Γιατί το ISIS δεν μπορεί να
νικηθεί με τα όπλα; Γιατί θέλει να πολεμήσει στο έδαφος κόντρα σε ΗΠΑ,
Βρετανία και Γαλλία; Ο Γιούργκεν Τοντενχόφερ, γνωστός δημοσιογράφος που
έζησε για αρκετό διάστημα μαζί με τους τζιχαντιστές, είναι ο πλέον
αρμόδιος για να απαντήσει.Γράφει συγκεκριμένα ο Τοντενχόφερ σε άρθρο του στον Guardian:
Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, οι Δυτικοί πολιτικοί περπατούν με ορθάνοιχτα μάτια προς την παγίδα που έχουν στήσει οι τρομοκράτες – όπως ακριβώς συνέβη μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 στις ΗΠΑ.
Προβαίνουν σε αντίποινα με βόμβες, μολονότι οι βόμβες είναι ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους είμαστε αντιμέτωποι με την τρομοκρατία από την πρώτη στιγμή: γιατί οι βόμβες κυρίως σκοτώνουν αθώους ανθρώπους, και, συνεπώς, συμβάλλουν στη δημιουργία νέων αφορμών για τρομοκρατική δράση.
Τι έμαθα από τη ζωή μου με το ISIS
Όπως έμαθα παίρνοντας συνεντεύξεις από μέλη του ISIS στη Συρία και στο βόρειο Ιράκ, ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» του Τζορτζ Μπους το μόνο που κατάφερε ήταν να ανατροφοδοτήσει αυτό το κύμα τρομοκρατίας. Το 2001 υπήρχαν το πολύ 200 τρομοκράτες στα βουνά του Χίντου Κους, που αποτελούσαν απειλή για τη διεθνή κοινότητα. Τώρα, μετά τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», που εκτιμάται ότι έχει στοιχίσει τη ζωή περίπου 1 εκατ. Ιρακινών, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με περίπου 100.000 τρομοκράτες.
Το ISIS δημιουργήθηκε έξι μήνες μετά την έναρξη της εισβολής στο Ιράκ: είναι το παιδί του Μπους.
Πώς μπορεί οι κορυφαίοι πολιτικοί να μην έχουν διδαχθεί τίποτε από 14 χρόνια αντιπαραγωγικού πολέμους κατά της τρομοκρατίας; Πώς μπορεί να εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο καλύτερος τρόπος για να απαλλαγούμε από μια επίθεση από σφήκες είναι να χτυπήσουμε τις φωλιές τους με σφυρί;
Η συριακή πόλη της Ράκα, που πλέον έχει μόλις 200.000 κατοίκους, έχει γίνει ένας από τους αγαπημένους στόχους του Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ. Τα βομβαρδιστικά των ΗΠΑ, της Ιορδανίας, της Ρωσίας και της Συρίας έχουν ενισχυθεί πλέον από γαλλικά μαχητικά. Η Αγγλία θα μπορούσε σύντομα να τους συνδράμει, ρίχνοντας το θανατηφόρο φορτίο τους σε ό,τι έχει απομείνει από τα θεμέλια της πόλης – μολονότι από τους 20.000 μαχητές του ISIS, μόνο 2.000 παραμένουν σε αυτήν. Οι περισσότεροι έχουν εδώ και πολύ καιρό φύγει για τη Μοσούλη (στο Ιράκ) ή για το Deir Ezzor (στη Συρία).
Μπούμερανγκ ο πόλεμος
Η Γαλλία αυτή τη στιγμή βομβαρδίζει οτιδήποτε μοιάζει με στρατόπεδο ή στρατώνα: μικρά εργοστάσια, δημόσια κτίρια, νοσοκομεία. Η πλειονότητα του αραβικού κόσμου έχει δει τις φωτογραφίες με τα νεκρά παιδιά στη Ράκα – και το ISIS κάνει ό,τι μπορεί για να τις δουν όλο και περισσότεροι.
Και για κάθε δολοφονημένο παιδί θα υπάρξουν νέες τρομοκράτες. Ο πόλεμος είναι ένα μπούμερανγκ και θα έρθει να μας χτυπήσει με τη μορφή της τρομοκρατίας.
Οταν κλείνουν οι κάμερες
Φυσικά, ο Ολάντ πρέπει να αντιδράσει. Αλλά κανείς δεν τον εμποδίζει από το να αντιδράσει με μια αίσθηση κοινής λογικής. Ως αρχηγός κράτους, θα έπρεπε να γνωρίζει ότι οι αντάρτες των πόλεων δεν μπορούν να νικηθούν με βόμβες. Θα έπρεπε να γνωρίζει ότι οι μαχητές του ISIS εμφανίζονται να προχωρούν απολύτως συντεταγμένα ή σε πυκνές αυτοκινητοπομπές μόνο στα προπαγανδιστικά τους βίντεο. Οταν κλείνουν οι κάμερες, αποφεύγουν να κινούνται σε μεγάλες ομάδες και μένουν μαζί με τον εκάστοτε τοπικό πληθυσμό, κατά προτίμηση σε πολυκατοικίες που στεγάζουν οικογένειες. Αυτό είναι το πρώτο κεφάλαιο στον «οδηγό ηλιθίων» για την τρομοκρατία.
Κοιτάξτε τη Μοσούλη: Είναι μια πόλη που φιλοξενεί 1,5 εκατ. ανθρώπους, από τους οποίους το πολύ οι 15.000 είναι τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους. Αν κάποιος ήθελε να απαλλαγεί από το ISIS στη Μοσούλη, θα έπρεπε να ισοπεδώσει ολόκληρη την πόλη.
«Ποτέ να μη γίνεσαι στόχος»
Τον Οκτώβριο του 2014 ήμουν ο πρώτος Δυτικός δημοσιογράφος που πέρασε λίγο χρόνο με τους μαχητές του ISIS και γύρισε πίσω με ασφάλεια. Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου εκεί, γίναμε επανειλημμένα στόχος αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών και μη επανδρωμένων αεροσκαφών (drones).
Είναι δύσκολο να σας περιγράψω το πόσο γρήγορα οι συνοδοί μας του ISIS κατάφερναν κάθε φορά να εξαφανίζονται μεταξύ του τοπικού πληθυσμού. Κατά την οδήγηση μέσα στην περιοχή του Ισλαμικού Κράτους με τρία αυτοκίνητα -ένα από τα οποία ήταν συνήθως «δόλωμα» για τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη- υπήρχε πάντα μια απόσταση 10 χιλιομέτρων ανάμεσα στα οχήματα. Εμείς αλλάζαμε συχνά θέσεις. Το μότο των μαχητών του ISIS είναι «ποτέ να μη γίνεσαι στόχος».
Οι τζιχαντιστές αγαπούν τον θάνατο, οι Δυτικοί στρατιώτες όχι
Μια στρατηγική βομβαρδισμών θα χτυπήσει κυρίως τον πληθυσμό της Συρίας. Και αυτό θα γεμίσει τους μαχητές του ISIS με χαρά. Μάλιστα, ο Ολάντ θα τους έκανε ακόμα πιο ευτυχισμένους αν αποφάσιζε να στείλει χερσαίες δυνάμεις: το να μπουν μπότες της Δύσης στο έδαφος της Συρίας είναι το απόλυτο όνειρο του ISIS.
Αντί να δολοφονούν κυρίως μουσουλμάνους, θα ζούσαν τη φαντασιακή αποκάλυψη της μάχης ανάμεσα στο καλό και το κακό, στην οποία θα μπορούσαν επιτέλους να πολεμήσουν κατά των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Γαλλίας –στο έδαφος. Και θα είχαν πολύ καλές πιθανότητες να κερδίσουν κάποιες μάχες και εκεί. Αυτοί οι φανατικοί μαχητές έχουν άριστη στρατιωτική εκπαίδευση και αγαπούν τον θάνατο. Αντίθετα, οι Δυτικοί στρατιώτες αγαπούν τη ζωή. Η Δύση δεν μπορεί να νικήσει το ISIS με στρατιωτικά μέσα.
Ετσι μπορεί να νικηθεί
Ωστόσο, υπάρχουν τρόποι για να νικηθεί το ISIS. Πρώτον, η Αμερική πρέπει να σταματήσει τα κράτη του Κόλπου από το να δίνουν όπλα στους τρομοκράτες στη Συρία και το Ιράκ. Δεύτερον, η Δύση πρέπει να βοηθήσει την Τουρκία να θωρακίσει τα σύνορά της με το Ισλαμικό Κράτος, για να σταματήσει τη ροή των νέων αγωνιστών που θέλουν να ενταχθούν στο ISIS.
Τρίτον, το ISIS υπάρχει μόνο επειδή έχει καταφέρει να συμμαχήσει με τους καταπιεσμένους Σουνίτες του Ιράκ και της Συρίας. Αυτοί είναι το νερό που δίνει ζωή στο σχέδιο του ISIS. Εάν η Δύση κατάφερνε να οδηγήσει σε μια εθνική συμφιλίωση στο Ιράκ και στη Συρία και στην ενσωμάτωση των Σουνιτών (που στο Ιράκ θα πρέπει να περιλαμβάνει και πρώην Μπααθιστές) στην πολιτική ζωή, το ISIS θα τελειώσει σαν το ψάρι έξω από το νερό.
Είναι πραγματικά τόσο δύσκολο να δει κανείς ότι η προσπάθεια για την πάταξη της τρομοκρατίας με τους πολέμους έχει αποτύχει; Οτι πρέπει να επανεξετάσουμε τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας; Οτι πρέπει να αρχίσουμε επιτέλους να μεταχειριζόμαστε τον μουσουλμανικό κόσμο ως πραγματικό εταίρο, και όχι ως ένα φθηνό βενζινάδικο στο οποίο μπορούμε να επιτιθέμεθα όποτε θέλουμε;
Οι βομβαρδισμοί των πολιτών θα γεννήσουν νέους τρομοκράτες. Ξανά και ξανά.
Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, οι Δυτικοί πολιτικοί περπατούν με ορθάνοιχτα μάτια προς την παγίδα που έχουν στήσει οι τρομοκράτες – όπως ακριβώς συνέβη μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 στις ΗΠΑ.
Προβαίνουν σε αντίποινα με βόμβες, μολονότι οι βόμβες είναι ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους είμαστε αντιμέτωποι με την τρομοκρατία από την πρώτη στιγμή: γιατί οι βόμβες κυρίως σκοτώνουν αθώους ανθρώπους, και, συνεπώς, συμβάλλουν στη δημιουργία νέων αφορμών για τρομοκρατική δράση.
Τι έμαθα από τη ζωή μου με το ISIS
Όπως έμαθα παίρνοντας συνεντεύξεις από μέλη του ISIS στη Συρία και στο βόρειο Ιράκ, ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» του Τζορτζ Μπους το μόνο που κατάφερε ήταν να ανατροφοδοτήσει αυτό το κύμα τρομοκρατίας. Το 2001 υπήρχαν το πολύ 200 τρομοκράτες στα βουνά του Χίντου Κους, που αποτελούσαν απειλή για τη διεθνή κοινότητα. Τώρα, μετά τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», που εκτιμάται ότι έχει στοιχίσει τη ζωή περίπου 1 εκατ. Ιρακινών, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με περίπου 100.000 τρομοκράτες.
Το ISIS δημιουργήθηκε έξι μήνες μετά την έναρξη της εισβολής στο Ιράκ: είναι το παιδί του Μπους.
Πώς μπορεί οι κορυφαίοι πολιτικοί να μην έχουν διδαχθεί τίποτε από 14 χρόνια αντιπαραγωγικού πολέμους κατά της τρομοκρατίας; Πώς μπορεί να εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο καλύτερος τρόπος για να απαλλαγούμε από μια επίθεση από σφήκες είναι να χτυπήσουμε τις φωλιές τους με σφυρί;
Η συριακή πόλη της Ράκα, που πλέον έχει μόλις 200.000 κατοίκους, έχει γίνει ένας από τους αγαπημένους στόχους του Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ. Τα βομβαρδιστικά των ΗΠΑ, της Ιορδανίας, της Ρωσίας και της Συρίας έχουν ενισχυθεί πλέον από γαλλικά μαχητικά. Η Αγγλία θα μπορούσε σύντομα να τους συνδράμει, ρίχνοντας το θανατηφόρο φορτίο τους σε ό,τι έχει απομείνει από τα θεμέλια της πόλης – μολονότι από τους 20.000 μαχητές του ISIS, μόνο 2.000 παραμένουν σε αυτήν. Οι περισσότεροι έχουν εδώ και πολύ καιρό φύγει για τη Μοσούλη (στο Ιράκ) ή για το Deir Ezzor (στη Συρία).
Μπούμερανγκ ο πόλεμος
Η Γαλλία αυτή τη στιγμή βομβαρδίζει οτιδήποτε μοιάζει με στρατόπεδο ή στρατώνα: μικρά εργοστάσια, δημόσια κτίρια, νοσοκομεία. Η πλειονότητα του αραβικού κόσμου έχει δει τις φωτογραφίες με τα νεκρά παιδιά στη Ράκα – και το ISIS κάνει ό,τι μπορεί για να τις δουν όλο και περισσότεροι.
Και για κάθε δολοφονημένο παιδί θα υπάρξουν νέες τρομοκράτες. Ο πόλεμος είναι ένα μπούμερανγκ και θα έρθει να μας χτυπήσει με τη μορφή της τρομοκρατίας.
Οταν κλείνουν οι κάμερες
Φυσικά, ο Ολάντ πρέπει να αντιδράσει. Αλλά κανείς δεν τον εμποδίζει από το να αντιδράσει με μια αίσθηση κοινής λογικής. Ως αρχηγός κράτους, θα έπρεπε να γνωρίζει ότι οι αντάρτες των πόλεων δεν μπορούν να νικηθούν με βόμβες. Θα έπρεπε να γνωρίζει ότι οι μαχητές του ISIS εμφανίζονται να προχωρούν απολύτως συντεταγμένα ή σε πυκνές αυτοκινητοπομπές μόνο στα προπαγανδιστικά τους βίντεο. Οταν κλείνουν οι κάμερες, αποφεύγουν να κινούνται σε μεγάλες ομάδες και μένουν μαζί με τον εκάστοτε τοπικό πληθυσμό, κατά προτίμηση σε πολυκατοικίες που στεγάζουν οικογένειες. Αυτό είναι το πρώτο κεφάλαιο στον «οδηγό ηλιθίων» για την τρομοκρατία.
Κοιτάξτε τη Μοσούλη: Είναι μια πόλη που φιλοξενεί 1,5 εκατ. ανθρώπους, από τους οποίους το πολύ οι 15.000 είναι τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους. Αν κάποιος ήθελε να απαλλαγεί από το ISIS στη Μοσούλη, θα έπρεπε να ισοπεδώσει ολόκληρη την πόλη.
«Ποτέ να μη γίνεσαι στόχος»
Τον Οκτώβριο του 2014 ήμουν ο πρώτος Δυτικός δημοσιογράφος που πέρασε λίγο χρόνο με τους μαχητές του ISIS και γύρισε πίσω με ασφάλεια. Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου εκεί, γίναμε επανειλημμένα στόχος αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών και μη επανδρωμένων αεροσκαφών (drones).
Είναι δύσκολο να σας περιγράψω το πόσο γρήγορα οι συνοδοί μας του ISIS κατάφερναν κάθε φορά να εξαφανίζονται μεταξύ του τοπικού πληθυσμού. Κατά την οδήγηση μέσα στην περιοχή του Ισλαμικού Κράτους με τρία αυτοκίνητα -ένα από τα οποία ήταν συνήθως «δόλωμα» για τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη- υπήρχε πάντα μια απόσταση 10 χιλιομέτρων ανάμεσα στα οχήματα. Εμείς αλλάζαμε συχνά θέσεις. Το μότο των μαχητών του ISIS είναι «ποτέ να μη γίνεσαι στόχος».
Οι τζιχαντιστές αγαπούν τον θάνατο, οι Δυτικοί στρατιώτες όχι
Μια στρατηγική βομβαρδισμών θα χτυπήσει κυρίως τον πληθυσμό της Συρίας. Και αυτό θα γεμίσει τους μαχητές του ISIS με χαρά. Μάλιστα, ο Ολάντ θα τους έκανε ακόμα πιο ευτυχισμένους αν αποφάσιζε να στείλει χερσαίες δυνάμεις: το να μπουν μπότες της Δύσης στο έδαφος της Συρίας είναι το απόλυτο όνειρο του ISIS.
Αντί να δολοφονούν κυρίως μουσουλμάνους, θα ζούσαν τη φαντασιακή αποκάλυψη της μάχης ανάμεσα στο καλό και το κακό, στην οποία θα μπορούσαν επιτέλους να πολεμήσουν κατά των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Γαλλίας –στο έδαφος. Και θα είχαν πολύ καλές πιθανότητες να κερδίσουν κάποιες μάχες και εκεί. Αυτοί οι φανατικοί μαχητές έχουν άριστη στρατιωτική εκπαίδευση και αγαπούν τον θάνατο. Αντίθετα, οι Δυτικοί στρατιώτες αγαπούν τη ζωή. Η Δύση δεν μπορεί να νικήσει το ISIS με στρατιωτικά μέσα.
Ετσι μπορεί να νικηθεί
Ωστόσο, υπάρχουν τρόποι για να νικηθεί το ISIS. Πρώτον, η Αμερική πρέπει να σταματήσει τα κράτη του Κόλπου από το να δίνουν όπλα στους τρομοκράτες στη Συρία και το Ιράκ. Δεύτερον, η Δύση πρέπει να βοηθήσει την Τουρκία να θωρακίσει τα σύνορά της με το Ισλαμικό Κράτος, για να σταματήσει τη ροή των νέων αγωνιστών που θέλουν να ενταχθούν στο ISIS.
Τρίτον, το ISIS υπάρχει μόνο επειδή έχει καταφέρει να συμμαχήσει με τους καταπιεσμένους Σουνίτες του Ιράκ και της Συρίας. Αυτοί είναι το νερό που δίνει ζωή στο σχέδιο του ISIS. Εάν η Δύση κατάφερνε να οδηγήσει σε μια εθνική συμφιλίωση στο Ιράκ και στη Συρία και στην ενσωμάτωση των Σουνιτών (που στο Ιράκ θα πρέπει να περιλαμβάνει και πρώην Μπααθιστές) στην πολιτική ζωή, το ISIS θα τελειώσει σαν το ψάρι έξω από το νερό.
Είναι πραγματικά τόσο δύσκολο να δει κανείς ότι η προσπάθεια για την πάταξη της τρομοκρατίας με τους πολέμους έχει αποτύχει; Οτι πρέπει να επανεξετάσουμε τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας; Οτι πρέπει να αρχίσουμε επιτέλους να μεταχειριζόμαστε τον μουσουλμανικό κόσμο ως πραγματικό εταίρο, και όχι ως ένα φθηνό βενζινάδικο στο οποίο μπορούμε να επιτιθέμεθα όποτε θέλουμε;
Οι βομβαρδισμοί των πολιτών θα γεννήσουν νέους τρομοκράτες. Ξανά και ξανά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου