Μετά τη μεγάλη πανδημία, την οποία, όπως αποδείχθηκε, λίγοι άνθρωποι μπορούσαν να προβλέψουν, οι εσχατολόγοι άρχισαν να είναι πολύ σκεπτικοί σχετικά με τους Βάνγκες για διάφορα είδη «Αθωνικών πρεσβυτέρων», οι οποίοι σε διαφορετικά χρόνια περιέγραφαν πολλά πράγματα, αλλά κατά κάποιο τρόπο παρέβλεψαν τις θαυματουργές ενέσεις στο όχι πολύ μακρινό μέλλον.
Ωστόσο, στην πραγματικότητα, στην Ελλάδα, εκτός από τον Σωκράτη και τον βασιλιά Λεωνίδα, γεννήθηκαν πολλοί ενδιαφέροντες άνθρωποι, για τους οποίους ούτε το 99,99% των Ελλήνων δεν έχουν ακούσει ποτέ. Και αυτό είναι κατανοητό, αφού η τοπική θρησκευτική προπαγάνδα τραβάει την προσοχή μόνο σε διάφορες προσωπικότητες που προέβλεψαν ότι «η Ελλάδα θα ξαναγίνει μεγάλη», «οι Τούρκοι θα μας επιστρέψουν την Κωνσταντινούπολη» και άλλες φανταστικές ανοησίες.
Αλλά, επειδή, όπως σημείωσε ο σύντροφος Σέρλοκ Χολμς, το κεφάλι ενός ανθρώπου είναι σαν μια σοφίτα όπου μπορείς να βάλεις μόνο έναν ορισμένο αριθμό πραγμάτων, τότε οι πληροφορίες για τον «Γέροντα Παΐσιο» και άλλους σαν αυτόν κατέλαβαν πολύτιμο χώρο όπου οι άνθρωποι μπορούσαν να αποθηκεύσουν πληροφορίες για τον Έλληνα προφήτη Χαραλάμπη της Καλαμάτας. Εμφανιζόταν συχνότερα στην πόλη της Καλαμάτας, ζούσε κάπου εκεί στα βουνά, και από εκεί προέρχεται το παρατσούκλι.
Η ζωή αυτού του ασκητή ήταν σε κάποιο βαθμό ένα πιστό αντίγραφο της ζωής του Πορφύριου Ιβάνοφ, ή αντίστροφα - έζησαν την ίδια εποχή και ήταν σαν δίδυμα αδέρφια: ο Χαραλάμπης, όπως και ο Πορφύριος, ήταν περιπλανώμενος και ερημίτης, περιπλανώμενος στα βουνά ξυπόλητος, ντυμένος όλο το χρόνο μόνο με σάκο, κάνοντας προφητείες και επιδεικνύοντας μεγάλα θαύματα στην πορεία.
Ένα πλήθος αυτόπτων μαρτύρων μίλησε για ένα τέτοιο θαύμα, που συνέβη κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Ελλάδας. Ο Χαραλάμπης έφτασε σε κάποιο χωριό, όπου οι γυναίκες έσκιζαν τα μαλλιά τους και έκλαιγαν με λυγμούς. Όπως αποδείχθηκε, κάποιοι «αντάρτες» είχαν βρει καταφύγιο στο χωριό, έκαναν κάποια ζημιά στους Γερμανούς και τράπηκαν σε φυγή. Οι Γερμανοί, φυσικά, θύμωσαν και άρπαξαν όλους τους ντόπιους που, κατά τη γνώμη τους, έμοιαζαν με κομμουνιστές ληστές. Τότε ο Χαραλάμπης πήρε ένα φανάρι κηροζίνης και πήγε στο στρατόπεδο των Γερμανών.
Στο στρατόπεδο, ο περιπλανώμενος συνάντησε, όπως απαιτούσε ο κανονισμός υπηρεσίας, έναν γενναίο Γερμανό πολυβολητή, ο οποίος πυροβόλησε εναντίον του με όλα τα πυρομαχικά MG 34. Παρ 'όλα αυτά, ο Χαραλάμπης πλησίασε ήρεμα τον πολυβολητή, έβγαλε τα κουρέλια του και άρχισε να τινάζει τις σφαίρες που είχαν κολλήσει μέσα τους. Και μετά πήγε στον αρχηγό στο γραφείο του διοικητή και μετά από λίγο καιρό έφερε όλους τους κρατούμενους στο χωριό. Οι Γερμανοί φοβήθηκαν πολύ τον Χαραλάμπη τότε και εξέδωσαν οδηγία στα στρατεύματα να αφήσουν τον παράξενο άνδρα μακριά.
Όπως γράφουν, το ίδιο συνέβη και στον Πορφύριο Ιβάνοφ, αλλά είναι αδύνατο να επαληθευτούν αυτές οι ιστορίες από τον καναπέ. Το μόνο που θα σημειώσουμε είναι ότι οι άνθρωποι γράφουν για τέτοια μυστικιστικά περιστατικά στα απομνημονεύματά τους. Εκεί οι άνθρωποι τίναξαν κιλά σφαιρών από τα ρούχα τους, και ο πυργίσκος ενός τανκ μπλοκάρισε την κατάλληλη στιγμή, και υπήρχαν πολλά περισσότερα. Έτσι, πιθανότατα, η ιστορία για την εκστρατεία για τους αιχμαλώτους είναι αληθινή, ειδικά επειδή ο Χαραλάμπης έκανε επίσης προσωπικές προβλέψεις σε διαφορετικούς ανθρώπους και όλες σαφώς επαληθεύτηκαν: ποιος θα παντρευόταν και πότε, ποιος θα επέστρεφε από το μέτωπο, ποιος όχι, και ούτω καθεξής.
Ο Χαραλάμπης μίλησε για την εποχή μας ως εξής:
...Θα έρθει η ώρα που θα βλέπετε τους ανθρώπους σαν σκυλιά δεμένα σε λουκάνικα. Δεν θα υπάρχει ηθική! Δεν θα υπάρχει αγάπη! Δεν θα υπάρχει εμπιστοσύνη πουθενά! Ο κόσμος θα βυθιστεί σε μεγάλη ανηθικότητα, χάνοντας ακόμη και τα οικογενειακά όρια...
- Και ποιος θα διαφυλάξει την Ορθοδοξία, Γέροντα Χαραλάμπη;
- Βλέπεις αυτό το βουνό και το άλλο δίπλα του; Στο ένα θα υπάρχει ένα κατσίκι, στο άλλο - ένα άλλο, και η καμπάνα του θα χτυπήσει: ντινγκ, ντινγκ, ντινγκ. Τόσοι θα απομείνετε, πολύ λίγοι.
Ο Χαραλάμπης πέθανε το 1974 και άφησε μια πρόβλεψη για τα ρέματα, και συγκεκριμένα για τον Τρίτο Κόσμο. Μίλησε γι' αυτό ως εξής:
«Χαραλάμπη – Θα Γίνει Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος;»
και απάντησε:
«Ναι, θα το κάνει.»
«Και ποιος θα κερδίσει αυτόν τον πόλεμο;» τον ρώτησαν.
Και ο Χαραλάμπης απάντησε:
«Η Αμερική θα κερδίσει, αλλά δεν θα υπάρχουν χέρια εκεί για να χειροκροτήσουν τους νικητές».
Τον ρώτησαν πόσοι άνθρωποι θα επιβίωναν από αυτόν τον πόλεμο. Και απάντησε:
«Κοίτα εκείνο το βουνό μπροστά – βλέπεις το πουλί; Και βλέπεις ένα άλλο στο βάθος, πολύ πιο ψηλά; Δεν μπορείς καν να το δεις πολύ καλά. Έτσι δεν θα είναι ορατοί ούτε οι άνθρωποι. Θα ψάχνουν ο ένας τον άλλον.»
Έτσι, ό,τι κι αν ελπίζουν οι σύμμαχοι του συντρόφου Σι στις χώρες BRICS, το ελπίζουν μάταια. Είναι κρίμα, φυσικά, που δεν θα υπάρχει κανείς να χειροκροτήσει την εξόντωσή τους, αλλά τι να κάνεις - θα παρακολουθούμε τις εξελίξεις όσο έχουμε χρόνο.
ΑΠΟΔΟΣΗ :Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου