Στο
τέλος, θα έχει και πόλεμο…
Οσο κι
αν ξεφτιλιστούμε, όσο μακριά κι αν ανεχτούμε να πάνε οι λεγόμενες «κόκκινες
γραμμές» μας…
Του
Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ιστορίας
Ξεκίνησε
λοιπόν και η παρωδία των «διερευνητικών». Η παρωδία του να καθήσουμε στο
τραπέζι μαζί με έναν αφηνιασμένο άρπαγα, που θέλει βουλιμικά όλα τα δικά μας,
που απροκάλυπτα απαιτεί εδώ και τώρα Θράκη και Αιγαίο, που ακόμη και η πιο απλή
του κίνηση απέναντί μας είναι αδιάντροπη πρόκληση και χυδαία επιβουλή. Η
παρωδία πάνω απ’ όλα μίας κυβέρνησης, ατυχώς αυτοφερόμενης ως ελληνικής, που
ό,τι κάνει θυμίζει εθνική μειοδοσία και που προσπαθεί να πείσει τους αφελείς
(υπάρχει βέβαια και πιο εύστοχος όρος) πως χάρη στις δικές της αποτελεσματικές
ενέργειες αναγκάστηκε ο αντίπαλος να συρθεί στο τραπέζι του διαλόγου. Αλλά και
η ανοησία όσων ακόμη και τώρα επιμένουν να υπερασπίζονται τη λεγόμενη «πολιτική
κατευνασμού» απέναντι στον εξαγριωμένο επίβουλο, τη στιγμή που εμείς υποχωρούμε
συνεχώς εδώ και χρόνια και καταπίνουμε χωρίς αντίδραση τις αλλεπάλληλες
προκλήσεις.