Τον περασμένο μήνα, η Ρωσία ισχυρίστηκε ότι ανέκτησε πυραύλους Tomahawk των ΗΠΑ που έπληξαν τη Συρία και ότι πρόκειται να ανακαλύψουν τα μυστικά τους. Λίγο
αργότερα, τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης δημοσίευαν θριαμβευτικά άρθρα για
διάφορα αμερικανικά όπλα που έχει καταλάβει η Ρωσία - ή μάλλον οι
σύμμαχοί της - και είχαν γυρίσει στη Μόσχα για ανάλυση τα προηγούμενα
χρόνια.
Κατά ειρωνικό τρόπο, τα δημοσιεύματα δεν έκαναν λόγο για τα όπλα που έστειλαν οι ΗΠΑ
στη Σοβιετική Ένωση κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου (Lend
Lease Act), όπως το βομβαρδιστικό Β-29 των ΗΠΑ, που προσγειώθηκε στη
Σιβηρία και αντιγράφηκε μανιωδώς από τους Σοβιετικούς για να παραχθεί το
Tu-4.
Η πρώτη αμερικανική πολεμική λεία ήρθε κατά τον πόλεμο της Κορέας, όπου οι Σοβιετικοί πήραν στα χέρια τους σε ένα άρμα μάχης M46 Patton, και άλλα πολλά συστήματα όπλων, συμπεριλαμβανομένου ενός μαχητικού F-51D Mustang του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.
Τον Σεπτέμβριο του 1958, ένα MiG-17 της Κομμουνιστικής Κίνας «παρελύσε» ένα ταϊβανέζικο F-86 Sabre, το οποίο παραδόθηκε στη Μόσχα. Το Sabre βοήθησε τους Σοβιετικούς σχεδιαστές στην ανάπτυξη του K-13 υπέρυθρου πυραύλου αέρος-αέρος μικρής εμβέλειας, το οποίο βρισκόταν στο σοβιετικό οπλοστάσιο για δεκαετίες.
Το Βιετνάμ αποδείχθηκε θησαυρός για την απόκτηση αμερικανικού εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένων των μαχητικών F-5E που χρησιμοποιήθηκαν εκτενώς σε πτήσεις αξιολόγησης ενάντια στο MiG-21bis και το MiG-23, και έδωσαν την δυνατότητα στους Σοβιετικούς να ανακαλύψουν τις αδυναμίες τους και τελικά να τους βοηθήσουν στην ανάπτυξη του MiG-23MLD και του υπερευέλικτου MiG-29.
Οι αντιαεροπορικοί πύραυλοι Stinger, που ανακτήθηκαν από τις ειδικές δυνάμεις της ΕΣΣΔ, οδήγησαν στην ανάπτυξη αντιμέτρων που τους αχρήστευαν. Στον πόλεμο Ρωσίας-Γεωργίας του 2008, η Μόσχα ανέκτησε πέντε Humvees γεμάτα προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα και εξοπλισμό κρυπτογραφημένων επικοινωνιών και αρνήθηκε να τα επιστρέψει, παρά τα επανειλημμένα αιτήματα του Πενταγώνου.
Ωστόσο, για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι η Αμερική και οι σύμμαχοί της έχουν ανακτήσει πολλά ρωσικά όπλα. Κατά τη διάρκεια του 1951, μια βρετανο-αμερικανική ομάδα κατόρθωσε να ανακτήσει έναν συντριμμένο μαχητικών MiG-15.
Τα σοβιετικά αεροσκάφη είχαν το κακό συνήθειο να παραδίδονται στις ΗΠΑ από πιλότους που αυτομολούσαν, καθώς δεν εκτιμούσαν τις αρετές του κομμουνισμού. Από τις πιο επιφανείς περιπτώσεις ήταν όταν ο Σοβιετικός σμηναγός Βίκτορ Μπέλενκο, ο οποίος αυτομόλησε το 1976 με ένα MiG-25 Foxbat στην Τουρκία, το οποίο εξετάστηκε από Αμερικανούς εμπειρογνώμονες προτού επιστραφεί στην Σοβιετική Ένωση (ένας άλλος σοβιετικός πιλότος ενός MiG-29, αυτομόλησε επίσης στην Τουρκία το 1989, η οποία επέστρεψε γρήγορα το αεροπλάνο στην Σοβιετική Ένωση, αλλά όχι τον πιλότο).
Το Ισραήλ έχει λειτουργήσει ως ένας εβραϊκός «Άγιος Βασίλης» όταν μιλάμε για την παράδοση ρωσικών οπλικών συστημάτων στις ΗΠΑ. Η Δύση πήρε την πρώτη εικόνα από ένα MiG-21, όταν η Μοσάντ έπεισε έναν ιρακινό πιλότο να πετάξει το αεροσκάφος του στο Ισραήλ. Στον Πόλεμο των Έξι Ημερών του 1967, όταν τα αμερικανικά αεροσκάφη καταρρίφθηκαν από πυραύλους επιφανείας-αέρος SA-2 , το Ισραήλ κατέλαβε συστήματα SA-2 - πλήρεις με τα ραντάρ Fan Song – και τα παρέδωσε στις ΗΠΑ, όπου αμερικανικοί εμπειρογνώμονες τα εξέτασαν και στη συνέχεια να κατασκευάσουν καλύτερα συστήματα παρεμβολών για να τα αντιμετωπίσουν.
Άλλα κατασχεμένα οπλικά συστήματα κατά τη διάρκεια των Αραβο-Ισραηλινών πολέμων περιλάμβαναν άρματα μάχης T-62 και T-72, οχήματα μεταφοράς πεζικού BMP και αντιαρματικά βλήματα Sagger. Και οι δύο πλευρές ζημιώθηκαν και ευεργετήθηκαν όταν οι διάφοροι σύμμαχοι τους στον Τρίτο Κόσμο άλλαζαν πλευρές και προσέφεραν στους νέους προστάτες τους μια ματιά στα όπλα που παρείχαν οι παλιοί υποστηρικτές τους. Το Ιράν έδωσε στους Σοβιετικούς την ευκαιρία να επιθεωρήσουν τα F-14 που παραδόθηκαν στις αεροπορικές δυνάμεις του Σάχη, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έβλεπαν τα σοβιετικά όπλα στα οπλοστάσια της Ανατολικής Ευρώπης μετά το 1989.
Κανένα από όλα αυτά δεν αποτελεί λόγο για εθνικιστικούς θριάμβους. Ο βασικός κανόνας του πολέμου είναι αυτός: αν χρησιμοποιήσετε τα όπλα σας στην μάχη, οι εχθροί σας θα τα πάρουν στα χέρια τους. Ή τουλάχιστον, θα έχουν την ευκαιρία να τα παρατηρήσουν αρκετά καλά για να δημιουργήσουν αντίμετρα.
Και αυτός είναι ο λόγος που τα μυστικά όπλα, δεν παραμένουν μυστικά για πολύ καιρό.
Πηγή National Interest
Κατά ειρωνικό τρόπο, τα δημοσιεύματα δεν έκαναν λόγο για τα όπλα που έστειλαν οι ΗΠΑ
στη Σοβιετική Ένωση κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου (Lend
Lease Act), όπως το βομβαρδιστικό Β-29 των ΗΠΑ, που προσγειώθηκε στη
Σιβηρία και αντιγράφηκε μανιωδώς από τους Σοβιετικούς για να παραχθεί το
Tu-4.Η πρώτη αμερικανική πολεμική λεία ήρθε κατά τον πόλεμο της Κορέας, όπου οι Σοβιετικοί πήραν στα χέρια τους σε ένα άρμα μάχης M46 Patton, και άλλα πολλά συστήματα όπλων, συμπεριλαμβανομένου ενός μαχητικού F-51D Mustang του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.
Τον Σεπτέμβριο του 1958, ένα MiG-17 της Κομμουνιστικής Κίνας «παρελύσε» ένα ταϊβανέζικο F-86 Sabre, το οποίο παραδόθηκε στη Μόσχα. Το Sabre βοήθησε τους Σοβιετικούς σχεδιαστές στην ανάπτυξη του K-13 υπέρυθρου πυραύλου αέρος-αέρος μικρής εμβέλειας, το οποίο βρισκόταν στο σοβιετικό οπλοστάσιο για δεκαετίες.
Το Βιετνάμ αποδείχθηκε θησαυρός για την απόκτηση αμερικανικού εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένων των μαχητικών F-5E που χρησιμοποιήθηκαν εκτενώς σε πτήσεις αξιολόγησης ενάντια στο MiG-21bis και το MiG-23, και έδωσαν την δυνατότητα στους Σοβιετικούς να ανακαλύψουν τις αδυναμίες τους και τελικά να τους βοηθήσουν στην ανάπτυξη του MiG-23MLD και του υπερευέλικτου MiG-29.
Οι αντιαεροπορικοί πύραυλοι Stinger, που ανακτήθηκαν από τις ειδικές δυνάμεις της ΕΣΣΔ, οδήγησαν στην ανάπτυξη αντιμέτρων που τους αχρήστευαν. Στον πόλεμο Ρωσίας-Γεωργίας του 2008, η Μόσχα ανέκτησε πέντε Humvees γεμάτα προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα και εξοπλισμό κρυπτογραφημένων επικοινωνιών και αρνήθηκε να τα επιστρέψει, παρά τα επανειλημμένα αιτήματα του Πενταγώνου.
Ωστόσο, για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι η Αμερική και οι σύμμαχοί της έχουν ανακτήσει πολλά ρωσικά όπλα. Κατά τη διάρκεια του 1951, μια βρετανο-αμερικανική ομάδα κατόρθωσε να ανακτήσει έναν συντριμμένο μαχητικών MiG-15.
Τα σοβιετικά αεροσκάφη είχαν το κακό συνήθειο να παραδίδονται στις ΗΠΑ από πιλότους που αυτομολούσαν, καθώς δεν εκτιμούσαν τις αρετές του κομμουνισμού. Από τις πιο επιφανείς περιπτώσεις ήταν όταν ο Σοβιετικός σμηναγός Βίκτορ Μπέλενκο, ο οποίος αυτομόλησε το 1976 με ένα MiG-25 Foxbat στην Τουρκία, το οποίο εξετάστηκε από Αμερικανούς εμπειρογνώμονες προτού επιστραφεί στην Σοβιετική Ένωση (ένας άλλος σοβιετικός πιλότος ενός MiG-29, αυτομόλησε επίσης στην Τουρκία το 1989, η οποία επέστρεψε γρήγορα το αεροπλάνο στην Σοβιετική Ένωση, αλλά όχι τον πιλότο).
Το Ισραήλ έχει λειτουργήσει ως ένας εβραϊκός «Άγιος Βασίλης» όταν μιλάμε για την παράδοση ρωσικών οπλικών συστημάτων στις ΗΠΑ. Η Δύση πήρε την πρώτη εικόνα από ένα MiG-21, όταν η Μοσάντ έπεισε έναν ιρακινό πιλότο να πετάξει το αεροσκάφος του στο Ισραήλ. Στον Πόλεμο των Έξι Ημερών του 1967, όταν τα αμερικανικά αεροσκάφη καταρρίφθηκαν από πυραύλους επιφανείας-αέρος SA-2 , το Ισραήλ κατέλαβε συστήματα SA-2 - πλήρεις με τα ραντάρ Fan Song – και τα παρέδωσε στις ΗΠΑ, όπου αμερικανικοί εμπειρογνώμονες τα εξέτασαν και στη συνέχεια να κατασκευάσουν καλύτερα συστήματα παρεμβολών για να τα αντιμετωπίσουν.
Άλλα κατασχεμένα οπλικά συστήματα κατά τη διάρκεια των Αραβο-Ισραηλινών πολέμων περιλάμβαναν άρματα μάχης T-62 και T-72, οχήματα μεταφοράς πεζικού BMP και αντιαρματικά βλήματα Sagger. Και οι δύο πλευρές ζημιώθηκαν και ευεργετήθηκαν όταν οι διάφοροι σύμμαχοι τους στον Τρίτο Κόσμο άλλαζαν πλευρές και προσέφεραν στους νέους προστάτες τους μια ματιά στα όπλα που παρείχαν οι παλιοί υποστηρικτές τους. Το Ιράν έδωσε στους Σοβιετικούς την ευκαιρία να επιθεωρήσουν τα F-14 που παραδόθηκαν στις αεροπορικές δυνάμεις του Σάχη, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έβλεπαν τα σοβιετικά όπλα στα οπλοστάσια της Ανατολικής Ευρώπης μετά το 1989.
Κανένα από όλα αυτά δεν αποτελεί λόγο για εθνικιστικούς θριάμβους. Ο βασικός κανόνας του πολέμου είναι αυτός: αν χρησιμοποιήσετε τα όπλα σας στην μάχη, οι εχθροί σας θα τα πάρουν στα χέρια τους. Ή τουλάχιστον, θα έχουν την ευκαιρία να τα παρατηρήσουν αρκετά καλά για να δημιουργήσουν αντίμετρα.
Και αυτός είναι ο λόγος που τα μυστικά όπλα, δεν παραμένουν μυστικά για πολύ καιρό.
Πηγή National Interest
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου