Μια ιστορική συνάντηση μεταξύ του βασιλιά Καρόλου και του πάπα Λέοντα: Προφητική ενότητα ή επικίνδυνη απάτη;

 

Όταν ο βασιλιάς Κάρολος Γ΄ και ο πάπας Λέων ΙΔ΄ συναντηθούν στην Καπέλα Σιξτίνα στις 23 Οκτωβρίου για να προσευχηθούν μαζί, ο κόσμος θα γίνει μάρτυρας μιας στιγμής που δεν έχει συμβεί από την Προτεσταντική Μεταρρύθμιση. Πρόκειται για μια σκηνή γεμάτη συμβολισμούς: ένας μονάρχης που αντιπροσωπεύει την Εκκλησία της Αγγλίας ενώνεται με τον επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας κάτω από την τοιχογραφία της δημιουργίας του Μιχαήλ Άγγελου, προσευχόμενος για «τη φροντίδα της δημιουργίας».

Γράφει Ο James Lasher.

Για πολλούς, αυτό φαίνεται ως ένα ελπιδοφόρο σημάδι συμφιλίωσης και ενότητας. Αλλά για όσους διαβάζουν την Αγία Γραφή μέσα από ένα προφητικό πρίσμα, μπορεί να σηματοδοτεί κάτι πολύ πιο σημαντικό, την αργή αλλά σταθερή πορεία προς το θρησκευτικό σύστημα του ενός κόσμου που προφητεύτηκε στην Αποκάλυψη.

Όταν η ενότητα μετατρέπεται σε συμβιβασμό.

Σε όλη την ιστορία, η ενότητα υπήρξε μια από τις πιο αποτελεσματικές μεταμφιέσεις του εχθρού. Αυτό που ξεκινά ως διάλογος για την ειρήνη μπορεί να εξελιχθεί αθόρυβα σε δογματικό συμβιβασμό. Ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε ότι στις έσχατες ημέρες πολλοί θα «απομακρυνθούν από την πίστη» και θα δώσουν προσοχή σε «πνεύματα πλάνης και διδασκαλίες δαιμονίων» (Α΄ Τιμ. 4:1).

Ενώ η Αγία Γραφή καλεί τους πιστούς να είναι ένα εν Χριστώ (Ιωάννης 17:21), ποτέ δεν ζητά ενότητα εις βάρος της αλήθειας. Όταν η ενότητα γίνεται ο ύψιστος στόχος, η αλήθεια είναι συχνά το πρώτο θύμα. Τόσο η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία όσο και η Εκκλησία της Αγγλίας έχουν αντιμετωπίσει τις τελευταίες δεκαετίες κατηγορίες ότι εγκατέλειψαν τις βιβλικές πεποιθήσεις για να ευθυγραμμιστούν με τα πολιτιστικά ρεύματα. Όταν τα δύο πιο ισχυρά δυτικά χριστιανικά ιδρύματα συναντώνται για να προσευχηθούν κάτω από την ίδια στέγη, ο κόσμος χειροκροτεί, αλλά ο παράδεισος μπορεί να κλάψει.

Το Πνεύμα της Εποχής

Οι προφητικές προειδοποιήσεις της Β΄ Θεσσαλονικείς 2 και της Αποκάλυψης 13 περιγράφουν μια εποχή στην οποία οι θρησκευτικές και πολιτικές δυνάμεις συγκλίνουν υπό την απάτη. Η άνοδος του Αντίχριστου δεν χαρακτηρίζεται μόνο από πολιτική κυριαρχία αλλά και από πνευματική αποπλάνηση, ένα ψεύτικο σύστημα πίστης που ενώνει τον κόσμο υπό ψεύτικη ειρήνη.

Θα μπορούσε αυτή η συνάντηση να αποτελέσει ένα ακόμη βήμα προς την επίτευξη αυτού του στόχου; Ένας μονάρχης, γνωστός για την υπεράσπιση του παγκόσμιου περιβαλλοντισμού, που συχνά διατυπώνεται με πνευματική γλώσσα, ενώνει τα χέρια με έναν ποντίφικα, ζητώντας οικολογική μετάνοια. Μαζί θα φιλοξενήσουν επιχειρηματικούς ηγέτες στο Βατικανό για να συζητήσουν τη «φροντίδα για τη δημιουργία», απηχώντας θέματα που βρίσκονται ολοένα και περισσότερο στο επίκεντρο των παγκοσμιοποιητικών ατζεντών.

Στο όνομα της διαχείρισης διαμορφώνεται μια νέα αφήγηση πίστης, η οποία επικεντρώνεται όχι στον σταυρό αλλά στον πλανήτη, όχι στη λύτρωση αλλά στη διατήρηση, όχι στον Δημιουργό αλλά στην ίδια τη δημιουργία.

Ένα βήμα προς το σύστημα του θηρίου;

Η Αποκάλυψη προειδοποιεί για μια εποχή που τα έθνη θα ακολουθούν μια ενιαία εξουσία που θα θολώνει τα όρια μεταξύ πίστης και διακυβέρνησης. Το «θηρίο» και ο «ψευδοπροφήτης» λειτουργούν παράλληλα, ο ένας κυβερνώντας την πολιτική σφαίρα και ο άλλος αιχμαλωτίζοντας την πνευματική (Αποκ. 13).

Είναι αυτή η στιγμή μέρος αυτού του προφητικού προμήνυματος; Ο βασιλιάς και ο πάπας αντιπροσωπεύουν όχι μόνο δύο παγκόσμιους θεσμούς, αλλά και δύο από τις πιο ορατές ηθικές φωνές στη γη. Όταν οι πλατφόρμες τους συγχωνευθούν, η επιρροή τους θα μπορούσε να διαμορφώσει δισεκατομμύρια. Είτε σκόπιμα είτε με απάτη, η συνεργασία τους θα μπορούσε να θέσει τις βάσεις για αυτό που η Αγία Γραφή αποκαλεί «μυστήριο της ανομίας» που ήδη λειτουργεί.

Το Κάλεσμα για Διάκριση.

Τίποτα από αυτά δεν σημαίνει ότι το ίδιο το γεγονός εκπληρώνει προφητεία. Αλλά θα πρέπει να αφυπνίσει την Εκκλησία ώστε να διακρίνει τους καιρούς (Ματθ. 16:3). Κάθε βήμα προς τη θρησκευτική εδραίωση, κάθε κίνηση που θέτει την ενότητα πάνω από την αλήθεια, αξίζει προσεκτική εξέταση μέσα από το πρίσμα της Αγίας Γραφής.

Ο Χριστός προειδοποίησε ότι θα εμφανιστούν ψευδοπροφήτες και θα «πλανήσουν πολλούς» (Ματθ. 24:11). Η διάκριση, όχι ο κυνισμός, είναι το κάλεσμα της ώρας. Αυτό που μοιάζει με πρόοδο στο φυσικό, θα μπορούσε να είναι προετοιμασία στο πνευματικό.

Παρακολουθήστε και προσευχηθείτε.

Για τους πιστούς η απάντηση δεν είναι ο φόβος αλλά η πίστη. Ο Ιησούς είπε στους ακολούθους Του να «αγρυπνούν και να προσεύχονται» (Λουκάς 21:36) ώστε να είναι έτοιμοι για ό,τι έρχεται στη γη.

Το αν αυτή η συνάντηση μεταξύ του Βασιλιά Καρόλου και του Πάπα Λέοντα ΙΔ΄ αποδειχθεί ένα γνήσιο βήμα προς την ενότητα ή μια ανεπαίσθητη πρόοδος προς τη θρησκεία του ενός κόσμου που προφητεύτηκε στην προφητεία, μόνο ο χρόνος θα δείξει. Αλλά μια αλήθεια παραμένει ακλόνητη: η αληθινή Εκκλησία πρέπει να παραμείνει ριζωμένη στον Λόγο του Θεού, ακλόνητη από το θέαμα και ακλόνητη στην αφοσίωσή της μόνο στον Χριστό.