Σύμφωνα με το συμφωνημένο σχέδιο για την καταστροφή των χημικών όπλων, την 1η Νοεμβρίου οι αρχές της Συρίας θα πρέπει να έχουν καταστρέψει όλες τις εγκαταστάσεις για την παραγωγή χημικών όπλων και των μέσων διάδοσής τους. Αυτό έγινε. Τώρα απομένει να καταστραφούν χίλιοι και πλέον τόνοι χημικών ουσιών και πρώτων υλών, καθώς επίσης και περισσότεροι από χίλιοι φορείς, και συγκεκριμένα πύραυλοι και όλμοι. Αυτή θα είναι η ουσία του τρίτου σταδίου της αποστολής. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό θα πρέπει να διαρκέσει μέχρι την 30η Ιουνίου 2014. Οι εμπειρογνώμονες δεν αμφιβάλλουν ότι σε αυτό το στάδιο η διεθνής κοινότητα θα έρθει αντιμέτωπη με ένα πλήθος προβλημάτων. Μιλώντας στη «Φωνή της Ρωσίας» ο ειδικός Αντρέι Μπακλίτσκι, σημείωσε:
Όλοι ευθύς εξαρχής κατανοούσαν ότι η καταστροφή των χημικών όπλων είναι μια δύσκολη υπόθεση. Στο έδαφος της Συρίας βρίσκεται μεγάλος αριθμός χημικών όπλων. Τίθεται το νομοτελειακό ερώτημα της καταστροφής του. Ένα μέρος των χημικών όπλων θα πρέπει να καταστραφεί επί του εδάφους της Συρίας. Αυτά είναι, βασικά, βλήματα πυροβολικού. Δεν έχει κανένα νόημα η μεταφορά τους. Θα καταστραφούν επί τόπου, μάλλον με τη βοήθεια κινητών εγκαταστάσεων. Η κατασκευή μεγάλων εργοστασίων στη Συρία είναι ελάχιστα πιθανή λόγω του εμφυλίου πολέμου.
Οι εμπειρογνώμονες αναφέρουν ότι το σαρίν θα καταστραφεί με τη μέθοδο της καύσης σε υψηλές θερμοκρασίες. Αυτή είναι μια εξαιρετικά περίπλοκη τεχνολογία. Για το λόγο αυτό και πολλοί εμπειρογνώμονες με πολύ σκεπτικισμό αντιμετωπίζουν την ιδέα της εγκατάστασής της στα εδάφη μιας εμπόλεμης χώρας.
Σύμφωνα με ορισμένα στοιχεία, το συριακό χημικό οπλοστάσιο μπορεί να μεταφερθεί για εξουδετέρωση στην Αλβανία. Αν επιτευχθεί συμφωνία με τα Τίρανα, τότε στην επιχείρηση θα συμμετέχει η πολεμική μεταγωγική αεροπορία (αν και μια σειρά εμπειρογνωμόνων θεωρούν πως οι πτήσεις των αεροσκαφών με αυτό το φορτίο πάνω από την Ευρώπη είναι παρακινδυνευμένες). Εκτός από αυτό, δεν αποκλείεται ότι το χημικό οπλοστάσιο της Συρίας μπορεί να μεταφερθεί για εξουδετέρωση στο Βέλγιο και τη Γαλλία.
Μία άλλη πλευρά του προβλήματος είναι η οικονομική. Η καταστροφή των συριακών χημικών οπλοστασίων απαιτεί, όπως υποδεικνύουν οι εμπειρογνώμονες σημαντικά ποσά, τα οποία απλά ο Άσαντ δε τα διαθέτει. Έτσι, η διεθνής κοινότητα θα υποχρεωθεί να πληρώσει τα έξοδα, και συγκεκριμένα, οι ηγέτιδες δυνάμεις, μεταξύ δε αυτών είναι η Ρωσία και οι ΗΠΑ.
Οι χώρες – χορηγοί όμως αυτής της διαδικασία, όπως βλέπουμε, είναι σύμφωνες να αναλάβουν το υψηλό χρηματοδοτικό κόστος. Στο βαθμό που η διεθνοποίηση της συριακής σύγκρουσης, οι επιπτώσεις της ανάμειξης των ΗΠΑ και των ευρωπαίων συμμάχων τους σε αυτή θα στοίχιζαν στη διεθνή κοινότητα πολύ περισσότερο.              http://greek.ruvr.ru/2013_11_02/248692212/