν δυτική φορολογική έδρα, με flat tax 100.000 ευρώ ετησίως, αρκεί να επενδύσουν τουλάχιστον 500.000 ευρώ στη χώρα μας.
Όλα αυτά καλά είναι, αλλά γιατί να στείλουμε εκεί μια πυροβολαρχία Patriot (εκτός από τις “βλακείες” που γράψαμε στην αρχή);
Ας αφήσουμε στην άκρη τα περί εκπαίδευσης σε επιχειρησιακές συνθήκες, τα περί εκπλήρωσης υποχρεώσεων στο ΝΑΤΟ, περί προστασίας της ροής πετρελαίου προς τα ελληνικά διυλιστήρια (που παρεμπιπτόντως τα προϊόντα διύλισης είναι το κύριο εξαγωγικό προϊόν μας, δηλαδή κερδίζουμε περισσότερα από το σαουδαραβικό πετρέλαιο διυλίζοντάς το, παρά πληρώνουμε εισάγοντάς το) κοκ…
Με αυτή την αποστολή, δηλώνουμε πως είμαστε ξεκάθαροι στρατιωτικοί σύμμαχοι της Σαουδικής Αραβίας. Μιας και πλέον η συνεργασία μας σφραγίζεται στρατιωτικά, θα πρέπει να εξεταστεί η περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεών μας με τα δυο κράτη του Κόλπου, τη Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ. Φυσικά τα ΗΑΕ συμμετέχουν ήδη σε μεγάλες κλαδικές ή διακλαδικές ασκήσεις ή και διεθνείς, όπως ο ΗΝΙΟΧΟΣ.
Τώρα, ειδικά με τα ΗΑΕ, μοιραζόμαστε αρκετά κύρια οπλικά συστήματα. Θα άξιζε τον κόπο να δούμε περισσότερες συνέργειες στον αμυντικό τομέα, ειδικά σε θέματα εκπαίδευσης, χρήσης κοινών υποδομών. To θέμα όμως, με χώρες σαν τα ΗΑΕ αλλά και την Σαουδική Αραβία, οι “ανταλλαγές” μπορούν να είναι πιο ουσιαστικές.
Παλαιότερα είχαμε μεταδώσει μια είδηση που προήλθε από τα ΗΑΕ, που τα τελευταία πρότειναν να μας προσφέρουν αναβάθμιση των ελληνικών Mirage 2000-5Mk2 παράλληλα με τα δικά τους Mirage 2000-9, σε ανταλλαγή με κάποια από τα ελληνικά F-16C/D Block 30, που πραγματικά έχουν βάλει στο “μάτι”. Προφανώς τα ΗΑΕ δεν έχουν το πρόβλημα συνεννόησης που έχει η Ελλάδα με την Dassault, και οι συμβάσεις FOS για την Αεροπορία των Εμιράτων δουλεύουν μια χαρά!
Επίσης, θα μπορούσαμε να είχαμε πρόσβαση διάφορους τρόπους στο εκτεταμένο οπλοστάσιο και των δυο χωρών, που σημειώνουμε πως είναι από τα πιο ισχυρά, όχι μόνο της περιοχής, αλλά και του πλανήτη. Δεν θα μας φαινόταν καθόλου παράξενο, αν ο Αραβικός Συνασπισμός (αν μπορούμε να πούμε έτσι τη Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ) ενίσχυε με διάφορους τρόπους την Ελλάδα.
Τα ανταλλακτικά των Kortenaer ήταν μια εξαιρετική κίνηση, θα πρέπει να δούμε τι άλλο υπάρχει και από πλευράς ανταλλακτικών για τα ΑΗ-64Α+. Επίσης, τα ΗΑΕ, αν και δεν είναι τόσο “πλούσια” όπως το Κατάρ, εντούτοις είναι αρκετά ισχυρά στρατιωτικά και οικονομικά, ενώ μπορούν να συνεργαστούν άνετα με την Ελλάδα σε θέματα εκπαίδευσης, με την τελευταία να παρέχει υπηρεσίες και εγκαταστάσεις, και τα ΗΑΕ υλικά.
Πρέπει να εξετάσουμε με προσοχή τη στρατιωτική συνεργασία μεταξύ Κατάρ και Τουρκίας. Είναι προφανές πως το Κατάρ χρηματοδοτεί προγράμματα για όλους του κλάδους των τουρκικών ΕΔ. Κάπου εκεί θα μπορούσαμε, με έναν ίδιο τρόπο, να συνεργαστούμε και εμείς. Γιατί οι Σαουδάραβες να μην χρηματοδοτούσαν την κατασκευή πλοίων σε ελληνικά ναυπηγεία;
Για παράδειγμα, οι MMSC θα μπορούσαν να κατασκευαστούν πολύ άνετα στην Ελλάδα. Όπως επίσης και πολλά από τα πλοία που επιθυμούν τα ΗΑΕ. Αν και εδώ πρέπει να πούμε, πως αυτό ήταν το σχέδιο του Σάφα όταν αγόρασε τον Σκαραμαγκά, να κατασκευάζει εδώ πλοία για τις χώρες του Κόλπου. Τελικά, η CΜΝ φτιάχνει πλοία της σε ναυπηγεία των ΗΑΕ, τη στιγμή που κανείς κάτοικος από τα ΗΑΕ δεν εργάζεται εκεί… Ενώ θα μπορούσαν να κατασκευάζονται στον Σκαραμαγκά, με πολύ μικρότερος κόστος για τους Άραβες…
Συνέργειες μπορούν να υπάρξουν σε πολλούς τομείς, όπως τα ΑΗ-64 που έχουν και οι τρεις χώρες. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία πως η εκπαίδευση στελεχών των δυο στρατών στην Ελλάδα θα γινόταν με χαρά από αραβικής πλευράς. Έχει ποτέ κανείς σκεφτεί τα οφέλη μιας τέτοιας συνεργασίας, σε επίπεδο ΑΗ-64;
Τέλος, να πούμε πως Σαουδική Αραβία και ΗΑΕ δεν έχουν διστάσει να πολεμήσουν, είτε κατά των Χούθι, είτε κατά του Καθεστώτος Καντάφι το 2011 (τα ΗΑΕ). Συνεπώς, δεν θα ήταν έκπληξη για εμάς, αν σε περίοδο κρίσης βλέπαμε Αραβικά φτερά πάνω από το Αιγαίο, έστω και σε συμβολική συνδρομή.
Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο, και τον τρόπο που βλέπει ο κόσμος εμάς. Κάποιοι θέλουν πάρα πολύ να “κοντύνουν” την Τουρκία, να σταματήσει να το παίζει νέα Οθωμανική Υπερδύναμη. Ανάμεσα σε αυτούς, είναι και οι Άραβες, που μαρτύρησαν υπό οθωμανική κατοχή.
Σε μια κρίση, θα χρειαστούμε πολύ βοήθεια, κρυφή και φανερή. Κάποιοι μπορούν να τη δώσουν αλλά δεν θα το κάνουν γιατί φοβούνται ή δε θέλουν. Κάποιοι θα θέλουν, αλλά δεν θα μπορούν. Οι Άραβες, σίγουρα μπορούν, ας τους πείσουμε κιόλας να θέλουν. Το Κατάρ επέλεξε την Τουρκία, ας επιλέξουν οι Άραβες εμάς!
ptisidiastima.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου