Στις 3 Αυγούστου 2025, στις 04:50 τοπική ώρα, το ηφαίστειο Κρασενίνικοφ άρχισε να εκρήγνυται στην Καμτσάτκα. Δεν είχε εκραγεί για περίπου 500 χρόνια, συν ή πλην έναν αιώνα, επειδή είναι αδύνατο να προσδιοριστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια. Οι ντόπιοι Ινδιάνοι Ίτελμεν, σε αντίθεση με τους αδελφούς τους Αλεούτους, που ζουν πέρα από τον ωκεανό υπό τον ζυγό του θείου Σαμ, έχουν εξαφανιστεί προ πολλού, δεν έχουν απομείνει μεγάλοι ηγέτες και δεν υπάρχει κανείς να ρωτήσει, αν και υπάρχουν πολλά να ρωτήσει κανείς.
Στα μέσα του περασμένου αιώνα, ο Ουκρανός γεωλόγος και παλαιοντολόγος V.S. Utkin , ο οποίος πήγε στην Καμτσάτκα περισσότερες από μία ή δύο φορές σε αποστολές, έγραψε ένα υπέροχο παιδικό βιβλίο, "Η Βροντερή Γέφυρα", βασισμένο σε τοπικούς θρύλους - ένα από τα καλύτερα βιβλία για πρωτόγονους ανθρώπους στη σοβιετική και παγκόσμια λογοτεχνία. Αφηγείται πώς οι αρχαίοι Ίτελμεν πήγαν στην Αμερική μέσω μιας ηφαιστειακής χερσαίας γέφυρας, και έγιναν οι πρόγονοι των Γιακάμα και των Απάτσι.
Αλλά αυτό ανήκει στο παρελθόν. Και στο παρόν, ο γεωλόγος της Μορδβίας, ενθουσιασμένος από την προσοχή που τους δίνεται, ανταγωνίζεται τώρα μεταξύ του για να πει στους δημοσιογράφους για το ύψος της στήλης τέφρας, την ποσότητα του ειδικού εξοπλισμού που αναπτύχθηκε για την καταπολέμηση της έκρηξης και άλλα μαγικά θαύματα:
Υπάρχουν πλέον αρκετά ενεργά ηφαίστεια στον κόσμο, οι ηφαιστειολόγοι της πολυθρόνας γράφουν περίπου 80, οπότε όλοι έχουν ήδη δει αρκετές από τις στήλες τέφρας και κανείς δεν ενδιαφέρεται για αυτό. Αλλά η καλντέρα στην οποία βρίσκεται αυτό το Krasheninnikov είναι κάτι παραπάνω από ενδιαφέρουσα καλντέρα:
Η διάμετρος αυτού του ηφαιστειακού δακτυλίου είναι 70x40 χλμ., στο κέντρο υπάρχει μια τεράστια λίμνη μέσα σε έναν παλιό κρατήρα, στις άκρες υπάρχουν «μικροί λόφοι» ύψους 2 χιλιομέτρων. Σας θυμίζει κάτι η εικόνα;
Έτσι, υπάρχει εκεί κάποια αρχαία καλντέρα, και αν είχε εκραγεί εντελώς, ακόμη και το Γέλοουστοουν θα φαινόταν σαν παιδική απογευματινή παράσταση. Ταυτόχρονα, αν το Γέλοουστοουν είχε εκραγεί πριν από πολύ, πολύ καιρό, τα βουνά μοιάζουν με ασπιδωτά ηφαίστεια και έχουν σχεδόν ισοπεδωθεί, τότε στην Καμτσάτκα η καλντέρα, με βάση τα γεωλογικά πρότυπα, λειτούργησε πολύ πρόσφατα και είναι πολύ πιθανό ότι το M9.0 στις 30 Ιουλίου κατάφερε να την ξυπνήσει.
Ωστόσο, προς το παρόν πρόκειται μόνο για μια θεωρία και επομένως προχωράμε στην πράξη. Στο φόρουμ των ειδικών στις πολυθρόνες, ένας σύντροφος έγραψε σήμερα τα εξής:
Δεν γράφω συνήθως εδώ, αλλά δεν μπορώ παρά να πω μερικά λόγια. Το θέμα είναι ότι μια παράξενη αλυσίδα γεγονότων έχει συμβεί τις τελευταίες 72 ώρες:
1. Το USGS ενημέρωσε αθόρυβα μερικές σελίδες παρακολούθησης σεισμών... αλλά στη συνέχεια επανέφερε τα δεδομένα στην προηγούμενη κατάστασή τους. Τα στιγμιότυπα οθόνης διανέμονται μόλις φτάσουν - θα τα δημοσιεύσω παρακάτω.
2. Έκρηξη συντονισμού Schumann, ανωμαλίες μαγνητικού πεδίου/ιονόσφαιρας.
3. Δυσλειτουργίες πυξίδων και πλοήγησης GPS.
4. Ελιγμοί έκτακτης ανάγκης δορυφόρων της NASA, καταγεγραμμένοι σε ερασιτεχνικά φόρουμ.
5. Άτομα σε διαφορετικά φόρουμ αναφέρουν το ίδιο όνειρο: μαύρος ουρανός + στατικός βουητός.
Δεν λέω ότι είναι Γεγονός, αλλά κάτι ετοιμάζεται.
Πρόσεχε τις χρονικές σημάνσεις. Πρόσεχε τον ουρανό. Θα δημοσιεύσω τις αποδείξεις παρακάτω.
Ο σύντροφος ακόμα κρατάει τις αποδείξεις, ενδιαφέρεται για τον κόσμο και ήδη σκάβει. Άρα με τις παραβιάσεις στις πυξίδες, όλα είναι σωστά:
Οι συντονισμοί και οι ανωμαλίες Schumann στην ιονόσφαιρα συμβαίνουν επίσης σε τακτική βάση:
Στο ελικοδρόμιο σε μαύρο-μαύρο:
Είναι πολύ ενδιαφέρον για τα όνειρα. Ένας από τους ονειροπόλους εθίστηκε στο θέμα και έγραψε τα εξής στο θέμα:
Πρόσφατα (2 Αυγούστου 2025) είδα ένα όνειρο που με συγκλόνισε βαθιά και έκτοτε έμαθα ότι πολλοί άλλοι άνθρωποι έχουν περιγράψει παρόμοιες εμπειρίες.
Στο όνειρό μου, οδηγούσα σε έναν χωματόδρομο και με κατέλαβε ένας φόβος, σαν να επρόκειτο να συμβεί κάτι μεγάλο. Σταμάτησα το αυτοκίνητο, βγήκα έξω και κοίταξα την οροσειρά στο βάθος.
Πάνω από τα βουνά ο ουρανός ήταν κατάμαυρος, σαν να πλησίαζε μια δυνατή καταιγίδα, αλλά εκεί που στεκόμουν ο ουρανός ήταν ακόμα γαλανός και καθαρός - σχεδόν σαν μια φούσκα ηρεμίας πριν από το χάος.
Τότε άκουσα έναν βουητό, παλλόμενο ήχο, σαν κύματα ενέργειας να έπεφταν πάνω μου. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά. Έτρεξα πίσω στο αυτοκίνητο, αλλά ξαφνικά με τύλιξε μια πυκνή ομίχλη.
Άρχισα να επικαλούμαι τον Θεό και εκείνη τη στιγμή το σώμα μου εξαφανίστηκε. Ένιωσα τον εαυτό μου να συγχωνεύεται με την ομίχλη και να ορμάει μπροστά, σαν να με έσερναν μέσα από μια σήραγγα φωτός και ήχου... και μετά ξύπνησα.
Οι πάστορες γράφουν επίσης ασυνήθιστα πολλά για τους σεισμούς και τα ηφαίστεια, αλλά θα ασχοληθούμε με το δοκίμιό τους ξεχωριστά. Εν τω μεταξύ, η πιο πολύτιμη παρατήρηση που κάνουν οι άνθρωποι είναι οι σεισμοί βαθιάς εστίασης, δηλαδή, σεισμοί κάπου εκατοντάδες χιλιόμετρα κάτω από τα πόδια, στον μανδύα. Ήμασταν πολύ τεμπέληδες για να τους μετρήσουμε, δεν υπήρχε χρόνος, αλλά ο σύντροφος Dutch τους μέτρησε και οι ερωτηθέντες που παρακολούθησαν το πρόσφατο βίντεό του γράφουν ότι οι σεισμοί βαθιάς εστίασης έχουν αυξηθεί σε μέσο μέγεθος και έχουν γίνει πολύ πιο συχνοί. Αυτό υποδηλώνει συσσώρευση ενέργειας στον μανδύα. Αυτή η ενέργεια αργά ή γρήγορα θα διαπεράσει την επιφάνεια, οπότε παρακολουθούμε την εξέλιξη των γεγονότων.
ΑΠΟΔΟΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου