Βαρκελώνη, Ισπανία
Tεχνοκράτης
με ιδιαίτερες οργανωτικές αρετές. Κάπως έτσι περιγράφουν στην Καταλονία
τον Αρτούρ Μας, τον πρόεδρο της τοπικής κυβέρνησης -Generalitat, όπως
αποκαλείται στα Καταλανικά- ο οποίος ακολούθησε μια μάλλον ριψοκίνδυνη
πορεία, που τελικά δεν του βγήκε στην κάλπη της Κυριακής. Τώρα είναι
υποχρεωμένος να αναζητήσει συμμαχίες με ανταλλάγματα. Να φερθεί δηλαδή
περισσότερο ως πολιτικός.
Ο Αρτούρ Μας πέρασε από αρκετά αξιώματα εντός της καταλανικής κυβέρνησης, για να αναδειχθεί τελικά πρόεδρος του κεντροδεξιού κόμματος CiU (Σύγκλιση και Ένωση).
Έφερε το κόμμα στην εξουσία το 2010, αλλάζοντας τους συσχετισμούς. Επί 7 χρόνια κυβερνούσαν οι Σοσιαλιστές (PSC) σε συνεργασία με την Καταλανική Ρεπουμπλικανική Αριστερά ή άλλα μικρότερα αριστερά κόμματα. Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα 7ετία γεμάτη σκάνδαλα...
Η ισπανική El Pais θεωρεί τον Μας πολιτικό τέκνο του ιστορικού ηγέτη της Καταλονίας Τζόρντι Πουχόλ, ο οποίος κυβέρνησε την Καταλονία για 20 και πλέον χρόνια (1980-2003).
Ο Αρτούρ Μας επέλεξε από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία να ανεβάσει τους τόνους απέναντι στη Μαδρίτη.
Αρχικά βρήκε απέναντι του τον Χοσέ Θαπατέρο, ο οποίος όμως βρισκόταν στη δύση της πολιτικής του καριέρας, τουλάχιστον ως πρωθυπουργός.
Απέναντι στον Μαριάνο Ραχόι και στα απανωτά πακέτα λιτότητας, ο πολιτικός λόγος του Αρτούρ Μας ήταν ξεκάθαρος: η Καταλονία είναι πλούσια, δίνει πολύ περισσότερα στη Μαδρίτη από όσα παίρνει και δεν έχει κανένα λόγο να υποφέρει από την οικονομική κρίση.
Προκήρυξε πρόωρες εκλογές για τις 26 Νοεμβρίου, προτείνοντας στο εκλογικό σώμα έναν «οδικό χάρτη» που στο τέρμα του βρισκόταν η ανεξαρτησία της Καταλονίας.
Δεν κουράστηκε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας –ενδεχομένως για να εκνευρίζει περισσότερο τον Μαριάνο Ραχόι- να εξηγεί στους συμπολίτες του ότι η Καταλονία μόνη της είναι αρκετά πλούσια. Ασφαλώς εντός ΕΕ και με το Ευρώ ως νόμισμα.
Όμως οι συμπολίτες του δεν του έκαναν το χατήρι. Eνδεχομένως να φοβήθηκαν ή να μην πείστηκαν ότι η παραμονή στην ΕΕ και την Ευρωζώνη θα ήταν εξασφαλισμένη στην ανεξάρτητη Καταλονία.
Άλλωστε ο ίδιος ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέ Μπαρόζο, ξεκαθάρισε πριν από λίγες μέρες ότι οποιοδήποτε νέο κράτος θέλει να μπει στην ΕΕ ή την Ευρωζώνη, πρέπει απλά να μπει στην ουρά. Όπως κάθε άλλη χώρα.
Στις εκλογές λοιπόν –με αυξημένη μάλιστα συμμετοχή των πολιτών- έλαβε μικρότερο ποσοστό και από το 2010 και τώρα είναι αναγκασμένος να αναζητήσει συμμαχίες με το κόμμα-έκπληξη, την Καταλανική Αριστερά (ERC), προκειμένου να προωθήσει τα σχέδιά του.
Ήδη, η Αριστερά θέτει δύο όρους: να μην γίνει καμία έκπτωση στο σχέδιο για ανεξαρτησία, αλλά και να σταματήσουν οι πολιτικές λιτότητας.
«Δώστε μας ένα σήμα, αλλιώς απλώς χαρίζουμε περισσότερη εξουσία στο Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι» ήταν η δήλωση του αρχηγού της ERC.
Το ενδεχόμενο να συνεργαστεί με το Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι δεν μοιάζει ρεαλιστικό, αφού κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας φάνηκε καθαρά ότι μπορεί ιδεολογικά να μην είναι μακριά, ωστόσο, ακούστηκαν βαριές κουβέντες. Ειδικά από τη Μαδρίτη.
Μιλώντας για τη Μαδρίτη, ο Ραχόι δεν έχασε την ευκαιρία να σχολιάσει με ειρωνεία το αποτέλεσμα των εκλογών. Το χαρακτήρισε φιάσκο για τον Αρτούρ Μας, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι η περίπτωσή του θα αποτελέσει case study για τους φοιτητές των πανεπιστημίων.
Θεωρητικά, ο τεχνοκράτης Μας μπορεί να συνεχίσει το σχέδιο του, αφού τα κόμματα που τάσσονται υπέρ ενός «οδικού χάρτη ανεξαρτησίας» έχουν την απόλυτη πλειοψηφία.
