Η Ινδία τοποθέτησε σε τροχιά την πρώτη της αρειανή συσκευή. Η «Αρειανή τροχιακή αποστολή» (Mars Orbiter Mission, που ονομάζεται επίσης Mangalyaan) μπήκε στο Διάστημα με τον πύραυλο-φορέα PSL και έγινε η υπ’αριθμό 40 τροχιακή εκτόξευση της Ινδίας. Η συσκευή προβλέπεται να φτάσει στο σταθμό προορισμού της στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2014 και να λειτουργήσει για έξι περίπου μήνες, ερευνώντας  τον Κόκκινο πλανήτη απο την τροχιά της.
Οι επιστημονικοί στόχοι της ινδικής αποστολής, τουλάχιστον έτσι όπως παρουσιάζονται στο κοινό, δεν είναι πρωτότυποι: επισημαίνεται η έρευνα του Άρη από την άποψη της πιθανής παρουσίας της εκεί ζωής είτε των προϋποθέσεων για την εμφάνισή της. Εκτός απ’ όλα τα άλλα οι Ινδοί επιστήμονες ελπίζουν να «πιάσουν» τα ίχνη του αρειανού μεθανίου, το οποίο απέτυχε να βρει το αμερικανικό όχημα Curiosity.Τίποτα το επαναστατικό, αν και, φυσικά, οι πρόσθετες πληροφορίες που θα συγκεντρωθούν από άλλη μια συσκευή θα είναι χρήσιμες. Ωστόσο είναι αμφίβολο αν μπορεί να περιμένει κανείς κάποιες επιστημονικές εκπλήξεις από την ινδική συσκευή βολιδοσκόπησης.
Πραγματική έκπληξη μπορεί να σταθεί η ίδια η επιτυχία της αποστολής, η οποία μόνο πέρυσι πέρασε στη φάση εντατικής προετοιμασίας. Εκτός απ’ αυτό, το ινδικό «άλμα» προς τον Άρη ενθαρρύνει έτσι ή αλλιώς το σταδιακά υποδαυλιζόμενο κυνηγητό του Κόκκινου Πλανήτη.
Τελικός σκοπός της ιδανικά είναι η επανδρωμένη αποστολή με προσεδάφιση πάνω στην επιφάνεια του ΄Αρη, αλλά για πολλούς λόγους είναι αντιληπτός ως ανέφικτος, τουλάχιστον κατά την επόμενη δεκαετία. Αντί αυτού στην πρώτη γραμμή βγαίνει η λήψη και η μεταφορά δειγμάτων του αρειανού εδάφους στη Γη. Τελευταία, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος ανακοίνωσε την έναρξη των δοκιμών του κοντέινερ που πρόκειται να μεταφέρει στη Γη τα δείγματα από άλλο πλανήτη. Ενδέχεται ότι στις δοκιμές αυτές θα πάρει μέρος και η Ρωσία - αν ολοκληρωθεί με επιτυχία η συνεργασία της με τον ESA στο πλαίσιο του σχεδίου ExoMars, καθώς επίσης και το δικό της σεληνιακό πρόγραμμα. Προς το παρόν όμως οι μηχανικοί είναι προσεκτικοί και λένε ότι η μεταφορά των εδαφικών δειγμάτων είναι δυνατή μόνο τη δεκαετία του ’20 του αιώνα μας. Δεν αποκλείεται η τήρηση αυτής της προθεσμίας – αν επιλέξουν σοβαρά ως στόχο τους τον Άρη «νέες» διαστημικές δυνάμεις και πρώτ’ απ’ όλα η Κίνα.            http://greek.ruvr.ru/2013_11_05/249075187/