Είναι λύση για την Τουρκία ο πόλεμος;

Τι θα συμβεί εάν δεν στηρίξει τη χώρα η Γερμανία και επιβάλλουν ταυτόχρονα πρόστιμο πολλών δις $ στη Halksbank οι Η.Π.Α., πυροδοτώντας μία αλυσιδωτή αντίδραση στην τουρκική οικονομία τύπου Lehman Brothers που θα σαρώσει τα πάντα στο εσωτερικό της;  

Ανάλυση

Εύλογη η ερώτηση συναδέλφου, γιατί οι φανατικότεροι υποστηρικτές των σκοτεινών θεωριών συνομωσίας, τσαρλατάνοι συχνά, είναι συνήθως οι δικτάτορες – ενώ η απάντηση που δίνει, σύμφωνα με την οποία είναι παράξενες προσωπικότητες, δεν την ικανοποιεί. Θεωρεί δε πως η νεώτερη απόδειξη είναι η οικονομική κρίση της Τουρκίας – μίας χώρας που είναι χρεοκοπημένη, όσον αφορά κυρίως τον ιδιωτικό της τομέα. Επί πλέον το νόμισμα της καταρρέει και ο πληθωρισμός εκτοξεύεται στα ύψη, χωρίς ο πρόεδρος της να επιτρέπει στην κεντρική τράπεζα να αυξήσει τα επιτόκια για να αμυνθεί – επειδή πιστεύει πως η αύξηση των επιτοκίων προκαλεί πληθωρισμό, ενάντια στην οικονομική θεωρία.

Την ίδια στιγμή επιδιώκει τις συναλλαγές σε άλλα νομίσματα, όπως πρόσφατα το Ιράκ με το Ιράν, για να αποφύγει το δολάριο – ενώ το μέλλον της χώρας του κρέμεται από μία κλωστή: από τη δαμόκλειο σπάθη δηλαδή των Η.Π.Α. να επιβάλλουν ένα πρόστιμο πολλών δις $ στη HALKBANK, η οποία κατηγορείται ότι βοήθησε το Ιράν να παρακάμψει τις αμερικανικές κυρώσεις (πηγή).

Εν προκειμένω παρατίθεται το παράδειγμα της Σοβιετικής Ένωσης, όπου ο Στάλιν απέρριψε τους βασικούς νόμους της κληρονομικότητας του Mendel, καθώς επίσης τη θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου, προς όφελος των δήθεν θεωριών του σοβιετικού βιολόγου T. Lysenko – ό οποίος πίστευε πως τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά είναι επίκτητα, αποκτώνται δηλαδή και όχι κληρονομικά. Με αυτόν τον τρόπο ο βιολόγος, με τη στήριξη του Στάλιν, καταδίκασε εκατομμύρια ανθρώπους στην πείνα, εφαρμόζοντας τη λανθασμένη αγροτική έρευνα του – ενώ καθυστέρησε την εξέλιξη της σοβιετικής βιολογίας για δύο περίπου δεκαετίες.

Κάτι ανάλογο έκανε ο Χρουστσόφ, ο οποίος ήταν επίσης οπαδός των θεωριών συνομωσίας και των θεωρητικών διαστροφών – στηρίζοντας με τη σειρά του όχι μόνο τον Lysenko αλλά, επί πλέον, ορισμένους ιδεοληπτικούς μηχανικούς και γεωλόγους που πίστευαν πως οι νόμοι του κομμουνισμού θα μπορούσαν να αψηφήσουν τους νόμους της φύσης. Για παράδειγμα, του έλεγαν πως οι σοβιετικές πυρηνικές βόμβες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να αναστρέψουν την πορεία των μεγάλων ποταμών – έτσι ώστε τα νερά τους να οδηγούνται στις γεωργικές καλλιέργειες, αντί να σπαταλούνται εκβάλλοντας στο βόρειο παγωμένο ωκεανό.

Φυσικά η Ρωσία δεν έχει το μονοπώλιο τέτοιων προσωπικοτήτων, αφού ο Χίτλερ δεν ήταν διαφορετικός – αγκαλιάζοντας την παρανοϊκή φυλετική επιστήμη, η οποία βύθισε τον πλανήτη στο σκοτάδι και οδήγησε απ’ ευθείας στο Ολοκαύτωμα. Η διαστροφή δε της λογικής είχε αναδειχθεί σε κάτι εντελώς φυσιολογικό την εποχή του γερμανικού ναζισμού – υπενθυμίζοντας πως τα διεστραμμένα πειράματα σε ανθρώπους του J. Mengele συζητούνταν δημόσια σε επιστημονικά συνέδρια, όπως κάθε άλλη ιατρική έρευνα.

Μία ακόμη διαστροφή της οικονομικής θεωρίας αποτελεί η πολιτική λιτότητας που επέβαλλε η κυρία Merkel στους εταίρους της και ιδίως στην Ελλάδα, αναμένοντας να ακολουθήσει ανάπτυξη! Βέβαια η ίδια η Γερμανία πλούτισε από αυτήν την πολιτική, απομυζώντας τους πάντες και καταστρέφοντας την ανταγωνιστικότητα τους, ειδικά της Ιταλίας – οπότε για την ίδια ήταν θετική.

Στη σύγχρονη εποχή το «καθεστώς Maduro» στη Βενεζουέλα δεν διαφέρει ιδιαίτερα, θεωρώντας πως είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τη χρεοκοπία, τον υπερπληθωρισμό και την κατάρρευση του νομίσματος, με την υιοθέτηση ενός ψηφιακού «τύπου» BITCOIN – όπως επίσης να μην πληρώνει τα χρέη του, χωρίς να υφίσταται τις συνέπειες.

Έτσι προκάλεσε την κατάσχεση ολόκληρων των εξαγωγικών υποδομών της Βενεζουέλας στις ολλανδικές Αντίλλες από τον αμερικανικό πετρελαϊκό κολοσσό Conoco Phillips, ως αποζημίωση για την άρνηση πληρωμών – καθώς επίσης των διυλιστηρίων της χώρας στις Η.Π.Α. από καναδικό όμιλο εξόρυξης χρυσού. Ο δικός μας δε Maduro στην Ελλάδα πιστεύει πως η η χώρα μας μπορεί να προσελκύσει επενδύσεις και να αναπτυχθεί, παρά τα μνημόνια, τους εξοντωτικούς φόρους και την υπερχρέωση των πάντων (δημόσιο, τράπεζες, επιχειρήσεις, νοικοκυριά).

Η τουρκική ιδιαιτερότητα

Περαιτέρω, η ίδια έλξη που ασκεί η ψευδοεπιστήμη στην ψυχοπάθεια, παρακινεί συχνά τους αυταρχικούς κυβερνήτες να στηρίζουν τις θεωρίες συνωμοσίας – όπως στην περίπτωση του Τούρκου προέδρου, ο οποίος είναι πεπεισμένος ότι εξωτερικές δυνάμεις υπονομεύουν το καθεστώς του, χωρίς να δίνει σημασία στο γεγονός των ληξιπρόθεσμων δανείων της χώρας του ύψους άνω των 180 δις $ εντός ενός έτους, καθώς επίσης στα υπόλοιπα προβλήματα που έχουμε διαπιστώσει ήδη από το 2013 (ανάλυση).

Εν προκειμένω οι κακόβουλες αυτές δυνάμεις είναι οι αγορές, παρά το ότι στο παρελθόν στήριξαν την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη της χώρας του επί πιστώσει, τις πανάκριβες υποδομές που κατασκεύασε, το ανατολίτικο αυτοκρατορικό του παλάτι, τα 10.000 τζαμιά που έχτισε κοκ. – ενώ δεν θα αργήσει ίσως να ισχυρισθεί πως οι αγορές αυτές ενεργούν υπό την αιγίδα του «Παγκόσμιου Εβραϊσμού» ή του Σιωνισμού, όπως άλλωστε πιστεύουν πολλοί Τούρκοι ισλαμιστές.

Θα το κάνει προφανώς για να αιτιολογήσει την άνοδο των επιτοκίων (αδιαφορώντας για το ότι τα επιτόκια αντιπροσωπεύουν το ρίσκο που αναλαμβάνεται, ενώ τεκμηριώνεται από τα μηδενικά επιτόκια δανεισμού της Γερμανίας), την εκτόξευση του πληθωρισμού, την κατάρρευση της λίρας και την εξαθλίωση του πληθυσμού – ενώ η πλειοψηφία των Τούρκων θα τον πιστέψει, χωρίς να δίνει σημασία στο ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει σήμερα στην Αργεντινή, στη Βραζιλία ή στη Ν. Αφρική (γράφημα), οπότε δεν μπορούν να αποτελούν όλες αυτές οι χώρες μαζί στόχο του «Παγκόσμιου Εβραϊσμού».

Συνεχίζοντας, επειδή ο πληθωρισμός και η υποτίμηση ενός νομίσματος λειτουργούν όπως η πυρκαγιά, η οποία μπορεί να σβηστεί πολύ εύκολα και με χαμηλό κόστος στο ξεκίνημα της, ενώ στη συνέχεια είναι αδύνατον ή/και κοστίζει τεράστια ποσά, είναι πολύ πιθανόν να είναι πλέον πολύ αργά να εμποδιστούν από την κεντρική τράπεζα με την αύξηση των επιτοκίων – όπως συνέβη στην Αργεντινή πρόσφατα που δεν τα κατάφερε, παρά το ότι αύξησε πάνω από το 40% τα επιτόκια και εξασφάλισε τη στήριξη του ΔΝΤ, ύψους 50 δις $.