Μένει όμως να φανεί ποιες θα είναι οι συμμαχίες και με ποια ανταλλάγματα. Η συγκεκριμένη αποστολή θα ταίριαζε βεβαίως περισσότερο σε έναν πολιτικό, από έναν τεχνοκράτη όπως ο Μας. Μένει να φανεί τι τελικά θα συμβεί...
Ο Αρτούρ Μας πέρασε από αρκετά αξιώματα εντός της καταλανικής κυβέρνησης, για να αναδειχθεί τελικά πρόεδρος του κεντροδεξιού κόμματος CiU (Σύγκλιση και Ένωση).
Έφερε το κόμμα στην εξουσία το 2010, αλλάζοντας τους συσχετισμούς. Επί 7 χρόνια κυβερνούσαν οι Σοσιαλιστές (PSC) σε συνεργασία με την Καταλανική Ρεπουμπλικανική Αριστερά ή άλλα μικρότερα αριστερά κόμματα. Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα 7ετία γεμάτη σκάνδαλα...
Η ισπανική El Pais θεωρεί τον Μας πολιτικό τέκνο του ιστορικού ηγέτη της Καταλονίας Τζόρντι Πουχόλ, ο οποίος κυβέρνησε την Καταλονία για 20 και πλέον χρόνια (1980-2003).
Ο Αρτούρ Μας επέλεξε από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία να ανεβάσει τους τόνους απέναντι στη Μαδρίτη.
Αρχικά βρήκε απέναντι του τον Χοσέ Θαπατέρο, ο οποίος όμως βρισκόταν στη δύση της πολιτικής του καριέρας, τουλάχιστον ως πρωθυπουργός.
Απέναντι στον Μαριάνο Ραχόι και στα απανωτά πακέτα λιτότητας, ο πολιτικός λόγος του Αρτούρ Μας ήταν ξεκάθαρος: η Καταλονία είναι πλούσια, δίνει πολύ περισσότερα στη Μαδρίτη από όσα παίρνει και δεν έχει κανένα λόγο να υποφέρει από την οικονομική κρίση.
Προκήρυξε πρόωρες εκλογές για τις 26 Νοεμβρίου, προτείνοντας στο εκλογικό σώμα έναν «οδικό χάρτη» που στο τέρμα του βρισκόταν η ανεξαρτησία της Καταλονίας.
Δεν κουράστηκε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας –ενδεχομένως για να εκνευρίζει περισσότερο τον Μαριάνο Ραχόι- να εξηγεί στους συμπολίτες του ότι η Καταλονία μόνη της είναι αρκετά πλούσια. Ασφαλώς εντός ΕΕ και με το Ευρώ ως νόμισμα.
Όμως οι συμπολίτες του δεν του έκαναν το χατήρι. Eνδεχομένως να φοβήθηκαν ή να μην πείστηκαν ότι η παραμονή στην ΕΕ και την Ευρωζώνη θα ήταν εξασφαλισμένη στην ανεξάρτητη Καταλονία.
Άλλωστε ο ίδιος ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέ Μπαρόζο, ξεκαθάρισε πριν από λίγες μέρες ότι οποιοδήποτε νέο κράτος θέλει να μπει στην ΕΕ ή την Ευρωζώνη, πρέπει απλά να μπει στην ουρά. Όπως κάθε άλλη χώρα.
Στις εκλογές λοιπόν –με αυξημένη μάλιστα συμμετοχή των πολιτών- έλαβε μικρότερο ποσοστό και από το 2010 και τώρα είναι αναγκασμένος να αναζητήσει συμμαχίες με το κόμμα-έκπληξη, την Καταλανική Αριστερά (ERC), προκειμένου να προωθήσει τα σχέδιά του.
Ήδη, η Αριστερά θέτει δύο όρους: να μην γίνει καμία έκπτωση στο σχέδιο για ανεξαρτησία, αλλά και να σταματήσουν οι πολιτικές λιτότητας.
«Δώστε μας ένα σήμα, αλλιώς απλώς χαρίζουμε περισσότερη εξουσία στο Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι» ήταν η δήλωση του αρχηγού της ERC.
Το ενδεχόμενο να συνεργαστεί με το Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι δεν μοιάζει ρεαλιστικό, αφού κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας φάνηκε καθαρά ότι μπορεί ιδεολογικά να μην είναι μακριά, ωστόσο, ακούστηκαν βαριές κουβέντες. Ειδικά από τη Μαδρίτη.
Μιλώντας για τη Μαδρίτη, ο Ραχόι δεν έχασε την ευκαιρία να σχολιάσει με ειρωνεία το αποτέλεσμα των εκλογών. Το χαρακτήρισε φιάσκο για τον Αρτούρ Μας, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι η περίπτωσή του θα αποτελέσει case study για τους φοιτητές των πανεπιστημίων.
Θεωρητικά, ο τεχνοκράτης Μας μπορεί να συνεχίσει το σχέδιο του, αφού τα κόμματα που τάσσονται υπέρ ενός «οδικού χάρτη ανεξαρτησίας» έχουν την απόλυτη πλειοψηφία.
Μένει όμως να φανεί ποιες θα είναι οι συμμαχίες και με ποια ανταλλάγματα. Η συγκεκριμένη αποστολή θα ταίριαζε βεβαίως περισσότερο σε έναν πολιτικό, από έναν τεχνοκράτη όπως ο Μας. Μένει να φανεί τι τελικά θα συμβεί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου