Οι αρχαιολόγοι αποκάλυψαν τη μεγαλύτερη ξύλινη αίθουσα της πρώιμης νεολιθικής εποχής που έχει βρεθεί ποτέ στη Σκωτία. Μαζί αποκαλύφθηκε μία εξελιγμένη αρχιτεκτονική και τελετουργικές πρακτικές που προηγούνται κατά αιώνες του Στόουνχεντζ.
Στην ίδια τοποθεσία βρέθηκε ένα μεγάλο οπλοστάσιο από την Εποχή του Χαλκού, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων ένα σπαθί και μια αιχμή δόρατος διακοσμημένη με χρυσό.
Σε μια ανακάλυψη που αλλάζει την αντίληψή μας για τις πρώτες αγροτικές κοινότητες της Σκωτίας, οι αρχαιολόγοι της ανεξάρτητης αρχαιολογικής εταιρείας «GUARD Archaeology» αποκάλυψαν τα ερείπια της ξύλινης αίθουσας της πρώιμης νεολιθικής εποχής στο σημείο όπου σύντομα θα κατασκευαστεί το γήπεδο ποδοσφαίρου στο Carnoustie High School στο Angus.
Αυτή η αξιοσημείωτη κατασκευή, που χρονολογείται περίπου στο 4.000 π.Χ., αποτελεί τη μεγαλύτερη νεολιθική ξύλινη αίθουσα που έχει ανακαλυφθεί ποτέ στη Σκωτία και προσφέρει εξαιρετικές πληροφορίες για τη ζωή και τις πεποιθήσεις των πρώτων αγροτικών πληθυσμών της χώρας.
Η κύρια αίθουσα, με εντυπωσιακό μήκος 35 μέτρων και πλάτος 9 μέτρων, ήταν κατασκευασμένη από ξύλο βελανιδιάς με πόρτες στην βόρεια και την νότια πλευρά της.
Η ογκώδης οροφή της στηριζόταν σε ξύλινους στύλους, ενώ οι τοίχοι κατασκευάστηκαν με πάνελ μπαγδατιού, που αποτελεί μία παλιά τεχνική κατασκευή των τοίχων των παλιών σπιτιών από ξύλο. Αυτό δείχνει τις προηγμένες αρχιτεκτονικές γνώσεις αυτών των πρώιμων νεολιθικών κοινοτήτων.
Γιατί είναι εξαιρετική η ανακάλυψη.
Αυτό που κάνει αυτή την ανακάλυψη πραγματικά εξαιρετική είναι ότι η μεγάλη αίθουσα δεν χτίστηκε αυτόνομα. Τα αρχαιολογικά στοιχεία αποκαλύπτουν ότι μια μικρότερη συνοδευτική αίθουσα, μήκους 20 μέτρων και πλάτους 8 μέτρων κατασκευάστηκε παράλληλα με αυτήν.
Συνήθως στην Σκωτία κατά την νεολιθική περίοδο αυτές οι αίθουσες κατασκευάζονταν μόνες τους μέσα στο γεωργικό τοπίο. Η Beverley Ballin Smith, συν-συγγραφέας της ερευνητικής έκθεσης για την αίθουσα, τόνισε τη σημασία του ευρήματος. «Αυτή η μνημειώδης ξύλινη αίθουσα, εντελώς ξένη προς τον πολιτισμό και το τοπίο της προηγούμενης μεσολιθικής εποχής, ανεγέρθηκε από μία από τις πρώτες ομάδες αγροτών που αποίκισαν τη Σκωτία, σε ένα ξέφωτο μέσα στα απομεινάρια φυσικού δάσους. Ήταν πλήρως διαμορφωμένη, αρχιτεκτονικά εξελιγμένη, μεγάλη, πολύπλοκη και απαιτούσε δεξιότητες σχεδιασμού, προγραμματισμού, εκτέλεσης και ξυλουργικής», είπε η Beverley Ballin Smith.
Η ανασκαφή στην μικρότερη αίθουσα αποκάλυψε μια μεγάλη εστία που περιείχε απανθρακωμένους κόκκους δημητριακών και κελύφη φουντουκιών, που αποτελούν ενδείξεις εορταστικών δραστηριοτήτων.
Αυτό υποδηλώνει ότι το κτίριο εξυπηρετούσε οικιακές λειτουργίες που σχετίζονταν με την προετοιμασία του φαγητού, ενώ η μεγαλύτερη αίθουσα είχε μεγαλύτερη τελετουργική σημασία, παρόμοια με άλλες αρχαίες τελετουργικές τοποθεσίες που βρέθηκαν σε όλη τη Βρετανία.
Τα ευρήματα στην μεγαλύτερη αίθουσα.
Η μεγαλύτερη αίθουσα έδωσε ενδιαφέρουσες ενδείξεις για την τελετουργική της σημασία. Αντί για οικιακά απορρίμματα, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν προσεκτικά τοποθετημένα λίθινα αντικείμενα που προσφέρουν ίχνη των πεποιθήσεων και των τελετουργιών που ασκούσε αυτή η πρώιμη αγροτική κοινότητα.
Σε αυτά τα αντικείμενα περιλαμβάνονται θραύσματα από ηφαιστειακό βράχο, ένα τσεκούρι από γρανάτη-αλβίτη-σχιστόλιθο, χαλαζία από τα σκωτσέζικα Χάιλαντς και τοπικά υλικά όπως αχάτη, χαλαζία και χαλκηδόνιο.
Η παρουσία υλικών από μακρινές τοποθεσίες από ολόκληρη τη Σκωτία υποδηλώνει ότι οι αίθουσες αυτές προσέλκυαν επισκέπτες από πολύ μακρινές περιοχές.
Ο Alan Hunter Blair, ο οποίος διηύθυνε τις εργασίες πεδίου, σημείωσε: «Οι αίθουσες βρίσκονταν πιθανώς κοντά σε οδικούς άξονες, όπου οι άνθρωποι μπορεί να συγκεντρώνονταν με φυσικό τρόπο σε διάφορες εποχές του έτους. Η διαθεσιμότητα φουντουκιών το φθινόπωρο αποτελεί ισχυρή ένδειξη ότι η εποχή αυτή ήταν σημαντική για συναντήσεις, γλέντια και εορτασμούς».
Το «θησαυροφυλάκιο» ενός πολεμιστή.
Η ιστορία για τις δύο αίθουσες δεν τελειώνει με τη νεολιθική περίοδο. Γύρω στο 1400 π.Χ., κατά την Εποχή του Χαλκού, οι άνθρωποι επέστρεψαν στην ίδια τοποθεσία, προφανώς αγνοώντας την αρχαία τελετουργική σημασία της. Δημιούργησαν έναν οικισμό αποτελούμενο από στρογγυλά σπίτια που χτίστηκαν ξανά και ξανά πολλές φορές κατά τη διάρκεια των επόμενων αιώνων, περίπου έως το 800 π.Χ.
Μέσα σε αυτόν τον μεταγενέστερο οικισμό της Εποχής του Χαλκού, οι αρχαιολόγοι έκαναν μια άλλη εξαιρετική ανακάλυψη: έναν σπάνιο και εξαιρετικά καλά διατηρημένο θησαυρό μεταλλικών αντικειμένων που χρονολογείται μεταξύ του 1118 και του 924 π.Χ.
Αυτός ο θησαυρός αποτελούνταν από ένα χάλκινο σπαθί μέσα στο ξύλινο θηκάρι του, μια αιχμή δόρατος διακοσμημένη με μια χρυσή ταινία γύρω από την υποδοχή της και μια χάλκινη καρφίτσα που αναπαριστούσε τον λαιμό ενός κύκνου με κεφάλι ηλιοτρόπιου. Όλα αυτά ήταν τυλιγμένα σε υπολείμματα μάλλινου υφάσματος.
Η διατήρηση των αντικειμένων είναι εξαιρετική, χάρη στις αντιμικροβιακές ιδιότητες του χαλκού, ο οποίος απέτρεψε τη φθορά του ξύλινου θηκαριού, των υφασμάτων και του δέρματος. Το σπαθί έφερε σαφή σημάδια πολεμικής χρήσης, με εγκοπές και κατά μήκος των λεπίδων του.
Τέτοια όπλα της Εποχής του Χαλκού είναι σχετικά σπάνια ευρήματα που παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για τον πόλεμο και τις τελετουργικές πρακτικές κατά την αρχαιότητα.
Αλλάζει η αντίληψη μας για τις αγροτικές κοινότητες της Σκωτίας.
Η ανακάλυψη αυτή αμφισβητεί ριζικά την κατανόησή μας για τις πρώτες αγροτικές κοινότητες της Σκωτίας. Αντί για απλούς που αγωνίζονταν να εγκατασταθούν σε μια νέα γη, τα στοιχεία από τις δύο αίθουσες αποκαλύπτουν την ύπαρξη εξελιγμένων κοινωνιών ικανών για πολύπλοκο αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, εμπορικά δίκτυα σε μεγάλες αποστάσεις, περίπλοκες τελετουργικές πρακτικές και κοινωνική οργάνωση ικανή να κατασκευάσει και να συντηρήσει μεγάλα δημόσια κτίρια.
Η διάταξη των δύο αιθουσών υποδηλώνει ένα επίπεδο κοινωνικής πολυπλοκότητας, με διαφορετικά κτίρια να εξυπηρετούν διακριτές λειτουργίες μέσα σε ένα ενιαίο τελετουργικό συγκρότημα, σε αυτή την περίοδο, το οποίο δεν είχε ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής. Η σημασία του χώρου σε διαφορετικές περιόδους και πολιτισμούς υποδηλώνει ότι ορισμένα τοπία είχαν μόνιμη ιερή σημασία για τους αρχαίους λαούς, κάτι που παρατηρήθηκε και σε άλλες προϊστορικές τοποθεσίες στην Σκωτία.
Ένας σύγχρονος αρχαιολογικός θησαυρός.
Οι ανασκαφές στο Carnoustie διεξήχθησαν από την αρχαιολογική εταιρεία «GUARD Archaeology» στο πλαίσιο της διαδικασίας σχεδιασμού για νέα γήπεδα ποδοσφαίρου στο Carnoustie High School. Η Kathryn Lindsay, διευθύνουσα σύμβουλος του Συμβουλίου Angus είπε ότι «όταν εγκρίναμε την ανάπτυξη δύο υπαίθριων γηπέδων ποδοσφαίρου στο Balmachie Road, κανείς δεν φανταζόταν ότι η διαδικασία θα αποκάλυπτε μία από τις πιο σημαντικές διεθνώς αρχαιολογικές ανακαλύψεις στη Σκωτία».
Οι ανακαλύψεις του Carnoustie προσφέρουν ένα άνευ προηγουμένου «παράθυρο» στη ζωή, τις πεποιθήσεις και τις πρακτικές των πρώτων αγροτικών κοινοτήτων της Σκωτίας, αποκαλύπτοντας ένα πλούσιο μωσαϊκό ανθρώπινης δραστηριότητας που καλύπτει σχεδόν δύο χιλιετίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου