Ποια μέρη θα πρέπει να Αποφεύγετε όταν θα Ξεσπάσει το Οικονομικό Κραχ & το επακόλουθο Χάος.

 Γράφει ο Τζεφ Τόμας (Jeff Thomas)

Εδώ και πολλά χρόνια, έχουν εμφανιστεί αρκετοι άνθρωποι που προέβλεψαν ότι επέρχεται μια μεγάλη οικονομική κατάρρευση – όχι απλώς μια ύφεση ενός ή δύο ετών, αλλά ένα πλήρες Μεγάλο οικονομικό Κράχ, το οποίο θα ξεπεράσει όλα όσα έχουμε δει στη ζωή μας και έχουμε διαβάσει στα βιβλία της ιστορίας.

Αυτό μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά από ιστορική άποψη μιλώντας, είναι φυσιολογικό να ξεσπά μια περίοδο μεγάλων αναταραχών περίπου κάθε ογδόντα χρόνια. Και παρόλο που μερικοί από εμάς έχουμε αναλύσει και σχολιάσει αυτή την επερχόμενη κρίση πριν από χρόνια, είναι πλέον σαφές ότι στις ημέρες μας βρισκόμαστε στην αρχή αυτής της εποχής. Όλες οι ενδείξεις & τα σημάδια είναι μπροστά μας,αναφέρει το uncutnews.ch

Πράγματι, όλα τα κλασικά προειδοποιητικά σημάδια είναι εδώ – και παρόλο που η τεχνολογία έχει αλλάξει κατά τη διάρκεια των χιλιετιών, η ανθρώπινη συμπεριφορά & νοοτροπία δεν έχει αλλάξει. Βιώνουμε τα ίδια συμπτώματα & αντιδράσεις που εμφανίστηκαν και σε προηγούμενες καταρρεύσεις – ακόμη και στην πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Επομένως, σήμερα γινόμαστε μάρτυρες όχι μόνο της προδρομικής, αρχικής φάσης της οικονομικής κατάρρευσης, αλλά και των συνοδευτικών φαινομένων όπως είναι η διαφθορά του πολιτικού συστήματος, η τάση προς τον δικτατορικό ολοκληρωτισμό, η υποτίμηση & απαξίωση του νομίσματος και η κατάρρευση της εμπιστοσύνης προς κάθε μορφή ηγεσίας. Ταυτόχρονα, βιώνουμε μια παρακμή της λογικής, της ηθικής και της ανθρωπιάς.

Όλα αυτά είναι δύσκολο να τα χωνέψει κανείς – και δυστυχώς βρισκόμαστε ακόμη μόνο στην αρχή της παρακμής & της κατάρρευσης. Η κατάσταση θα χειροτερέψει ραγδαία & σημαντικά πριν αρχίσει ξανά να βελτιώνεται.

Η Ψυχολογική Αλυσιδωτή Αντίδραση των Ανθρώπων όταν η Κατάρρευση Επέλθει

Όταν η οικονομία καταρρεύσει σοβαρά, οι άνθρωποι δεν θα είναι σε θέση να προσαρμοστούν γρήγορα στις νέες δυσμενείς συνθήκες. Κάθε σοκ & αναταραχή ακολουθείται από τρεις αντιδράσεις:

1. Το Σοκ – οι άνθρωποι σαστισμένοι θα είναι αδύνατο να κατανοήσουν το αδιανόητο.
2. Ο Φόβος, η σύγχυση και το αίσθημα παραίτησης από κάθε αντίδραση, μπροστά στις ραγδαίες, ταχύτατες, σκληρές αλλαγές.
3. Θυμός – η πιο επικίνδυνη φάση, κατά την οποία αυτοί που έχουν πληγεί σοβαρά & επηρεάζονται περισσότερο, συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν πλέον τον έλεγχο.

Και από την στιγμή που δεν μπορούν να τιμωρήσουν & να καταστήσουν υπόλογους τους πραγματικά υπεύθυνους αυτής της καταστροφής που τους βρήκε, θα αρχίσουν να εκτοξεύουν τον θυμό & την οργή τους εναντίον όσων βρίσκονται στο άμεσο περιβάλλον τους – θα στρεφεται παράλογα ο ένας εναντίον του άλλου (θα τρώγονται μεταξύ τους – που λένε).

Πού ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος 

Με βάση τις ιστορικές παραλληλίες, που έχουν καταγραφεί στα βιβλία της ιστορίας, μπορούν να εντοπιστούν & να αναφερθούν τρεις βασικοί παράγοντες που καθορίζουν τον κίνδυνο σε μια οξύτατη κατάσταση κρίσης:

• 1. Βιομηχανικές Χώρες

Από το 1945, τα δυτικά έθνη – οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία, η ΕΕ, η Ιαπωνία, ο Καναδάς, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία – κυριαρχούν στην παγκόσμια οικονομία. Ωστόσο, αυτές χώρες ακριβώς αποτελούν επίσης την βασική πηγή της σημερινής οικονομικής & ηθικής παρακμής: υπερβολική γραφειοκρατία, υπερογκο χρέος, διαφθορά και κατάχρηση εξουσίας.

Αυτές οι χώρες θα βιώσουν την πιο σοβαρή πολιτική οικονομική & κοινωνική παρακμή – και θα γίνουν μερικά από τα πιο ασταθή & επικίνδυνα μέρη στον κόσμο.

Τα κράτη που έχουν παραμείνει σταθερά, χωρίς φιλόδοξους στόχους και είναι λιγότερο εξαρτημένες από το παγκόσμιο σύστημα κατά την διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών θα είναι πιο ελκυστικές όταν θα ξεσπάσει η σύγχυση & το χάος. Εκεί η κατάρρευση θα έχει λιγότερο δραματικές επιπτώσεις.

• 2. Ψυχρές Κλιματικές Ζώνες

Όσο πιο κρύος είναι ένας τόπος, τόσο πιο δύσκολη γίνεται η επιβίωση κατά τη διάρκεια μιας σοβαρής οικονομικής κρίσης. Όταν οι κυβερνήσεις χρεοκοπούν, τα πρώτα που καταρρέουν είναι οι βασικές υπηρεσίες που θεωρούνταν αυτόνόητες: θέρμανση, αποχιονισμός, ενεργειακός εφοδιασμός, τρόφιμα κλπ.

Οι πολιτικοί άρχοντες θα φροντίσουν πρώτα από όλα για τις δικές τους ανάγκες, πριν αρχίσουν να ενδιαφέρονται για να προστατεύσουν τον υπόλοιπο πληθυσμό. Και χωρίς τον εφοριασμό των οικιών με ενέργεια για θέρμανση, οι οικογένειες θα βρίσκονται υπό απειλή για αρκετές εβδομάδες από το τσουχτερό ψύχος. Η παραγωγή τροφίμων είναι επίσης πιο δύσκολη στις ψυχρές περιοχές – ένας οικιακός λαχανόκηπος μέσα στον δριμύ χειμώνα είναι αδύνατος.

• 3. Πόλεις

Στις μεγάλες πόλεις θα ελοχεύουν οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι κατά πολύ, από όλες τις άλλες περιοχές. Όσο πιο πυκνός είναι ο πληθυσμός σε μια πόλη, τόσο και η επικινδυνότητα θα αυξάνεται.

Εάν το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό ή η θέρμανση διακοπούν (πράγμα πολύ πιθανό), δεν θα υπάρχουν σχεδόν καθόλου άλλες εναλλακτικές λύσεις. Στις πόλεις, επικρατεί η ανωνυμία αντί της κοινότητας και η βοήθεια θα είναι σπάνια. Σε μια κρίση, οι γείτονες δεν θα σας προσφέρουν βοήθεια αλλά ενδεχομένως να αποτελέσουν και βασική απειλή.

Το χειρότερο απ’ όλα θα είναι η διακοπή της προμήθειας των τροφίμων. Μόλις σταματήσει ο εφοδιασμός με τρόφιμα σε μια περιοχή το πρώτο που θα συμβεί θα είναι ο ανεξέλεγκτος πανικός.

Ο διάσημος συγγραφέας Ισαάκ Ασίμοφ το έθεσε έτσι εύστοχα: «Κάποιος που θα στερηθεί εννέα χαμένα γεύματα, αυτός γίνεται ικανός να σκοτώσει για να βρει φαγητό».

Ακόμα και όσοι καταφέρουν να βρουν ένα κομμάτι ψωμί σε κάποιο κατάστημα, δεν είναι σίγουρο ότι θα μπορέσουν να το φέρουν σώο στο σπίτι τους, αν δεν το κρύψουν επαρκώς. Όταν οι αλυσίδες διανομής τροφίμων σταματήσουν, ένα καρβέλι ψωμί γίνεται επικίνδυνα πολύτιμο για τη ζωή.

Και ακόμη και στις πλούσιες γειτονιές, οι φτωχότερες κοινότητες δεν είναι ποτέ μακριά – η πείνα υπερνικά κάθε κοινωνική απόσταση.

Τέτοιες κοινωνικές καταρρεύσεις συμβαίνουν αργά, και μετά ξεσπούν ξαφνικά. Αρκεί μια μικρή επιδείνωση της πείνας και ολόκληρες πόλεις μπορούν να μετατραπούν σε εμπόλεμες ζώνες συμμοριών. Η ιστορία δείχνει ότι αυτά τα σενάρια επαναλαμβάνονται κάθε φορά που μια κοινωνία καταρρέει.

Συμπέρασμα: Πού πρέπει να καταφύγουμε;

Οι αναγνώστες θα πρέπει να αξιολογήσουν τον προσωπικό τους κίνδυνο. Ιδανικά, θα πρέπει να επιλέξουν μια τοποθεσία με ηπιότερο κλίμα, σταθερή οικονομία και με χαμηλή πυκνότητα πληθυσμού, όπου η κοινότητα και η αμοιβαία υποστήριξη εξακολουθούν να λειτουργούν.

Όσοι ενεργούν με διορατικότητα αναζητούν αυτόνομες, αυτάρκεις, γεωργικά παραγωγικές περιοχές μακριά από τα μεγάλα αστικά κέντρα.

Γιατί η δική σας επιβίωση – και της οικογένειάς σας – θα μπορούσε σύντομα να εξαρτηθεί από το πού θα βρίσκεστε κατά τη διάρκεια που θα ξεσπάσει αυτή η κρίση.