Με δεδομένο δε το ότι ο Τούρκος πρόεδρος δεν φαίνεται πως θα ζητήσει τη βοήθεια του Ταμείου, αφενός μεν επειδή ο ίδιος έβγαλε στο παρελθόν τη χώρα του πληρώνοντας ένα πανάκριβο τίμημα, αφετέρου λόγω του ότι ευρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης με τις Η.Π.Α. και προσέγγισης με τη Ρωσία, η θέση του είναι πολύ δύσκολη – αν και βοηθείται οικονομικά επίσημα από το Κατάρ και ανεπίσημα από την Κίνα που δεν θέλει μία κατά μέτωπο σύγκρουση με τις Η.Π.Α., για την οποία η Τουρκία αποτελεί σημαντικό σύμμαχο και απαραίτητη χώρα για το δρόμο του μεταξιού (ανάλυση).

Η Ρωσία πάντως δεν μπορεί να τον βοηθήσει, αφού αντιμετωπίζει τις κοινωνικές αντιδράσεις εναντίον του κ. Putin, με αφορμή τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση – ενώ θεωρείται πολύ πιθανόν να υποθάλπονται από τις ξένες ΜΚΟ, στα πλαίσια της πρόκλησης μίας «επανάστασης των ρόδων» για την ανατροπή του προέδρου.

Μόνο η Ευρώπη λοιπόν είναι πραγματικά σε θέση να τον στηρίξει αποτελεσματικά και ειδικά η Γερμανία – για την οποία είναι ασφαλώς χρήσιμος για το μεταναστευτικό, για την ενέργεια, καθώς επίσης για τις επιχειρήσεις που διατηρεί στη χώρα, ενώ τυχόν οικονομική κατάρρευση της Τουρκίας θα είχε σημαντικά επακόλουθα για τις ισπανικές και γαλλικές τράπεζες, οπότε για το ευρώ.

Εν τούτοις, η Γερμανία είναι πολύ δύσκολο, εάν όχι απίθανο, να λειτουργήσει εναντίον των συμφερόντων των Η.Π.Α. – γεγονός που σημαίνει πως τυχόν βοήθεια της Τουρκίας εκ μέρους της θα είχε την αμερικανική συγκατάθεση. Γιατί να τη δώσει όμως η υπερδύναμη, αφού θέλει να αναδιανείμει τα χαρτιά στη Μέση Ανατολή, όπου ουσιαστικά ηττήθηκε από τη Ρωσία, ανακτώντας απόλυτα τον έλεγχο της Σαουδικής Αραβίας, στην οποία στηρίζεται το πετροδολάριο και ολόκληρο το δυτικό σύστημα του χρέους;

Τι θα συμβεί τώρα εάν δεν τον στηρίξει η Γερμανία (άλλωστε η καγκελάριος του πρότεινε να απευθυνθεί στο ΔΝΤ) και επιβάλλουν ταυτόχρονα πρόστιμο στη HALKSBANK οι Η.Π.Α., πυροδοτώντας μία αλυσιδωτή αντίδραση στην τουρκική οικονομία τύπου Lehman Brothers που θα σαρώσει τα πάντα στο εσωτερικό της; Πως θα αντιδράσει ένας τέτοιος παρανοϊκός χαρακτήρας ο οποίος προετοιμάζει τη χώρα του για έναν ιερό πόλεμο, έχοντας ήδη πείσει τους οπαδούς του;

Με το άνοιγμα του «μεταναστευτικού κρουνού» για να πλήξει την Ευρώπη, πριν από όλα την Ελλάδα; Με τη μαζική αύξηση των προκλήσεων εναντίον της χώρας μας και της Κύπρου, αδιαφορώντας για τις συνέπειες, απλά και μόνο για να εκτονώσει τις εσωτερικές πιέσεις; Μήπως αναζητήσει διέξοδο στον πόλεμο, όπως όλα τα καθεστώτα με τους παρανοϊκούς ηγέτες του είδους του; Φυσικά η οικονομική κατάσταση της χώρας δεν του το επιτρέπει, αλλά μπορεί να σκεφθεί λογικά;

Επίλογος

Δυστυχώς, όσο και να μας ενοχλεί κάτι τέτοιο, η πιθανότητα σύγκρουσης είναι πολύ μεγάλη, αφενός μεν επειδή η Ελλάδα είναι σε αδύναμη θέση από πολλές πλευρές (οικονομικά, πολιτικά, κυβερνητικά κλπ.), αφετέρου λόγω του ότι είναι εύκολο να βρεθεί η αφορμή – οπότε πρέπει να υπάρξει η σωστή προετοιμασία από τη χώρα μας και να μη βρεθούμε προ απροόπτου.   

analyst.gr